Jehowa jest naszym schronieniem

„Rzekłeś bowiem: ‚Jehowa jest mym schronieniem’, (...) nie spadnie na ciebie żadne nieszczęście” (PSALM 91:9, 10).

1. Dlaczego możemy powiedzieć, że Jehowa jest naszym schronieniem?

JEHOWA jest dla swych sług prawdziwym schronieniem. Jeżeli bez reszty Mu się oddaliśmy, to możemy być ‛na wszystkie sposoby uciskani, ale nie tak ściśnięci, żebyśmy nie mogli się poruszyć; możemy być w rozterce, ale wcale nie bez wyjścia; możemy być prześladowani, ale nie pozostawieni własnemu losowi; powaleni, ale nie zgładzeni’. Dlaczego? Ponieważ Jehowa udziela nam „mocy wykraczającej poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7-9). Istotnie, nasz niebiański Ojciec pomaga nam prowadzić bogobojne życie, toteż możemy wziąć sobie do serca słowa psalmisty: „Rzekłeś bowiem: ‚Jehowa jest mym schronieniem’, Najwyższego uczyniłeś swym mieszkaniem; nie spadnie na ciebie żadne nieszczęście” (Psalm 91:9, 10).

2. Co można powiedzieć o Psalmie 91 i jaką zawiera on obietnicę?

² Psalm 91 zapewne napisał Mojżesz. Jego imię pojawia się w nagłówku Psalmu 90, po którym bez żadnej wzmianki o innym pisarzu następuje Psalm 91. Niewykluczone, iż utwór ten  wykonywano w ten sposób, że pierwszy głos śpiewał partię z wersetów 1 i 2, a chór odpowiadał słowami z wersetów od 3 do 8. Następnie solista śpiewał werset 9a, chór zaś — wersety od 9b do 13. Potem jeden śpiewak wykonywał końcowy fragment (wersety od 14 do 16). Jakkolwiek było, Psalm 91 obiecuje duchowe bezpieczeństwo klasie namaszczonych chrześcijan oraz gronu ich oddanych Bogu towarzyszy. * Rozważmy ten psalm z punktu widzenia wszystkich sług Jehowy.

Bezpieczni w ‛ukryciu u Boga’

3. (a) Czym jest „ukrycie u Najwyższego”? (b) Z czego korzystamy, przebywając „w gościnie w cieniu Wszechmocnego”?

³ Psalmista śpiewa: „Kto mieszka w ukryciu u Najwyższego, znajdzie gościnę w cieniu Wszechmocnego. Powiem do Jehowy: ‚Tyś schronieniem moim i moją twierdzą, Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność’” (Psalm 91:1, 2). „Ukrycie u Najwyższego” jest symbolicznym miejscem zapewniającym bezpieczeństwo każdemu z nas, a zwłaszcza pomazańcom, którzy są szczególnym celem ataków Diabła (Objawienie 12:15-17). Zniszczyłby on nas wszystkich, gdyby nie duchowa ochrona, z której korzystamy jako goście Boga. Przebywając „w gościnie w cieniu Wszechmocnego”, znajdujemy się pod osłoną Jego cienia (Psalm 15:1, 2; 121:5). Nie ma bezpieczniejszego schronienia ani bardziej warownej twierdzy niż Wszechwładny Pan, Jehowa (Przysłów 18:10).

4. Jakich sposobów używa „ptasznik” — Szatan — i jak się wymykamy z jego ręki?

⁴ Dalej psalmista mówi o Jehowie: „On bowiem uratuje cię z pułapki ptasznika, od zarazy sprowadzającej niedole” (Psalm 91:3). W starożytnym Izraelu ptasznik często chwytał ptaki w sidła lub pułapki. Symboliczny „ptasznik”, Szatan, używa jako sideł między innymi swej niegodziwej organizacji oraz najrozmaitszych „machinacji” (Efezjan 6:11). Na naszej ścieżce zastawia ukryte pułapki, aby skłonić nas do zła i doprowadzić do ruiny duchowej (Psalm 142:3). Ponieważ jednak wyrzekliśmy się nieprawości, ‛dusza nasza jest jak ptak, który ucieka z pułapki’ (Psalm 124:7, 8). Jakże jesteśmy wdzięczni Jehowie, że wyzwala nas od tego nikczemnego „ptasznika”! (Mateusza 6:13).

