Dlaczego należy się ochrzcić?

„Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich” (MATEUSZA 28:19).

1, 2. (a) W jakich okolicznościach odbywały się niektóre chrzty? (b) Jakie pytania nasuwają się w związku z chrztem?

KRÓL Franków Karol Wielki podbił Sasów i w latach 775-777 zmusił ich, by masowo się chrzcili. Jak napisał historyk John Lord, władca ten „siłą nawrócił ich na nominalne chrześcijaństwo”. Podobnie książę ruski Włodzimierz Wielki, poślubiwszy w roku 987 siostrę cesarza należącą do greckiego Kościoła prawosławnego, postanowił uczynić swych poddanych „chrześcijanami”. Pod groźbą śmierci zarządził masowy chrzest ludności.

² Czy takie chrzty były właściwe? Czy mają jakąś wartość? I czy w ogóle należy się ochrzcić?

Chrzest — jak ma wyglądać?

3, 4. Dlaczego pokropienie lub polanie głowy wodą nie jest odpowiednim chrztem?

³ Zmuszając ludzi do chrztu, Karol Wielki i Włodzimierz Wielki nie postępowali zgodnie ze Słowem Bożym. Przecież chrzest polegający na pokropieniu, polaniu głowy wodą lub nawet zanurzeniu w niej kogoś, kto nie zna prawdy biblijnej, nie przynosi żadnego pożytku.

⁴ Rozważmy, co się wydarzyło, kiedy w 29 roku n.e. Jezus z Nazaretu poszedł do Jana Chrzciciela. Jan chrzcił ludzi w Jordanie. Zgłaszali się do niego z własnej woli. Czy Jan po prostu kazał im stawać w Jordanie, a sam polewał lub skrapiał ich głowy niewielką ilością wody z rzeki? Co się stało, gdy Jan ochrzcił Jezusa? Mateusz donosi, że Jezus „natychmiast wyszedł z wody” (Mateusza 3:16). Był w Jordanie i został  w nim zanurzony. Również pobożnego etiopskiego eunucha ochrzczono w „zbiorniku wodnym”. Takie zbiorniki bardzo się przydawały, ponieważ chrzest Jezusa i jego uczniów polegał na całkowitym zanurzeniu w wodzie (Dzieje 8:36).

5. Jak pierwsi chrześcijanie chrzcili ludzi?

⁵ Greckie odpowiedniki słów „chrzcić” bądź „chrzest” nawiązują do zanurzania, do pogrążania w wodzie. Dzieło Smith’s Bible Dictionary wyjaśnia: „Chrzest właściwie i dosłownie oznacza zanurzenie”. Stąd też niektóre przekłady Biblii wspominają o Janie „ponurzycielu” czy Janie „pogrążającym” (Mateusza 3:1, Biblia nieświeska Szymona Budnego; przekład międzywierszowy Diaglott). W książce Allgemeine Geschichte der christlichen Religion und Kirche (Historia religii chrześcijańskiej i Kościoła) August Neander napisał: „Początkowo chrztu dokonywano przez zanurzenie”. W pewnym znanym francuskim dziele powiedziano: „Pierwszych chrześcijan chrzczono przez zanurzenie wszędzie, gdzie była woda” (Larousse du XX^e Siècle, Paryż 1928). A w New Catholic Encyclopedia czytamy: „Nie ulega wątpliwości, iż w Kościele pierwotnym chrzest odbywał się przez zanurzenie” (1967, tom II, strona 56). Podobnie dzisiaj chrzest u Świadków Jehowy to dobrowolny krok polegający na całkowitym zanurzeniu w wodzie.

Nowy cel chrztu

6, 7. (a) W jakim celu chrzcił Jan? (b) Co nowego obejmował chrzest naśladowców Jezusa?

