Czy naprawdę wierzysz w dobrą nowinę?
Czy naprawdę wierzysz w dobrą nowinę?
„Przybliżyło się królestwo Boże. Okazujcie skruchę i wierzcie w dobrą nowinę” (MARKA 1:15).
1, 2. Jak byś objaśnił wypowiedź z Ewangelii według Marka 1:14, 15?
BYŁ rok 30 n.e. Jezus Chrystus rozpoczął doniosłą działalność w Galilei. Głosił „dobrą nowinę Bożą”. Wielu Galilejczyków wzięło sobie do serca jego wezwanie: „Dopełnił się wyznaczony czas i przybliżyło się królestwo Boże. Okazujcie skruchę i wierzcie w dobrą nowinę” (Marka 1:14, 15).
2 Dla Jezusa był to „wyznaczony czas” na podjęcie służby, dla innych — na powzięcie decyzji, która by im zjednała uznanie Boże (Łukasza 12:54-56). Królestwo Boże „przybliżyło się” w tym sensie, że przebywał tam Jezus, przyszły Król. Jego dzieło głoszenia skłoniło szczere osoby do skruchy. Ale w jaki sposób mogły one dowodzić, iż ‛wierzą w dobrą nowinę’, i jak my możemy to potwierdzać?
3. Jak ludzie dowodzą swej wiary w dobrą nowinę?
3 Podobnie jak Jezus, również apostoł Piotr wzywał ludzi do skruchy. Żydów zebranych w Jerozolimie w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku nawoływał: „Okażcie skruchę i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa ku przebaczeniu waszych grzechów, a otrzymacie wspaniałomyślny dar ducha świętego”. Tysiące z nich zdobyło się na skruchę, zgłosiło do chrztu i zostało naśladowcami Jezusa (Dzieje 2:38, 41; 4:4). W roku 36 przejęci skruchą poganie postąpili tak samo (Dzieje 10:1-48). Obecnie wiara w dobrą nowinę także skłania tysiące ludzi do skruchy za grzechy, do oddania się Bogu i chrztu. Przyjmują oni dobrą nowinę o wybawieniu i wierzą w złożoną przez Jezusa ofiarę okupu. Ponadto trzymają się w życiu sprawiedliwych zasad i opowiadają się po stronie Królestwa Bożego.
4. Czym jest wiara?
4 Ale czym jest wiara? Apostoł Paweł napisał: „Wiara to nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych, oczywisty przejaw rzeczy realnych, choć nie widzianych” (Hebrajczyków 11:1). Dzięki wierze wszelkie obietnice Boże zawarte w Biblii przyjmujemy z taką ufnością, jak gdyby już się spełniły. Przypomina to posiadanie tytułu własności, potwierdzającego, że coś należy do nas. Wiara to zarazem „oczywisty przejaw”, czyli przekonujący dowód istnienia czegoś niewidocznego. Nasz rozum i nasze serce przepełnione wdzięcznością przekonują nas o realności rzeczy, których nie widzimy (2 Koryntian 5:7; Efezjan 1:18).
Potrzeba nam wiary!
5. Dlaczego wiara jest tak ważna?
5 Wiara w przeciwieństwie do potrzeb duchowych nie jest wrodzona. „Nie wszyscy bowiem mają wiarę” (2 Tesaloniczan 3:2). Jednak chrześcijanie muszą ją mieć, jeśli pragną ‛odziedziczyć obietnice’ Boże (Hebrajczyków 6:12). Po wymienieniu licznego grona mężów wiary Paweł napisał: „Skoro więc otacza nas tak wielki obłok świadków, my też odłóżmy wszelki ciężar i grzech, który nas łatwo omotuje, i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu, uważnie wpatrując się w Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa” (Hebrajczyków 12:1, 2). Czym jest ów „grzech, który nas łatwo omotuje”? Chodzi o brak wiary, jak również o utratę raz zdobytej wiary. Aby pozostała ona niewzruszona, ‛uważnie wpatrujmy się w Jezusa’ i go naśladujmy. Poza tym trzymajmy się z dala od niemoralności, wystrzegajmy się uczynków ciała, materializmu, świeckich filozofii oraz niebiblijnych tradycji (Galatów 5:19-21; Kolosan 2:8; 1 Tymoteusza 6:9, 10; Judy 3, 4). Ponadto wierzmy, że Bóg nas wspiera i że rady z Jego Słowa przynoszą pożytek.
