Chodzący w świetle mogą się radować
Chodzący w świetle mogą się radować
„Przyjdźcie i chodźmy w świetle Jehowy” (IZAJASZA 2:5).
1, 2. (a) Jakie doniosłe znaczenie ma światło? (b) Dlaczego ostrzeżenie, iż ciemność zakryje ziemię, należy traktować bardzo poważnie?
JEHOWA jest Źródłem światła. W Biblii nazwano Go „Dawcą słońca, by świeciło za dnia, ustaw księżyca i gwiazd, by świeciły nocą” (Jeremiasza 31:35; Psalm 8:3). To On stworzył Słońce — olbrzymi piec nuklearny, który wysyła w przestrzeń ogromne ilości energii, między innymi w postaci światła i ciepła. Znikomy jej ułamek docierający do nas jako światło słoneczne podtrzymuje życie na Ziemi. Bez tego światła nie moglibyśmy istnieć. Nasz glob byłby martwą planetą.
2 Pamiętając o tym, możemy zrozumieć powagę sytuacji ukazanej przez proroka Izajasza. Napisał on: „Oto ciemność zakryje ziemię, a gęsty mrok grupy narodowościowe” (Izajasza 60:2). Oczywiście nie chodzi tu o ciemność fizyczną. Izajasz nie sugerował, że pewnego dnia Słońce, Księżyc i gwiazdy przestaną świecić (Psalm 89:36, 37; 136:7-9). Mówił raczej o ciemności duchowej. A ta prowadzi do śmierci. Na dalszą metę bez światła duchowego nie można żyć podobnie jak bez fizycznego (Łukasza 1:79).
3. Co powinni czynić chrześcijanie z uwagi na słowa Izajasza?
3 W związku z tym należy zauważyć, że choć słowa Izajasza spełniły się na starożytnej Judzie, na większą skalę urzeczywistniają się w dobie nowożytnej. Obecnie świat spowija duchowa ciemność. W takiej niebezpiecznej sytuacji niezwykle ważne jest światło duchowe. Dlatego chrześcijanie powinni usłuchać zachęty Jezusa: „Niech wasze światło świeci przed ludźmi” (Mateusza 5:16). Wierni naśladowcy Chrystusa mogą rozświetlić ciemność przed potulnymi i w ten sposób dać im możliwość uzyskania życia (Jana 8:12).
Mroczny okres w Izraelu
4. Kiedy po raz pierwszy spełniła się prorocza zapowiedź Izajasza, jaka jednak sytuacja panowała już za jego czasów?
4 Słowa Izajasza o ciemności okrywającej ziemię po raz pierwszy ziściły się, gdy Juda opustoszała, a jej mieszkańcy znaleźli się na wygnaniu w Babilonie. Ale już wcześniej, za czasów Izajasza, znaczna część narodu pogrążyła się w mroku duchowym. Dlatego prorok ten zachęcał swych rodaków: „Domu Jakuba, przyjdźcie i chodźmy w świetle Jehowy” (Izajasza 2:5; 5:20).
5, 6. Co się przyczyniało do ciemności za czasów Izajasza?
5 Izajasz prorokował w Judzie „za dni Uzzjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza — królów Judy” (Izajasza 1:1). Były to burzliwe czasy, charakteryzujące się politycznymi niepokojami, obłudą religijną, przekupstwem sędziów i uciskiem biednych. Nawet za panowania wiernych królów, jak choćby Jotama, na szczytach wielu wzgórz można było zobaczyć ołtarze fałszywych bóstw. Pod rządami niewiernych władców sytuacja była jeszcze gorsza. Na przykład niegodziwy król Achaz posunął się tak daleko, że własne potomstwo złożył na rytualną ofiarę dla boga Molocha. Był to rzeczywiście czarny okres! (2 Królów 15:32-34; 16:2-4).
