„Wpadli w głębiny”
„Wpadli w głębiny”
„Zakryły ich rozkołysane wody; wpadli w głębiny niczym kamień”.
TAKIMI słowami pieśni Mojżesz i Izraelici uczcili swe wybawienie nad Morzem Czerwonym oraz unicestwienie ich egipskich wrogów — faraona i jego wojsk (Wyjścia 15:4, 5).
Każdy, kto był świadkiem tych niezwykłych wydarzeń, mógł wyciągnąć z nich ważną naukę: kwestionowanie zwierzchnictwa Jehowy nikomu nie ujdzie bezkarnie. Minęło jednak zaledwie parę miesięcy, a grupa poważanych Izraelitów — Korach, Datan, Abiram oraz ich 250 zwolenników — otwarcie sprzeciwiła się przewodnictwu sprawowanemu z woli Boga przez Mojżesza i Aarona (Liczb 16:1-3).
Na polecenie Jehowy Mojżesz kazał Izraelitom oddalić się od namiotów buntowników. Datan i Abiram, popierani przez rodziny, nie chcieli zmienić swego nastawienia. Wówczas Mojżesz zapowiedział, iż sam Jehowa wyraźnie pokaże, że ci mężczyźni ‛odnieśli się do Niego ze wzgardą’. W tym momencie za sprawą Jehowy ziemia rozstąpiła się pod ich stopami. „Oni więc i wszyscy, którzy do nich należeli, zstąpili żywcem do Szeolu i ziemia ich zakryła”. A co się stało z Korachem i innymi buntownikami? „Wyszedł od Jehowy ogień i pochłonął tych dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło” (Liczb 16:23-35; 26:10).
Faraon i jego wojska, a później także wspomniani buntownicy na pustkowiu, ponieśli śmierć, gdyż nie uznali zwierzchnictwa Jehowy i uważali, że On nie interesuje się pomyślnością swego ludu. Jakże ważne jest więc, by wszyscy, którzy w dzisiejszych trudnych czasach pragną zaznawać ochrony Jehowy — „Najwyższego” i Wszechmocnego Boga — zdobywali wiedzę o Nim i byli Mu posłuszni! Wówczas będzie się do nich odnosiło zapewnienie Jehowy: „Tysiąc padnie u twego boku i dziesięć tysięcy po twej prawicy; do ciebie się to nie zbliży. Tylko oczami swymi będziesz na to patrzeć i zobaczysz odpłatę daną niegodziwcom. Rzekłeś bowiem: ‚Jehowa jest mym schronieniem’, Najwyższego uczyniłeś swym mieszkaniem” (Ps. 91:1, 7-9).