5, 6. Jaka „zaraza” wywołuje „niedole”, ale dlaczego lud Jehowy jej nie ulega?

⁵ Psalmista wspomina o „zarazie sprowadzającej niedole”. Istnieje coś, co niczym epidemia choroby zakaźnej sprowadza „niedole” na ludzkość, nie wyłączając osób popierających zwierzchnictwo Jehowy. Historyk Arnold Toynbee napisał na ten temat: „Od zakończenia II wojny światowej nacjonalizm podwoił liczbę lokalnych niepodległych państw (...) Panuje dążność do dzielenia na coraz mniejsze części”.

⁶ W ciągu stuleci niektórzy władcy zaogniali spory między narodami. Żądali też oddawania hołdu im samym lub różnym wizerunkom bądź symbolom. Ale Jehowa nigdy nie pozwolił swym wiernym sługom ulec takiej „zarazie” (Daniela 3:1, 2, 20-27; 6:7-10, 16-22). Jako miłująca się międzynarodowa społeczność braterska, jesteśmy oddani wyłącznie Jehowie, zachowujemy biblijną neutralność i bezstronnie przyznajemy, że „w każdym narodzie godny jego upodobania jest człowiek, który się go boi i czyni to, co prawe” (Dzieje 10:34, 35; Wyjścia 20:4-6; Jana 13:34, 35; 17:16; 1 Piotra 5:8, 9). Chociaż znosimy „niedole”, będąc prześladowani jako chrześcijanie, to jednak zaznajemy radości i ochrony duchowej „w ukryciu u Najwyższego”.

7. Jak Jehowa ochrania nas ‛swymi lotkami’?

⁷ Ponieważ Jehowa jest naszym schronieniem, czerpiemy otuchę z następujących słów: „Lotkami swymi zagrodzi dostęp do ciebie i pod jego skrzydłami się schronisz. Jego wierność wobec prawdy będzie wielką tarczą i wałem obronnym” (Psalm 91:4). Bóg chroni nas podobnie  jak ptak, który osłania młode, unosząc się nad nimi w powietrzu (Izajasza 31:5). ‛Lotkami swymi zagradza dostęp do nas’. Ptak swoimi lotkami, które stanowią element skrzydeł, okrywa młode, by ustrzec je przed drapieżnikami. My również niczym pisklęta czujemy się bezpieczni pod symbolicznymi skrzydłami Jehowy, ponieważ schroniliśmy się w Jego prawdziwej organizacji chrześcijańskiej (Rut 2:12; Psalm 5:1, 11).

8. W jakim sensie ‛wierność Jehowy wobec prawdy’ jest wielką tarczą i wałem obronnym?

⁸ Ufnie trzymamy się „wierności wobec prawdy”. Przymiot ten przypomina wielką tarczę z czasów starożytnych, często prostokątną i na tyle dużą, że można nią było zakryć całe ciało (Psalm 5:12). Pokładanie ufności w takiej ochronie uwalnia nas od strachu (Rodzaju 15:1; Psalm 84:11). Boża wierność wobec prawdy, podobnie jak nasza wiara, stanowi wielką tarczę ochronną, która zatrzymuje płonące pociski Szatana i odbija ciosy przeciwników (Efezjan 6:16). Wierność ta jest też wałem obronnym, za którym możemy niezłomnie trwać.

‛Nie ulękniemy się’

9. Dlaczego noc może przejmować lękiem, z jakiego jednak względu nie żywimy strachu?

⁹ Mając na uwadze ochronę Bożą, psalmista mówi: „Nie ulękniesz się niczego strasznego w nocy ani strzały lecącej za dnia, ani zarazy idącej w mroku, ani zagłady pustoszącej w południe” (Psalm 91:5, 6). Ponieważ pod osłoną nocy popełnia się wiele zła, pora ta może przejmować strachem. W duchowych ciemnościach spowijających obecnie ziemię nasi przeciwnicy często podstępem próbują zniszczyć nasze usposobienie duchowe i powstrzymać prowadzoną przez nas działalność kaznodziejską. My jednak ‛nie lękamy się niczego strasznego w nocy’, gdyż strzeże nas Jehowa (Psalm 64:1, 2; 121:4; Izajasza 60:2).