6, 7. Dlaczego należy się modlić o wiarę?
6 Nie potrafimy wzbudzić w sobie wiary jedynie siłą własnej woli. Wiara jest owocem ducha świętego, czyli czynnej siły Bożej (Galatów 5:22, 23). Jak wobec tego możemy umacniać wiarę? Jezus oznajmił: „Jeżeli więc wy (...) umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (Łukasza 11:13). Musimy zatem modlić się o ducha świętego, zdolnego rozniecić w nas wiarę niezbędną do wykonywania woli Bożej nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach (Efezjan 3:20).
7 Powinniśmy też modlić się o więcej wiary. Gdy Jezus miał wypędzić demona z pewnego chłopca, ojciec tego dziecka oświadczył: „Wierzę! Dopomóż mi w tym, w czym mi brakuje wiary!” (Marka 9:24). „Dodaj nam wiary” — rzekli uczniowie Jezusa (Łukasza 17:5). Prośmy więc Boga o wiarę, ufając, że nas wysłucha (1 Jana 5:14).
Wiara w Słowo Boże niezbędna
8. Jak pomaga nam wiara w Słowo Boże?
8 Krótko przed ofiarną śmiercią Jezus rzekł do swych naśladowców: „Niech wasze serca się nie trapią. Wierzcie w Boga, wierzcie też we mnie” (Jana 14:1). Jako chrześcijanie, wierzymy w Boga i w Jego Syna. Ale co powiedzieć o Słowie Bożym? Może ono wywierać na nas potężny wpływ ku dobremu — jeśli je studiujemy oraz wprowadzamy w czyn jego rady i pouczenia z całkowitym przekonaniem, że są dla nas najlepsze (Hebrajczyków 4:12).
9, 10. Jak byś wyjaśnił, co o wierze mówi List Jakuba 1:5-8?
9 Życie niedoskonałych ludzi jest pełne kłopotów. Na szczęście wiara w Słowo Boże może nam ogromnie pomagać (Hioba 14:1). Załóżmy, że coś nas trapi i nie wiemy, jak postąpić. Słowo Boże radzi: „Jeżeli więc komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, bo on daje wszystkim szczodrze i bez wypominania — a będzie mu dana. Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc, bo kto wątpi, jest podobny do fali morskiej pędzonej przez wiatr oraz miotanej tu i tam. Doprawdy, niech taki człowiek nie sądzi, iż cokolwiek otrzyma od Jehowy; jest człowiekiem niezdecydowanym, niestałym na wszystkich swych drogach” (Jakuba 1:5-8).
10 Jehowa Bóg nie potępi nas, gdy nam zabraknie mądrości i o nią poprosimy. Przeciwnie, pomoże nam właściwie spojrzeć na dany problem. Niewykluczone, że trafne rady pokażą nam w Biblii współwyznawcy albo znajdziemy je sami podczas studium. Święty duch Jehowy może też nami pokierować w jakiś inny sposób. Jeśli ‛prosimy z wiarą, nic nie wątpiąc’, nasz niebiański Ojciec udzieli nam mądrości niezbędnej do radzenia sobie z próbami. Gdybyśmy jednak przypominali falę morską pędzoną przez wiatr, nie moglibyśmy oczekiwać wsparcia od Boga. Dlaczego? Świadczyłoby to bowiem o naszym niezdecydowaniu i niestałości w modlitwie oraz w innych dziedzinach — nawet w wierze. Musimy zatem głęboko wierzyć w Słowo Boże i zawarte w nim rady. Zobaczmy na paru przykładach, jakie zapewnia ono wsparcie i kierownictwo.
