Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Radujmy się wiedzą o Jehowie

Radujmy się wiedzą o Jehowie

Radujmy się wiedzą o Jehowie

„Szczęśliwi ci, którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują!” (ŁUKASZA 11:28).

1. Kiedy Jehowa zaczął się komunikować z ludźmi?

JEHOWA kocha ludzi i szczerze interesuje się ich pomyślnością. Nic więc dziwnego, że przekazuje im informacje. Czynił to już w ogrodzie Eden. Jak czytamy w Księdze Rodzaju 3:8, pewnego razu, „o wietrznej porze dnia”, Adam i Ewa „usłyszeli głos Jehowy Boga”. Zdaniem niektórych wzmianka ta dowodzi, że Jehowa miał zwyczaj kontaktować się z Adamem o tej porze prawdopodobnie codziennie. Tak czy inaczej, z Biblii wyraźnie wynika, iż Bóg poświęcał czas na udzielanie informacji pierwszemu człowiekowi oraz na pouczanie go o tym, jak ma się wywiązywać ze swych obowiązków (Rodzaju 1:28-30).

2. Jak pierwsza para ludzka odcięła się od kierownictwa Jehowy i jakie to przyniosło skutki?

2 Jehowa dał Adamowi i Ewie życie oraz polecił im podporządkować sobie zwierzęta i opanować całą ziemię. Wprowadził tylko jeden zakaz — nie wolno im było jeść z owocu drzewa poznania dobra i zła. Pod wpływem Szatana Adam i Ewa wypowiedzieli Bogu posłuszeństwo (Rodzaju 2:16, 17; 3:1-6). Chcieli być niezależni i sami decydować o tym, co jest dobre, a co złe. Tym samym nierozumnie odcięli się od kierownictwa swego kochającego Stwórcy, co miało tragiczne skutki dla nich samych oraz dla ich przyszłego potomstwa. Nasi prarodzice zestarzeli się i w końcu poumierali bez nadziei na zmartwychwstanie. Ich potomkowie odziedziczyli grzech wraz z jego następstwem — śmiercią (Rzymian 5:12).

3. Dlaczego Jehowa komunikował się z Kainem i jak on na to zareagował?

3 Pomimo tego buntu w Edenie Jehowa nie przestał się kontaktować z ludźmi, których stworzył. Kiedy zauważył, że Kain, pierworodny syn Adama i Ewy, może dopuścić się grzechu, ostrzegł go przed nieszczęściem i poradził, by ‛zaczął czynić dobrze’. Kain odrzucił tę życzliwą radę i zamordował brata (Rodzaju 4:3-8). Tak oto trójka pierwszych ludzi na ziemi odtrąciła wyraźne wskazówki Dawcy życia — Boga, który uczy ludzi, by odnieśli pożytek (Izajasza 48:17). Jakże rozczarowany musiał być Jehowa!

Jehowa objawia się dawnym mężom wiary

4. Jakie przekonanie żywił Jehowa w stosunku do potomków Adama i jakie było jego orędzie nadziei?

4 Jehowa nie zerwał kontaktów z ludźmi, choć miał do tego pełne prawo. Był przekonany, że jacyś potomkowie Adama wykażą się rozsądkiem i będą słuchać Jego wskazówek. Kiedy na przykład ogłaszał wyrok na Adama i Ewę, zapowiedział pojawienie się „potomstwa”, które przeciwstawi się Wężowi, czyli Szatanowi Diabłu. W odpowiednim czasie Szatanowi miała zostać rozgnieciona głowa (Rodzaju 3:15). Proroctwo to było radosnym orędziem nadziei dla tych, „którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują” (Łukasza 11:28).

5, 6. Jak Jehowa komunikował się ze swymi sługami przed I wiekiem n.e. i jaki odnosili oni z tego pożytek?

5 Jehowa wyjawiał swą wolę starożytnym wiernym patriarchom, takim jak Noe, Abraham, Izaak, Jakub i Hiob (Rodzaju 6:13; Wyjścia 33:1; Hioba 38:1-3). Później za pośrednictwem Mojżesza przekazał Izraelitom cały zbiór praw. Prawo Mojżeszowe przynosiło im liczne korzyści. Przestrzegając go, pozostawali oddzieleni od innych narodów jako lud będący szczególną własnością Boga. Otrzymali od Niego zapewnienie, że jeśli będą się stosować do tych przykazań, obdarzy ich błogosławieństwami nie tylko materialnymi, lecz także duchowymi, i uczyni ich królestwem kapłanów, narodem świętym. Prawo zawierało nawet przepisy sanitarne i żywieniowe, służące dobremu zdrowiu. Ale Jehowa ostrzegł też przed katastrofalnymi skutkami nieposłuszeństwa (Wyjścia 19:5, 6; Powtórzonego Prawa 28:1-68).

