Czego oczekuje od nas Jehowa?
Czego oczekuje od nas Jehowa?
„Czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” (MICHEASZA 6:8).
1, 2. Dlaczego niektórzy słudzy Jehowy bywają zniechęceni i co może im pomóc?
WIERNA chrześcijanka imieniem Vera, która ma około 75 lat i słabe zdrowie, powiedziała: „Czasami patrzę przez okno i widzę, jak bracia i siostry głoszą od domu do domu. Zbiera mi się na płacz, bo chciałabym być razem z nimi, ale z powodu choroby nie mogę wiele zdziałać w służbie dla Jehowy”.
2 Czy miewasz podobne odczucia? Oczywiście wszyscy, którzy kochają Jehowę, pragną chodzić w Jego imieniu oraz stosować się do Jego wymagań. Ale co ma począć ktoś o słabym zdrowiu, w podeszłym wieku lub obciążony licznymi obowiązkami rodzinnymi? Mógłby się zniechęcać, że nie robi w służbie Bożej wszystkiego, czego pragnie serce. Jeżeli jesteś w takiej sytuacji, to na pewno pokrzepi cię przeanalizowanie natchnionych wypowiedzi Micheasza zanotowanych w 6 i 7 rozdziale jego księgi. Podkreślono w nich, że wymagania Jehowy są rozsądne i możliwe do spełnienia.
Jak Bóg odnosi się do swego ludu
3. Jak Jehowa odnosi się do buntowniczych Izraelitów?
3 Najpierw przeczytajmy Księgę Micheasza 6:3-5 i zwróćmy uwagę, jak Jehowa obchodzi się ze swym ludem. Pamiętajmy, że w czasach tego proroka Izraelici są nastawieni buntowniczo. Mimo to Jehowa życzliwie zwraca się do nich: „Ludu mój” oraz apeluje: „Ludu mój, wspomnij, proszę”. Nie rzuca surowych oskarżeń, lecz stara się poruszyć ich serca, pytając: „Cóż ci uczyniłem?” Zachęca wręcz, by ‛złożyli przeciw Niemu świadectwo’.
4. Jak powinien na nas wpływać Boży przykład współczucia?
4 Jakże piękny przykład daje nam wszystkim Jehowa! Kierując się współczuciem, nawet buntowniczych Izraelitów i Judejczyków z czasów Micheasza nazywa ‛swoim ludem’ i mówi do nich „proszę”. Tym bardziej więc my powinniśmy okazywać współczucie i życzliwość osobom, które należą do zboru. To prawda, że ktoś może mieć trudny charakter lub być słaby duchowo. Ale jeśli kocha Jehowę, chcemy mu pomagać i okazywać współczucie.
5. Jaka jest główna myśl wypowiedzi z Micheasza 6:6, 7?
5 Przejdźmy teraz do Księgi Micheasza 6:6, 7. Prorok zadaje tu szereg pytań: „Z czym mam stanąć przed Jehową? Z czym mam się pokłonić Bogu na wysokości? Czy mam stanąć przed nim z całopaleniami, z rocznymi cielętami? Czy Jehowa będzie miał upodobanie w tysiącach baranów, w dziesiątkach tysięcy potoków oliwy? Czy mam oddać swego pierworodnego za mój bunt, owoc swego łona — za grzech mojej duszy?” Nie, przychylności Jehowy nie można sobie zjednać „tysiącami baranów” ani „dziesiątkami tysięcy potoków oliwy”. Jest jednak coś, co na pewno Mu się podoba. Co to takiego?
Czyńmy zadość sprawiedliwości
6. Jakie trzy wymagania Boże podano w Micheasza 6:8?
6 Z Księgi Micheasza 6:8 dowiadujemy się, czego Jehowa od nas oczekuje. Prorok pyta: „Czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” Te trzy wymagania dotyczą naszych uczuć, myśli i czynów. Musimy chcieć przejawiać wymienione tu przymioty, myśleć o tym, jak je uzewnętrzniać, oraz potwierdzać je uczynkami. Zastanówmy się po kolei nad każdym z tych wymagań.
