Dotrzymuj kroku organizacji Jehowy

„A Bóg pokoju (...) niech was wyposaży we wszelkie dobro ku spełnianiu jego woli” (HEBRAJCZYKÓW 13:20, 21).

1. Ile wynosi liczba ludności świata i ilu jest wyznawców niektórych religii?

W ROKU 1999 liczba ludności świata osiągnęła sześć miliardów! Pewna publikacja (The World Almanac) informuje, że obecnie jest 1 165 000 000 muzułmanów, 1 030 000 000 katolików, 762 000 000 hinduistów, 354 000 000 buddystów, 316 000 000 protestantów i 214 000 000 wyznawców prawosławia.

2. Jak przedstawia się dzisiejsza sytuacja religijna?

² Czy jednak istniejące dziś podziały i waśnie na tle religijnym świadczą o tym, że te miliony ludzi postępują zgodnie z wolą Bożą? Nie, gdyż „Bóg nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju” (1 Koryntian 14:33). A co powiedzieć o międzynarodowej społeczności braterskiej złożonej ze sług Jehowy? (1 Piotra 2:17). Dokładna analiza pozwala stwierdzić, że ‛Bóg pokoju wyposaża ich we wszelkie dobro ku spełnianiu jego woli’ (Hebrajczyków 13:20, 21).

3. Co się wydarzyło w Jerozolimie w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku i dlaczego?

³ Naturalnie sama liczba osób identyfikujących się ze Świadkami Jehowy nie decyduje o tym, czy cieszą się oni uznaniem Boga; statystyki nie robią na Nim żadnego wrażenia. Izrael został przez Niego wybrany nie dlatego, że był „najliczniejszym” ze wszystkich ludów. W gruncie rzeczy nazwano go „najmniejszym” (Powtórzonego Prawa 7:7). Ponieważ jednak Izrael okazał się niewierny, Jehowa w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. przeniósł swą łaskę na nowo utworzony zbór, złożony z naśladowców Jezusa Chrystusa. Zostali oni namaszczeni świętym duchem Jehowy i zaczęli gorliwie rozgłaszać prawdę o Bogu i Chrystusie (Dzieje 2:41, 42).

Nieustanny marsz naprzód

4. Dlaczego można powiedzieć, że zbór wczesnochrześcijański nieustannie parł naprzód?

⁴ W I wieku zbór chrześcijański nieustannie parł naprzód, docierając na coraz to nowe tereny, czyniąc uczniów i nabierając głębszego zrozumienia zamierzeń Bożych. Pierwsi chrześcijanie dotrzymywali kroku duchowemu światłu objawianemu w listach natchnionych przez Boga. Pełnili służbę, pobudzani  wizytami apostołów i innych współwyznawców. Wszystko to udokumentowano w Chrześcijańskich Pismach Greckich (Dzieje 10:21, 22; 13:46, 47; 2 Tymoteusza 1:13; 4:5; Hebrajczyków 6:1-3; 2 Piotra 3:17, 18).

5. Dzięki czemu organizacja Boża wciąż się rozwija i dlaczego powinniśmy dotrzymywać jej kroku?

⁵ Początki działalności współczesnych Świadków Jehowy, podobnie jak niegdyś pierwszych chrześcijan, były bardzo skromne (Zachariasza 4:8-10). Od końca XIX wieku można było dostrzec wyraźne dowody oddziaływania ducha Jehowy na Jego organizację. Dzięki poleganiu nie na mocy ludzkiej, lecz na kierownictwie ducha świętego, coraz lepiej rozumiemy Pismo Święte i skuteczniej spełniamy wolę Bożą (Zachariasza 4:6). A ponieważ obecnie żyjemy w „dniach ostatnich”, koniecznie musimy dotrzymywać kroku rozwijającej się organizacji Jehowy (2 Tymoteusza 3:1-5). Pomoże nam to zachować żywą nadzieję i aż do zakończenia obecnego systemu rzeczy świadczyć o Królestwie ustanowionym przez Boga (Mateusza 24:3-14).

6, 7. Jakie trzy dziedziny, w których organizacja Jehowy zrobiła szczególne postępy, chcemy teraz przeanalizować?

