Naśladujmy Boga prawdy
Naśladujmy Boga prawdy
„Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane” (EFEZJAN 5:1).
1. Co niektórzy myślą o prawdzie i dlaczego ich poglądy są błędne?
„CO TO jest prawda?” (Jana 18:38). Pytanie to, cynicznie zadane przez Piłata blisko 2000 lat temu, sugeruje, jakoby prawda była nieuchwytna. Wielu ma dziś podobne zdanie. Atakuje się nawet samą istotę prawdy. Niektórzy twierdzą, że każdy sam decyduje, co jest dla niego prawdą, że prawda jest pojęciem względnym albo że wciąż ulega zmianie. Takie rozumowanie jest błędne. Przecież celem badań naukowych i edukacji jest poznawanie faktów — prawdy o świecie, w którym żyjemy. Nie zależy ona od czyjejkolwiek opinii. Na przykład: albo dusza człowieka jest nieśmiertelna, albo nie jest. Albo Szatan istnieje, albo nie. Albo życie ma jakiś cel, albo nie ma. Na każde takie pytanie może być tylko jedna poprawna odpowiedź. Jedna jest prawdziwa, a druga fałszywa. Nie mogą obie być prawdą.
2. Co to znaczy, że Jehowa jest Bogiem prawdy, i jakie pytania teraz omówimy?
2 Poprzedni artykuł zwrócił uwagę na fakt, że Jehowa jest Bogiem prawdy. On zna prawdę o wszystkim. W przeciwieństwie do swego podstępnego wroga, Szatana Diabła, Jehowa zawsze jest prawdomówny. Co więcej, chętnie wyjawia prawdę innym. Apostoł Paweł usilnie zachęcał współwyznawców: „Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane” (Efezjan 5:1). Jak będąc Świadkami Jehowy możemy w mowie i czynach naśladować Jego prawdomówność? Dlaczego jest to takie ważne? I skąd mamy pewność, że Jehowa darzy uznaniem osoby prawdomówne? Omówmy szerzej te sprawy.
3, 4. Jak apostołowie Paweł i Piotr scharakteryzowali „dni ostatnie”?
3 Żyjemy w okresie, gdy powszechne są fałszywe poglądy religijne. Jak przepowiedział pod natchnieniem apostoł Paweł, w „dniach ostatnich” wielu ‛zachowuje formę zbożnego oddania, ale sprzeniewierza się jego mocy’. „Ludzie o całkowicie skażonym umyśle” sprzeciwiają się prawdzie. Ponadto ‛niegodziwi i oszuści posuwają się od złego ku gorszemu, wprowadzając w błąd i będąc w błąd wprowadzani’. I choć tacy wciąż się uczą, nigdy „nie potrafią dojść do dokładnego poznania prawdy” (2 Tymoteusza 3:1, 5, 7, 8, 13).
4 O dniach ostatnich pisał w natchnieniu od Boga również apostoł Piotr. Dokładnie tak jak przepowiedział, ludzie nie tylko odrzucają prawdę, lecz także szydzą ze Słowa Bożego oraz z tych, którzy głoszą zawarte w nim prawdy. „Zgodnie ze swym życzeniem” szydercy ci przeoczają fakt, że za czasów Noego świat został zatopiony wodą, co stanowi przykład zagłady mającej nadejść w przyszłości. Ich błędne myślenie przywiedzie ich do zguby, gdy Bóg przystąpi do wytracenia niegodziwców (2 Piotra 3:3-7).
Słudzy Jehowy znają prawdę
5. Co według proroctwa Daniela miało się wydarzyć w „czasie końca” i jak się to spełnia?
5 Lud Boży miał doświadczać czegoś zupełnie innego. W proroctwie o „czasie końca” prorok Daniel zapowiedział odrodzenie się prawdy religijnej. Napisał: „Wielu będzie przebiegać i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” (Daniela 12:4). Słudzy Jehowy nie dali się zmylić ani zaślepić wielkiemu Zwodzicielowi. ‛Przebiegając’ karty Biblii, zdobyli prawdziwą wiedzę. W I wieku Jezus pomógł swym uczniom nabrać zrozumienia. „Całkowicie otworzył im umysł, żeby pojęli znaczenie Pism” (Łukasza 24:45). W naszych czasach Jehowa postępuje podobnie. Za pośrednictwem swego Słowa, ducha i swej organizacji pozwolił już milionom ludzi na całym świecie poznać to, co sam zna — prawdę.
