Nadzorcy i słudzy pomocniczy, mianowani w sposób teokratyczny

„Zważajcie na samych siebie i na całą trzodę, pośród której duch święty ustanowił was nadzorcami” (DZIEJE 20:28).

1, 2. Jak spełniają się słowa z Izajasza 60:22?

JEHOWA dawno temu zapowiedział, że w czasie końca wydarzy się coś zdumiewającego. Za pośrednictwem proroka Izajasza oznajmił: „Malutki stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem. Ja, Jehowa, przyśpieszę to w stosownym czasie” (Izajasza 60:22).

² Czy są dowody, że to proroctwo spełnia się w dobie obecnej? Oczywiście! W latach siedemdziesiątych XIX wieku w Allegheny w amerykańskim stanie Pensylwania powstał zbór czcicieli Jehowy. Z tych skromnych początków wyrosło i się rozwija dziesiątki tysięcy zborów na całym świecie. Dzisiaj ponad 91 000 zborów w 235 krajach skupia miliony głosicieli Królestwa, stanowiących potężny naród. Okoliczność ta bezsprzecznie potwierdza, że Jehowa przyśpiesza zgromadzanie prawdziwych czcicieli przed wybuchem tak już bliskiego „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21; Objawienie 7:9-14).

3. Co oznacza chrzest ‛w imię Ojca, Syna i ducha świętego’?

³ Owe miliony osób oddały się Jehowie i zgodnie z wytycznymi Jezusa zostały ochrzczone „w imię Ojca i Syna, i ducha świętego” (Mateusza 28:19). Ich chrzest „w imię Ojca” oznacza, iż uznają Jehowę za swego niebiańskiego Ojca i Życiodawcę i poddają się Jego zwierzchnictwu. Chrzest ‛w imię Syna’ wskazuje, że widzą w Jezusie Chrystusie swego Odkupiciela, Wodza i Króla. Ponadto osoby te uznają w swym życiu rolę ducha świętego, czyli aktywnej siły Bożej. Dowodzą tym, że zostały ochrzczone ‛w imię ducha świętego’.

4. Kto ordynuje chrześcijańskich sług Bożych?

⁴ W chwili chrztu nowi uczniowie stają się ordynowanymi sługami Jehowy Boga. Kto ich ordynuje? W zasadzie odnoszą się do nich słowa zanotowane w Liście 2 do Koryntian 3:5: „Nasze odpowiednie wykwalifikowanie [jako sług] pochodzi od Boga”. Ordynowanie przez samego Jehowę Boga jest największym zaszczytem, jakiego mogą pragnąć. Po chrzcie będą nadal wzrastać pod względem duchowym jako słudzy „dobrej nowiny” dopóty, dopóki będą uznawać kierownictwo ducha pochodzącego od Boga i wprowadzać w czyn Jego Słowo (Mateusza 24:14; Dzieje 9:31).

Mianowanie w sposób teokratyczny, a nie demokratyczny

5. Czy chrześcijańscy nadzorcy i słudzy pomocniczy są wybierani w sposób demokratyczny? Wyjaśnij to szerzej.

⁵ Do zadbania o duchowe potrzeby coraz większej liczby aktywnych głosicieli niezbędny jest dojrzały nadzór ze strony wykwalifikowanych nadzorców, umiejętnie wspieranych  przez sług pomocniczych (Filipian 1:1). Jak się ustanawia takich duchowo usposobionych mężczyzn? Nie czyni się tego metodami stosowanymi w chrześcijaństwie. Na przykład chrześcijańskich nadzorców nie wybiera się metodą demokratyczną, czyli głosami większości członków danego zboru, lecz mianuje w sposób teokratyczny. Na czym on polega?

6. (a) Czym jest prawdziwa teokracja? (b) Dlaczego można powiedzieć, że mianowanie nadzorców i sług pomocniczych odbywa się w sposób teokratyczny?

⁶ Krótko mówiąc, prawdziwa teokracja to rządy Boga. Świadkowie Jehowy dobrowolnie poddają się Jego władzy i wspólnie spełniają wolę Bożą (Psalm 143:10; Mateusza 6:9, 10). Nominacje na chrześcijańskich nadzorców, czyli starszych, oraz sług pomocniczych są teokratyczne, ponieważ proces zalecania i mianowania takich odpowiedzialnych mężczyzn przebiega zgodnie z postanowieniem Bożym przedstawionym w Piśmie Świętym. A Jehowa jako „głowa ponad wszystkim” ma rzecz jasna prawo ustalać sposób funkcjonowania swej widzialnej organizacji (1 Kronik 29:11; Psalm 97:9).

