Czego możemy się nauczyć od palm?

„PEŁNA wdzięku i wyjątkowego piękna”. Tak w pewnym leksykonie biblijnym opisano palmę daktylową. Podobnie jak było w czasach biblijnych, również dzisiaj drzewa te ozdabiają dolinę Nilu w Egipcie i dostarczają chłodnego cienia w oazach pustyni Negeb.

Jak większość przedstawicieli tej rodziny, palmy daktylowe mają proste, smukłe pnie. Niejedna osiąga wysokość 30 metrów i wydaje owoce przez 150 lat. A zatem palma daktylowa nie tylko cieszy oko, lecz także obficie owocuje. Każdego roku rodzi kilka kiści; w każdej z nich może się znaleźć ponad 1000 daktyli. Pewien znawca w tej dziedzinie napisał: „Kto zna jedynie paczkowane daktyle z półek sklepowych, ten nie potrafi sobie wyobrazić, jak smakują te owoce, kiedy są świeże”.

Biblia trafnie przyrównuje do palm niektórych ludzi. Każdy, komu zależy na uznaniu w oczach Boga, musi — na wzór dorodnej palmy — być prostolinijny oraz przez cały czas wydawać owoce w postaci dobrych uczynków (Mateusza 7:17-20). Słusznie więc palmy ozdabiały zarówno świątynię wzniesioną przez Salomona, jak i tę, którą w wizji oglądał Ezechiel (1 Królów 6:29, 32, 35; Ezechiela 40:14-16, 20, 22). Kto zatem pragnie, by jego sposób wielbienia podobał się Bogu, musi odzwierciedlać ujmujące właściwości palmy daktylowej. W Słowie Bożym czytamy bowiem: „Prawy rozkwitnie jak palma” (Psalm 92:12).