Czy sobie przypominasz?
Czy sobie przypominasz?
Czy podobały ci się przeczytane ostatnio numery Strażnicy? Spróbuj więc odpowiedzieć na poniższe pytania:
• Czym jest empatia i dlaczego chrześcijanie powinni ją rozwijać?
Jest to umiejętność postawienia się na czyimś miejscu i odczuwania cudzego bólu w naszym sercu. Chrześcijanie powinni okazywać ‛wzajemne zrozumienie, uczucie braterskie i współczucie’ (1 Piotra 3:8). Przykład przejawiania empatii daje nam Jehowa (Psalm 103:14; Zachariasza 2:8). Możemy pogłębiać swą wrażliwość na potrzeby i uczucia drugich poprzez słuchanie, obserwowanie oraz korzystanie z wyobraźni (15.4, strony od 24 do 26).
• Dlaczego warunkiem prawdziwego szczęścia jest uzdrowienie duchowe, które poprzedza ostateczne uwolnienie od ułomności fizycznych?
Sporo osób zdrowych fizycznie jest nieszczęśliwych i przytłoczonych problemami. Z drugiej strony wielu chrześcijan niepełnosprawnych fizycznie prowadzi szczęśliwe życie, służąc Jehowie. Ci, którzy dostępują duchowego uzdrowienia, w nowym świecie zostaną uwolnieni od wszystkich ułomności fizycznych (1.5, strony 6, 7).
• Dlaczego w Liście do Hebrajczyków 12:16 postawiono Ezawa na równi z rozpustnikami?
Biblia ukazuje Ezawa jako człowieka oczekującego natychmiastowych korzyści i gardzącego rzeczami świętymi. Przyswojenie sobie takiego nastawienia mogłoby doprowadzić do poważnego grzechu, na przykład rozpusty (1.5, strony 10, 11).
• Kim był Tertulian i czym się wsławił?
Był pisarzem i teologiem żyjącym na przełomie II i III wieku n.e. Zasłynął jako autor szeregu dzieł napisanych w obronie nominalnego chrześcijaństwa. Jego pisma zawierały koncepcje i rozważania filozoficzne, które przyczyniły się do powstania fałszywych nauk, takich jak dogmat o Trójcy (15.5, strony od 29 do 31).
• Dlaczego geny nie są w pełni odpowiedzialne za choroby, zachowanie i śmierć ludzi?
Naukowcy doszli do wniosku, że wiele chorób ma podłoże genetyczne. Niektórzy sądzą nawet, że geny rządzą naszym zachowaniem. Jednakże Biblia daje nam wgląd w początki rodzaju ludzkiego oraz wyjaśnia pochodzenie grzechu i niedoskonałości. Chociaż uwarunkowania genetyczne mogą odgrywać pewną rolę w kształtowaniu osobowości człowieka, istotne znaczenie mają również niedoskonałość i wpływ środowiska (1.6, strony od 9 do 11).
• Co na temat używania imienia Bożego mówi pewien fragment papirusu znaleziony w Oksyrynchos w Egipcie?
Ten fragment Księgi Hioba 42:11, 12, pochodzący z greckiej Septuaginty, zawiera tetragram (imię Boże w postaci czterech hebrajskich liter). Odnaleziony papirus jest więc dodatkowym dowodem na to, że imię Boże zapisywane po hebrajsku pojawiało się w Septuagincie, z której często cytowali pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich (1.6, strona 30).
• Które z dzisiejszych widowiskowych dyscyplin sportowych porównano z brutalnymi, często śmiertelnymi, walkami gladiatorów?
Na zorganizowanej niedawno wystawie w rzymskim Koloseum zwrócono uwagę na współczesne odpowiedniki takich widowisk. Wykorzystano fragmenty filmów przedstawiające walki byków, boks zawodowy, przerażające wypadki na wyścigach samochodowych i motocyklowych oraz brutalne walki kibiców. Pierwsi chrześcijanie brali sobie do serca fakt, że Jehowa brzydzi się przemocą i ludźmi, którzy ją miłują (Psalm 11:5). Podobnie powinni reagować chrześcijanie obecnie (15.6, strona 29).
• Czego możemy się nauczyć z przykładu Ezdrasza, jeśli chcemy skutecznie nauczać?
W Księdze Ezdrasza 7:10 opisano cztery kroki, które warto naśladować. Czytamy tam: „Ezdrasz bowiem [1.] przygotował swe serce, by [2.] radzić się prawa Jehowy i [3.] je wypełniać oraz [4.] uczyć w Izraelu przepisu i sprawiedliwości” (1.7, strona 20).
• W jakich dwóch sferach życia chrześcijanka powinna pamiętać o noszeniu nakrycia głowy?
Sytuacje takie mogą na przykład powstawać w życiu rodzinnym. Nakrywając głowę, chrześcijanka okaże szacunek dla postanowienia, że to mąż ma przewodzić w modlitwie i studium Biblii. Druga sfera ma związek z działalnością zborową; chrześcijanka uznaje, że Pismo Święte nakłada obowiązek nauczania w zborze i kierowania nim na ochrzczonych mężczyzn (1 Koryntian 11:3-10) (15.7, strony 26, 27).
• Dlaczego chrześcijanie uważają, że joga wykracza poza ramy zwykłych ćwiczeń i jest niebezpieczna?
Celem jogi jest połączenie się z nadludzkim bytem. Jeden z jej elementów, sprzeczny ze wskazówkami Bożymi, polega na powstrzymywaniu się od myślenia (Rzymian 12:1, 2). Osoba uprawiająca jogę może się uwikłać w spirytyzm i okultyzm (Powtórzonego Prawa 18:10, 11) (1.8, strony od 20 do 22).