Bierz przykład z królów

„Ma sobie napisać w księdze odpis tego prawa (...). I ma go mieć u siebie i czytać go przez wszystkie dni swego życia” (POWTÓRZONEGO PRAWA 17:18, 19).

1. Kogo chrześcijanin powinien naśladować?

ZAPEWNE nie uważasz się za króla ani królową. Czy jako wierny chrześcijanin i badacz Biblii widziałbyś siebie w roli dobrego władcy, takiego jak choćby królowie Dawid, Jozjasz, Ezechiasz lub Jehoszafat? A jednak możesz i powinieneś brać z nich wzór przynajmniej pod jednym szczególnym względem. Pod jakim? I dlaczego powinieneś ich w tym naśladować?

2, 3. Co Jehowa przewidział w związku z człowieczymi królami i co każdy z nich miał zrobić?

² Za czasów Mojżesza, na długo przed zaaprobowaniem człowieczego króla Izraelitów, Bóg przewidział, że Jego lud zapragnie takiego władcy. Dlatego natchnął Mojżesza do zamieszczenia odpowiednich wskazówek w przymierzu Prawa. Były to wytyczne dla przyszłych królów.

³ Bóg oznajmił: „Gdy w końcu wejdziesz do ziemi, którą ci daje Jehowa, twój Bóg, (...) i powiesz: ‚Ustanowię nad sobą króla, jak wszystkie okoliczne narody’; niewątpliwie ustanowisz nad sobą króla, którego wybierze Jehowa, twój Bóg. (...) A gdy zasiądzie na tronie swego królestwa, ma sobie napisać w księdze odpis tego prawa (...). I ma go mieć u siebie i czytać go przez wszystkie dni swego życia, żeby się nauczył bać Jehowy, swego Boga, aby przestrzegać wszystkich słów tego prawa oraz tych przepisów, wprowadzając je w czyn” (Powtórzonego Prawa 17:14-19).

4. Czego Bóg oczekiwał od królów?

⁴ A zatem król, którego Jehowa by wybrał dla swych czcicieli, miał sporządzić sobie odpis ksiąg wchodzących obecnie w skład Biblii. Następnie miał go codziennie czytać. Nie chodziło o ćwiczenie pamięci, lecz raczej o studiowanie służące pożytecznemu celowi. Król pragnący się cieszyć uznaniem Jehowy musiał prowadzić takie studium, aby rozwinąć i zachowywać właściwe nastawienie serca. Dzięki rozważaniu tych natchnionych pism mógł też być dobrym, wnikliwym władcą (2 Królów 22:8-13; Przysłów 1:1-4).

Ucz się jak niegdyś królowie

5. Które fragmenty Biblii mógł sobie odpisać i czytać król Dawid i jak się na to zapatrywał?

⁵ Co twoim zdaniem musiał zrobić Dawid, gdy został królem nad Izraelem? Otóż miał sobie sporządzić odpis Pięcioksięgu (czyli Księgi Rodzaju, Wyjścia, Kapłańskiej, Liczb i Powtórzonego Prawa). Pomyśl, jak głęboki ślad w umyśle i sercu Dawida pozostawiło zaangażowanie własnych oczu i rąk do przepisania Prawa. Mojżesz prawdopodobnie spisał też Księgę Hioba oraz Psalmy 90 i 91. Czy Dawid przepisał również te fragmenty? Być może. Przypuszczalnie miał dostęp także do ksiąg: Jozuego, Sędziów i Rut. A zatem król Dawid mógł czytać i przyswajać sobie sporą część Biblii. Mamy zresztą podstawę, by sądzić, że  tak właśnie czynił, zwróćmy bowiem uwagę na jego wypowiedź o Prawie Bożym zawartą w Psalmie 19:7-11.

