„Dzięki światłu od ciebie widzimy światło”

CZĘSTO nie doceniamy światła, dopóki z powodu braku prądu nasza okolica nie pogrąży się w ciemnościach. Na szczęście możemy całkowicie polegać na słońcu — naszej kosmicznej „elektrowni”. Dzięki promieniom słonecznym mamy co jeść, widzimy, oddychamy i w ogóle żyjemy.

Światło jest niezbędne do życia, nic zatem dziwnego, że jak czytamy w Księdze Rodzaju, pojawiło się w pierwszym dniu stwarzania. „Bóg przemówił: ‚Niech powstanie światło’. Wtedy powstało światło” (Rodzaju 1:3). Ludzie bogobojni, tacy jak król Dawid, zawsze uważali, że życie i światło pochodzą od Jehowy. „U ciebie jest źródło życia”, napisał Dawid, „dzięki światłu od ciebie widzimy światło” (Psalm 36:9).

Wypowiedź Dawida można rozumieć zarówno dosłownie, jak i przenośnie. Dzieło Encyclopædia Britannica podaje: „Zdolność widzenia jest ściśle związana ze światłem”. Dalej napisano: „Przez oczy dociera do mózgu ludzkiego więcej informacji niż przez jakikolwiek inny narząd zmysłu”. W zdobywaniu wiedzy dużą rolę odgrywa wzrok, który nie może dobrze funkcjonować bez światła, dlatego Pismo Święte mówi o świetle również w znaczeniu przenośnym.

Na przykład Jezus powiedział swym uczniom: „Ja jestem światłem świata. Kto idzie za mną, ten na pewno nie będzie chodził w ciemności, lecz posiądzie światło życia” (Jana 8:12). Symboliczne światło, o którym mówił Jezus, to głoszone przez niego orędzie prawdy, mogące oświecić umysły i serca jego słuchaczy. Po latach duchowej ciemności uczniowie Jezusa mogli w końcu zrozumieć zamierzenie Boże co do rodzaju ludzkiego oraz nadzieję na Królestwo. Było to rzeczywiście „światło życia”, ponieważ wiedza ta mogła doprowadzić do życia wiecznego. „To znaczy życie wieczne”, powiedział Jezus w modlitwie do swego Ojca niebiańskiego, „ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Obyśmy nigdy nie uważali tego duchowego światła za coś oczywistego!