Wciąż przejawiaj dobroć
Wciąż przejawiaj dobroć
„Na owoc światła składa się wszelka dobroć i prawość, i prawda” (EFEZJAN 5:9).
1. Jak obecnie miliony ludzi dowodzą, że zgadzają się ze słowami Psalmu 31:19?
NAJWIĘKSZYM dobrem, jakie może wyświadczać człowiek, jest przysparzanie chwały Jehowie. Obecnie czynią to miliony ludzi, wysławiając Boga za Jego dobroć. Jako lojalni Świadkowie Jehowy, z całego serca powtarzamy za psalmistą: „Jakże obfita jest twa dobroć, którą nagromadziłeś dla bojących się ciebie!” (Psalm 31:19).
2, 3. Do czego mogłoby dojść, gdybyśmy dzieła czynienia uczniów nie popierali właściwym postępowaniem?
2 Do wychwalania Jehowy za Jego dobroć pobudza nas nacechowana szacunkiem bojaźń przed Nim. Pod jej wpływem ‛sławimy Jehowę, błogosławimy go oraz oznajmiamy chwałę jego władzy królewskiej’ (Psalm 145:10-13). Właśnie dlatego gorliwie uczestniczymy w dziele głoszenia o Królestwie i czynienia uczniów (Mateusza 24:14; 28:19, 20). Rzecz jasna swą działalność kaznodziejską musimy popierać właściwym zachowaniem. W przeciwnym razie moglibyśmy ściągnąć hańbę na święte imię Jehowy.
3 Wiele osób utrzymuje, że wielbi Boga, ale nie postępuje według zasad podanych w Jego natchnionym Słowie. Na temat takich ludzi apostoł Paweł napisał: „Ty zatem, który uczysz drugiego, nie uczysz samego siebie? Ty, który głosisz: ‚Nie kradnij’, kradniesz? Ty, który mówisz: ‚Nie cudzołóż’, cudzołożysz? (...) ‚Imieniu Bożemu bluźnią z waszego powodu między narodami’, tak jak jest napisane” (Rzymian 2:21, 22, 24).
4. Jaki wpływ wywiera nasze przykładne zachowanie?
4 Staramy się nie tylko unikać przynoszenia ujmy imieniu Jehowy, lecz także przysparzać mu chwały przykładnym zachowaniem. Wywiera to korzystny wpływ na osoby spoza zboru chrześcijańskiego. Pomaga też zamknąć usta naszym przeciwnikom (1 Piotra 2:15). Co ważniejsze, nasze właściwe postępowanie przyciąga ludzi do organizacji Jehowy, dzięki czemu mogą przynosić Mu chwałę i zyskać życie wieczne (Dzieje 13:48).
5. Jakie pytania teraz rozważymy?
5 Skoro jesteśmy niedoskonali, to jak możemy unikać postępowania mogącego znieważyć Jehowę i zgorszyć poszukujących prawdy? I w jaki sposób możemy przejawiać dobroć?
Owoc światła
6. Co należy do „bezowocnych uczynków typowych dla ciemności” i jaki owoc powinien być widoczny wśród chrześcijan?
6 Jako oddani Bogu chrześcijanie, korzystamy z czegoś, co pomaga nam unikać „bezowocnych uczynków typowych dla ciemności”. Do czynów zniesławiających Boga należy między innymi kradzież, kłamstwo, obelżywa mowa, nieprzyzwoite rozmowy o seksie, haniebne postępowanie, sprośne żarty oraz pijaństwo (Efezjan 4:25, 28, 31; 5:3, 4, 11, 12, 18). Nie wdajemy się w takie rzeczy, lecz ‛dalej chodzimy jako dzieci światła’. Apostoł Paweł napisał, że „na owoc światła składa się wszelka dobroć i prawość, i prawda” (Efezjan 5:8, 9). A zatem dzięki chodzeniu w świetle możemy wciąż przejawiać dobroć. Ale o jakim świetle tu mowa?