⁶ Jan chrzcił w innym celu, niż to czynili uczniowie Jezusa (Jana 4:1, 2). Umożliwiał ludziom publiczne usymbolizowanie ich skruchy za grzechy przeciw Prawu Mojżeszowemu (Łukasza 3:3). * Natomiast chrzest naśladowców Jezusa obejmował coś nowego. W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. apostoł Piotr zachęcił swych słuchaczy: „Okażcie skruchę i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa ku przebaczeniu waszych grzechów” (Dzieje 2:37-41). Chociaż zwracał się do Żydów i prozelitów, nie mówił o chrzcie mającym symbolizować skruchę za grzechy przeciw Prawu; nie chodziło mu też o to, że chrzest w imię Jezusa wyobraża zmycie grzechów (Dzieje 2:10).

⁷ Przy tej okazji Piotr użył pierwszego z „kluczy królestwa”. W jakim celu? Aby poinformować swych słuchaczy o tym, że mają możliwość wejścia do Królestwa niebios (Mateusza 16:19). Odkąd Żydzi odrzucili Jezusa jako Mesjasza, okazanie skruchy i uwierzenie w niego stało się nowym i ważnym elementem szukania i dostąpienia przebaczenia Bożego. Taką wiarę można było publicznie potwierdzić przez zanurzenie w wodzie w imię Jezusa Chrystusa. W ten sposób symbolizowano oddanie się Bogu za pośrednictwem Chrystusa. Również obecnie każdy, kto pragnie się cieszyć uznaniem Bożym, musi przejawiać podobną wiarę, bezwarunkowo oddać się Jehowie, Najwyższemu Bogu, i usymbolizować to chrztem.

Nieodzowna dokładna wiedza

8. Dlaczego nie każdy może się ochrzcić jako prawdziwy chrześcijanin?

⁸ Nie każdy może się ochrzcić jako prawdziwy chrześcijanin. Jezus polecił swym naśladowcom: „Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem” (Mateusza 28:19, 20). Przed chrztem trzeba daną osobę ‛uczyć przestrzegania wszystkiego, co Jezus nakazał swym uczniom’. A zatem wymuszony chrzest kogoś, komu brakuje wiary opartej na dokładnej wiedzy ze Słowa Bożego, jest bezwartościowy i sprzeczny z poleceniem, które Jezus dał swym prawdziwym naśladowcom (Hebrajczyków 11:6).

9. Co oznacza chrzest „w imię Ojca”?

 ⁹ Co oznacza chrzest „w imię Ojca”? Wskazuje, że kandydat uznaje pozycję i władzę naszego niebiańskiego Ojca. O Jehowie Bogu powiedziano, iż jest naszym Stwórcą, „Najwyższym nad całą ziemią” i Panem Wszechświata (Psalm 83:18; Izajasza 40:28; Dzieje 4:24).

10. Co to znaczy, że ktoś zostaje ochrzczony ‛w imię Syna’?

¹⁰ Chrzest w ‛imię Syna’ oznacza respektowanie pozycji i władzy Jezusa jako jednorodzonego Syna Bożego (1 Jana 4:9). Osoby nadające się do chrztu uznają fakt, iż Bóg za pośrednictwem Jezusa dostarczył „okup w zamian za wielu” (Mateusza 20:28; 1 Tymoteusza 2:5, 6). Muszą też uznawać „wyższe stanowisko”, na które Bóg wyniósł swego Syna (Filipian 2:8-11; Objawienie 19:16).

11. Co oznacza chrzest ‛w imię ducha świętego’?

¹¹ A co oznacza chrzest ‛w imię ducha świętego’? To, iż kandydat uznaje, że duch święty jest czynną siłą, której Jehowa w rozmaity sposób używa zgodnie ze swym zamierzeniem (Rodzaju 1:2; 2 Samuela 23:1, 2; 2 Piotra 1:21). Ponadto taka osoba uznaje, że duch święty pomaga jej pojąć „głębokie sprawy Boże”, uczestniczyć w dziele głoszenia o Królestwie oraz przejawiać jego owoce: „miłość, radość, pokój, wielkoduszną cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiarę, łagodność, panowanie nad sobą” (1 Koryntian 2:10; Galatów 5:22, 23; Joela 2:28, 29).