10. (a) Co zdaje się oznaczać „strzała lecąca za dnia” i jak na to reagujemy? (b) Jaki charakter ma „zaraza idąca w mroku” i dlaczego się jej nie obawiamy?

¹⁰ „Strzała lecąca za dnia” zdaje się oznaczać atak słowny (Psalm 64:3-5; 94:20). Kiedy wytrwale przedstawiamy prawdziwe informacje, taki otwarty sprzeciw wobec naszej świętej służby okazuje się daremny. Ponadto nie boimy się „zarazy idącej w mroku”. Chodzi tu o symboliczną zarazę, która szerzy się w mrokach tego świata, chorego pod względem moralnym i religijnym i podlegającego mocy Szatana (1 Jana 5:19). W rezultacie umysły i serca ludzi ogarnia martwota, tak iż pozostają w niewiedzy co do Jehowy, Jego zamierzeń oraz miłościwych postanowień (1 Tymoteusza 6:4). Mimo tej ciemności nie odczuwamy strachu, gdyż pławimy się w duchowym świetle (Psalm 43:3).

11. Co się dzieje z tymi, których dosięga „zagłada pustosząca w południe”?

 ¹¹ Nie przeraża nas również „zagłada pustosząca w południe”. „Południe” może oznaczać to, co dzisiejszy świat uważa za światłe. Tych, którzy przyswajają sobie krzewione w nim materialistyczne poglądy, dosięga duchowa ruina (1 Tymoteusza 6:20, 21). Jeżeli śmiało rozgłaszamy orędzie Królestwa, nie lękamy się swych nieprzyjaciół, gdyż Jehowa jest naszym Obrońcą (Psalm 64:1; Przysłów 3:25, 26).

12. U czyjego boku ‛padają’ tysiące i w jakim sensie?

¹² Psalmista kontynuuje: „Tysiąc padnie u twego boku i dziesięć tysięcy po twej prawicy; do ciebie się to nie zbliży. Tylko oczami swymi będziesz na to patrzeć i zobaczysz odpłatę daną niegodziwcom” (Psalm 91:7, 8). Wielu nie czyni Jehowy swym schronieniem, toteż ‛pada u naszego boku’, ponosząc duchową śmierć. W rezultacie ‛po prawicy’ dzisiejszych Izraelitów duchowych padło „dziesięć tysięcy” (Galatów 6:16). Niezależnie jednak od tego, czy należymy do grona namaszczonych chrześcijan, czy do ich bogobojnych towarzyszy, jesteśmy bezpieczni w „ukryciu” u Boga. Jedynie ‛patrzymy i widzimy odpłatę daną niegodziwcom’, którzy zbierają plon w postaci licznych problemów, między innymi w sferze ekonomicznej i religijnej (Galatów 6:7).

 ‛Nie spadnie na nas żadne nieszczęście’

13. Jakie nieszczęścia nas nie dosięgają i dlaczego?

¹³ Chociaż w tym świecie zanika poczucie bezpieczeństwa, przyznajemy pierwszeństwo Bogu i czerpiemy otuchę ze słów psalmisty: „Rzekłeś bowiem: ‚Jehowa jest mym schronieniem’, Najwyższego uczyniłeś swym mieszkaniem; nie spadnie na ciebie żadne nieszczęście i żadna plaga nie zbliży się do twego namiotu” (Psalm 91:9, 10). Jehowa rzeczywiście jest naszym schronieniem. Ale Boga Najwyższego czynimy też „swym mieszkaniem”, w którym czujemy się bezpiecznie. Wysławiamy Jehowę jako Władcę Wszechświata, ‛mieszkamy’ u Niego jako Tego, który zapewnia ochronę, oraz rozgłaszamy dobrą nowinę o Jego Królestwie (Mateusza 24:14). Dlatego ‛nie spadnie na nas żadne nieszczęście’ — żadne z wcześniej opisanych w tym psalmie. Nawet gdy razem z innymi ludźmi cierpimy wskutek takich klęsk, jak trzęsienie ziemi, huragan, powódź, głód czy okropności wojny, nie burzy to naszej wiary ani poczucia duchowego bezpieczeństwa.