7, 8. (a) Co to znaczy ‛czynić zadość sprawiedliwości’? (b) Jakie przejawy niesprawiedliwości rozpanoszyły się za dni Micheasza?
7 ‛Czynić zadość sprawiedliwości’ to inaczej robić to, co sprawiedliwe, co słuszne. Wzorcem sprawiedliwości jest postępowanie Jehowy. Tymczasem ludzie współcześni Micheaszowi nie tylko nie czynią zadość sprawiedliwości, ale wręcz dopuszczają się niesprawiedliwości. W jaki sposób? Zajrzyjmy do Księgi Micheasza 6:10. Pod koniec tego wersetu wspomniano, że kupcy posługują się „skąpą efą”, to znaczy za małą miarą objętości. W wersecie 11 dodano, że mają „oszukańcze kamienne odważniki”. Z kolei według wersetu 12 „język w ich ustach jest zwodniczy”. A zatem za dni Micheasza kupcy nagminnie używają fałszywych miar, podrobionych odważników i kłamliwej mowy.
8 Z niesprawiedliwością można się spotkać nie tylko na targowiskach. Rozpanoszyła się też w sądach. W Księdze Micheasza 7:3 powiedziano, że „książę domaga się czegoś, a ten, kto sądzi, czyni to za zapłatę”. Sędziom wręcza się łapówki, żeby wydawali niesprawiedliwe wyroki, krzywdzące niewinnych ludzi. Do tych przestępstw przyłącza się „wielki”, a więc wpływowy obywatel. Micheasz oznajmia, iż książę, sędzia i „wielki” „przeplatają”, czyli wspólnie planują swe nikczemne postępki.
9. Jak niesprawiedliwe postępki niegodziwców odbijają się na Judzie i Izraelu?
9 Niesprawiedliwe poczynania niegodziwych przywódców odbijają się na całym państwie judzkim i izraelskim. Księga Micheasza 7:5 wskazuje, że brak sprawiedliwości pociąga za sobą utratę zaufania między towarzyszami, między przyjaciółmi, a nawet między małżonkami. Werset 6 podaje, że skutkiem tego najbliżsi krewni — synowie i ojcowie, córki i matki — odnoszą się do siebie z pogardą.
10. Jak postępują chrześcijanie w dzisiejszym świecie przesyconym niesprawiedliwością?
10 A jak to wygląda w naszych czasach? Czy nie dzieje się podobnie? Tak jak Micheasz dostrzegamy wokół niesprawiedliwość, atmosferę nieufności, rozpad rodziny i osłabienie więzi społecznych. Ale choć żyjemy w takim świecie, to jako słudzy Boga nie pozwalamy, by rozpowszechnione dziś nieprawe postępki przeniknęły do zboru chrześcijańskiego. Przeciwnie — obstajemy przy zasadach uczciwości i prawości, stosując je w codziennym życiu. „We wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebrajczyków 13:18). Czy nie przyznasz, że ‛czyniąc zadość sprawiedliwości’, cieszymy się w naszej społeczności braterskiej wzajemnym zaufaniem i licznymi błogosławieństwami?
Jak ludzie słyszą „głos Jehowy”?
11. Jak spełnia się zapowiedź z Micheasza 7:12?
11 Micheasz prorokuje, że choć dokoła dzieje się niesprawiedliwość, ludzie wszelkiego pokroju doczekają się sprawiedliwości. Zapowiada, że zostaną zgromadzeni „od morza do morza i od góry do góry” i dołączą do czcicieli Jehowy (Micheasza 7:12). Obecnie, podczas ostatecznego spełniania się tego proroctwa, nie tylko jakiś określony naród, ale ludzie ze wszystkich narodów rzeczywiście odnoszą korzyść z bezstronności i sprawiedliwości Boga (Izajasza 42:1). Pod jakim względem?