6 Z czasem do kanonu biblijnego dodano kolejne natchnione księgi. Sprawozdania historyczne donosiły o tym, jak Jehowa postępował z narodami i ludami. Księgi poetyckie pięknymi słowami opisywały Jego przymioty, a prorocze zapowiadały, jak w przyszłości spełni się wola Jehowy. Starożytni mężowie wiary uważnie studiowali te natchnione pisma i się do nich stosowali. Jeden z nich oznajmił: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Psalm 119:105). Jehowa uczył i oświecał tych, którzy chcieli Go słuchać.

Coraz jaśniejsze światło

7. Chociaż Jezus dokonywał cudów, czym głównie zasłynął i dlaczego?

7 Jeszcze przed I wiekiem n.e. Żydzi z różnych ugrupowań religijnych dodali do Prawa tradycje ludzkie, które wypaczyły jego sens, tak iż zamiast być źródłem oświecenia, stało się ciężarem (Mateusza 23:2-4). Jednakże w 29 roku n.e. pojawił się Mesjasz — Jezus. Został posłany, by oddać swe życie za ludzkość oraz by „dać świadectwo prawdzie”. Chociaż dokonywał cudów, zasłynął głównie jako „Nauczyciel”. Jego nauki były niczym światło rozświetlające duchową ciemność, która spowijała umysły ludzi. Sam słusznie powiedział: „Jestem światłem świata” (Jana 8:12; 11:28; 18:37).

8. Jakie natchnione księgi spisano w I wieku n.e. i jaki pożytek odnosili z nich wtedy chrześcijanie?

8 Później napisano Ewangelie — cztery relacje o życiu Jezusa — a także Księgę Dziejów Apostolskich, ukazującą rozwój chrystianizmu po śmierci jego założyciela. Powstały również natchnione listy uczniów Jezusa oraz prorocza Księga Objawienia. Wszystkie te teksty wraz z Pismami Hebrajskimi utworzyły kompletny kanon biblijny. Dzięki temu natchnionemu zbiorowi Pism chrześcijanie byli „zdolni pochwycić umysłem, czym jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość” prawdy (Efezjan 3:14-18). Mogli posiąść „umysł Chrystusowy” (1 Koryntian 2:16). Niemniej ci pierwsi chrześcijanie nie pojmowali w pełni każdego aspektu zamierzenia Jehowy. Apostoł Paweł napisał do współwyznawców: „Obecnie widzimy w mglistym zarysie za pomocą metalowego zwierciadła” (1 Koryntian 13:12). Takie zwierciadło nie odbijało wszystkich szczegółów, lecz jedynie zarys. Pełniejsze zrozumienie Słowa Bożego miało dopiero nadejść.

9. Jakie oświecenie nastąpiło w „dniach ostatnich”?

9 Obecnie żyjemy w okresie nazwanym „dniami ostatnimi”, w „krytycznych czasach trudnych do zniesienia” (2 Tymoteusza 3:1). Prorok Daniel zapowiedział, iż właśnie wtedy miała nastać „obfitość prawdziwej wiedzy” (Daniela 12:4). W związku z tym Jehowa, niezrównany w przekazywaniu informacji, pomaga szczerym osobom zrozumieć znaczenie Słowa Bożego. Dzisiaj już całe rzesze wiedzą, że w roku 1914 w niewidzialnych niebiosach Chrystus Jezus zasiadł na tronie. Wiedzą też, że wkrótce położy on kres wszelkiej niegodziwości i zaprowadzi na ziemi raj. O tym ważnym aspekcie dobrej nowiny o Królestwie głosi się w każdym zakątku naszej planety (Mateusza 24:14).