6 Mroczna była również sytuacja międzynarodowa. Granicom Judy zagrażały Moab, Edom i Filistea. Jej zaprzysięgłym wrogiem stało się też spokrewnione z nią północne królestwo izraelskie. Ponadto zagrożenie dla pokoju w Judzie stanowiła leżąca dalej na północ Syria. Jeszcze bardziej niebezpieczne było okrutne mocarstwo asyryjskie, wciąż szukające okazji do poszerzenia swej władzy. W czasie gdy prorokował Izajasz, Asyria wymazała Izrael z mapy i niemal zniszczyła Judę. W pewnym okresie zajęła wszystkie obwarowane miasta judzkie z wyjątkiem Jerozolimy (Izajasza 1:7, 8; 36:1).
7. Jaką drogę obrały Izrael i Juda i jak zareagował na to Jehowa?
7 Członkowie narodu sprzymierzonego z Bogiem ponosili takie klęski, ponieważ mieszkańcy Izraela i Judy okazali się wobec Niego nielojalni. Tak jak osoby opisane w Księdze Przysłów ‛opuścili ścieżki prostolinijności, żeby chodzić drogami ciemności’ (Przysłów 2:13). Ale chociaż Jehowa był rozgniewany na swój lud, nie opuścił go całkowicie. Przeciwnie, pobudził Izajasza oraz innych proroków do roztaczania duchowego światła przed każdym w tym narodzie, kto wciąż starał się wiernie służyć Jehowie. Owo światło było niezwykle cenne. Mogło zapewnić życie!
Mroczny okres w dobie dzisiejszej
8, 9. Co jest przyczyną ciemności spowijającej dzisiejszy świat?
8 Obecnie panuje bardzo podobna sytuacja jak za dni Izajasza. W naszych czasach człowieczy przywódcy odrzucili Jehowę i ustanowionego przez Niego Króla, Jezusa Chrystusa (Psalm 2:2, 3). Przywódcy religijni chrześcijaństwa zwodzą wiernych. Wprawdzie twierdzą, że służą Bogu, ale w gruncie rzeczy większość z nich popiera bogów tego świata — nacjonalizm, militaryzm, bogactwo i znane osobistości — a na domiar złego krzewi pogańskie nauki.
9 W jednym miejscu po drugim religie chrześcijaństwa wikłają się w konflikty i wojny domowe, którym towarzyszą czystki etniczne oraz inne okropności. Poza tym, zamiast trzymać się zasad moralnych opartych na Biblii, wiele kościołów albo przymyka oczy na niemoralne praktyki, takie jak rozpusta i homoseksualizm, albo je aktywnie popiera. Wskutek odrzucenia mierników biblijnych wyznawcy chrześcijaństwa przypominają ludzi, o których wspomniał starożytny psalmista: „Nie poznali i nie rozumieją; krążą w ciemności” (Psalm 82:5). Doprawdy, chrześcijaństwo — jak niegdyś starożytna Juda — tkwi w głębokim mroku (Objawienie 8:12).
10. Jak w obecnych ciemnościach świeci światło i jaki pożytek odnoszą z tego potulni?
10 Pośród takich ciemności Jehowa roztacza przed potulnymi światło. W tym celu posługuje się „niewolnikiem wiernym i roztropnym”, czyli swymi namaszczonymi duchem sługami żyjącymi na ziemi, którzy ‛świecą jako źródła światła na świecie’ (Mateusza 24:45; Filipian 2:15). Owa klasa niewolnika, wspierana przez towarzyszące jej miliony „drugich owiec”, odbija światło duchowe ze Słowa Bożego, Biblii (Jana 10:16). W dzisiejszym świecie pogrążonym w ciemności światło to daje potulnym nadzieję i pomaga im utrzymać więź z Bogiem oraz unikać duchowych pułapek. Ma bezcenną, życiodajną wartość.
„Sławię twoje imię”
11. Jakie informacje Jehowa udostępniał za czasów Izajasza?
11 Jakie kierownictwo Jehowa zapewniał w mrocznych czasach, w których żył Izajasz, oraz w późniejszym, jeszcze mroczniejszym okresie, kiedy to Babilończycy uprowadzili Jego naród do niewoli? Dostarczał wskazówek moralnych, a także z góry wyraźnie pokazywał, jak urzeczywistni swoje zamierzenie wobec tego ludu. Rozważmy na przykład wspaniałe proroctwa zawarte w Księdze Izajasza, rozdziałach od 25 do 27. Ukazują one, jak Jehowa rozstrzygał różne kwestie w przeszłości i jak to czyni obecnie.