7. Komu podlegają Świadkowie Jehowy?

⁷ W odróżnieniu od wielu ugrupowań religijnych chrześcijaństwa Świadkowie Jehowy nie wybierają według własnego uznania formy duchowego nadzoru, któremu podlegają. Ci szczerzy chrześcijanie starają się trzymać mierników Jehowy. Usługujący wśród nich nadzorcy nie są wprowadzani na urząd przez jakiś kongregacjonalny, hierarchiczny czy prezbiterialny system władzy kościelnej. Jeżeli czynniki świeckie próbują wpływać na tryb tego mianowania, słudzy Jehowy nie godzą się na kompromis. Niezłomnie zajmują postawę, którą trafnie wyrazili apostołowie w I wieku n.e.: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:29). Tak więc Świadkowie we wszystkim poddają się Bogu (Hebrajczyków 12:9; Jakuba 4:7). Trzymaniem się porządku teokratycznego zyskują Jego uznanie.

8. Czym się różni procedura demokratyczna od teokratycznej?

⁸ Służąc Wielkiemu Teokracie, Jehowie, powinniśmy pamiętać o różnicach między procedurą demokratyczną a teokratyczną. Ta pierwsza wymaga zgłoszenia równoprawnych kandydatów i często charakteryzuje się prowadzeniem kampanii na rzecz danego urzędu oraz wybraniem większością głosów. Nic takiego nie ma miejsca przy nominacjach teokratycznych. Nie pochodzą one od ludzi ani od jakiejś instytucji prawnej. Paweł, nawiązując najwyraźniej do powołania go przez Jezusa i Jehowę na „apostoła dla narodów”, oświadczył Galatom, że został zamianowany „nie od ludzi ani nie przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa oraz Boga, Ojca, który go wskrzesił z martwych” (Rzymian 11:13; Galatów 1:1).

Ustanowieni przez ducha świętego

9. Co na temat mianowania chrześcijańskich nadzorców mówią Dzieje Apostolskie 20:28?

⁹ Paweł przypomniał nadzorcom w Efezie, że zostali zamianowani przez Boga za pośrednictwem ducha świętego. Powiedział: „Zważajcie na samych siebie i na całą trzodę, pośród której duch święty ustanowił was nadzorcami, abyście paśli zbór Boga, nabyty przez niego krwią jego własnego Syna” (Dzieje 20:28). Tamci chrześcijańscy nadzorcy potrzebowali kierownictwa tego ducha także podczas wywiązywania się z obowiązków pasterzy trzody Bożej. Gdyby mężczyzna piastujący taki urząd przestał odpowiadać miernikom Bożym, z czasem zostałby za sprawą ducha świętego usunięty z zajmowanego stanowiska.

10. Jak to możliwe, że w teokratycznym sposobie mianowania kluczową rolę odgrywa duch święty?

¹⁰ Jak to możliwe, że duch święty odgrywa kluczową rolę? Przede wszystkim biblijne wymagania stawiane osobom sprawującym duchowy nadzór zostały spisane pod natchnieniem tego ducha. Kryteria, którym  muszą odpowiadać nadzorcy i słudzy pomocniczy, nakreślił Paweł w swych listach do Tymoteusza i Tytusa. W sumie wymienił tam 16 warunków. Na przykład nadzorcy mają być nieposzlakowani, muszą zachowywać umiar w nawykach, być trzeźwego umysłu, porządni, gościnni, wykwalifikowani do nauczania oraz być przykładnymi głowami rodzin. Mają w sposób zrównoważony korzystać z napojów alkoholowych, nie miłować pieniędzy, a także przejawiać panowanie nad sobą. Wysokie wymagania postawiono również kandydatom na sług pomocniczych (1 Tymoteusza 3:1-10, 12, 13; Tytusa 1:5-9).

11. Jakim wymaganiom muszą odpowiadać mężczyźni ubiegający się o odpowiedzialne zadania w zborze?

¹¹ Z przeglądu tych kwalifikacji wynika, że ci, którzy przewodzą w wielbieniu Jehowy, mają dawać przykład chrześcijańskim postępowaniem. Mężczyźni pragnący podjąć się odpowiedzialnych zadań w zborze winni dawać dowody, iż oddziałuje na nich duch święty (2 Tymoteusza 1:14). Musi być widoczne, że pod wpływem tego ducha wydają takie owoce, jak „miłość, radość, pokój, wielkoduszna cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą” (Galatów 5:22, 23). Mają je przejawiać w kontaktach ze współwyznawcami oraz ludźmi spoza zboru. Rzecz jasna, jedni mogą się wyróżniać okazywaniem pewnych owoców ducha, drudzy zaś spełnianiem innych wymagań stawianych nadzorcom. Jednakże każdy, kto ubiega się o stanowisko nadzorcy lub sługi pomocniczego, powinien w całym swoim życiu pokazywać, że jest duchowo usposobionym człowiekiem, który odpowiada miernikom ze Słowa Bożego.