Znaczenie skruchy i nawrócenia

12. Jak chrzest wiąże się ze skruchą?

¹² Chrzest — z wyjątkiem tego, który przyjął bezgrzeszny Jezus — to zaaprobowany przez Boga symbol związany ze skruchą. Przejęta nią osoba odczuwa głęboki żal z powodu popełnienia lub przeoczenia czegoś. W I wieku Żydzi pragnący cieszyć się uznaniem Bożym musieli się zdobyć na skruchę za grzechy przeciw Chrystusowi (Dzieje 3:11-19). Niektórzy wierzący poganie w Koryncie okazali skruchę za rozpustę, bałwochwalstwo, kradzież i inne poważne grzechy. W rezultacie mogli zostać „umyci” krwią Jezusa, „uświęceni”, czyli oddzieleni do służby dla Boga, i „uznani za prawych” w imię Chrystusa oraz wskutek oddziaływania ducha Bożego (1 Koryntian 6:9-11). Skrucha stanowi istotny krok umożliwiający uzyskanie „dobrego sumienia” i uwolnienie od poczucia winy (1 Piotra 3:21).

13. Na czym polega nawrócenie poprzedzające chrzest?

¹³ Kto chce zostać ochrzczony jako Świadek Jehowy, musi się przedtem nawrócić. Jest to dobrowolny krok osoby, która szczerze zdecydowała się naśladować Chrystusa Jezusa. Zrywa z niewłaściwym trybem życia i postanawia czynić to, co dobre w oczach Bożych. W Biblii zarówno hebrajski, jak i grecki czasownik odnoszący się do nawrócenia może oznaczać odwrócenie się, zawrócenie. Wskazuje na porzucenie złej drogi i zwrócenie się do Boga (1 Królów 8:33, 34). Nawrócenie wymaga „uczynków odpowiadających skrusze” (Dzieje 26:20). Trzeba porzucić religię fałszywą, spełniać nakazy Boże i oddawać cześć wyłącznie Jehowie (Powtórzonego Prawa 30:2, 8-10; 1 Samuela 7:3). Prowadzi to do zmiany celów, nastawienia i sposobu myślenia (Ezechiela 18:31). Gdy niegodziwe cechy zastępujemy nową osobowością, rzeczywiście ‛się nawracamy’ (Dzieje 3:19; Efezjan 4:20-24; Kolosan 3:5-14).

Nieodzowne szczere oddanie

14. Co oznacza oddanie naśladowców Jezusa?

¹⁴ Przed chrztem naśladowcy Jezusa muszą też z całego serca oddać się Bogu. Krok ten oznacza stawienie się do spełniania świętego zadania. Jest tak doniosły, że powinniśmy powiedzieć Jehowie w modlitwie, iż postanowiliśmy być na zawsze oddani wyłącznie Jemu (Powtórzonego Prawa 5:9). Rzecz jasna nie oddajemy się dziełu ani człowiekowi, lecz samemu Bogu.

15. Dlaczego kandydaci do chrztu są zanurzani?

 ¹⁵ Kiedy oddajemy się Bogu za pośrednictwem Chrystusa, wyrażamy postanowienie, by spożytkowywać życie na spełnianie woli Bożej przedstawionej w Piśmie Świętym. Na znak tego oddania kandydaci do chrztu są całkowicie zanurzani w wodzie, tak jak Jezus został ochrzczony w Jordanie celem usymbolizowania, iż stawia się do dyspozycji Boga (Mateusza 3:13). Rzecz znamienna, w tym nader doniosłym momencie Jezus się modlił (Łukasza 3:21, 22).