6. Dlaczego możemy być pewni, że Jezus, podobnie jak jego przodek Dawid, interesował się Pismami?

⁶ Podobnie czynił Większy Dawid, Jezus, zwany Synem Dawidowym. Miał zwyczaj co tydzień chodzić do miejscowej synagogi i przysłuchiwać się, jak czytano i omawiano Pisma. Co więcej, pewnego razu sam publicznie odczytał na głos fragment Słowa Bożego i wyjaśnił jego zastosowanie (Łukasza 4:16-21). Bez trudu można dostrzec, że świetnie znał Pisma. Wystarczy w trakcie lektury sprawozdań ewangelicznych śledzić, jak często mówił „napisano” lub w inny sposób nawiązywał do określonych urywków Pisma Świętego. Na przykład w Kazaniu na Górze zanotowanym przez Mateusza Jezus aż 21 razy powołał się na Pisma Hebrajskie (Mateusza 4:4-10; 7:29; 11:10; 21:13; 26:24, 31; Jana 6:31, 45; 8:17).

7. Pod jakim względem Jezus różnił się od przywódców religijnych?

⁷ Jezus stosował się do rady z Psalmu 1:1-3: „Szczęśliwy jest człowiek, który nie chodzi za radą niegodziwców (...). Ma natomiast upodobanie w prawie Jehowy i jego prawo czyta półgłosem dniem i nocą. (...) Wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie”. Jakże się różnił od ówczesnych przywódców religijnych, którzy ‛zasiedli na miejscu Mojżesza’, ale lekceważyli „prawo Jehowy”! (Mateusza 23:2-4).

8. Dlaczego żydowscy przywódcy religijni nie odnieśli żadnego pożytku z czytania i studiowania Biblii?

⁸ Niektórych mogłaby dziwić pewna wypowiedź Jezusa, pozornie zniechęcająca do studiowania Biblii. W Ewangelii według Jana 5:39, 40 czytamy, co powiedział grupie współczesnych mu ludzi: „Badacie Pisma, ponieważ myślicie, że dzięki nim będziecie mieć życie wieczne, a właśnie one świadczą o mnie. A jednak nie chcecie przyjść do mnie, żeby mieć życie”. Mówiąc to, Jezus bynajmniej nie odradzał słuchającym go Żydom rozważania Pism. Obnażył raczej ich obłudę, niekonsekwencję. Wiedzieli, że Pisma, które badali, mogły ich poprowadzić do życia wiecznego, ale te same Pisma powinny też były skierować ich do Mesjasza, Jezusa. Tymczasem oni nie chcieli go uznać. Nie byli szczerzy, chętni do nauki, toteż ze studiowania Pism nie odnieśli żadnego pożytku (Powtórzonego Prawa 18:15; Łukasza 11:52; Jana 7:47, 48).

9. Jaki piękny przykład dali apostołowie i starożytni prorocy?

⁹ W jakże innym świetle ukazano uczniów Jezusa, w tym także apostołów! Studiowali ‛święte pisma, mogące uczynić człowieka mądrym ku wybawieniu’ (2 Tymoteusza 3:15). Pod tym względem przypominali starożytnych proroków, którzy ‛pilnie się wywiadywali i starannie poszukiwali’. Nie uważali, iż wystarczy intensywnie studiować przez kilka miesięcy czy nawet rok. W myśl słów apostoła Piotra „ciągle dociekali”, zwłaszcza informacji dotyczących Chrystusa i chwalebnych rzeczy związanych z jego rolą w wybawieniu ludzkości. W swym pierwszym liście Piotr aż 34 razy cytował z 10 różnych ksiąg biblijnych (1 Piotra 1:10, 11).

10. Dlaczego każdy z nas powinien być zainteresowany studiowaniem Biblii?

¹⁰ Nie ulega zatem wątpliwości, że królowie w starożytnym Izraelu mieli obowiązek uważnie studiować Słowo Boże. Podobnie  czynił Jezus. Takie studium prowadzili również ci, którzy mieli królować z Chrystusem w niebie (Łukasza 22:28-30; Rzymian 8:17; 2 Tymoteusza 2:12; Objawienie 5:10; 20:6). Obecnie przykład z tamtych królów musi brać każdy, kto wyczekuje błogosławieństw, jakie będą dostępne na ziemi pod panowaniem Królestwa (Mateusza 25:34, 46).

Zadanie dla królów — i dla ciebie

11. (a) Jakie niebezpieczeństwo dotyczące studiowania zagraża chrześcijanom? (b) Jakie pytania powinniśmy sobie zadać?