12. O kim można powiedzieć, że został zamianowany przez ducha świętego?

¹² Paweł mógł ze swobodą mowy zachęcać drugich do naśladowania go, ponieważ sam brał przykład z Jezusa Chrystusa, który ‛pozostawił nam wzór, abyśmy podążali dokładnie jego śladami’ (1 Piotra 2:21; 1 Koryntian 11:1). O tych, którzy w chwili zamianowania na urząd nadzorcy lub sługi pomocniczego spełniają biblijne wymagania, można zatem powiedzieć, że zostają ustanowieni przez ducha świętego.

13. Jak duch święty pomaga tym, którzy polecają mężczyzn do usługiwania w zborze?

¹³ Istnieje jeszcze jeden czynnik ukazujący, jak duch święty wpływa na zalecanie i mianowanie nadzorców. Jezus oznajmił, że ‛Ojciec w niebie daje ducha świętego tym, którzy go proszą’ (Łukasza 11:13). Kiedy więc starsi w miejscowym zborze spotykają się, by polecić określonych mężczyzn do pełnienia obowiązków zborowych, modlą się o kierownictwo ducha Bożego. Swoje rekomendacje opierają na tym, co mówi natchnione Słowo Boże, a dzięki duchowi świętemu mogą ustalić, czy dany kandydat odpowiada biblijnym wymaganiom. Nie mają sugerować się jego wyglądem zewnętrznym, wykształceniem czy wrodzonymi zdolnościami. Przede wszystkim muszą się zastanowić, czy jest usposobiony duchowo i czy członkowie zboru bez wahania będą zwracać się do niego o radę w sprawach duchowych.

14. Czego możemy się nauczyć z Dziejów Apostolskich 6:1-3?

¹⁴ Chociaż w zalecaniu braci do usługiwania w charakterze starszych i sług pomocniczych uczestniczą grona starszych oraz nadzorcy podróżujący, to jednak samo mianowanie odbywa się według wzoru ustanowionego w I wieku n.e. Pewnego razu mężczyznom posiadającym kwalifikacje duchowe powierzono ważne zadanie. Ciało kierownicze poleciło im: „Wyszukajcie spośród siebie siedmiu mężczyzn mających dobre świadectwo, pełnych ducha i mądrości, żebyśmy mogli ich wyznaczyć do tego koniecznego zajęcia” (Dzieje 6:1-3). Miejscowi bracia przedstawili swoje rekomendacje, ale zamianowania dokonali upoważnieni do tego  mężczyźni w Jerozolimie. Obecnie stosowana jest podobna metoda.

15. Jaki udział w mianowaniu mężczyzn ma Ciało Kierownicze?

¹⁵ Ciało Kierownicze Świadków Jehowy bezpośrednio mianuje wszystkich członków komitetów oddziałów. Przy ustalaniu, kto mógłby się podjąć tak poważnego obowiązku, pamięta o słowach Jezusa: „Komu dużo dano, od tego dużo się będzie żądać; a komu ludzie dużo powierzają, od tego będą żądać więcej niż zwykle” (Łukasza 12:48). Prócz tego Ciało Kierownicze mianuje starszych Betel i nadzorców podróżujących. Natomiast dokonywanie innych zamianowań zleca godnym zaufania braciom. To również ma podstawy biblijne.

‛Mianuj, jak ci nakazałem’

16. W jakim celu Paweł pozostawił Tytusa na Krecie i na co to dziś wskazuje w odniesieniu do teokratycznego sposobu mianowania?

¹⁶ Paweł napisał do swego współpracownika Tytusa: „Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, byś skorygował to, co wadliwe, i mianował starszych w jednym mieście po drugim, jak ci nakazałem” (Tytusa 1:5). Następnie nakreślił kwalifikacje, jakich Tytus miał wypatrywać u mężczyzn nadających się do zamianowania. Dlatego obecnie Ciało Kierownicze wyznacza w poszczególnych oddziałach wykwalifikowanych braci, którzy w jego imieniu mianują starszych i sług pomocniczych. Zwraca się uwagę na to, by owi przedstawiciele dobrze rozumieli i stosowali biblijne wskazówki dotyczące sposobu mianowania. A zatem mężczyźni mający odpowiednie kwalifikacje do usługiwania w zborach Świadków Jehowy na całym świecie są mianowani pod nadzorem Ciała Kierowniczego.