16. Jak możemy podczas czyjegoś chrztu stosownie wyrazić radość?

¹⁶ Chrzest Jezusa był poważnym, ale zarazem radosnym wydarzeniem. Podobnie jest z chrztem dzisiejszych chrześcijan. Kiedy widzimy, jak ktoś symbolizuje swe oddanie się Bogu, swoją radość możemy wyrazić oklaskami oraz ciepłymi słowami uznania. Jednakże z respektu dla świętości tego dowodu czyjejś wiary będziemy unikać na przykład nadmiernej wesołości czy gwizdania. Swoje zadowolenie okażemy w sposób nacechowany godnością.

17, 18. Co pomaga ustalić, czy dana osoba nadaje się do chrztu?

¹⁷ W przeciwieństwie do tych, którzy kropią wodą niemowlęta lub na siłę chrzczą masy ludzi pozbawionych wiedzy biblijnej, Świadkowie Jehowy w żadnym wypadku nikogo nie zmuszają do chrztu. Nie chrzczą osób niespełniających wymagań podanych w Piśmie Świętym. Zanim nawet ktoś zostanie nieochrzczonym głosicielem dobrej nowiny, chrześcijańscy starsi upewniają się, czy rozumie podstawowe nauki biblijne, czy kieruje się nimi w życiu i czy naprawdę chce być Świadkiem Jehowy.

¹⁸ Na ogół dana osoba ma już znaczący udział w dziele głoszenia o Królestwie i pragnie być ochrzczona, gdy chrześcijańscy starsi rozmawiają z nią, by się upewnić, czy wierzy oraz czy oddała się Jehowie i spełnia wymagania stawiane przez Niego kandydatom do chrztu (Dzieje 4:4; 18:8). Starsi mogą to ustalić na podstawie odpowiedzi tej osoby na ponad 100 pytań dotyczących nauk biblijnych. Jeżeli nie nadaje się do chrztu, nie jest do niego dopuszczana.

Czy coś cię powstrzymuje?

19. Kto w myśl Ewangelii według Jana 6:44 będzie współdziedzicem Jezusa?

¹⁹ Wielu uczestnikom masowych, wymuszonych chrztów wmawia się, że po śmierci pójdą do nieba. Tymczasem Jezus powiedział o swych naśladowcach: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Jehowa pociągnął do Chrystusa 144 000 osób mających być jego współdziedzicami w niebiańskim Królestwie — jednakże to chwalebne miejsce w organizacji Bożej nie przypadło w udziale nikomu, kogo zmuszono do chrztu (Rzymian 8:14-17; 2 Tesaloniczan 2:13; Objawienie 14:1).

20. Co może pomóc osobom, które jeszcze się nie ochrzciły?

²⁰ Zwłaszcza od połowy lat trzydziestych XX wieku do grona „drugich owiec” Jezusa przyłączają się rzesze ludzi spodziewających się ocaleć z „wielkiego ucisku” i żyć wiecznie na ziemi (Objawienie 7:9, 14; Jana 10:16). Dają się ochrzcić, ponieważ dostosowali swe życie do Słowa Boga oraz miłują Go ‛całym swym sercem, duszą, siłą i umysłem’ (Łukasza 10: 25-28). Tymczasem niektóre osoby, chociaż wiedzą, że Świadkowie Jehowy ‛czczą Boga duchem i prawdą’, jeszcze nie poszły za przykładem Jezusa i nie poświadczyły publicznie przez chrzest swej szczerej miłości do Jehowy i wyłącznego oddania się Jemu (Jana 4:23, 24; Powtórzonego Prawa 4:24; Marka 1:9-11). Bodziec i odwagę do tego, by w pełni kierować się Słowem Bożym, bez reszty oddać się Jehowie Bogu i zgłosić do chrztu, mogą zyskać dzięki poruszeniu tej ważnej sprawy w żarliwej i rzeczowej modlitwie.

21, 22. Dlaczego niektórzy ociągają się z oddaniem się Bogu i chrztem?