12. Kogo szczerze wysławiał Izajasz?
12 Najpierw Izajasz oznajmia: „Jehowo, tyś moim Bogiem. Wywyższam cię, sławię twoje imię”. Jakież to szczere wychwalanie! Ale co skłoniło proroka do wypowiedzenia w modlitwie takich słów? Główną przyczynę wyjawiono w drugiej części tego wersetu, gdzie czytamy: „Bo [Ty, Jehowo] wprowadziłeś w czyn rzeczy zdumiewające, zamiary od zamierzchłych czasów — w wierności, w wiarogodności” (Izajasza 25:1).
13. (a) Dzięki jakiej wiedzy Izajasz bardziej doceniał Jehowę? (b) Czego możemy się nauczyć z przykładu Izajasza?
13 Do czasów Izajasza Jehowa dokonał na rzecz Izraela wielu cudownych dzieł, które później zostały spisane. Izajasz oczywiście znał te relacje. Wiedział na przykład, iż Jehowa wyprowadził swych sług z niewoli w Egipcie i wybawił ich od gniewu armii faraona nad Morzem Czerwonym. Wiedział też, że Jehowa wiódł ich przez pustkowie i wprowadził do Ziemi Obiecanej (Psalm 136:1, 10-26). Takie doniesienia historyczne poświadczały, że Jehowa Bóg jest wierny i godny zaufania. Każdy Jego ‛zamiar’ — wszystko, co postanawia — dochodzi do skutku. Dokładna wiedza pochodząca od Boga dodawała Izajaszowi sił do niestrudzonego kroczenia w świetle. Tak więc jest on dla nas wspaniałym przykładem. Jeżeli będziemy pilnie studiować spisane Słowo Boże i robić z niego użytek, nam również uda się pozostać w świetle (Psalm 119:105; 2 Koryntian 4:6).
Unicestwienie metropolii
14. Co zapowiedziano w odniesieniu do pewnego miasta i o jakie miasto najprawdopodobniej chodziło?
14 Przykład tego, jakie zamiary może mieć Bóg, znajdujemy w Księdze Izajasza 25:2. Czytamy tu: „Miasto bowiem obróciłeś w kupę kamieni, gród warowny — w rozpadającą się ruinę; sprawiłeś, iż wieża mieszkalna obcych nie jest miastem i nie będzie odbudowana aż po czas niezmierzony”. O jakie miasto tu chodzi? Izajasz prawdopodobnie wypowiedział prorocze słowa dotyczące Babilonu, który z czasem rzeczywiście zamienił się w zwykłą kupę kamieni.
15. Co obecnie jest „wielką metropolią” i jaki los ją spotka?
15 Czy miasto wspomniane przez Izajasza ma obecnie jakiś odpowiednik? Owszem. Księga Objawienia mówi o „wielkiej metropolii mającej królestwo nad królami ziemi” (Objawienie 17:18). Ową metropolią jest „Babilon Wielki”, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej (Objawienie 17:5). W dzisiejszej dobie główną część Babilonu Wielkiego stanowi chrześcijaństwo, którego duchowni wiodą prym w utrudnianiu sługom Jehowy głoszenia o Królestwie (Mateusza 24:14). Ale tak jak starożytny Babilon, również Babilon Wielki zostanie wkrótce unicestwiony i już nigdy się nie odrodzi.
16, 17. Jak wrogowie Jehowy wychwalali Go w czasach starożytnych oraz nowożytnych?
