Co się z nimi stało?

NOF i No to biblijne nazwy słynnych niegdyś stolic Egiptu — Memfisu i Teb. Nof (Memfis) leżało jakieś 23 kilometry na południe od Kairu, na zachodnim brzegu Nilu. Z czasem jednak straciło status stolicy. W XV wieku p.n.e. Egipt miał już nową stolicę — No (Teby), położone około 500 kilometrów na południe od Memfisu. Pośród ruin licznych świątyń w Tebach znajduje się Karnak, z największą budowlą kolumnową wzniesioną przez człowieka. Teby ze świątynią w Karnaku były najważniejszym ośrodkiem kultu Amona, głównego bóstwa Egiptu.

Jakie prorocze zapowiedzi dotyczące Memfisu i Teb zawiera Biblia? Opisuje ona wyrok wydany na egipskiego faraona oraz jego bogów, zwłaszcza na najważniejszego — „Amona z No” (Jeremiasza 46:25, 26). Zgromadzone w No rzesze czcicieli miały być ‛wytracone’ (Ezechiela 30:14, 15). I rzeczywiście do tego doszło. Z kultu Amona zostały tylko ruiny świątyń. Część terytorium starożytnych Teb zajmuje współczesne miasto Luksor, a pośród innych ruin powstały niewielkie wioski.

Z Memfisu pozostały głównie cmentarzyska. Biblista Louis Golding wyjaśnia: „Przez całe stulecia arabscy zdobywcy Egiptu wykorzystywali potężne ruiny Memfisu jako kamieniołom, budując na przeciwnym brzegu rzeki swą stolicę [Kair]. Nil oraz arabscy budowniczowie wykonali swoją pracę tak skrupulatnie, że w promieniu wielu mil od starożytnego miasta z czarnej ziemi nie wystaje ani jeden kamień”. Tak jak przepowiedziano w Biblii, Memfis stał się „dziwowiskiem (...) [bez] żadnego mieszkańca” (Jeremiasza 46:19).

Oto zaledwie dwa z mnóstwa przykładów potwierdzających niezawodność proroctw biblijnych. Zniszczenie Teb i Memfisu umacnia nasze zaufanie do proroctw, które mają się dopiero wypełnić (Psalm 37:10, 11, 29; Łukasza 23:43; Objawienie 21:3-5).

[Prawa własności do ilustracji, strona 32]

Zdjęcie dzięki uprzejmości British Museum