⁶ Są wśród nas osoby, które przyłączyły się do organizacji Jehowy w latach dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Któż wtedy mógł się spodziewać tak ogromnego wzrostu i ciągłego rozwoju organizacji aż do dnia dzisiejszego? Zastanów się nad znamiennymi wydarzeniami z naszej współczesnej historii. Rozmyślanie o tym, czego Jehowa dokonał za sprawą swego teokratycznie zorganizowanego ludu, naprawdę wzbogaca duchowo.

⁷ W starożytności Dawid był głęboko poruszony, gdy się zastanawiał nad cudownymi dziełami Jehowy. „Choćbym chciał o nich mówić i je oznajmić”, wyznał, „stały się liczniejsze, niż potrafię opowiedzieć” (Psalm 40:5). Podlegamy takim samym ograniczeniom, więc nie potrafimy opisać jakże wielu wspaniałych i chwalebnych czynów, dokonanych przez Jehowę w naszych czasach. Rozważmy jednak trzy dziedziny, w których w Jego organizacji zaznaczył się szczególny rozwój: 1) coraz jaśniejsze światło duchowe; 2) ulepszanie i poszerzanie zakresu służby kaznodziejskiej oraz 3) niezbędne zmiany w sprawach organizacyjnych.

Wdzięczność za duchowe światło

8. Jakie prawdy dotyczące Królestwa dostrzegamy dzięki duchowemu oświeceniu, zgodnie z Przysłów 4:18?

⁸ W kwestii duchowego oświecenia potwierdza się następująca wypowiedź z Księgi Przysłów 4:18: „Ścieżka prawych jest jak jasne światło, które świeci coraz jaśniej, aż nastanie pełny dzień”. Jakże wdzięczni jesteśmy za udzielane nam stopniowo duchowe oświecenie! W roku 1919 na zgromadzeniu w Cedar Point w stanie Ohio szczególną uwagę zwrócono na Królestwo Boże. Za jego pośrednictwem Jehowa uświęca swoje imię i usprawiedliwia swe zwierzchnictwo. Dzięki duchowemu oświeceniu dostrzegliśmy, iż według świadectwa całej Biblii — od Księgi Rodzaju po Objawienie — Jehowa zamierza uświęcić swe imię przez Królestwo, w którym władzę sprawuje Jego Syn. Właśnie na tym polega wspaniała nadzieja dla wszystkich ludzi miłujących prawość (Mateusza 12:18, 21).

9, 10. Co zrozumiano w latach dwudziestych, jeśli chodzi o Królestwo oraz dwie przeciwstawne organizacje, i w czym to nam pomogło?

⁹ W roku 1922 na kolejnym zgromadzeniu  w Cedar Point główny mówca, Joseph F. Rutherford, usilnie zachęcał sług Bożych, żeby ‛rozgłaszali, rozgłaszali, rozgłaszali wieść o Królu i jego królestwie’. W angielskiej Strażnicy z 1 marca 1925 roku, w artykule zatytułowanym „Narodziny narodu”, zwrócono uwagę na duchowe zrozumienie proroctw wskazujących na ustanowienie Królestwa Bożego w roku 1914. W latach dwudziestych rozpoznano także istnienie dwóch przeciwstawnych organizacji — Jehowy i Szatana. Między nimi toczy się walka, a my znajdziemy się po zwycięskiej stronie pod warunkiem, że będziemy dotrzymywać kroku organizacji Jehowy.

¹⁰ W czym pomogło nam to duchowe oświecenie? Ponieważ Królestwo Boże oraz Król Jezus Chrystus nie są częścią świata, my też nie możemy do niego należeć. Trzymając się od niego z dala, pokazujemy, że jesteśmy po stronie prawdy (Jana 17:16; 18:37). Kiedy widzimy, jak przybywa złożonych problemów nękających ten niegodziwy system, jesteśmy wdzięczni, że nie należymy do organizacji Szatana. To naprawdę niezwykły zaszczyt, że możemy korzystać z duchowego bezpieczeństwa w organizacji Jehowy!

11. Jaką biblijną nazwę przyjął lud Boży w roku 1931?

¹¹ W roku 1931 na zgromadzeniu w Columbus w stanie Ohio przedstawiono trafne zastosowanie wypowiedzi z Księgi Izajasza 43:10-12. Badacze Pisma Świętego przyjęli wyróżniającą ich nazwę — Świadkowie Jehowy. Jakiż to wspaniały przywilej, że możemy oznajmiać imię Boże, aby inni mogli go wzywać i dostąpić wybawienia! (Psalm 83:18; Rzymian 10:13).

