Pytania czytelników
Pytania czytelników
Dlaczego w różnych przekładach Biblii Psalmy mają odmienną numerację?
Pierwszą kompletną Biblią z ponumerowanymi rozdziałami i wersetami był francuski przekład wydany w roku 1553 przez Roberta Estienne’a. Ale Księga Psalmów najwidoczniej miała określony podział już znacznie wcześniej, ponieważ składa się z pojedynczych psalmów, czyli pieśni, skomponowanych przez różne osoby.
Jak się wydaje, Jehowa najpierw pobudził Dawida, by zestawił psalmy w zbiór używany podczas publicznego wielbienia Boga (1 Kronik 15:16-24). Potem całą Księgę Psalmów w znanej nam dziś postaci prawdopodobnie skompilował Ezdrasz, będący kapłanem i „biegłym przepisywaczem” (Ezdrasza 7:6). A zatem gdy utworzono tę księgę, stanowiła ona zestawienie niezależnych utworów.
Kiedy apostoł Paweł podczas pierwszej podróży misjonarskiej wygłosił przemówienie w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, przytoczył Księgę Psalmów, mówiąc: „Jak to jest również napisane w drugim psalmie: ‚Ty jesteś moim synem, ja dzisiaj zostałem twoim Ojcem’” (Dzieje 13:33). W dzisiejszych Bibliach słowa te dalej są zawarte w psalmie drugim, a wersecie siódmym. Jednak w rozmaitych przekładach Biblii wiele psalmów ma odmienną numerację. Wynika to z tego, że niektóre tłumaczenia oparto na hebrajskim tekście masoreckim, inne zaś na greckiej Septuagincie — czyli przekładzie Pism Hebrajskich, ukończonym w II wieku p.n.e. Na przykład łacińska Wulgata, będąca podstawą wielu katolickich tłumaczeń Biblii, zachowuje w Psalmach numerację Septuaginty, natomiast Przekład Nowego Świata i inne tłumaczenia przejęły numerację z tekstu hebrajskiego.
O jakie różnice chodzi? Tekst hebrajski zawiera 150 psalmów. Ale w Septuagincie połączono Psalmy 9 i 10 oraz 114 i 115, a Psalmy 116 i 147 podzielono, tworząc z każdego po dwa. Chociaż więc ogólna liczba pozostaje ta sama, to w Septuagincie zasadniczo wszystkie Psalmy od 10 do 146 mają numery niższe o jeden w stosunku do tekstu hebrajskiego. Na przykład znany Psalm 23 występuje w Biblii Wujka jako 22, ponieważ tłumaczenie to zachowuje numerację łacińskiej Wulgaty, ta zaś — Septuaginty.
Poza tym rozmaite przekłady mają też odmienną numerację wersetów w poszczególnych psalmach. Dlaczego? Otóż jak czytamy w pewnym dziele, w niektórych tłumaczeniach trzymano się „żydowskiego zwyczaju liczenia nagłówka jako pierwszego wersetu” (Cyclopedia McClintocka i Stronga). Ale w innych przekładach tego nie zrobiono. Co więcej, gdy tytuł czy nagłówek jest długi, czasami traktuje się go jako dwa wersety, toteż pozostałe numery wersetów są odpowiednio wyższe.