Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Ochoczy duch przywiódł ich do Gilead

Ochoczy duch przywiódł ich do Gilead

Ochoczy duch przywiódł ich do Gilead

BIBLIJNA Szkoła Strażnicy — Gilead szkoli oddanych Bogu mężczyzn i kobiety, aby usługiwali jako misjonarze na terenach zagranicznych. Kto przyjeżdża do Gilead? Ci, których pobudza ochoczy duch (Psalm 110:3). Było to naprawdę widoczne 8 września 2001 roku podczas uroczystości zakończenia nauki przez 111 klasę tej szkoły.

Niektórzy studenci już wcześniej ochoczo opuścili swe rodziny, przyjaciół i własny kraj, aby usługiwać tam, gdzie są większe potrzeby. Wypróbowali w ten sposób, jak dalece będą w stanie się dostosować do odmiennego środowiska. Na przykład Richer i Nathalie tak poukładali swoje sprawy, że mogli się przeprowadzić do Boliwii, Todd i Michelle wyjechali do Dominikany, a David i Monique do jednego z krajów azjatyckich, aby głosić tam dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Inni studenci usługiwali już w Nikaragui, Ekwadorze i Albanii.

Christy uczyła się języka hiszpańskiego w szkole średniej, dzięki czemu do czasu zawarcia małżeństwa łatwiej jej było spędzić dwa lata w Ekwadorze. Inni przeszli do działających w ich krajach zborów obcojęzycznych. Saul i Priscilla stanęli przed innym wyzwaniem. Zanim przyjechali do Gilead, okazali ochoczego ducha, pilnie szlifując swoją angielszczyznę.

Dwudziestotygodniowe szkolenie szybko się skończyło. W dniu rozdania dyplomów studenci wraz z rodzinami i przyjaciółmi wysłuchali mądrych rad i pożegnalnych zachęt.

Programowi przewodniczył Teodor Jaracz, absolwent siódmej klasy Szkoły Gilead, który obecnie usługuje w Ciele Kierowniczym Świadków Jehowy. Na wstępie podkreślił fakt, że jako organizacja nigdy nie straciliśmy z oczu celu szkolenia w Gilead: głoszenia wszystkim narodom dobrej nowiny o Królestwie (Marka 13:10). Gilead wyposaża umiejętnych studentów do głoszenia na znacznie większą niż przedtem skalę, i to w tych częściach świata, gdzie szczególnie potrzebni są wyszkoleni misjonarze. Brat Jaracz zachęcił ich, by dobrze wykorzystali zdobyte wiadomości, gdy dołączą do misjonarzy już usługujących w 19 krajach, do których i oni zostaną posłani.

Stosowne rady dla absolwentów

Następnie absolwenci wysłuchali kilku wykładów. William Van De Wall, członek Komitetu Oddziału w USA, rozwinął temat: „Misjonarski zapał — znak rozpoznawczy prawdziwych chrześcijan”. Skoncentrował się na zapisanym w Ewangelii według Mateusza 28:19, 20 nakazie ‛czynienia uczniów’ i zachęcił studentów: „Naśladujcie Jezusa, który wykonywał swe misjonarskie zadanie z prawdziwym entuzjazmem”. Chcąc pomóc przyszłym misjonarzom zachować zapał do tej służby, powiedział: „Trzymajcie się praktycznego planu; pielęgnujcie dobre nawyki w zakresie studium osobistego, żeby być na bieżąco ze sprawami teokratycznymi; zawsze pamiętajcie, po co jesteście na swych terenach”.

Kolejne przemówienie wygłosił Guy Pierce z Ciała Kierowniczego. Omówił temat: „Nadal rozwijajcie ‚waszą zdolność rozumowania’” (Rzymian 12:1). Podał praktyczne rady, zachęcając absolwentów do korzystania z danej przez Boga umiejętności myślenia i rozumowania. „Rozmyślajcie nad tym, co Jehowa do was mówi w swym Słowie. To będzie waszą ochroną” — powiedział (Przysłów 2:11). Brat Pierce poradził studentom, by nie byli dogmatyczni w swych poglądach i przez to nie zagłuszali swej „zdolności rozumowania”. Te aktualne przypomnienia na pewno okażą się pomocne, kiedy absolwenci podejmą służbę jako misjonarze.

Następnie przewodniczący przedstawił jednego z wykładowców Szkoły Gilead, Lawrence’a Bowena, który przygotował temat: „Postanówcie niczego więcej nie znać”. Wyjaśnił, że apostoł Paweł w związku ze swą służbą misjonarską w Koryncie ‛postanowił nie znać niczego oprócz Chrystusa, i to zawieszonego na palu’ (1 Koryntian 2:2). Paweł zdawał sobie sprawę, że duch święty, najpotężniejsza siła we wszechświecie, wspiera to, co jest przesłaniem przewijającym się przez całą Biblię — usprawiedliwienie zwierzchnictwa Jehowy za pośrednictwem obiecanego Potomka (Rodzaju 3:15). Wszystkich 48 absolwentów zachęcono do naśladowania Pawła oraz Tymoteusza, którzy osiągnęli powodzenie w służbie misjonarskiej dzięki trzymaniu się „wzoru zdrowych słów” (2 Tymoteusza 1:13).

