Dlaczego warto pielęgnować cnotę?

PEWIEN Japończyk w średnim wieku imieniem Kunihito przeniósł się niedawno do USA. * Kilka tygodni później znalazł się w sytuacji, która mogła przekreślić całą jego karierę. Oto, jak sam o tym opowiada: „Kiedy kierownik zapytał, czy mogę podjąć się pewnego zadania, byłem przekonany, że sobie poradzę. Nauczono mnie jednak, że skromność jest cnotą, dlatego odparłem: ‚Nie wiem, czy potrafię to zrobić, ale spróbuję’. Dla mojego amerykańskiego przełożonego zabrzmiało to tak, jakbym nie miał odpowiednich kwalifikacji albo brakowało mi wiary we własne siły. Gdy się o tym dowiedziałem, zrozumiałem, że muszę coś u siebie zmienić”.

Maria z Nowego Jorku była bardzo dobrą studentką i chętnie pomagała innym w nauce. O pomoc prosił ją czasem kolega ze studiów imieniem Juan. Ponieważ mu się podobała, próbował zwrócić na siebie jej uwagę. Chociaż Maria chciała zachować czystość moralną, w końcu uległa Juanowi.

Kierowanie się cnotą w dzisiejszym świecie, tak zróżnicowanym kulturowo i zepsutym pod względem moralnym, jest prawdziwym wyzwaniem. Dlaczego więc warto okazywać cnotę? Ponieważ takie postępowanie podoba się Bogu, a większości z nas z pewnością zależy na Jego uznaniu.

Słowo Boże, Biblia, zachęca do pielęgnowania cnoty. Apostoł Paweł napisał na przykład: „Jakakolwiek jest cnota i jakakolwiek jest rzecz chwalebna — to stale rozważajcie” (Filipian 4:8). A Piotr wzywał do ‛dokładania gorliwych starań, żeby uzupełnić wiarę cnotą’ (2 Piotra 1:5). Ale właściwie czym jest cnota? Czy można się jej nauczyć w szkole? I jak ją pielęgnować?

[Przypis]