Czy ‛wykupujesz dogodny czas’?

APOSTOŁ Paweł udzielił chrześcijanom w Efezie następującej wskazówki: „Baczcie (...) pilnie, żebyście nie postępowali jak niemądrzy, ale jak mądrzy, wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe” (Efezjan 5:15, 16). Dlaczego rada ta była potrzebna? Chcąc uzyskać odpowiedź, trzeba poznać warunki, w jakich żyli chrześcijanie w tym starożytnym mieście.

Efez słynął z bogactwa i rażącej niemoralności, szerzyła się tam przestępczość i uprawiano różne formy demonizmu. Poza tym chrześcijanie musieli się strzec pewnych poglądów filozoficznych związanych z pojęciem czasu. Pogańscy mieszkańcy Efezu nie wierzyli, że biegnie on zawsze do przodu. Według greckich filozofów życie powtarza się w nieskończonej ilości cykli. Osoba, która zmarnowała czas w jednym takim cyklu, miała szansę nadrobić wszystko w kolejnym. Pod wpływem takiego sposobu myślenia chrześcijanie z Efezu mogliby przyswoić sobie lekceważącą postawę wobec biegu wydarzeń ustalonego przez Jehowę, w tym również wobec Jego sądu. Rada Pawła, żeby ‛wykupywać dogodny czas’, była więc najzupełniej stosowna.

Apostoł nie nawiązywał jedynie do czasu w sensie ogólnym. Użyte przez niego greckie słowo dotyczy czasu wyznaczonego, pory dogodnej do zrealizowania konkretnego zadania. Paweł zachęcał pierwszych chrześcijan do robienia mądrego użytku ze sprzyjającej pory, czyli okresu łaski, jakim się wówczas cieszyli, dopóki jeszcze trwał i dopóki można było korzystać z miłosierdzia Bożego oraz z możliwości wybawienia (Rzymian 13:11-13; 1 Tesaloniczan 5:6-11).

My także żyjemy w dogodnym czasie. Zamiast uganiać się za chwilowymi przyjemnościami tego świata i zaprzepaścić niepowtarzalny okres łaski, chrześcijanie uczynią mądrze, jeśli dostępny czas wykorzystają na „czyny zbożnego oddania” i zacieśnianie więzi ze Stwórcą, Jehową Bogiem (2 Piotra 3:11; Psalm 73:28; Filipian 1:10).