¹¹ Można stanowczo i szczerze powiedzieć, że wszyscy prawdziwi chrześcijanie powinni osobiście studiować Biblię. Trzeba to robić nie tylko wtedy, gdy po raz pierwszy analizuje się tę Księgę z pomocą Świadków Jehowy. Każdy z nas powinien zdecydowanie unikać upodabniania się do pewnych ludzi współczesnych apostołowi Pawłowi, którzy z czasem zaniedbali studium osobiste. Poznali „elementarne rzeczy ze świętych oświadczeń Bożych”, jak choćby „podstawową naukę o Chrystusie”. Jednakże przestali studiować i dlatego już nie ‛parli do dojrzałości’ (Hebrajczyków 5:12 do 6:3). Zadajmy więc sobie pytania: „Jak się zapatruję na osobiste studium Słowa Bożego — bez względu na to, czy jestem w zborze chrześcijańskim od niedawna, czy od dziesiątków lat? Paweł modlił się, aby chrześcijanie za jego czasów dalej ‛wzrastali w dokładnym poznaniu Boga’. Czy daję dowody, że mam takie samo pragnienie?” (Kolosan 1:9, 10).

12. Dlaczego tak ważne jest niegasnące zamiłowanie do Słowa Bożego?

¹² Chcąc mieć właściwe podejście do studiowania, trzeba pokochać Słowo Boże. Psalm 119:14-16 wskazuje, iż w rozwinięciu takiego zamiłowania pomaga regularne, celowe rozmyślanie nad treścią Biblii. Również w tym wypadku nie ma znaczenia, jak długo jesteś chrześcijaninem. Potwierdza to przykład Tymoteusza. Chociaż ten chrześcijański starszy służył już jako „wzorowy żołnierz Chrystusa Jezusa”, otrzymał od Pawła zachętę, by ‛robił wszystko, co może’, mając za cel ‛poprawne władanie słowem prawdy’ (2 Tymoteusza 2:3, 15; 1 Tymoteusza 4:15). Nie ulega więc wątpliwości, że także w twojej sytuacji ‛robienie wszystkiego, co możesz’, obejmuje między innymi dobry zwyczaj studiowania.

13. (a) Jak można znaleźć więcej czasu na studium Biblii? (b) Jakich zmian mógłbyś dokonać, by zyskać czas na studiowanie?

¹³ Krokiem na drodze do tego, by wypracować zwyczaj studiowania Biblii, jest regularne rezerwowanie czasu na ten cel. Jak sobie z tym radzisz? Czy niezależnie od tego, jak brzmi twoja szczera odpowiedź, nie uważasz, że poświęcanie większej ilości czasu na studium osobiste przyniosłoby ci korzyść? Może się zastanawiasz, skąd go wziąć. Niektórzy zyskali więcej czasu na rozważanie Pisma Świętego dzięki nieco wcześniejszemu wstawaniu rano. Przez kwadrans czytają Biblię lub analizują określony materiał w ramach studium osobistego. A może zdołasz dokonać jakiejś drobnej zmiany w swym tygodniowym rozkładzie zajęć? Na przykład jeśli przywykłeś do codziennej lektury gazet bądź do oglądania wieczornych wiadomości, czy nie mógłbyś z tego zrezygnować choćby w jednym dniu tygodnia? Zaoszczędzony czas przeznaczyłbyś na wnikliwsze badanie Słowa Bożego. Gdybyś raz w tygodniu zamiast na wiadomości, poświęcał na studium osobiste około 30 minut, to w ciągu roku zyskałbyś ponad 25 godzin na dodatkowe czytanie lub rozważanie Biblii. Wyobraź sobie wynikające z tego korzyści! A oto inna rada: W nadchodzącym tygodniu pod koniec każdego dnia przeanalizuj swoje zajęcia. Zobacz, czy jest coś, co mógłbyś pominąć albo ograniczyć, by wygospodarowany czas przeznaczyć na czytanie bądź studiowanie Biblii (Efezjan 5:15, 16).