6. Jakie prawdy biblijne rozumieją dziś słudzy Boży?
6 Ponieważ jesteśmy sługami Boga, rozumiemy mnóstwo spraw, których w przeciwnym razie nigdy byśmy nie pojęli. Znamy odpowiedzi na pytania, nad którymi mądrzy tego świata głowią się od tysiącleci. Wiemy na przykład, dlaczego ludzie cierpią, dlaczego umierają i dlaczego nie potrafią zjednoczyć świata ani zaprowadzić pokoju. Wiemy również, czego się spodziewać w przyszłości — wyczekujemy Królestwa Bożego, raju na ziemi oraz doskonałości i życia wiecznego. Poznaliśmy Jehowę, Najwyższego Boga, a także Jego wspaniałe przymioty. Dowiedzieliśmy się, co musimy czynić, by cieszyć się Jego błogosławieństwem. Znajomość prawdy pomaga nam też rozpoznawać fałsz. Trzymanie się jej chroni nas przed bezsensownymi dążeniami, pozwala jak najlepiej korzystać z życia i daje cudowną nadzieję na przyszłość.
7. Kto jest w stanie zrozumieć prawdy biblijne, a kto tego nie potrafi?
7 Czy rozumiesz prawdę zawartą w Biblii? Jeśli tak, to dostąpiłeś niezwykłego zaszczytu. Autor książki zwykle stara się tak ją napisać, by podobała się określonej grupie czytelników. Inne książki pisze się dla ludzi gruntownie wykształconych, inne dla dzieci, a jeszcze inne dla rozmaitych specjalistów. Chociaż Biblia jest dostępna dla wszystkich, została przygotowana w taki sposób, by rozumiały ją i ceniły osoby należące do szczególnego kręgu odbiorców. Jehowa przeznaczył ją dla pokornych i potulnych. Tacy ludzie — niezależnie od wykształcenia, kultury, pozycji społecznej lub narodowości — potrafią pojąć jej rzeczywisty sens (1 Tymoteusza 2:3, 4). Natomiast osoby nieodpowiednio usposobione, nawet jeśli są wyjątkowo inteligentne czy wykształcone, nie mogą jej zrozumieć. Wyniośli i zarozumiali nie są w stanie przyswoić sobie drogocennych prawd ze Słowa Bożego (Mateusza 13:11-15; Łukasza 10:21; Dzieje 13:48). Autorem takiej Księgi mógł być tylko Bóg.
Słudzy Jehowy są prawdomówni
8. Dlaczego Jezus był uosobieniem prawdy?
8 Wzorem Jehowy Jego wierni Świadkowie są prawdomówni. Jezus Chrystus, najznamienitszy Świadek na rzecz Jehowy, potwierdził prawdę swoimi naukami i sposobem życia, a nawet śmiercią. Stawał w obronie prawdziwości słowa Jehowy i Jego obietnic. Był zatem, jak sam na to wskazywał, uosobieniem prawdy (Jana 14:6; Objawienie 3:14; 19:10).
9. Co w Piśmie Świętym powiedziano o mówieniu prawdy?
9 Jezus „był pełen życzliwości niezasłużonej i prawdy”; „w jego ustach nie było podstępu” (Jana 1:14; Izajasza 53:9). Prawdziwi chrześcijanie naśladują wzór dany przez Jezusa, który zawsze był wobec innych prawdomówny. Paweł udzielił współwyznawcom następującej rady: „Mówcie prawdę każdy ze swym bliźnim, ponieważ jesteśmy członkami należącymi do siebie nawzajem” (Efezjan 4:25). Wcześniej prorok Zachariasz napisał: „Mówcie prawdę jeden do drugiego” (Zachariasza 8:16). Chrześcijanie są prawdomówni, gdyż pragną się podobać Bogu. Jehowa jest prawdomówny i wie, ile szkód wynika z kłamstwa. Słusznie więc wymaga od swych sług mówienia prawdy.
10. Dlaczego ludzie kłamią i jakie to przynosi szkody?
10 Kłamstwo jest dla wielu ludzi wygodnym sposobem osiągania rozmaitych korzyści. Niektórzy kłamią, by uniknąć kary, by coś zyskać albo by otrzymać pochwały. Jednakże zwyczaj kłamania to poważna wada moralna. Co więcej, kłamca nie może liczyć na uznanie Boże (Objawienie 21:8, 27; 22:15). Kiedy jesteśmy znani z prawdomówności, drudzy nam wierzą i ufają. Jeśli natomiast przyłapią nas choćby na jednym kłamstwie, mogą później powątpiewać w każde nasze słowo. Afrykańskie przysłowie powiada: „Jeden fałsz psuje tysiąc prawd”. Inne porzekadło głosi: „Kłamcy nikt nie uwierzy, nawet gdy powie prawdę”.