12. Co w roku 1935 lepiej zrozumiano, jeśli chodzi o wielką rzeszę?

¹² Do lat trzydziestych XX wieku sporo członków ludu Jehowy było w rozterce co do nadziei na przyszłe życie. Niektórzy myśleli wprawdzie o życiu w niebie, ale równocześnie fascynowały ich biblijne nauki o ziemskim raju. W roku 1935 na zjeździe w Waszyngtonie podano niezwykłą wiadomość, że lud wielki, czyli wielka rzesza z 7 rozdziału Księgi Objawienia, to klasa ludzi żywiących nadzieję ziemską. Od owego czasu zgromadzanie tej grupy nabierało coraz większego rozmachu. Czyż nie cieszymy się, że tożsamość wielkiej rzeszy nie jest już dla nas tajemnicą? Okoliczność, iż trwa zgromadzanie ludzi ze wszystkich narodów, plemion i języków, pobudza nas do przyśpieszania tempa naszego marszu, byśmy mogli dotrzymać kroku organizacji Jehowy.

13. Jaką doniosłą kwestię uwypuklono na zgromadzeniu w Saint Louis w 1941 roku?

¹³ W roku 1941 na zgromadzeniu w Saint Louis w stanie Missouri położono nacisk na doniosłą kwestię, która powinna interesować każdego człowieka. Dotyczy ona powszechnego zwierzchnictwa, czyli władzy nad wszechświatem. Sprawa ta musi zostać wkrótce rozstrzygnięta, a wyznaczony na to wielki i napawający lękiem dzień zbliża się bardzo szybko! W tym samym roku uwypuklono pokrewną kwestię, dotyczącą naszej niezłomnej lojalności; każdy z nas ma sposobność udowodnić, jaki jest jego stosunek do zwierzchniej władzy Boga.

14. Czego na zgromadzeniu międzynarodowym w 1950 roku dowiedziano się o tożsamości książąt z Izajasza 32:1, 2?

¹⁴ W roku 1950 na międzynarodowym zgromadzeniu w Nowym Jorku dokładnie wyjaśniono, kim są książęta z Księgi Izajasza 32:1, 2. Słuchaczy zelektryzowało wystąpienie brata Fredericka Franza, który oznajmił, że przyszli książęta nowej ziemi są wśród nich. Na tym i na następnych takich zgromadzeniach jeszcze nieraz rozbłysło duchowe światło (Psalm 97:11). Jesteśmy niezmiernie wdzięczni Bogu, że nasza ścieżka „jest jak jasne światło, które świeci coraz jaśniej”!

Podążanie naprzód w naszej służbie

15, 16. (a) Jakie postępy w służbie zrobiono w latach dwudziestych i trzydziestych? (b) Które publikacje w ostatnich kilkudziesięciu latach przyczyniły się do nadania rozmachu chrześcijańskiej działalności ewangelizacyjnej?

¹⁵ Druga dziedzina, w której organizacja Jehowy prężnie się rozwija, ma związek z naszym  głównym zadaniem — głoszeniem o Królestwie i czynieniem uczniów (Mateusza 28:19, 20; Marka 13:10). W tym celu organizacja ciągle uświadamia nam potrzebę poszerzania zakresu służby. W roku 1922 wszystkich chrześcijan usilnie zachęcono do udziału w głoszeniu. Każdy sam miał dbać o to, by wypromieniowywać swe światło i osobiście uczestniczyć w dawaniu świadectwa prawdzie (Mateusza 5:14-16). W roku 1927 postanowiono przeznaczać niedziele na służbę polową. Od lutego 1940 roku normalnym zjawiskiem stał się w dzielnicach handlowych widok Świadków stojących na ulicach i proponujących czasopisma Strażnica i Pociecha (obecnie Przebudźcie się!).

¹⁶ W roku 1937 wydano broszurę Wzorcowe studium i zaczęto kłaść nacisk na dokonywanie odwiedzin ponownych w celu nauczania ludzi prawdy zawartej w Słowie Bożym. W kolejnych latach szczególną uwagę zwracano na prowadzenie studiów biblijnych. Rozmach nadało tej gałęzi służby opublikowanie w roku 1946 książki „Niech Bóg będzie prawdziwy”, a w roku 1968 — Prawda, która prowadzi do życia wiecznego. Obecnie korzystamy z podręcznika Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego. Omawianie tego materiału bardzo pomaga czynić uczniów.