10. Jak od stuleci ludzie reagują na rady Jehowy?

10 Jehowa od zarania dziejów informuje ludzi na ziemi o swej woli i swym zamierzeniu. W Biblii opisano wiele osób, które słuchały Go, nabywały zbożnej mądrości i dostępowały za to błogosławieństw. Ale możemy w niej przeczytać również o tych, którzy odrzucili Jego życzliwe rady i tak jak Adam i Ewa zeszli na manowce. Jezus zilustrował to, mówiąc o dwóch symbolicznych drogach. Jedna prowadzi do zagłady — jest szeroka i przestronna, tłumnie podążają nią ludzie odrzucający Słowo Boże. Druga wiedzie do życia wiecznego. Tą wąską ścieżką idzie garstka tych, którzy uznają Biblię za Słowo Boże i żyją według jego zasad (Mateusza 7:13, 14).

Ceńmy to, co mamy

11. O czym świadczy okoliczność, że znamy Biblię i wierzymy w jej nauki?

11 Czy należysz do osób, które kroczą drogą prowadzącą do życia? Jeżeli tak, to niewątpliwie pragniesz na niej pozostać. Co ci w tym pomoże? Często rozmyślaj z docenianiem o dobrodziejstwach, jakich zaznajesz w życiu dzięki znajomości nauk biblijnych. Już sam fakt, że dałeś posłuch dobrej nowinie, stanowi dowód błogosławieństwa Bożego. Zwrócił na to uwagę Jezus, gdy modlił się do swego Ojca: „Publicznie wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, ponieważ ukryłeś te rzeczy przed mędrcami i intelektualistami, a objawiłeś je niemowlętom” (Mateusza 11:25). W odróżnieniu od wykształconych przywódców religijnych rybacy i poborcy podatkowi pojmowali sens nauk Jezusa. Przy innej okazji oznajmił: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Skoro poznałeś Biblię, wierzysz w jej nauki i stosujesz się do nich, to możesz być pewien, że Jehowa cię pociągnął. Masz więc powód do radości.

12. W jaki sposób Biblia zapewnia oświecenie?

12 Słowo Boże zawiera oswabadzające prawdy i zapewnia oświecenie. Kto żyje zgodnie z wiedzą biblijną, ten w przeciwieństwie do milionów ludzi jest wolny od przesądów, fałszywych nauk i ignorancji. Znając na przykład prawdę o duszy, nie boimy się, że umarli mogą nas skrzywdzić; wiemy też, że nasi bliscy, którzy już nie żyją, nie doznają żadnych cierpień (Ezechiela 18:4). Prawda o istnieniu niegodziwych aniołów chroni nas przed sidłami spirytyzmu. Nauka o zmartwychwstaniu krzepi pogrążonych w żałobie (Jana 11:25). Proroctwa biblijne wyjawiają, gdzie się znajdujemy w strumieniu czasu, i pomagają ufnie wyczekiwać spełnienia przyszłych obietnic Bożych. Ponadto umacniają naszą nadzieję na życie wieczne.

13. Jakie konkretne korzyści przynosi nam stosowanie się do Słowa Bożego?

13 Boże zasady zawarte w Biblii wskazują nam sposób życia dający korzyści również pod względem fizycznym. Na przykład wystrzegamy się rzeczy kalających ciało, takich jak tytoń czy narkotyki. Nie nadużywamy alkoholu (2 Koryntian 7:1). Trzymanie się Bożych praw moralnych chroni nas przed chorobami przenoszonymi drogą płciową (1 Koryntian 6:18). Poza tym słuchając rady Boga, by nie miłować pieniędzy, nie tracimy spokoju umysłu w odróżnieniu od wielu ludzi, którzy zabiegają o bogactwa (1 Tymoteusza 6:10). A jaki pożytek ty odnosisz ze stosowania się do Słowa Bożego?

14. Jak na nasze życie oddziałuje duch święty?

14 Jeżeli żyjemy według Słowa Bożego, otrzymujemy świętego ducha Jehowy. Pielęgnujemy osobowość wzorowaną na Chrystusie, którą charakteryzują takie ujmujące cechy, jak miłosierdzie i współczucie (Efezjan 4:24, 32). Pod wpływem ducha Bożego wydajemy też jego owoce — miłość, radość, pokój, wielkoduszną cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiarę, łagodność i panowanie nad sobą (Galatów 5:22, 23). Przymioty te sprzyjają utrzymywaniu uszczęśliwiających i cennych więzi z drugimi, w tym także z członkami naszych rodzin. Nabieramy wewnętrznej siły, która pomaga nam odważnie stawiać czoło trudnościom. Czy dostrzegasz, jak dzięki duchowi świętemu twoje życie zmieniło się na lepsze?