„Doceniajcie swój przywilej jako dar od Boga” — to tytuł ostatniego z pierwszej serii wykładów. Sekretarz Szkoły Gilead, Wallace Liverance, pomógł absolwentom zrozumieć, że przywileje służby są wyrazem niezasłużonej życzliwości Bożej, a nie czymś, co im się należy lub na co zasłużyli. Nawiązując do przykładu apostoła Pawła, brat Liverance powiedział: „Paweł nie został wybrany przez Jehowę na apostoła dla narodów ze względu na swe uczynki, a to dlatego, by nie można było odnieść wrażenia, że sobie zasłużył na to zadanie lub miał do niego prawo. Wybór ten nie zależał też od jego doświadczenia czy stażu w służbie. Z ludzkiego punktu widzenia logiczniejsze mogłoby się wydawać wybranie Barnabasa. Decydującego znaczenia nie miały osobiste zdolności — najwyraźniej Apollos przewyższał Pawła elokwencją. Był to jednak wyraz niezasłużonej życzliwości Boga” (Efezjan 3:7, 8). Brat Liverance zachęcił absolwentów, aby używali swego daru, swego przywileju służby, do pomagania innym w zaprzyjaźnieniu się z Bogiem i otrzymaniu „daru, który daje Bóg, (...) życia wiecznego przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana” (Rzymian 6:23).

Następnie Mark Noumair, wykładowca Szkoły Gilead, przeprowadził żywą dyskusję ze studentami na temat: „Przygotowanie daje dobre rezultaty” (Przysłów 21:5). Wynikało z niej, że dobre przygotowanie do służby, zwłaszcza jeśli chodzi o stan serca, pomoże głosicielowi okazywać ludziom szczere zainteresowanie. Nigdy nie zabraknie mu słów. Swą mową i czynami będzie budował innych pod względem duchowym. „To klucz do sukcesu w służbie misjonarskiej” — podsumował brat Noumair, mający duże doświadczenie w tego rodzaju służbie w Afryce.

Służba misjonarska — satysfakcjonująca droga życiowa

Ralph Walls i Charles Woody przeprowadzili wywiady z doświadczonymi misjonarzami, którzy w tym czasie także korzystali ze specjalnego kształcenia w Centrum Szkoleniowym w Patterson. Wykazały one, że warunkiem radości ze służby misjonarskiej jest miłość do ludzi. Słuchanie, jak doświadczeni misjonarze uzasadniają, dlaczego uważają taką służbę za satysfakcjonującą drogę życiową, pokrzepiło studentów, ich rodziny i przyjaciół.

John E. Barr, usługujący w Ciele Kierowniczym Świadków Jehowy, wygłosił przemówienie kluczowe pod tytułem: „Śpiewajcie Jehowie nową pieśń” (Izajasza 42:10). Wyjaśnił, że wyrażenie „nowa pieśń” występuje w Biblii dziewięć razy. Później zapytał: „O czym jest ta nowa pieśń?” i odpowiedział: „Z kontekstu dowiadujemy się, że jest ona śpiewana ze względu na nowe wydarzenia związane ze zwierzchnią władzą Jehowy”. Zachęcił studentów, aby nadal uczestniczyli w wysławianiu tryumfującego Królestwa Bożego pod wodzą mesjańskiego Króla, Chrystusa Jezusa. Wspomniał, że szkolenie otrzymane w Gilead pomogło im lepiej niż kiedykolwiek wcześniej zrozumieć różne aspekty tej „nowej pieśni”. „Uwypukliło ono potrzebę wychwalania Jehowy ‚pieśnią’ razem z braćmi i siostrami oraz dbania o jedność z innymi na przydzielonych terenach”.

Po uroczystym rozdaniu dyplomów jeden ze studentów odczytał w imieniu całej klasy list ze szczerymi wyrazami wdzięczności za szkolenie otrzymane w Gilead.

Czy mógłbyś poszerzyć zakres swej służby dla Boga i uczynić ją bardziej owocną? Jeśli tak, to usilnie nad tym pracuj, podobnie jak ci absolwenci. Właśnie to pomogło im zdobyć kwalifikacje do służby misjonarskiej. Ochocze stawianie się do dyspozycji w służbie dla Boga jest źródłem przeogromnej radości (Izajasza 6:8).

[Ramka na stronie 25]

NIEKTÓRE DANE STATYSTYCZNE

Liczba reprezentowanych krajów: 10

Liczba przydzielonych krajów: 19

Liczba studentów: 48

Średnia wieku: 33,2

Średnia lat w prawdzie: 16,8

Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 12,6

[Ilustracja na stronie 26]

Absolwenci 111 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

W poniższym wykazie rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.

1) C. Yeomans, A. Toukkari, S. Nuñez, J. Phillips, M. Dawkin, P. Silvestri; 2) N. Morin, J. Biney, M. López, M. Van Hout, A. Cantú, F. Szilvassy; 3) M. Williams, M. Itoh, S. Van Coillie, D. Levering, F. Fuzel, S. Geissler; 4) J. Yeomans, M. Moss, M. Hodgins, S. Dudding, J. Briseño, M. Phillips; 5) J. López, T. Itoh, S. Sommerud, C. Kozza, G. Fuzel, D. Moss; 6) D. Williams, R. Dudding, M. Geissler, R. Morin, S. Biney, L. Cantú; 7) M. Dawkin, T. Hodgins, M. Levering, S. Silvestri, D. Van Hout, A. Briseño; 8) M. Van Coillie, A. Nuñez, B. Kozza, J. Sommerud, S. Toukkari, P. Szilvassy