11. Czego wymaga prawdomówność, oprócz wypowiadania słów prawdy?
11 Prawdomówność wymaga czegoś więcej niż jedynie wypowiadania słów prawdy. To sposób życia. Określa, kim jesteśmy. Przekazujemy innym prawdę nie tylko tym, co mówimy, ale też tym, jak żyjemy. Apostoł Paweł zapytał: „Ty zatem, który uczysz drugiego, nie uczysz samego siebie? Ty, który głosisz: ‚Nie kradnij’, kradniesz? Ty, który mówisz: ‚Nie cudzołóż’, cudzołożysz?” (Rzymian 2:21, 22). Jeśli chcemy uczyć drugich prawdy, musimy być prawdomówni w całym swym postępowaniu. Nasza opinia ludzi prawdomównych i uczciwych ma istotny wpływ na to, jak rozmówcy reagują na przekazywane im pouczenia.
12, 13. Co pewna nastolatka napisała o mówieniu prawdy i skąd wynikało jej przywiązanie do wzniosłych zasad moralnych?
12 Potrzebę prawdomówności dobrze rozumieją także młodzi Świadkowie Jehowy. Trzynastoletnia Jenny napisała w wypracowaniu szkolnym: „Uczciwość to cecha, którą szczególnie cenię. Niestety, niewielu ludzi jest dziś całkowicie uczciwych. Obiecałam sobie, że w życiu zawsze będę uczciwa. Będę uczciwa nawet wtedy, gdy powiedzenie prawdy nie przyniesie natychmiastowych korzyści mnie albo moim przyjaciołom. Staram się, aby moimi przyjaciółmi byli ludzie, którzy także mówią prawdę i są uczciwi”.
13 Komentując to wypracowanie, nauczycielka powiedziała do Jenny: „Chociaż jesteś bardzo młoda, masz już wyraźnie sprecyzowane zasady moralne i etyczne. Wiem, że będziesz ich przestrzegać, bo odznaczasz się siłą moralną”. Skąd ta uczennica miała taką siłę? Na początku swego wypracowania Jenny wyjaśniła, że jej „normy postępowania” wynikają z przekonań religijnych. Od tamtego czasu minęło siedem lat. Jenny, zgodnie z przewidywaniami swej nauczycielki, jako Świadek Jehowy w dalszym ciągu trzyma się w życiu wzniosłych zasad moralnych.
Słudzy Jehowy wyjawiają prawdę
14. Dlaczego zwłaszcza słudzy Boga są zobowiązani obstawać przy prawdzie?
14 Oczywiście nie tylko Świadkowie Jehowy starają się mówić prawdę i postępować uczciwie. Niemniej jako słudzy Boga, mamy szczególny obowiązek występować w roli rzeczników prawdy. Powierzono nam prawdy biblijne, prowadzące ludzi do życia wiecznego. Jesteśmy więc zobowiązani przekazywać je bliźnim. „Komu dużo dano”, oświadczył Jezus, „od tego dużo się będzie żądać” (Łukasza 12:48). Z pewnością ‛dużo się żąda’ od tych, którzy zdobyli bezcenną wiedzę o Bogu.
15. Jakiej radości zaznajesz z przekazywania bliźnim prawdy biblijnej?
15 Oznajmianie bliźnim prawdy biblijnej jest źródłem szczęścia. Wzorem uczniów Jezusa z I wieku głosimy dobrą nowinę — pokrzepiające orędzie nadziei — ludziom, którzy są ‛złupieni i porzuceni niczym owce bez pasterza’ oraz zaślepieni i oszukani „naukami demonów” (Mateusza 9:36; 1 Tymoteusza 4:1). Apostoł Jan napisał: „Nie mam większego powodu do wdzięczności, niż słyszeć, iż moje dzieci dalej chodzą w prawdzie” (3 Jana 4). Wierność tych „dzieci” Jana — być może osób, które zapoznał z prawdą — przysparzała mu wielkiej radości. My również ją odczuwamy, widząc, jak inni z docenianiem przyjmują Słowo Boże.
16, 17. (a) Dlaczego nie każdy przyjmuje prawdę? (b) Jak możesz zaznawać radości, gdy głosisz prawdę biblijną?
16 Oczywiście nie każdy przyjmie prawdę. Jezus mówił prawdę o Bogu, nawet gdy nie było to popularne. Żydowskim przeciwnikom oświadczył: „Czemuż mi nie wierzycie? Kto jest z Boga, ten słucha wypowiedzi Bożych. Wy dlatego nie słuchacie, że nie jesteście z Boga” (Jana 8:46, 47).