7. Co musimy robić, by dalej przejawiać dobroć?
7 Mimo niedoskonałości możemy przejawiać dobroć, jeżeli chodzimy w duchowym świetle. Psalmista śpiewał: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Psalm 119:105). Jeśli chcemy ciągle wydawać „owoc światła” w postaci „wszelkiej dobroci”, musimy nieustannie korzystać z duchowego światła zawartego w Słowie Bożym, a dokładnie objaśnianego w chrześcijańskich publikacjach i regularnie omawianego na zebraniach poświęconych wielbieniu Boga (Łukasza 12:42; Rzymian 15:4; Hebrajczyków 10:24, 25). Musimy też zwracać szczególną uwagę na przykład i nauki Jezusa Chrystusa, będącego „światłem świata” i „odbiciem chwały [Jehowy]” (Jana 8:12; Hebrajczyków 1:1-3).
Owoc ducha
8. Dlaczego możemy przejawiać dobroć?
8 Za sprawą duchowego światła niewątpliwie łatwiej przejawiać dobroć. Poza tym możemy ją okazywać, ponieważ prowadzi nas święty duch Boga, czyli Jego czynna siła. Dobroć stanowi jeden z elementów „owocu ducha” (Galatów 5:22, 23). Jeżeli poddamy się kierownictwu tego ducha, pomoże nam on wydawać jego wspaniały owoc, jakim jest dobroć.
9. Jak możemy postępować w myśl słów Jezusa zanotowanych w Ewangelii według Łukasza 11:9-13?
9 Szczere pragnienie, by dzięki przejawianiu dobroci — będącej owocem ducha — zyskać uznanie Jehowy, powinno nas skłaniać do postępowania w myśl słów Jezusa: „Stale proście, a będzie wam dane; ciągle szukajcie, a znajdziecie; wciąż pukajcie, a będzie wam otworzone. Bo każdy, kto prosi, otrzymuje i każdy, kto szuka, znajduje, i każdemu, kto puka, będzie otworzone. Istotnie, któryż to ojciec wśród was, jeśli go syn poprosi o rybę, poda mu węża zamiast ryby? Albo też jeśli poprosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeżeli więc wy, chociaż jesteście niegodziwi, umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (Łukasza 11:9-13). Stosujmy się do tej rady Jezusa i módlmy się o ducha Jehowy, abyśmy mogli wciąż przejawiać jego owoc w postaci dobroci.
„Czyń dobrze”
10. Jakie aspekty dobroci Jehowy wymieniono w Księdze Wyjścia 34:6, 7?
10 Dzięki duchowemu światłu ze Słowa Boga oraz pomocy Jego świętego ducha możemy ‛czynić dobrze’ (Rzymian 13:3). Regularnie studiując Biblię, pogłębiamy wiedzę o tym, jak naśladować dobroć Jehowy. W poprzednim artykule omówiono pewne jej aspekty, które zawiera oświadczenie skierowane do Mojżesza, a zapisane w Księdze Wyjścia 34:6, 7, gdzie czytamy: „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę, zachowujący lojalną życzliwość dla tysięcy, on przebacza przewinienie i występek, i grzech, lecz bynajmniej nie pozwoli ujść bezkarnie”. Bliższe przyjrzenie się tym przejawom dobroci Jehowy pomoże nam ‛czynić dobrze’.
11. Jak powinna na nas wpływać świadomość, że Jehowa jest miłosierny i łaskawy?
11 Powyższe słowa Jehowy kierują uwagę na potrzebę naśladowania Go przez okazywanie miłosierdzia i łaskawości. Jezus oświadczył: „Szczęśliwi miłosierni, gdyż im będzie okazane miłosierdzie” (Mateusza 5:7; Łukasza 6:36). Świadomość, że Jehowa jest łaskawy, pobudza nas do przejawiania tej cechy w kontaktach z innymi, nie wyłączając tych, którym głosimy. Harmonizuje to z radą Pawła: „Niech wasza wypowiedź zawsze będzie wdzięczna, przyprawiona solą, abyście wiedzieli, jak powinniście każdemu odpowiedzieć” (Kolosan 4:6).