²¹ Niektórzy zwlekają z oddaniem się Bogu i chrztem, gdyż są tak pochłonięci sprawami świeckimi lub uganianiem się za dobrami materialnymi, że nie mają czasu na sprawy duchowe (Mateusza 13:22; 1 Jana 2:15-17). Ileż radości by zaznali, gdyby przewartościowali swe poglądy i dążenia! Przybliżając się do Jehowy, wzbogaciliby się duchowo, wyzbyli wielu obaw oraz zaznali pokoju i zadowolenia wynikających ze spełniania woli Bożej (Psalm 16:11; 40:8; Przysłów 10:22; Filipian 4:6, 7).

²² Inni deklarują miłość do Jehowy, ale Mu się nie oddają i nie zgłaszają się do chrztu, uważają bowiem, że tym sposobem unikną odpowiedzialności przed Nim. A przecież każdy musi zdać za siebie sprawę Bogu. Odpowiedzialność spada na nas już z chwilą usłyszenia słowa Jehowy (Ezechiela 33:7-9; Rzymian 14:12). Starożytni Izraelici byli ‛ludem wybranym’ i od urodzenia należeli do narodu oddanego Jehowie, mieli zatem obowiązek wiernie Mu służyć zgodnie z Jego wymaganiami (Powtórzonego Prawa 7:6, 11). Dzisiaj nikt w chwili narodzin nie zostaje członkiem takiego narodu, jeżeli jednak otrzymujemy dokładne pouczenia biblijne, powinniśmy z wiarą wcielać je w czyn.

23, 24. Jakie obawy nie powinny nikogo powstrzymywać od chrztu?

²³ Jeszcze inni odkładają chrzest z obawy, że mają za mało wiedzy. Wszyscy jednak musimy się ciągle uczyć, ponieważ ‛człowiek nigdy nie zgłębi dzieła, które prawdziwy Bóg  uczynił od początku do końca’ (Kaznodziei 3:11). Rozważmy przykład etiopskiego eunucha. Będąc prozelitą, posiadał spory zasób wiedzy biblijnej, ale nie znał odpowiedzi na każde pytanie dotyczące zamierzenia Bożego. Kiedy jednak dowiedział się o postanowieniu Jehowy co do wybawienia ludzkości za pośrednictwem ofiary okupu złożonej przez Jezusa, natychmiast dał się ochrzcić w wodzie (Dzieje 8:26-38).

²⁴ Są też i tacy, którzy wahają się oddać Bogu w obawie przed niedopisaniem. Siedemnastoletnia Monique mówi: „Odkładałam chrzest, bo bałam się, że nie uda mi się żyć zgodnie ze swym oddaniem”. Jeśli jednak z całego serca zaufamy Jehowie, to ‛on wyprostuje nasze ścieżki’. Pomoże nam, byśmy ‛dalej chodzili w prawdzie’ jako Jego wierni, oddani słudzy (Przysłów 3:5, 6; 3 Jana 4).

25. Jakie pytanie warto rozważyć?

²⁵ Co roku tysiące osób powodowanych bezgranicznym zaufaniem do Jehowy i szczerą miłością do Niego oddaje się Mu i zgłasza do chrztu. I niewątpliwie wszyscy oddani słudzy Boga chcą być Jemu wierni. Niestety, żyjemy w krytycznych czasach i napotykamy różne próby wiary (2 Tymoteusza 3:1-5). Co więc możemy robić, by swym życiem poświadczać, że oddaliśmy się Jehowie? Kwestię tę omówimy w następnym artykule.

[Przypis]

Czy sobie przypominasz?

• Na czym polega chrzest naśladowców Chrystusa?

• Jakiej wiedzy wymaga się od kandydata do chrztu?

• Jakie kroki poprzedzają chrzest prawdziwych chrześcijan?

• Dlaczego niektórzy zwlekają z chrztem, jak jednak można im pomóc?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 14]

Czy wiesz, co oznacza chrzest ‛w imię Ojca, Syna i ducha świętego’?