Wiara a środki do życia
11. Jaką gwarancję daje nam wiara w Słowo Boże, jeśli chodzi o nasze codzienne potrzeby?
11 Co zrobić, jeśli brakuje nam środków do życia? Dzięki wierze w Słowo Boże mamy „nacechowane pewnością oczekiwanie”, że Jehowa zatroszczy się o nasze codzienne potrzeby, a w przyszłości da obfitość dóbr każdemu, kto Go miłuje (Psalm 72:16; Łukasza 11:2, 3). Możemy zwrócić uwagę na pokrzepiającą relację o tym, jak podczas klęski głodu Jehowa dostarczał żywności prorokowi Eliaszowi. Później utrzymywał przy życiu jego samego oraz pewną niewiastę i jej syna, w cudowny sposób uzupełniając zapas mąki i oliwy (1 Królów 17:2-16). Podobnie troszczył się o proroka Jeremiasza w czasie oblężenia Jerozolimy przez Babilończyków (Jeremiasza 37:21). Chociaż Jeremiasz i Eliasz nie mieli za wiele żywności, Jehowa zaspokajał ich podstawowe potrzeby. Tak samo dba dzisiaj o tych, którzy w Niego wierzą (Mateusza 6:11, 25-34).
12. Jak wiara pomaga zdobywać chleb powszedni?
12 Wiara i stosowanie się do zasad biblijnych nie zapewnią nam bogactw materialnych, ale pomogą zdobyć chleb powszedni. Na przykład Biblia zachęca, byśmy byli uczciwi, umiejętni i pilni (Przysłów 22:29; Kaznodziei 5:18, 19; 2 Koryntian 8:21). Zawsze starajmy się mieć opinię bardzo dobrych pracowników. Nawet w rejonach, gdzie niełatwo znaleźć odpowiednie zatrudnienie, więcej szans mają ludzie uczciwi, wykwalifikowani i pracowici. Być może nie zarabiają dużo, ale zazwyczaj mają dostateczne środki do życia oraz satysfakcję, że jedzą chleb, na który zapracowali własnymi rękami (2 Tesaloniczan 3:11, 12).
Wiara pokrzepia pogrążonych w żałobie
13, 14. Jak wiara pomaga przetrwać po stracie kogoś bliskiego?
13 Słowo Boże realistycznie podaje, że naturalną reakcją na śmierć kogoś bliskiego jest głęboki smutek. Wierny patriarcha Abraham opłakiwał stratę ukochanej żony, Sary (Rodzaju 23:2). Podobnie zareagował Dawid na wieść o zabiciu jego syna Absaloma (2 Samuela 18:33). Nawet Jezus, człowiek doskonały, zapłakał z powodu śmierci przyjaciela — Łazarza (Jana 11:35, 36). Gdy umiera ktoś, kogo kochamy, może nas ogarniać bezbrzeżna rozpacz, ale wiara w obietnice ze Słowa Bożego pomoże nam przetrwać te ciężkie chwile.
14 „Mam w Bogu nadzieję”, oświadczył Paweł, „że nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych” (Dzieje 24:15). Musimy wierzyć, że Bóg zamierza wskrzesić całe rzesze umarłych (Jana 5:28, 29). Wśród nich będą Abraham i Sara, Izaak i Rebeka, Jakub i Lea. Wszyscy oni śpią obecnie snem śmierci i oczekują zmartwychwstania w Bożym nowym świecie (Rodzaju 49:29-32). Jakaż radość zapanuje, gdy bliscy nam zmarli powstaną, by znowu żyć na ziemi! (Objawienie 20:11-15). Zanim to nastąpi, wiara nie usunie całkowicie naszego smutku, ale zbliży nas do Boga, który pomoże znieść bolesną stratę (Psalm 121:1-3; 2 Koryntian 1:3).
Wiara dodaje sił przygnębionym
15, 16. (a) Dlaczego można powiedzieć, że depresja czy przygnębienie u osób mających wiarę nie jest niczym nowym? (b) Co może pomóc przygnębionym?