12. Jak obecnie rozbrzmiewa „głos Jehowy”?
12 Szukając odpowiedzi, przeczytajmy wcześniejsze słowa proroka, z rozdziału 6, wersetu 9: „Głos Jehowy woła do miasta, a odznaczający się praktyczną mądrością będzie się bał twego imienia”. Jak wszystkie narody słyszą ów „głos Jehowy” i jaki to ma związek z wymaganiem, byśmy ‛czynili zadość sprawiedliwości’? To prawda, że ludzie nie słyszą dosłownie głosu Boga. Jednakże Jego głos dociera do wszystkich ras i warstw społecznych dzięki naszej ogólnoziemskiej działalności kaznodziejskiej. Ci, którzy dają mu posłuch, ‛boją się imienia Bożego’ — zaczynają darzyć je głębokim szacunkiem. A zatem występując w roli gorliwych głosicieli Królestwa, bez wątpienia postępujemy sprawiedliwie i życzliwie. Gdy bezstronnie oznajmiamy wszystkim imię Boże, ‛czynimy zadość sprawiedliwości’.
Musimy miłować życzliwość
13. Czym różni się lojalna życzliwość od miłości?
13 Omówmy teraz drugie wymaganie wymienione w Księdze Micheasza 6:8. Jehowa oczekuje, że będziemy ‛miłować życzliwość’. Hebrajskie słowo tłumaczone na „życzliwość” jest też oddawane jako „lojalna życzliwość” lub „lojalna miłość”. A „lojalna życzliwość” bywa definiowana jako serdeczna troska lub czułe względy, wyrażane czynem. Lojalna życzliwość różni się od miłości. Pod jakim względem? Otóż miłość jest pojęciem szerszym. Można nią darzyć nawet przedmioty czy idee. Biblia wspomina o ludziach ‛kochających wino i oliwę’, a także o ‛miłujących mądrość’ (Przysłów 21:17; 29:3). Tymczasem lojalna życzliwość zawsze odnosi się do ludzi, zwłaszcza do tych, którzy służą Bogu. Dlatego w Księdze Micheasza 7:20 jest mowa o „lojalnej życzliwości okazanej Abrahamowi” — wiernemu słudze Jehowy Boga.
14, 15. Jak można uzewnętrzniać lojalną życzliwość i jaki przykład tu przytoczono?
14 W Księdze Micheasza 7:18 prorok oznajmia, że Bóg „ma upodobanie w lojalnej życzliwości”. Podobnie w rozdziale 6, wersecie 8, powiedziano, że mamy nie tylko okazywać lojalną życzliwość, ale też ją miłować. Czego się uczymy z tych wersetów? Chętnie i szczodrze przejawiamy lojalną życzliwość, bo tego naprawdę chcemy. Tak jak Jehowa mamy w niej upodobanie, lubimy nią obdarzać ludzi będących w potrzebie.
15 Taka lojalna życzliwość jest dziś cechą charakterystyczną ludu Bożego. Oto przykład: W czerwcu 2001 roku tropikalny huragan wywołał w Teksasie ogromne powodzie, które zniszczyły dziesiątki tysięcy budynków, w tym setki domów Świadków Jehowy. Jakieś 10 000 Świadków chętnie i bezinteresownie poświęciło czas i siły, by nieść pomoc swym chrześcijańskim braciom. Ponad pół roku niestrudzeni ochotnicy pilnie pracowali — w dzień, w nocy i w weekendy — żeby odbudować 8 Sal Królestwa i przeszło 700 domów współchrześcijan. Inni, którzy nie mogli wziąć udziału w tej pracy, wspierali ją darami w postaci żywności, różnych artykułów oraz pieniędzy. Dlaczego tysiące Świadków przyszło z pomocą swym braciom? Ponieważ ‛miłują życzliwość’. Jakże pokrzepia świadomość, że nasi współwyznawcy w podobny sposób okazują lojalną życzliwość na całej ziemi! Spełnianie wymagania, by ‛miłować życzliwość’, nie jest dla nas brzemieniem, ale źródłem radości!
