Opowiadają głosiciele Królestwa

Zaspokojono jego potrzeby duchowe

CYPR to wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego. W czasach biblijnych słynął z miedzi i dobrego drewna. Podczas swej pierwszej podróży misjonarskiej Paweł i Barnabas głosili tam dobrą nowinę o Królestwie (Dzieje 13:4-12). Dzisiaj orędzie to nadal wywiera pozytywny wpływ na życie wielu Cypryjczyków. Na pewno można tak powiedzieć o czterdziestokilkuletnim mężczyźnie imieniem Lucas. Opowiada on:

„Urodziłem się jako jedno z siedmiorga dzieci w rolniczej rodzinie. Od wczesnego dzieciństwa bardzo chętnie czytałem. Moją ulubioną książką był Nowy Testament w wydaniu kieszonkowym. Gdy miałem 10 lat, wraz z kilkoma przyjaciółmi utworzyliśmy małą grupkę studium Biblii. Jednakże nie utrzymała się ona długo, ponieważ niektórzy starsi mieszkańcy wioski nazywali nas heretykami.

„Kiedy później chodziłem do szkoły w USA, spotykałem ludzi wywodzących się z najrozmaitszych środowisk religijnych. Roznieciło to na nowo moje zainteresowanie sprawami duchowymi. Spędziłem w bibliotece uniwersyteckiej wiele dni, poznając różne religie. Odwiedziłem również sporo kościołów, ale pomimo wysiłków nie zdołałem zaspokoić swych potrzeb duchowych.

„Po ukończeniu studiów wróciłem na Cypr i podjąłem pracę jako kierownik laboratorium medycznego. W miejscu pracy odwiedzał mnie starszy wiekiem Świadek Jehowy imieniem Antonis. Jego wizyty nie uszły uwagi duchownych greckiego Kościoła prawosławnego.

„Wkrótce potem odwiedził mnie jakiś teolog i zniechęcił do rozmów ze Świadkami Jehowy. Ponieważ od dzieciństwa wpajano mi, że Kościół prawosławny uczy prawdy, uległem namowom i przestałem spotykać się z Antonisem, a Biblię zacząłem omawiać z owym teologiem. Odwiedziłem również wiele klasztorów na Cyprze. Wybrałem się nawet do północnej Grecji, żeby zobaczyć górę Athos, uważaną przez wyznawców prawosławia za najświętszą górę. Mimo to moje pytania biblijne pozostały bez odpowiedzi.

„Pomodliłem się więc do Boga o pomoc w znalezieniu prawdy. Wkrótce potem w miejscu pracy znów odwiedził mnie Antonis i zrozumiałem, że to odpowiedź na moją modlitwę. Przestałem się zatem spotykać z teologiem i zacząłem studiować Biblię z Antonisem. Robiłem ciągłe postępy i w październiku 1997 roku usymbolizowałem swe oddanie się Jehowie przez chrzest w wodzie.

„Żona i dwie starsze córki, w wieku 14 i 10 lat, początkowo mi się sprzeciwiały. Ale widząc moje przykładne postępowanie, żona zgodziła się przyjść na zebranie do Sali Królestwa. Spodobała się jej życzliwość Świadków, okazywane przez nich osobiste zainteresowanie, a zwłaszcza ich umiejętne posługiwanie się Biblią. W rezultacie żona i dwie starsze córki zgodziły się studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Jakąż radość odczuwałem, gdy w roku 1999 na zgromadzeniu okręgowym pod hasłem ‚Prorocze słowo Boże’ zgłosiły się do chrztu!

„Moje poszukiwania prawdy zakończyły się pomyślnie. Teraz cała nasza rodzina: ja z żoną oraz czwórka naszych dzieci, jest zjednoczona w czystym wielbieniu Jehowy”.