15 Ze Słowa Bożego wynika, że nawet ludzie mający wiarę mogą popaść w przygnębienie czy depresję. Podczas ciężkich prób Hiob czuł się opuszczony przez Boga (Hioba 29:2-5). Nehemiasz z powodu spustoszonej Jerozolimy i jej murów stał się posępny (Nehemiasza 2:1-3). Piotr zaś, gdy zaparł się Jezusa, był tak przytłoczony, że „gorzko zapłakał” (Łukasza 22:62). A do członków zboru w Tesalonice Paweł skierował wezwanie: „Pocieszajcie swą mową dusze przygnębione” (1 Tesaloniczan 5:14). Zatem przygnębienie czy depresja u osób przejawiających wiarę nie jest niczym nowym. Jak jednak sobie radzić w takich chwilach?
16 Może czujemy się przybici wskutek spiętrzenia się wielu różnych trudności. Zamiast patrzeć na nie jak na jeden wielki problem, spróbujmy na podstawie zasad biblijnych rozwiązywać je po kolei. Dzięki temu możemy doznać nieco ulgi. Pomocą okazuje się też odpowiedni wypoczynek i rozsądna miara aktywności. Jednego bądźmy pewni: Wiara w Boga i w Jego Słowo sprzyja naszej pomyślności duchowej, ponieważ umacnia przekonanie, że On naprawdę się o nas troszczy.
17. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa się o nas troszczy?
17 Apostoł Piotr daje nam pokrzepiające zapewnienie: „Ukorzcie się (...) pod potężną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownym czasie; zarazem przerzućcie na niego wszelką waszą troskę, gdyż on się o was troszczy” (1 Piotra 5:6, 7). A psalmista oświadczył: „Jehowa wspiera wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich pochylonych” (Psalm 145:14). Powinniśmy wierzyć tym obietnicom, gdyż są zawarte w Słowie Bożym. Owszem, przygnębienie wciąż może dawać o sobie znać, ale świadomość, że wszelkie utrapienia możemy przerzucać na kochającego niebiańskiego Ojca, ogromnie wzmacnia wiarę.
Wiara w obliczu innych trudności
18, 19. Jak wiara pomaga w czasie choroby i jak możemy pocieszać niedomagających współwyznawców?
18 Ciężką próbą wiary bywa poważna choroba, która dotyka nas lub naszych najbliższych. W Biblii co prawda nie wspomniano, że chrześcijanie tacy jak Epafrodyt, Tymoteusz i Trofim doznali cudownego uleczenia, ale Jehowa niewątpliwie pomagał im trwać (Filipian 2:25-30; 1 Tymoteusza 5:23; 2 Tymoteusza 4:20). O każdym, „kto ma wzgląd na maluczkiego”, psalmista śpiewał: „Jehowa pokrzepi go na łożu boleści; w czasie jego choroby zmienisz całe jego łóżko” (Psalm 41:1-3). Jak te słowa mogą nam pomóc pocieszać cierpiących współwyznawców?
19 Chcąc udzielić duchowego wsparcia chorym, możemy na przykład modlić się razem z nimi oraz za nich. Chociaż nie będziemy dziś prosić Boga o ich cudowne uleczenie, módlmy się o potrzebny im hart, by dzielnie znosili swe niedomagania, oraz o siły duchowe niezbędne do trwania w okresie takich trudności. Jehowa na pewno ich pokrzepi. Ich wiarę wzmocni też wyglądanie czasu, gdy „żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’” (Izajasza 33:24). Ileż pociechy daje świadomość, że dzięki zmartwychwstałemu Jezusowi Chrystusowi i za pośrednictwem Królestwa Bożego cała posłuszna ludzkość zostanie na zawsze uwolniona od grzechu, chorób i śmierci! Za te wspaniałe widoki na przyszłość dziękujemy Jehowie, ‛który uzdrowi wszystkie nasze dolegliwości’ (Psalm 103:1-3; Objawienie 21:1-5).