Bądźmy skromni, chodząc z naszym Bogiem
16. Jaki przykład podkreśla potrzebę ‛skromnego chodzenia z Bogiem’?
16 Trzecie wymaganie wyłuszczone w Księdze Micheasza 6:8 brzmi: ‛Bądź skromny, chodząc ze swoim Bogiem’. Oznacza to, że musimy być świadomi swych ograniczeń i swej zależności od Boga. Unaocznijmy to przykładem: Wyobraź sobie małą dziewczynkę, która podczas wichury idzie u boku ojca i trzyma go mocno za rękę. Dobrze wie, że jej siły są ograniczone, ale polega na ojcu. Podobnie jak ta dziewczynka my również musimy znać swe ograniczenia i mocno ufać Ojcu niebiańskiemu. Jak pielęgnować takie zaufanie? Między innymi powinniśmy stale pamiętać, dlaczego mądrze jest trzymać się blisko Jehowy. W Księdze Micheasza przypomniano nam o trzech powodach: Jehowa jest naszym Wybawcą, naszym Przewodnikiem i naszym Obrońcą.
17. Jak Jehowa wybawiał, prowadził i chronił swój lud w starożytności?
17 W Księdze Micheasza 6:4, 5 Bóg oznajmia: „Wyprowadziłem cię z ziemi egipskiej”. Jehowa rzeczywiście był Wybawcą Izraela. Dalej dodaje: „Posyłałem przed tobą Mojżesza, Aarona i Miriam”. Bóg posłużył się Mojżeszem i Aaronem do przewodzenia narodowi, a Miriam poprowadziła kobiety izraelskie do tańca zwycięstwa (Wyjścia 7:1, 2; 15:1, 19-21; Powtórzonego Prawa 34:10). W ten sposób Jehowa poprzez swoich sług zapewniał ludowi przewodnictwo. W wersecie 5 Bóg przypomina Izraelitom, że chronił ich przed wrogami, Balakiem i Balaamem, i strzegł podczas ostatniego etapu ich wędrówki od Szittim w Moabie do Gilgal w Ziemi Obiecanej.
18. Jak obecnie Bóg jest dla nas Wybawcą, Przewodnikiem i Obrońcą?
18 Kiedy chodzimy z Bogiem, On wyzwala nas od szatańskiego świata, zapewnia nam przewodnictwo za pośrednictwem swego Słowa i swej organizacji oraz ochrania naszą społeczność przed przeciwnikami. Mamy więc mnóstwo powodów, by mocno trzymać za rękę naszego niebiańskiego Ojca, gdy u Jego boku pokonujemy burzliwy ostatni etap naszej podróży. Jej celem jest coś wspanialszego niż starożytna Ziemia Obiecana — sprawiedliwy nowy świat utworzony przez Boga.
19. Jaki związek ma skromność z naszymi ograniczeniami?
19 Chodząc z Bogiem, potrzebujemy też skromności, która pomaga nam realistycznie oceniać swe możliwości. Skromność to między innymi uświadamianie sobie własnych ograniczeń. Może słabe zdrowie lub podeszły wiek nieco zmniejszają zakres naszej służby dla Jehowy. Nie ulegajmy jednak zniechęceniu. Pamiętajmy, że Jehowa docenia nasze starania i wyrzeczenia ‛według tego, co mamy, a nie według tego, czego nie mamy’ (2 Koryntian 8:12). Jehowa oczekuje więc, że będziemy Mu służyć z całej duszy, na miarę naszych warunków (Kolosan 3:23). Jeśli w służbie Bożej staramy się gorliwie dawać z siebie wszystko, Jehowa szczodrze nam pobłogosławi (Przysłów 10:22).