Rozwój dzięki usprawnieniom organizacyjnym

17. Pod jakim jeszcze względem, zgodnie z Izajasza 60:17, organizacja Jehowy podąża naprzód?

¹⁷ Trzecia dziedzina, w której organizacja Jehowy podąża naprzód, dotyczy zmian w jej funkcjonowaniu. W Księdze Izajasza 60:17 Jehowa obiecał: „Zamiast miedzi przyniosę złoto, a zamiast żelaza przyniosę srebro, a zamiast drewna — miedź, a zamiast kamieni — żelazo; i uczynię pokój twymi nadzorcami, a prawość — wyznaczającymi ci zadania”. Zgodnie z tym proroctwem poczyniono kroki, by sprawniej nadzorować dzieło głoszenia o Królestwie i jeszcze lepiej paść trzodę.

18, 19. Jakie usprawnienia organizacyjne wprowadzano z biegiem lat?

¹⁸ W roku 1919 w każdym zborze, który poprosił o zorganizowanie do prowadzenia działalności kaznodziejskiej, zamianowano kierownika służby. Ożywiło to pracę na symbolicznym polu. W 1932 roku zaniechano wybierania starszych i diakonów w zborze przez głosowanie i tym samym zerwano z trybem demokratycznym. Inne doniosłe wydarzenie nastąpiło w roku 1938, gdy wszystkich sług zboru zaczęto mianować w sposób teokratyczny, co bardziej odpowiadało porządkowi obowiązującemu w zborze wczesnochrześcijańskim (Dzieje 14:23; 1 Tymoteusza 4:14). W roku 1972 do usługiwania zaczęto wyznaczać nadzorców i sług pomocniczych — podobnie jak to było wśród pierwszych chrześcijan. Nadzoru nad zborem nie ma sprawować jeden mężczyzna; z Listu do Filipian 1:1 oraz innych wersetów wynika raczej, że chrześcijanie spełniający wymagania biblijne stawiane nadzorcom mają tworzyć grono starszych (Dzieje 20:28; Efezjan 4:11, 12).

¹⁹ Potem, w roku 1975, utworzono w Ciele Kierowniczym Świadków Jehowy komitety nadzorujące ogólnoświatową działalność organizacji Bożej. Ustanowiono też komitety oddziałów, mające sprawować nadzór nad dziełem w poszczególnych krajach. Od tamtej pory starano się dokonywać dalszych uproszczeń w funkcjonowaniu Biura Głównego i oddziałów Towarzystwa Strażnica, aby ‛upewniać się co do rzeczy ważniejszych’ (Filipian 1:9, 10). W zakres obowiązków spoczywających na podpasterzach Chrystusa wchodzi przewodzenie w działalności ewangelizacyjnej, skuteczne nauczanie w zborze i właściwe pasienie trzody Bożej (1 Tymoteusza 4:16; Hebrajczyków 13:7, 17; 1 Piotra 5:2, 3).

Aktywne przewodnictwo Jezusa

20. Jaką rolę Jezusa musimy uznawać, jeśli chcemy dotrzymać kroku organizacji Jehowy?

²⁰ Chcąc dotrzymać kroku rozwijającej się organizacji Jehowy, musimy uznawać, że Bóg powierzył Jezusowi Chrystusowi rolę „głowy zboru” (Efezjan 5:22, 23). Co ciekawe, w Księdze Izajasza 55:4 czytamy: „Oto [ja, Jehowa]  dałem go grupom narodowościowym za świadka, grupom narodowościowym za wodza i rozkazodawcę”. Jezus z całą pewnością potrafi sprawować przewodnictwo. Zna swe owce i ich uczynki. Gdy dokonał przeglądu siedmiu zborów w Azji Mniejszej, pięć razy oznajmił: „Znam twoje uczynki” (Objawienie 2:2, 19; 3:1, 8, 15). Jezus — podobnie jak Jego Ojciec, Jehowa — jest również świadom naszych potrzeb. Przed podaniem modlitwy wzorcowej powiedział: „Bóg, wasz Ojciec, wie, czego potrzebujecie, zanim go w ogóle poprosicie” (Mateusza 6:8-13).