14, 15. (a) Dlaczego w związku ze studium osobistym warto wyznaczać sobie konkretne cele? (b) Jakie można sobie obrać cele dotyczące czytania Biblii?

¹⁴ Co zrobić, żeby studiowanie było łatwiejsze i bardziej interesujące? Wyznaczaj sobie realistyczne cele. Czego mogą dotyczyć? Dla wielu pierwszym szczytnym celem jest przeczytanie  całej Biblii. Zapewne zdążyłeś się już zapoznać z jej fragmentami i odniosłeś z tego korzyść. Czy mógłbyś teraz postanowić sobie przeczytać ją całą? Zacznij od czterech Ewangelii, a potem przejdź do pozostałych ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich. Kiedy przyniesie ci to zadowolenie i pożytek, obierz sobie następny cel: stopniowe przeczytanie Pięcioksięgu Mojżesza oraz ksiąg historycznych, łącznie z Księgą Estery. Gdy tego dokonasz, zobaczysz, że dokończenie czytania Pisma Świętego jest najzupełniej realne. Pewna kobieta, która w wieku 65 lat została chrześcijanką, zapisała na wewnętrznej stronie swej Biblii, kiedy zaczęła, a później kiedy skończyła ją czytać. Teraz ma tam już pięć par takich dat! (Powtórzonego Prawa 32:45-47). A czytany tekst śledziła nie na ekranie czy wydruku komputerowym, lecz we własnym egzemplarzu tej Księgi.

¹⁵ Ci, którzy zapoznali się już z całą Biblią, podejmują inne starania, by ich studium było bardziej owocne. Zanim na przykład zaczną czytać kolejną księgę biblijną, analizują dodatkowy materiał. Wspaniałe informacje na temat tła historycznego, stylu oraz praktycznej wartości poszczególnych ksiąg biblijnych można znaleźć w publikacjach „Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” oraz Wnikliwe poznawanie Pism. *

16. Jakiego podejścia do studiowania Biblii należałoby unikać?

¹⁶ W trakcie studium Słowa Bożego unikaj podejścia typowego dla wielu tak zwanych biblistów. Nadmiernie skupiają się oni na analizowaniu tekstu, jak gdyby Biblia pochodziła od człowieka. Niektórzy z nich próbują ustalać, do kogo została skierowana każda z ksiąg lub jaki cel i punkt widzenia mieli poszczególni pisarze. W rezultacie takiego ludzkiego rozumowania księgi biblijne można by uznać za zwykłe dzieła historyczne albo doszukać się w nich dowodów ewolucyjnego rozwoju religii. Inni uczeni oddają się filologii biblijnej. Zajmują się nie tyle doniosłym orędziem Bożym, ile analizowaniem pochodzenia hebrajskich i greckich słów oraz objaśnianiem ich znaczenia. Czy twoim zdaniem takie podejście może pomóc w zaszczepieniu głębokiej, żywej wiary? (1 Tesaloniczan 2:13).

17. Dlaczego powinniśmy uważać, że Biblia zawiera orędzie skierowane do wszystkich?

¹⁷ Czy wnioski takich uczonych są uzasadnione? Czy rzeczywiście każda księga biblijna ma tylko jedną kluczową myśl lub jest skierowana wyłącznie do jednego kręgu odbiorców? (1 Koryntian 1:19-21). Prawda jest taka, że księgi składające się na Słowo Boże mają trwałą wartość dla ludzi z wszelkich środowisk i grup wiekowych. Nawet jeśli któraś była pierwotnie adresowana do konkretnej osoby, jak choćby do Tymoteusza lub Tytusa, albo do określonej grupy, na przykład do Galatów czy Filipian, to wszyscy możemy i powinniśmy je studiować. Są one ważne dla każdego z nas, a dana księga może omawiać szereg tematów i przynieść korzyści wielu grupom czytelników. Orędzie zawarte w Biblii naprawdę jest uniwersalne, nic więc dziwnego, że przetłumaczono ją na języki, którymi posługują się ludzie na całym świecie (Rzymian 15:4).