14. Dlaczego nas, jako sług Jehowy, nie dotykają śmiercionośne plagi?

¹⁴ Namaszczeni chrześcijanie przypominają osiadłych przybyszów mieszkających w namiotach z dala od teraźniejszego systemu rzeczy (1 Piotra 2:11). ‛Żadna plaga nie zbliża się do ich namiotu’. Bez względu na to, czy żywimy nadzieję niebiańską, czy ziemską, nie jesteśmy częścią świata i nie dotykają nas takie zabójcze pod względem duchowym plagi, jak niemoralność, materializm, religia fałszywa czy kult „bestii” oraz jej „wizerunku”, ONZ (Objawienie 9:20, 21; 13:1-18; Jana 17:16).

15. W jakich dziedzinach korzystamy z pomocy aniołów?

¹⁵ Na temat ochrony, której doznajemy, psalmista dodaje: „Aniołom swoim [Jehowa] wyda nakaz co do ciebie, by cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, byś nie uderzył stopą o kamień” (Psalm 91:11, 12). Aniołowie otrzymali moc potrzebną do zapewniania nam ochrony (2 Królów 6:17; Psalm 34:7-9; 104:4; Mateusza 26:53; Łukasza 1:19). Strzegą nas ‛na wszystkich naszych drogach’ (Mateusza 18:10). Jako głosiciele Królestwa, korzystamy z ich kierownictwa i ochrony i nie potykamy się pod względem duchowym (Objawienie 14:6, 7). Nie tracimy równowagi i uznania Bożego nawet przez taki „kamień”, jak zakaz naszej działalności.

16. W jaki odmienny sposób atakuje „młody lew” i „kobra” i jak reagujemy na takie napaści?

¹⁶ Następnie psalmista pisze: „Po młodym lwie i kobrze będziesz stąpać; podepczesz młodego grzywiastego lwa i wielkiego węża” (Psalm 91:13). Młody lew atakuje otwarcie, bezpośrednio, i tak samo czynią niektórzy nasi wrogowie — jawnie okazują sprzeciw przez uchwalanie praw mających powstrzymać naszą działalność kaznodziejską. Ale stajemy się też celem nieoczekiwanych napaści, przypominających atak kobry, która uderza z ukrycia. Czasem dopuszczają się ich duchowni, zakulisowo sterując między innymi prawodawcami i sędziami. Niemniej dzięki wsparciu Jehowy pokojowo dochodzimy sprawiedliwości w sądach, ‛broniąc i prawnie ugruntowując dobrą nowinę’ (Filipian 1:7; Psalm 94:14, 20-22).

17. W jakim sensie depczemy „młodego grzywiastego lwa”?

¹⁷ Psalmista mówi o podeptaniu „młodego grzywiastego lwa i wielkiego węża”. Młody grzywiasty lew może być naprawdę groźny, a wielki wąż bywa rzeczywiście sporym gadem (Izajasza 31:4). Jednakże bez względu na to, jak niebezpieczny byłby taki otwarcie atakujący lew, w sensie symbolicznym depczemy go, gdy jesteśmy bardziej posłuszni Bogu niż ludziom bądź organizacjom przypominającym lwy (Dzieje 5:29). A zatem groźny „lew” nie wyrządza nam duchowej szkody.

18. Z kim może się kojarzyć „wielki wąż” i jak powinniśmy zareagować na jego atak?

¹⁸ W greckiej Septuagincie „wielki wąż” został nazwany „smokiem”. Słusznie przypomina to nam „wielkiego smoka, pradawnego węża, zwanego Diabłem i Szatanem” (Objawienie 12:7-9; Rodzaju 3:15). Niczym monstrualny gad  jest on zdolny miażdżyć i połykać swe ofiary (Jeremiasza 51:34). Gdy Szatan próbuje niejako owinąć się wokół nas i za pomocą presji świata zmiażdżyć nas oraz pochłonąć, strząśnijmy z siebie tego „wielkiego węża” i go podepczmy (1 Piotra 5:8). Muszą tak czynić członkowie namaszczonego ostatka, jeśli chcą mieć udział w urzeczywistnieniu słów z Listu do Rzymian 16:20.