17 Podobnie jak Jezus nie powstrzymujemy się od opowiadania drogocennych prawd o Jehowie. Nie spodziewamy się, że wszyscy przyjmą głoszone przez nas orędzie — nie każdy przecież dał posłuch Jezusowi. Mimo to odczuwamy radość, gdyż wiemy, że postępujemy właściwie. Jehowa, powodowany lojalną życzliwością, pragnie wyjawić prawdę całej ludzkości. Chrześcijanie znają prawdę, dlatego są w tym mrocznym świecie nosicielami światła. Gdy przez swe słowa i czyny pozwalamy świecić temu światłu, możemy pomóc innym wychwalać naszego niebiańskiego Ojca (Mateusza 5:14, 16). Publicznie rozgłaszamy, że odrzucamy oszukańczą wersję prawdy propagowaną przez Szatana i trzymamy się czystego, nieskażonego Słowa Bożego. Kto przyjmuje prawdę, którą znamy i obwieszczamy, może uzyskać rzeczywistą wolność (Jana 8:32).
Trwajmy w prawdomówności
18. Jak Jezus wyróżnił Natanaela i dlaczego?
18 Jezus kochał prawdę i ją rozgłaszał. Podczas służby na ziemi odnosił się z uznaniem do ludzi prawdomównych. O Natanaelu powiedział: „Oto naprawdę Izraelita, w którym nie ma podstępu” (Jana 1:47). Później Natanael, najwyraźniej zwany też Bartłomiejem, został wybrany na jednego z 12 apostołów (Mateusza 10:2-4). Cóż za wspaniałe wyróżnienie!
19-21. Jakich błogosławieństw dostąpił pewien człowiek za odważne mówienie prawdy?
19 O innym uczciwym człowieku życzliwie potraktowanym przez Jezusa donosi cały rozdział Ewangelii według Jana. Nie znamy imienia tego mężczyzny, ale wiemy, że był żebrakiem, ślepym od urodzenia. Gdy Jezus „otworzył jego oczy”, ludzi ogarnął zachwyt. Wieść o tym cudownym uleczeniu dotarła do niektórych faryzeuszy, wrogów prawdy. Uzgodnili oni między sobą, że każdy, kto uwierzy w Jezusa, zostanie wykluczony z synagogi. Znając zamiary faryzeuszy, zatrwożeni rodzice tego byłego ślepca okłamali ich, mówiąc, że nie wiedzą, dlaczego syn teraz widzi ani kto go uzdrowił (Jana 9:1-23).
20 Uleczony mężczyzna znów stawił się na wezwanie faryzeuszy. Nie bacząc na konsekwencje, odważnie powiedział prawdę. Wyjaśnił, jak został uleczony, oraz że dokonał tego Jezus. Zdumiony tym, że ci znamienici i wykształceni ludzie nie wierzą, iż Jezus pochodzi od Boga, śmiało ich wezwał do spojrzenia prawdzie w oczy. Oznajmił: „Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby w ogóle nic uczynić”. Faryzeusze, pozbawieni argumentów, posądzili go o zuchwałość i wypędzili (Jana 9:24-34).
21 Kiedy Jezus dowiedział się o tym, kierowany miłością postanowił go odszukać. Następnie umocnił jego wiarę. Otwarcie mu też wyznał, że jest Mesjaszem. Jakże wielki zaszczyt spotkał owego człowieka za powiedzenie prawdy! Ludzie prawdomówni niewątpliwie cieszą się błogosławieństwem Bożym (Jana 9:35-37).
22. Dlaczego powinniśmy starać się być prawdomówni?
22 Obstawanie przy prawdzie ma dla nas wielkie znaczenie. Jest niezbędne do nawiązania i utrzymywania dobrych stosunków z bliźnimi i z Bogiem. Prawdomówność sprawia, że jesteśmy otwarci, uczciwi, przystępni i godni zaufania. Przymiot ten zjednuje nam uznanie u Jehowy (Psalm 15:1, 2). Natomiast ludzie, którzy nie trzymają się prawdy, są podstępni, niegodni zaufania i fałszywi. W oczach Jehowy zasługują na potępienie (Przysłów 6:16-19). Bądźmy zatem zdecydowani trwać w prawdomówności. Chcąc naśladować Boga prawdy, musimy znać i mówić prawdę oraz zgodnie z nią postępować.
Jak byś odpowiedział?
• Dlaczego powinniśmy być wdzięczni, że znamy prawdę?
• Jak możemy naśladować prawdomówność Jehowy?
• Jaki pożytek odnosimy z nauczania drugich prawdy biblijnej?
• Dlaczego powinniśmy usilnie starać się być prawdomówni?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 17]
Chrześcijanom powierzono prawdę biblijną, toteż gorliwie dzielą się nią z bliźnimi
[Ilustracje na stronie 18]
Dzięki prawdomówności ślepiec uzdrowiony przez Jezusa dostąpił szczególnych błogosławieństw