17. Jak zalecenia dotyczące nominacji na nadzorców i sług pomocniczych są rozpatrywane w biurze oddziału?

¹⁷ Kiedy do biura oddziału Towarzystwa Strażnica docierają zalecenia na nadzorców i sług pomocniczych, doświadczeni mężczyźni dokonują zamianowań, polegając na kierownictwie ducha Bożego. Mają poczucie odpowiedzialności i zdają sobie sprawę, że nie wolno im na nikogo pochopnie wkładać rąk, w przeciwnym razie bowiem mogliby uczestniczyć w cudzych grzechach (1 Tymoteusza 5:22).

18, 19. (a) Jak są przekazywane niektóre nominacje? (b) Jak przebiega cały proces zalecania i mianowania?

 ¹⁸ Niektóre nominacje przesyła się w liście opatrzonym pieczęcią korporacji prawnej. Może on informować o zamianowaniu więcej niż jednego brata w danym zborze.

¹⁹ Teokratycznego zamianowania dokonuje Jehowa za pośrednictwem swego Syna i widzialnego, ziemskiego kanału łączności, którym jest „niewolnik wierny i roztropny” oraz jego Ciało Kierownicze (Mateusza 24:45-47). Cały proces zalecania i mianowania przebiega pod kierownictwem ducha świętego. Jest tak dlatego, że wymagania te są zawarte w Słowie Bożym, natchnionym właśnie tym duchem, a mianowana osoba wydaje jego owoce. Z tego względu można powiedzieć, iż nominacje są dokonywane przez ducha świętego. W I wieku nadzorcy i słudzy pomocniczy byli ustanawiani w sposób teokratyczny i tak samo jest w dobie dzisiejszej.

Wdzięczni za kierownictwo Jehowy

20. Dlaczego podzielamy odczucia Dawida wyrażone w Psalmie 133:1?

²⁰ W obecnym czasie duchowej pomyślności i teokratycznego rozwoju dzieła głoszenia o Królestwie jesteśmy wdzięczni, że decydujący wpływ na ustanawianie nadzorców i sług pomocniczych ma Jehowa. Dzięki tej biblijnej procedurze łatwiej nam, Świadkom Jehowy, sprostać Bożym wzniosłym miernikom prawości. Ponadto chrześcijańskie usposobienie i usilne starania tych mężczyzn bardzo się przyczyniają do wspaniałego pokoju i jedności, których zaznajemy, służąc Jehowie. Pobudza to nas, by wzorem psalmisty Dawida wykrzyknąć: „Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności!” (Psalm 133:1).

21. Jak spełniają się dziś słowa z Izajasza 60:17?

²¹ Jakże jesteśmy wdzięczni za kierownictwo, które Jehowa zapewnia nam poprzez swoje Słowo i ducha świętego! Znamienne doprawdy są słowa zanotowane w Księdze Izajasza 60:17: „Zamiast miedzi przyniosę złoto, a zamiast żelaza przyniosę srebro, a zamiast drewna — miedź, a zamiast kamieni — żelazo; i uczynię pokój twymi nadzorcami, a prawość — wyznaczającymi ci zadania”. W miarę jak Świadkowie Jehowy coraz ściślej trzymają się teokratycznego sposobu postępowania, dostrzegamy te wspaniałe warunki w całej ziemskiej organizacji Bożej.

22. Za co słusznie jesteśmy wdzięczni i co powinniśmy być zdecydowani czynić?

²² Żywimy głęboką wdzięczność za porządek teokratyczny istniejący w naszej społeczności. I bardzo sobie cenimy ciężką, ale satysfakcjonującą pracę teokratycznie zamianowanych nadzorców i sług pomocniczych. Z całego serca wysławiamy naszego kochającego niebiańskiego Ojca, który zapewnia nam dobrobyt duchowy i sowite błogosławieństwa (Przysłów 10:22). Bądźmy więc zdecydowani dotrzymywać kroku organizacji Jehowy. A nade wszystko dalej służmy w jedności, przysparzając szacunku, czci i chwały Jego wielkiemu i świętemu imieniu.

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego można powiedzieć, że mianowanie nadzorców i sług pomocniczych odbywa się w sposób teokratyczny, a nie demokratyczny?

• W jakim sensie odpowiedzialni chrześcijanie są mianowani przez ducha świętego?

• Jaki udział w mianowaniu nadzorców i sług pomocniczych ma Ciało Kierownicze?

• Dlaczego powinniśmy być wdzięczni Jehowie za teokratyczny sposób mianowania?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 15]

Starsi i słudzy pomocniczy mają zaszczyt usługiwać na mocy teokratycznego zamianowania