21. Jak w zborze chrześcijańskim uwidacznia się przewodnictwo Jezusa?

²¹ Jak Jezus sprawuje swe przewodnictwo? Czyni to między innymi za pośrednictwem chrześcijańskich nadzorców, czyli „darów w ludziach” (Efezjan 4:8). Księga Objawienia 1:16 wskazuje, że nadzorcy namaszczeni duchem znajdują się w prawicy Chrystusa, a więc pod jego kontrolą. Obecnie Jezus posługuje się starszymi bez względu na to, czy mają oni nadzieję niebiańską, czy też ziemską. Jak wspomniano w poprzednim artykule, tacy mężczyźni są mianowani za sprawą ducha świętego zgodnie z wymaganiami wyłuszczonymi w Biblii (1 Tymoteusza 3:1-7; Tytusa 1:5-9). W I wieku grono starszych w Jerozolimie tworzyło ciało kierownicze, mające pieczę nad zborami oraz całą działalnością głoszenia o Królestwie. Ten sam wzorzec obowiązuje w dzisiejszej organizacji Jehowy.

Dotrzymuj kroku!

22. Jakiej pomocy udziela Ciało Kierownicze?

²² Ziemskie sprawy Królestwa powierzono „niewolnikowi wiernemu i roztropnemu”, reprezentowanemu przez Ciało Kierownicze Świadków Jehowy (Mateusza 24:45-47). Przede wszystkim zajmuje się ono udzielaniem duchowych pouczeń i wskazówek zborowi chrześcijańskiemu (Dzieje 6:1-6). Ale gdy na współwyznawców spadają klęski żywiołowe, Ciało Kierownicze zleca jednemu albo nawet kilku narzędziom prawnym dostarczenie najpotrzebniejszych środków i wyremontowanie bądź odbudowę uszkodzonych domów i Sal Królestwa. Kiedy niektórzy spotykają się z okrutnym traktowaniem lub prześladowaniami, podejmowane są działania, by pomagać im w zachowaniu sił duchowych. Nie szczędzi się również wysiłków, aby „w porze uciążliwej” dalej rozwijało się dzieło głoszenia (2 Tymoteusza 4:1, 2).

23, 24. Co Jehowa nieustannie zapewnia swym sługom, bez względu na okoliczności, i na co powinniśmy być zdecydowani?

²³ Bez względu na okoliczności Jehowa nieprzerwanie zapewnia swemu ludowi pokarm duchowy i niezbędne kierownictwo. Udziela też rozeznania i wnikliwości braciom odpowiedzialnym za dzieło, aby przygotowywali się na dalszy postęp i usprawnienia w organizacji teokratycznej (Powtórzonego Prawa 34:9; Efezjan 1:16, 17). Nie ulega wątpliwości, że Jehowa dostarcza nam wszystkiego, czego potrzebujemy, by wykonywać zadanie czynienia uczniów i pełnić powierzoną nam służbę, która swym zasięgiem obejmuje cały świat (2 Tym. 4:5).

²⁴ Jesteśmy głęboko przekonani, że Jehowa nigdy nie opuści swych wiernych sług; wybawi ich z nadchodzącego „wielkiego ucisku” (Objawienie 7:9-14; Psalm 94:14; 2 Piotra 2:9). Mamy wszelkie powody, by do samego końca zachować niewzruszoną ufność, jaką mieliśmy na początku (Hebrajczyków 3:14). Bądźmy więc zdecydowani dotrzymywać kroku organizacji Jehowy!

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego można powiedzieć, że organizacja Jehowy podąża naprzód?

• Co dowodzi, że lud Boży cieszy się coraz jaśniejszym światłem duchowym?

• Jakie ulepszenia wprowadzono w naszej chrześcijańskiej działalności kaznodziejskiej?

• Jakie stosowne zmiany w sprawach organizacyjnych wprowadzano w społeczności sług Jehowy?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 17]

Podobnie jak Dawid, nie potrafimy wyliczyć wszystkich cudownych dzieł Jehowy

[Ilustracja na stronie 18]

Słudzy Boży odnieśli pożytek z niezbędnych zmian w sprawach organizacyjnych