16 Co jeszcze Izajasz prorokuje o „grodzie warownym”? Zwracając się do Jehowy, oświadcza: „Będą cię wychwalać ci, którzy są silnym ludem; miasto narodów ciemięskich — te będą się ciebie bać” (Izajasza 25:3). Jak to wrogo usposobione miasto, „miasto narodów ciemięskich”, miało wychwalać Jehowę? Pamiętajmy, co się przydarzyło najpotężniejszemu królowi babilońskiemu, Nebukadneccarowi. Po trzeźwiącym przeżyciu, które ukazało słabość tego władcy, musiał on potwierdzić wielkość i nieograniczoną moc Jehowy (Daniela 4:34, 35). Kiedy Jehowa z niej korzysta, nawet Jego wrogowie są zmuszeni uznać, aczkolwiek niechętnie, Jego potężne dzieła.
17 Czy Babilon Wielki musiał już kiedyś przyznać, że Jehowa dokonał potężnych dzieł? Tak. Podczas I wojny światowej namaszczeni duchem słudzy Jehowy głosili w ucisku. W roku 1918 znaleźli się w niewoli duchowej, gdy czołowi przedstawiciele Towarzystwa Strażnica zostali uwięzieni. Zorganizowana działalność kaznodziejska niemal ustała. Potem, w roku 1919, Jehowa uzdrowił ich i swym duchem dodał im sił, dzięki czemu przystąpili do wywiązywania się z nakazu głoszenia dobrej nowiny po całej zamieszkanej ziemi (Marka 13:10). Wszystkie te wydarzenia proroczo zapowiedziano w Księdze Objawienia, podobnie jak skutek, jaki miały one wywrzeć na przeciwnikach ludu Bożego. Ci „przestraszyli się i oddali chwałę Bogu nieba” (Objawienie 11:3, 7, 11-13). Nie oznacza to, że wszyscy oni się nawrócili, niemniej jak przepowiedział Izajasz, musieli uznać, iż Jehowa dokonał wtedy potężnego dzieła.
„Twierdza dla maluczkiego”
18, 19. (a) Dlaczego przeciwnikom nie udaje się złamać lojalności sług Jehowy? (b) Jak zostanie zdławiona „melodia tyranów”?
18 Kierując uwagę na to, jak Jehowa życzliwie postępuje z tymi, którzy chodzą w świetle, Izajasz zwraca się do Niego: „Stałeś się twierdzą dla maluczkiego, twierdzą dla biednego w udręce, którą znosi, schronieniem przed deszczową nawałnicą, cieniem przed skwarem, gdy gwałtowne dyszenie tyranów przypomina deszczową nawałnicę uderzającą w mur. Jak skwar w bezwodnej krainie tłumisz wrzawę obcych, jak skwar — cieniem obłoku. Melodia tyranów zostaje zdławiona” (Izajasza 25:4, 5).
19 Od roku 1919 tyrani próbują za wszelką cenę złamać lojalność wyznawców religii prawdziwej, ale bez skutku. Dlaczego? Ponieważ Jehowa jest dla swego ludu twierdzą i schronieniem. Zapewnia im cień dający ochłodę w „skwarze” prześladowań i stoi niczym mocny mur, osłaniający ich przed „deszczową nawałnicą” sprzeciwu. My, którzy chodzimy w świetle od Boga, z ufnością wyczekujemy czasu, gdy ‛melodia tyranów zostanie zdławiona’. Z utęsknieniem wyglądamy chwili unicestwienia wrogów Jehowy.
20, 21. Jaką ucztę wydaje Jehowa i co się na niej pojawi w nowym świecie?
20 Jehowa nie tylko chroni swój lud. Jako kochający Ojciec, również go karmi. Odkąd w roku 1919 wyzwolił swych sług z Babilonu Wielkiego, zaprasza ich na ucztę zwycięstwa, innymi słowy obficie zaopatruje ich w duchowy pokarm. Przepowiedziano to w Księdze Izajasza 25:6, gdzie czytamy: „Na tej górze Jehowa Zastępów wyprawi dla wszystkich ludów ucztę z potraw obficie nasączonych oliwą, ucztę z wina trzymanego na osadach, z potraw obficie nasączonych oliwą, pełnych szpiku, z wina trzymanego na osadach, przecedzonego”. Jakimż błogosławieństwem jest możliwość uczestniczenia w tej uczcie! (Mateusza 4:4). „Stół Jehowy” naprawdę ugina się od smakołyków (1 Koryntian 10:21). Za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” otrzymujemy wszystko, czego moglibyśmy potrzebować pod względem duchowym.
