Kim byli „trzej królowie”?

Szopki zwykle ukazują, jak do stajni, gdzie w żłobie leży mały Jezus, przybywają na wielbłądach trzej mężczyźni w długich pięknych szatach. Powszechnie są nazywani „trzema królami”. A co o nich mówi Pismo Święte?

Według Biblii ci tak zwani królowie przywędrowali „ze stron wschodnich”, i to właśnie tam dowiedzieli się o narodzinach Jezusa (Mateusza 2:1, 2, 9). Podróż do Judei musiała im zająć sporo czasu. Kiedy w końcu odnaleźli Jezusa, już nie był on noworodkiem leżącym w stajni. Maria z „dziecięciem” mieszkała w domu (Mateusza 2:11).

Pismo Święte nazywa tych mężczyzn „magami” lub „astrologami” i nie podaje, ilu ich było. Słownik wiedzy biblijnej wyjaśnia: „Związek między magią i astrologią jest widoczny w fascynacji przybyszów gwiazdą, która wiodła ich do Betlejem”. Biblia wyraźnie potępia wszelkie formy magii oraz babilońską praktykę wróżenia z gwiazd (Powtórzonego Prawa 18:10-12; Izajasza 47:13).

Informacje uzyskane przez tych ludzi nie doprowadziły do niczego dobrego. W niegodziwym królu Herodzie wzbudziły zazdrość i gniew. Skutkiem tego Józef, Maria i Jezus musieli uciec do Egiptu, a w Betlejem uśmiercono wszystkich chłopców „w wieku dwóch lat i poniżej”. O porę narodzin Jezusa Herod starannie się wywiedział właśnie od astrologów (Mateusza 2:16). Ze względu na wszystkie problemy spowodowane ich wizytą rozsądny jest wniosek, że gwiazda, którą ujrzeli, oraz wiadomość o „narodzonym królu Żydów” pochodziły od wroga Bożego, Szatana Diabła, pragnącego zgładzić Jezusa (Mateusza 2:1, 2).