12. (a) Skoro Bóg jest nieskory do gniewu, to jak my powinniśmy postępować wobec innych? (b) Do czego pobudza nas lojalna życzliwość Jehowy?
12 Ponieważ Bóg jest nieskory do gniewu, nasze pragnienie ‛czynienia dobrze’ skłania nas do znoszenia drobnych uchybień współwyznawców i skupiania się na ich zaletach (Mateusza 7:5; Jakuba 1:19). Pod wpływem lojalnej życzliwości Jehowy okazujemy lojalną miłość nawet w najtrudniejszych warunkach. Z całą pewnością jest to bardzo pożądane (Przysłów 19:22).
13. Jak winniśmy postępować, by wzorem Jehowy ‛obfitować w prawdę’?
13 Nasz niebiański Ojciec ‛obfituje w prawdę’, toteż staramy się ‛polecać siebie jako jego sług mową prawdziwą’ (2 Koryntian 6:3-7). Wśród siedmiu rzeczy obrzydliwych dla Jehowy znajduje się ‛fałszywy język’ oraz „świadek fałszywy, który szerzy kłamstwa” (Przysłów 6:16-19). Ponieważ pragniemy podobać się Bogu, ‛odrzucamy fałsz i mówimy prawdę’ (Efezjan 4:25). Obyśmy nigdy nie przestali przejawiać dobroci w tej istotnej dziedzinie.
14. Dlaczego powinniśmy przebaczać?
14 Ponadto oświadczenie Boże skierowane do Mojżesza powinno skłaniać nas do przebaczania, gdyż Jehowa jest gotów przebaczać (Mateusza 6:14, 15). Rzecz jasna zatwardziałym grzesznikom wymierza karę. Musimy zatem trzymać się Jego mierników dobroci, jeśli chodzi o zachowywanie duchowej czystości zboru (Kapłańska 5:1; 1 Koryntian 5:11, 12; 1 Tymoteusza 5:22).
‛Baczcie pilnie’
15, 16. Jak rada Pawła z Listu do Efezjan 5:15-19 pomaga nam wciąż przejawiać dobroć?
15 Aby wciąż przejawiać dobroć mimo otaczającego nas zła, powinniśmy być napełnieni duchem Bożym i zważać na swe postępowanie. Paweł zachęcił chrześcijan w Efezie: „Baczcie więc pilnie, żebyście nie postępowali jak niemądrzy, ale jak mądrzy, wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe. Dlatego już nie stawajcie się nierozsądni, lecz stale sobie uświadamiajcie, co jest wolą Jehowy. I nie upijajcie się winem, bo w tym jest rozwiązłość, ale wciąż napełniajcie się duchem, przemawiając do siebie w psalmach i pieśniach pochwalnych dla Boga, i pieśniach duchowych, śpiewając Jehowie przy wtórze muzyki w waszych sercach” (Efezjan 5:15-19). Rada ta z całą pewnością jest stosowna dla nas, żyjących w tych krytycznych dniach ostatnich (2 Tymoteusza 3:1).
16 Jeżeli mamy wciąż okazywać dobroć, musimy pilnie baczyć, żeby postępować jak osoby przejawiające zbożną mądrość (Jakuba 3:17). Musimy się wystrzegać rażących grzechów oraz być napełnieni duchem świętym i poddawać się jego kierownictwu (Galatów 5:19-25). Stosując się do duchowych pouczeń przekazywanych na chrześcijańskich zebraniach i większych zgromadzeniach, możemy dalej czynić to, co dobre. Słowa Pawła skierowane do Efezjan przypominają też, że pożytecznym elementem większości naszych spotkań religijnych jest śpiewanie z całego serca „pieśni duchowych”, z których wiele zwraca uwagę na przymioty duchowe, między innymi dobroć.
