Czy można wierzyć w Boga, którego się nie zna?

WIARĘ w Boga deklaruje dwóch na trzech mieszkańców Niemiec. Gdy jednak ponad tysiąc osób w tym kraju poproszono o opisanie Boga, w którego wierzą, niemal każda z nich powiedziała coś innego. „Niemcy mają własne poglądy na temat Boga i są one tak krańcowo różne, jak sami ludzie” — czytamy w niemieckim magazynie FOCUS. Wiara w Boga zasługuje na pochwałę, ale czy to nie smutne, że wielu wierzących w rzeczywistości nie wie dokładnie, jaki On jest?

Rozbieżność opinii co do natury czy też osobowości Boga dostrzec można nie tylko w Niemczech, ale w całej Europie. Jak wynika z sondażu przeprowadzonego w Austrii, Holandii i Wielkiej Brytanii, w krajach tych rozpowszechnił się pogląd, iż Bóg to „siła wyższa, niezgłębiona tajemnica”. Kimś niepojętym wydaje się On zwłaszcza ludziom młodym, nawet tym, którzy uważają się za wierzących.

Czy dobrze znasz Boga?

Wiedzieć o kimś a osobiście kogoś znać to dwie zupełnie różne sprawy. Wiedzieć o kimś — na przykład o głowie odległego państwa, o wybitnym sportowcu czy gwieździe filmowej — to po prostu mieć świadomość, że on istnieje, mieć pewien zasób wiadomości na jego temat. Natomiast osobiste poznanie kogoś wiąże się z czymś więcej. Oznacza, że znamy charakter danej osoby, jej sposób bycia, wiemy, co czuje, co lubi, a czego nie, i jakie ma plany na przyszłość. Dzięki takiej wiedzy możemy nawiązać z nią bliższą więź.

Setki tysięcy ludzi doszło do wniosku, że posiadanie jedynie mglistego wyobrażenia o Bogu — lub sama świadomość, że On istnieje — to za mało. Postanowili poznać Go lepiej. Jakie przyniosło to rezultaty? Mieszkający w północnych Niemczech Paul, który kiedyś poprzestawał na dość ogólnikowej wierze w Boga, uznał, że powinien Go poznać bardziej osobiście. Opowiada: „Lepsze poznanie Boga wymaga czasu i wysiłku, ale naprawdę się opłaca. Bliska więź ze Stwórcą ma pozytywny wpływ na całe życie”.

Czy warto dokładać starań i poświęcać czas, by coraz lepiej poznawać Boga? Wyjaśnia to następny artykuł.

[Napis na stronie 3]

Wiedzieć o kimś a osobiście kogoś znać to dwie zupełnie różne sprawy