21 Ale ta wyprawiana przez Boga duchowa uczta, która przyczynia nam teraz tyle radości, niesie ze sobą coś jeszcze. Stanowi zapowiedź obfitości fizycznego pożywienia w obiecanym przez Boga nowym świecie. Na „uczcie z potraw obficie nasączonych oliwą” pojawi się wówczas pod dostatkiem literalnego pokarmu. Nikt nie będzie głodować w sensie fizycznym ani duchowym. Jakąż ulgę przyniesie to tym wiernym osobom, które dzisiaj cierpią z powodu przepowiedzianych „niedoborów żywności”, należących do „znaku” obecności Jezusa! (Mateusza 24:3, 7). Ludzi tych bardzo pokrzepiają słowa psalmisty: „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór” (Psalm 72:16).
22, 23. (a) Jaka „tkanina” lub „okrycie” zostaną usunięte i w jaki sposób? (b) Jak zostanie zdjęta ‛hańba ludu Jehowy’?
22 Posłuchajmy teraz jeszcze cudowniejszej obietnicy. Przyrównując grzech i śmierć do „tkaniny” lub „okrycia”, Izajasz mówi: „Na tej górze [Jehowa] pochłonie okrycie, które okrywa wszystkie ludy, i tkaninę utkaną nad wszystkimi narodami” (Izajasza 25:7). Pomyśl tylko! Grzech i śmierć, które przytłaczają nas niczym dławiące przykrycie, zostaną usunięte. Jakże wyczekujemy dnia, gdy posłuszna i wierna ludzkość będzie mogła w pełni skorzystać z dobrodziejstw Jezusowej ofiary okupu! (Objawienie 21:3, 4).
23 Wskazując na ten wspaniały czas, natchniony prorok zapewnia: „Pochłonie on [Bóg] śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza. I hańbę swego ludu zdejmie z całej ziemi, bo tak rzekł Jehowa” (Izajasza 25:8). Nikt nie umrze śmiercią naturalną ani nie będzie musiał opłakiwać swych bliskich. Cóż za niezwykła zmiana! Poza tym nigdzie na ziemi nie będzie słychać kłamliwej propagandy ani zarzutów, tak długo wysuwanych pod adresem Boga i Jego sług. Dlaczego? Ponieważ Jehowa usunie ich źródło — ojca kłamstwa, Szatana Diabła, oraz całe jego potomstwo (Jana 8:44).
24. Jak osoby chodzące w świetle reagują na potężne dzieła, których Jehowa dokonuje na ich rzecz?
24 Pod wpływem rozmyślania o tych przejawach mocy Jehowy osoby chodzące w świetle wykrzykują: „Oto nasz Bóg. W nim pokładamy nadzieję i on nas wybawi. To Jehowa. W nim pokładamy nadzieję. Radujmy się i weselmy z jego wybawienia” (Izajasza 25:9). Już wkrótce prawi będą mieć wszelkie powody, by się radować. Ciemność zostanie całkowicie rozwiana, a osoby dochowujące wierności będą mogły przez całą wieczność pławić się w świetle od Jehowy. Czyż może być wspanialsza nadzieja? Nic podobnego!
Czy potrafisz wyjaśnić?
• Dlaczego w dzisiejszych czasach nieodzowne jest chodzenie w świetle?
• Dlaczego Izajasz sławił imię Jehowy?
• Dlaczego wrogowie nigdy nie złamią lojalności ludu Bożego?
• Jakie obfite błogosławieństwa czekają tych, którzy chodzą w świetle?
[Pytania do studium]
[Ilustracja na stronach 12, 13]
Mieszkańcy Judy składali Molochowi ofiary z dzieci
[Ilustracje na stronie 15]
Wiedza o potężnych dziełach Jehowy pobudzała Izajasza do wysławiania Jego imienia
[Ilustracja na stronie 16]
Prawi będą się na zawsze pławić w świetle od Jehowy