17. O czym mogą być przekonani chrześcijanie, którym poważna choroba uniemożliwia regularne uczęszczanie na zebrania?
17 A co powiedzieć o współwyznawcach, którzy wskutek jakiejś poważnej, przewlekłej choroby nie są w stanie regularnie uczęszczać na chrześcijańskie zebrania? Ponieważ nie zawsze mogą wielbić Jehowę w bezpośrednim towarzystwie swych duchowych braci i sióstr, niekiedy są przytłoczeni. Mogą jednak być pewni, że Jehowa rozumie ich sytuację, toteż będzie udzielał im swego świętego ducha oraz pomagał trwać w prawdzie i wciąż czynić to, co dobre (Izajasza 57:15).
18. Co pomoże nam przejawiać dobroć?
18 Chcąc przejawiać dobroć, musimy zważać na to, w jakim przebywamy towarzystwie, i stronić od tych, którzy ‛nie miłują dobroci’ (2 Tymoteusza 3:2-5; 1 Koryntian 15:33). Dzięki stosowaniu się do tej rady łatwiej nam będzie unikać ‛zasmucania świętego ducha Bożego’ postępowaniem wbrew jego kierownictwu (Efezjan 4:30). Ponadto w czynieniu tego, co dobre, pomaga nawiązanie bliskich kontaktów z tymi, którzy dowodzą swym życiem umiłowania dobroci i dają się prowadzić świętemu duchowi Jehowy (Amosa 5:15; Rzymian 8:14; Galatów 5:18).
Dobroć przynosi piękne rezultaty
19-21. Opowiedz przeżycia ukazujące rezultaty okazywania dobroci.
19 Jeżeli będziemy chodzić w duchowym świetle, poddawać się kierownictwu ducha Bożego i zważać na swe postępowanie, łatwiej nam będzie unikać tego, co złe, i ‛czynić dobrze’. To z kolei może przynieść piękne rezultaty. Rozpatrzmy przeżycie jednego z południowoafrykańskich Świadków Jehowy imieniem Zongezile. Idąc pewnego ranka do szkoły, sprawdził stan swych niewielkich oszczędności. Na wydruku z bankomatu dostrzegł, iż omyłkowo dopisano mu 42 000 randów (6000 dolarów). Strażnik bankowy oraz inne osoby zachęcały go, by podjął te pieniądze i zdeponował je w innym banku. Jedynie małżeństwo Świadków, u których mieszkał, pochwaliło go za to, że tak nie zrobił.
20 Nazajutrz Zongezile poinformował o pomyłce bank. Okazało się, że numer jego konta jest podobny do numeru konta pewnego bogatego biznesmena, który przez pomyłkę wpłacił pieniądze na zły rachunek. Mężczyzna ten był zaskoczony, że Zongezile ich nie naruszył, i zapytał go, jaką wyznaje religię. Chłopiec wyjaśnił, iż jest Świadkiem Jehowy. Otrzymał szczerą pochwałę od urzędników bankowych, którzy powiedzieli: „Chcielibyśmy, aby wszyscy ludzie byli tak uczciwi jak Świadkowie Jehowy”. Postępowanie nacechowane uczciwością i dobrocią rzeczywiście może skłonić innych do wychwalania Jehowy (Hebrajczyków 13:18).
21 Piękny wynik przynoszą też zwykłe przejawy dobroci. Oto przykład: Młody Świadek, który na jednej z wysp archipelagu Samoa usługuje jako kaznodzieja pełnoczasowy, musiał pójść do szpitala. Wśród osób czekających na wizytę u lekarza dostrzegł starszą, bardzo chorą kobietę. Wpuścił ją przed siebie do kolejki, by mogła szybciej skorzystać z pomocy medycznej. Później, przy innej okazji, Świadek spotkał tę staruszkę na rynku. Pamiętała głosiciela i jego dobry uczynek w szpitalu. Powiedziała: „Teraz wiem, że Świadkowie Jehowy naprawdę miłują bliźnich”. Wcześniej nie przyjmowała orędzia o Królestwie, ale dobroć okazana jej przez głosiciela dała wspaniały rezultat. Owa kobieta zgodziła się na domowe studium biblijne i zaczęła nabywać wiedzy ze Słowa Bożego.
