„Jesteś wspaniałą niewiastą”

Tę pochwałę otrzymała jakieś 3000 lat temu młoda Moabitka imieniem Rut. Była już wtedy wdową po synu izraelskiej kobiety, Noemi. Żyła w Izraelu w czasach sędziów i zyskała miano wspaniałej niewiasty (Rut 3:11). Jak wyrobiła sobie takie dobre imię? Kto mógłby odnieść pożytek z jej przykładu?

Rut nie jadła „chleba lenistwa”, lecz z godną podziwu pilnością całymi godzinami ciężko pracowała, zbierając pokłosie na polach. Nawet gdy ułatwiono jej pracę, dalej bardzo się starała i robiła więcej, niż od niej wymagano. Świetnie pasowała do biblijnego opisu godnej pochwały, dzielnej i pracowitej żony (Przysłów 31:10-31; Rut 2:7, 15-17).

Największe uznanie przyniosły jej zalety duchowe — ofiarność, pokora i lojalna miłość. Rut tak przylgnęła do Noemi, że pozostawiła dla niej rodziców i ojczyznę, chociaż nie miała żadnych perspektyw na zawarcie małżeństwa i poukładanie sobie życia. Pragnęła też służyć Jehowie — Bogu swojej teściowej. W Piśmie Świętym podkreślono, jak wartościową osobą okazała się Rut. Napisano o niej, że była dla Noemi „lepsza niż siedmiu synów” (Rut 1:16, 17; 2:11, 12; 4:15).

To piękne, że ta kobieta zaskarbiła sobie uznanie w oczach ludzi. Znacznie ważniejsze jest jednak to, iż na jej zalety zwrócił uwagę Bóg, nagradzając ją przywilejem należenia do linii przodków Jezusa Chrystusa (Mateusza 1:5; 1 Piotra 3:4). Rut niewątpliwie stanowi dobry przykład nie tylko dla chrześcijanek, lecz w ogóle dla wszystkich sług Jehowy.