Jehowa sprawcą naszego wybawienia

19. Dlaczego chronimy się u Jehowy?

¹⁹ Przemawiając w imieniu Boga, psalmista tak się wyraża o Jego prawdziwym czcicielu: „Ponieważ mnie pokochał, więc i ja go ocalę. Ochronię go, gdyż poznał moje imię” (Psalm 91:14). Zwrot ‛ocalę go’ znaczy dosłownie „umieszczę go wysoko”, czyli w niedostępnym miejscu. Chronimy się u Jehowy jako Jego chwalcy zwłaszcza dlatego, że ‛go pokochaliśmy’ (Marka 12:29, 30; 1 Jana 4:19). On zaś ‛nas ocala’ od naszych wrogów. Nigdy nie zostaniemy starci z powierzchni ziemi. Będziemy natomiast wybawieni, ponieważ znamy imię Boże i z wiarą go wzywamy (Rzymian 10:11-13). Poza tym jesteśmy zdecydowani ‛na zawsze chodzić w imieniu Jehowy’ (Micheasza 4:5; Izajasza 43:10-12).

20. Co w końcowej części Psalmu 91 Jehowa obiecuje swemu wiernemu słudze?

²⁰ W końcowej części Psalmu 91 Jehowa mówi o swym wiernym słudze: „Będzie mnie wzywał, a ja mu odpowiem. Będę z nim w udręce. Wyratuję go i otoczę go chwałą. Długimi dniami go nasycę i dam mu ujrzeć zgotowane przeze mnie wybawienie” (Psalm 91:15, 16). Kiedy wzywamy Boga w modlitwie zgodnie z Jego wolą, On nas wysłuchuje (1 Jana 5:13-15). Wskutek nienawiści, jaką pała do nas Szatan, doświadczyliśmy już wielu cierpień. Ale słowa: „Będę z nim w udręce” przygotowują nas na dalsze trudności i zapewniają, że Jehowa udzieli nam wsparcia, gdy obecny niegodziwy system dosięgnie zagłada.

21. Co już przysporzyło chwały pomazańcom?

²¹ Mimo zaciekłego sprzeciwu Szatana ostatek pomazańców przebywających jeszcze wśród nas zostanie w ustalonym przez Jehowę czasie — po „długich dniach” spędzonych na ziemi — otoczony chwałą w niebie. Niemniej Bóg w zadziwiający sposób ratował pomazańców, co już przysporzyło im duchowej chwały. A jakimż zaszczytem jest dla nich to, że w tych dniach ostatnich przewodzą na ziemi Świadkom Jehowy! (Izajasza 43:10-12). Najwspanialsze wyzwolenie Jehowa zapewni swemu ludowi podczas wielkiej wojny Armagedonu, kiedy to usprawiedliwi swoje zwierzchnictwo i uświęci swe chwalebne imię (Psalm 83:18; Ezechiela 38:23; Objawienie 16:14, 16).

22. Komu Jehowa ‛da ujrzeć wybawienie’?

²² Niezależnie od tego, czy jesteśmy chrześcijańskimi pomazańcami, czy ich towarzyszami, wybawienia szukamy u Boga. Osoby, które Mu lojalnie służą, zostaną wybawione podczas „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy” (Joela 2:30-32). Ci z nas, którzy jako „wielka rzesza” ocalałych wejdą do Bożego nowego świata i podczas ostatecznej próby dochowają wierności, zostaną ‛nasyceni długimi dniami’ — bezkresnym życiem. Ponadto mnóstwo ludzi Bóg wskrzesi z martwych (Objawienie 7:9; 20:7-15). Jehowa z ogromną przyjemnością ‛da nam ujrzeć wybawienie’, które zgotował przez Jezusa Chrystusa (Psalm 3:8). Mając tak wspaniałe widoki na przyszłość, wciąż zwracajmy się do Boga o pomoc w liczeniu naszych dni ku Jego chwale. Obyśmy swymi słowami i czynami dalej potwierdzali, że Jehowa jest naszym schronieniem.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Czym jest „ukrycie u Najwyższego”?

• Dlaczego nie żywimy strachu?

• W jakim sensie ‛nie spadnie na nas żadne nieszczęście’?

• Dlaczego możemy powiedzieć, że Jehowa jest sprawcą naszego wybawienia?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 17]

Czy wiesz, w jakim sensie wierność Jehowy wobec prawdy jest dla nas wielką tarczą?

[Ilustracje na stronie 18]

Jehowa pomaga swym sługom pełnić służbę mimo nieoczekiwanych ataków i otwartego sprzeciwu

[Prawa własności]

Kobra: A. N. Jagannatha Rao, Trustee, Madras Snake Park Trust