22. Co jest szczególnie ważnym sposobem ‛czynienia dobra’?
22 Zapewne i ty mógłbyś opowiedzieć zdarzenia ukazujące wartość przejawiania dobroci. Szczególnie ważnym sposobem ‛czynienia dobra’ jest regularny udział w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie Bożym (Mateusza 24:14). Obyśmy wciąż gorliwie uczestniczyli w tej zaszczytnej działalności, wiedząc, że pozwala ona wyświadczać dobro — zwłaszcza tym, którzy przychylnie na nią reagują. Co ważniejsze, swą służbą kaznodziejską i właściwym postępowaniem wychwalamy Jehowę, źródło dobroci (Mateusza 19:16, 17).
Dalej „wyświadczajmy dobro”
23. Dlaczego chrześcijańska służba kaznodziejska to dobre dzieło?
23 Nasza służba to niewątpliwie dobre dzieło. Może przynieść wybawienie nam samym oraz tym, którzy dają posłuch orędziu biblijnemu i przez to obierają drogę prowadzącą do życia wiecznego (Mateusza 7:13, 14; 1 Tymoteusza 4:16). Kiedy więc mamy podjąć jakąś decyzję, pragnienie wyświadczania dobra zapewne skłania nas do postawienia sobie pytań: „Jak ta decyzja wpłynie na mój udział w dziele głoszenia o Królestwie? Czy to, co chcę zrobić, rzeczywiście jest mądre? Czy łatwiej mi będzie pomagać innym w przyjęciu ‚wiecznotrwałej dobrej nowiny’ i zadzierzgnięciu bliskiej więzi z Jehową Bogiem?” (Objawienie 14:6). Jeżeli podejmiemy decyzję służącą sprawom Królestwa, zaznamy wielkiego szczęścia (Mateusza 6:33; Dzieje 20:35).
24, 25. Jak można wyświadczać dobro w zborze i czego możemy być pewni, jeżeli wciąż przejawiamy dobroć?
24 Nigdy nie bagatelizujmy korzystnego wpływu dobroci. Możemy ją przejawiać, wspierając zbór chrześcijański i robiąc wszystko, co w naszej mocy, by dbać o jego sprawy i pomyślność. Niewątpliwie wyświadczamy dobro, gdy regularnie uczęszczamy na chrześcijańskie zebrania i bierzemy w nich udział. Już samą obecnością krzepimy współwyznawców, a dobrze przygotowanymi odpowiedziami budujemy ich duchowo. Dobro czynimy też wtedy, gdy łożymy środki na utrzymanie Sali Królestwa i pomagamy w należytym troszczeniu się o nią (2 Królów 22:3-7; 2 Koryntian 9:6, 7). „Istotnie więc, dopóki mamy czas sprzyjający temu, wyświadczajmy dobro wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Galatów 6:10).
25 Nie możemy przewidzieć każdej sytuacji, w której należałoby okazać dobroć. A zatem gdy staniemy wobec nowych wyzwań, szukajmy oświecenia w Piśmie Świętym, módlmy się o świętego ducha Jehowy i dokładajmy wszelkich starań, by spełniać Jego dobrą i doskonałą wolę (Rzymian 2:9, 10; 12:2). Możemy być pewni, że gdy będziemy wciąż przejawiać dobroć, Jehowa obficie nam pobłogosławi.
Jak byś odpowiedział?
• Jak możemy wyświadczać największe dobro?
• Dlaczego dobroć nazwano „owocem światła”?
• Dlaczego dobroć zaliczono do „owocu ducha”?
• Jaki wpływ wywiera nasze dobre postępowanie?
[Pytania do studium]
[Ilustracja na stronie 17]
Słowo Boga i Jego święty duch pomagają nam przejawiać dobroć
[Ilustracje na stronie 18]
Okazywanie dobroci przynosi wspaniałe rezultaty