20. Jak wiara pomaga przetrwać ‛nieszczęsne dni’ starości?
20 Wiara może nas też umacniać podczas ‛nieszczęsnych dni’ starości, kiedy to człowiek traci siły i zdrowie (Kaznodziei 12:1-7). Nasi sędziwi współwyznawcy mogą prosić Jehowę podobnie jak niemłody już psalmista, który śpiewał: „Ty bowiem jesteś moją nadzieją, Wszechwładny Panie, Jehowo (...). Nie odrzucaj mnie w czasie starości; nie opuszczaj mnie, gdy moc moja ustaje” (Psalm 71:5, 9). Psalmista szukał wsparcia u Jehowy i tak samo czyni dziś wielu chrześcijan, którzy się zestarzeli w służbie Bożej. Dzięki wierze zawsze mogą liczyć na niezawodną pomoc ‛wieczystych ramion’ Jehowy (Powtórzonego Prawa 33:27, Biblia Warszawsko-Praska).
Pielęgnuj wiarę w Słowo Boże
21, 22. Jaki wpływ na więź z Bogiem ma nasza wiara?
21 Wiara w dobrą nowinę i w całe Słowo Boże pomaga nam zbliżać się do Jehowy (Jakuba 4:8). Co prawda jest On naszym Wszechwładnym Panem, ale jest też naszym Stwórcą i Ojcem (Izajasza 64:8; Mateusza 6:9; Dzieje 4:24). „Tyś moim Ojcem, moim Bogiem i Skałą mego wybawienia” — śpiewał psalmista (Psalm 89:26). Jeżeli wierzymy w Jehowę i Jego natchnione Słowo, również dla nas może On być ‛Skałą wybawienia’. To naprawdę niezwykły zaszczyt!
22 Jehowa jest Ojcem dla chrześcijan zrodzonych z ducha oraz dla ich towarzyszy mających nadzieję ziemską (Rzymian 8:15). Wiara w niebiańskiego Ojca nigdy nie prowadzi do rozczarowań. Dawid wyznał: „Choćby mnie opuścili ojciec mój i moja matka, przyjąłby mnie sam Jehowa” (Psalm 27:10). Mamy ponadto zapewnienie: „Jehowa nie porzuci swego ludu — przez wzgląd na swe wielkie imię” (1 Samuela 12:22).
23. Czego wymaga utrzymywanie z Jehową trwałej więzi?
23 Chcąc cieszyć się trwałą więzią z Jehową, musimy oczywiście wierzyć w dobrą nowinę i uznawać Biblię za to, czym jest naprawdę — za Słowo Boże (1 Tesaloniczan 2:13). Musimy też bezgranicznie wierzyć Jehowie i pozwalać, by Jego Słowo oświetlało nam drogę (Psalm 119:105; Przysłów 3:5, 6). Gdy modlimy się do Boga, ufni w Jego współczucie, miłosierdzie i wsparcie, nasza wiara potężnieje.
24. Jaką pokrzepiającą myśl zawiera List do Rzymian 14:8?
24 Wiara skłoniła nas do oddania się Bogu na całą wieczność. Dzięki silnej wierze nawet choćbyśmy umarli, pozostajemy Jego oddanymi sługami, czekającymi na zmartwychwstanie. „Czy żyjemy, czy też umieramy, należymy do Jehowy” (Rzymian 14:8). Niechaj ta pokrzepiająca myśl wciąż nam towarzyszy, gdy umacniamy swe zaufanie do Słowa Bożego i nieustannie wierzymy w dobrą nowinę.
Jak byś odpowiedział?
• Czym jest wiara i dlaczego jej potrzebujemy?
• Dlaczego musimy wierzyć w dobrą nowinę i w całe Słowo Boże?
• Jak wiara pomaga nam trwać w obliczu różnych trudności?
• Jak możemy umacniać swą wiarę?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 12]
Jehowa troszczył się o Jeremiasza i Eliasza, ponieważ przejawiali wiarę
[Ilustracje na stronie 13]
Hiob, Piotr i Nehemiasz mieli silną wiarę
[Ilustracje na stronie 15]
Chcąc cieszyć się trwałą więzią z Jehową, musimy wierzyć w dobrą nowinę