15. Jaki pożytek odnosimy, gdy dostosowujemy swe życie do woli Jehowy?

15 Kiedy dostosowujemy swe życie do woli Jehowy, umacniamy więź z Nim. Nabieramy coraz większego przekonania, że On nas kocha i rozumie. W trudnych chwilach osobiście doświadczamy Jego wsparcia (Psalm 18:18). Dostrzegamy, że rzeczywiście wysłuchuje naszych modlitw (Psalm 65:2). Bardziej polegamy na Jego kierownictwie, pewni, iż przyniesie nam to pożytek. Ponadto mamy cudowną nadzieję, że w stosownym czasie Bóg doprowadzi wiernych ludzi do doskonałości i obdarzy ich życiem wiecznym (Rzymian 6:23). Uczeń Jakub napisał: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:8). Czy czujesz, że po przybliżeniu się do Jehowy łączy cię z Nim coraz silniejsza więź?

Niezrównany skarb

16. Jakich zmian dokonali niektórzy chrześcijanie w I wieku?

16 W I wieku Paweł przypomniał chrześcijanom namaszczonym duchem, że niektórzy z nich byli niegdyś rozpustnikami, cudzołożnikami, homoseksualistami, złodziejami, chciwcami, pijakami, ludźmi rzucającymi obelgi i zdziercami (1 Koryntian 6:9-11). Pod wpływem prawdy biblijnej dokonali gruntownych zmian, ‛zostali umyci’. Spróbuj sobie wyobrazić, jakie byłoby twoje życie, gdybyś nie poznał oswabadzających nauk z Biblii. Prawda z całą pewnością jest niezrównanym skarbem. Jakże jesteśmy szczęśliwi, że Jehowa się z nami komunikuje!

17. Jak Świadkowie Jehowy są karmieni pod względem duchowym na chrześcijańskich zebraniach?

17 Pomyśl też, jakim dobrodziejstwem jest należenie do społeczności braterskiej złożonej z przedstawicieli tylu ras! „Niewolnik wierny i roztropny” dostarcza we właściwym czasie pokarm duchowy, wydając w wielu językach Biblie, czasopisma i inne publikacje (Mateusza 24:45-47). W ciągu roku 2000 Świadkowie Jehowy w różnych krajach przeanalizowali na zebraniach zborowych najciekawsze szczegóły z ośmiu ksiąg Pism Hebrajskich. Rozważyli przykłady około 40 postaci biblijnych omówionych w Strażnicy. Przestudiowali mniej więcej jedną czwartą książki Największy ze wszystkich ludzi i prawie cały podręcznik Pilnie zważaj na proroctwa Daniela! Oprócz 52 artykułów do studium, publikowanych w Strażnicy, na zebraniach omówiono też kilkadziesiąt innych artykułów z tego czasopisma. Poza tym Świadkowie Jehowy otrzymali 12 numerów Naszej Służby Królestwa i wysłuchiwali cotygodniowych wykładów publicznych na różne tematy biblijne. Jakież to bogactwo wiedzy duchowej, z której można korzystać!

18. Jaką pomoc zapewnia nam zbór chrześcijański?

18 Dzięki zebraniom i społeczności braci przeszło 91 000 zborów na całym świecie zapewnia wsparcie i pokrzepienie. Cieszymy się też z zachęt udzielanych przez dojrzałych współchrześcijan, którzy chętnie pomagają nam pod względem duchowym (Efezjan 4:11-13). Istotnie, znajomość prawdy przynosi nam ogromne korzyści. Poznanie Jehowy i służenie Mu sprawia radość. Jakże słusznie napisał psalmista: „Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jehowa!” (Psalm 144:15).

Czy zapamiętałeś?

• Z kim Jehowa kontaktował się w czasach przedchrześcijańskich?

• Jak duchowe światło zajaśniało w I wieku i w czasach nowożytnych?

• Jakie błogosławieństwa zapewnia życie zgodne z wiedzą o Jehowie?

• Dlaczego radujemy się wiedzą o Bogu?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronach 8, 9]

Jehowa wyjawił swą wolę Mojżeszowi, Noemu i Abrahamowi

[Ilustracja na stronie 9]

W obecnych czasach światło od Jehowy rozjaśnia Jego Słowo

[Ilustracje na stronie 10]

Pomyśl, jakim dobrodziejstwem jest należenie do społeczności braci złożonej z przedstawicieli tylu ras!