Przysparzaj pożytku sobie i innym

18. Nad czym warto się zastanawiać, czytając Słowo Boże?

¹⁸ W trakcie studium przekonasz się, ile  pożytku daje zrozumienie Biblii oraz dostrzeganie właściwych zależności między różnymi szczegółami (Przysłów 2:3-5; 4:7). To, co Jehowa wyjawił w swoim Słowie, jest ściśle związane z Jego zamierzeniem. Kiedy więc czytasz Biblię, łącz z nim poznawane fakty i rady. Mógłbyś się zastanowić, jak dane wydarzenie, pogląd lub proroctwo wiąże się z zamysłem Jehowy. Zadaj sobie pytania: „Czego to mnie uczy o Jehowie? Jaki ma to związek z Jego zamierzeniem, które On realizuje za pośrednictwem swego Królestwa?” Zastanów się też: „Jak mógłbym spożytkować te wiadomości? Czy mogę je wykorzystać, udzielając drugim pouczeń bądź wskazówek opartych na Piśmie Świętym?” (Jozuego 1:8).

19. Kto odnosi pożytek, gdy dzielisz się z kimś nabywaną wiedzą? Wyjaśnij to szerzej.

¹⁹ Myślenie o bliźnich przynosi jeszcze inne korzyści. Czytając i studiując Biblię, dowiadujesz się nowych rzeczy i zyskujesz głębsze zrozumienie. Postaraj się przekazywać te budujące myśli członkom rodziny lub innym osobom. Jeśli będziesz to robić w odpowiednim czasie i ze skromnością, takie rozmowy niewątpliwie okażą się bardzo pożyteczne. Gdy poznanymi informacjami lub ciekawymi szczegółami będziesz się dzielić szczerze i z zapałem, zapewne wywrą na drugich większe wrażenie. Sam też na tym skorzystasz. Pod jakim względem? Specjaliści zauważyli, że człowiek dłużej pamięta przyswajane wiadomości, jeśli szybko zrobi z nich użytek bądź powtórzy je w rozmowie z innymi.  *

20. Dlaczego wielokrotne czytanie Biblii przynosi pożytek?

²⁰ Ilekroć przeczytasz jakąś księgę biblijną, bez wątpienia zdobędziesz nowe wiadomości. Napotkasz fragmenty, które wcześniej nie przykuły zbytnio twej uwagi. Teraz nabiorą nowego znaczenia. Dobitnie to potwierdza, że księgi biblijne nie są zwykłymi, czysto ludzkimi dziełami literackimi, lecz skarbami, które nadają się do wielokrotnego studiowania i przynoszą pożytek. Pamiętaj, że królowie, na  przykład Dawid, mieli je ‛czytać przez wszystkie dni swego życia’.

21. Jakiej nagrody możesz się spodziewać, jeśli będziesz jeszcze pilniej studiować Słowo Boże?

²¹ Wszyscy, którzy poświęcają czas na wnikliwe studiowanie Biblii, czerpią z tego ogromne korzyści. Zdobywają duchowe klejnoty i głębsze zrozumienie. Umacniają i wzbogacają swą więź z Bogiem. Ponadto stają się coraz cenniejszym skarbem dla członków rodziny, dla zboru oraz dla tych, którzy dopiero zaczną wielbić Jehowę (Rzymian 10:9-14; 1 Tymoteusza 4:16).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Czego wymagano od królów w Izraelu?

• Jaki przykład pod względem studiowania Biblii dali nam Jezus i apostołowie?

• Jakich zmian mógłbyś dokonać, by poświęcać więcej czasu na studium osobiste?

• Z jakim nastawieniem powinniśmy studiować Słowo Boże?

[Pytania do studium]

[Ramka na stronie 15]

„W rękach”

„Jeżeli potrzebujemy (...) konkordancji biblijnej, nie ma lepszego narzędzia niż Internet. Ale jeśli pragniemy czytać Biblię, studiować ją oraz rozmyślać i zastanawiać się nad nią, to powinniśmy mieć ją w rękach, gdyż tylko tak możemy utorować jej drogę do naszych serc i umysłów” (Gertrude Himmelfarb, wybitna emerytowana profesor Uniwersytetu Nowojorskiego).