Spokojne czekanie przysparza błogosławieństw
20. Jaka świadomość pomoże nam wzorem Micheasza spokojnie czekać?
20 Ponieważ odczuwamy na sobie błogosławieństwo Jehowy, pragniemy naśladować Micheasza, który powiedział: „Będę wyczekiwał Boga mego wybawienia” (Micheasza 7:7). Jak te słowa odnoszą się do skromnego chodzenia z Bogiem? Cierpliwe wyczekiwanie pozwoli nam uniknąć rozczarowania tym, że dzień Jehowy jeszcze nie nadszedł (Przysłów 13:12). Wszyscy z utęsknieniem wypatrujemy końca tego niegodziwego świata. Jednak co tydzień tysiące ludzi dopiero zaczyna chodzić z Bogiem. Pamiętanie o tym pomoże nam spokojnie czekać. Pewien długoletni Świadek powiedział: „Gdy myślę o 55 latach mojej służby kaznodziejskiej, jestem przekonany, że nic nie straciłem, czekając na Jehowę. Przeciwnie, oszczędziłem sobie wielu zgryzot”. Czy i ty tak uważasz?
21, 22. Jak w naszych czasach spełniają się słowa z Micheasza 7:14?
21 Chodzenie z Jehową niewątpliwie przynosi nam pożytek. W Księdze Micheasza 7:14 prorok przyrównał lud Boży do owiec bezpiecznie pasących się pod opieką pasterza. Obecnie proroctwo to spełnia się na większą skalę, gdyż ostatek Izraela duchowego wraz z „drugimi owcami” rzeczywiście są bezpieczni pod opieką godnego zaufania Pasterza, którym jest Jehowa. Przebywają „samotnie w lesie — pośrodku sadu”, oddzieleni duchowo od coraz bardziej niespokojnego i niebezpiecznego świata (Jana 10:16; Powtórzonego Prawa 33:28; Jeremiasza 49:31; Galatów 6:16).
22 Poza tym lud Boży cieszy się pomyślnością, także przepowiedzianą w Księdze Micheasza 7:14. Mówiąc o owcach, czyli o sługach Bożych, prorok oznajmia: „Niech się pasą w Baszanie i Gileadzie”. Bujne pastwiska Baszanu i Gileadu znakomicie służyły owcom i podobnie dzisiaj lud Boży zaznaje pomyślności duchowej, będącej jeszcze jednym błogosławieństwem dla tych, którzy skromnie chodzą ze swym Bogiem (Liczb 32:1; Powtórzonego Prawa 32:14).
23. Czego uczą nas wypowiedzi z Micheasza 7:18, 19?
23 W Księdze Micheasza 7:18, 19 prorok podkreśla, że Jehowa pragnie wybaczyć grzechy okazującym skruchę. W wersecie 18 powiedziano, iż Jehowa jest Bogiem „przebaczającym przewinienie i przechodzącym do porządku nad występkiem”. A w wersecie 19 oznajmiono, że ‛wszystkie ich grzechy wrzuci w morskie głębiny’. Czego to nas uczy? Możemy się zastanowić, czy pod tym względem naśladujemy Jehowę. Czy wybaczamy tym, którzy wobec nas przewinili? Gdy okazują skruchę i starają się naprawić błąd, naśladujmy Jehowę i bądźmy gotowi całkowicie i na zawsze puścić ich winy w niepamięć.
24. Jaki pożytek odniosłeś z przeanalizowania proroctwa Micheasza?
24 Jaki pożytek odnieśliśmy z analizy proroctwa Micheasza? Przypomnieliśmy sobie, że Jehowa jest Bogiem dającym niezawodną nadzieję tym, którzy do Niego lgną (Micheasza 2:1-13). Poczuliśmy się zachęceni do dokładania usilnych starań w celu rozkrzewiania prawdziwego wielbienia, żebyśmy na zawsze mogli chodzić w imieniu Boga (Micheasza 4:1-4). Ponadto upewniliśmy się, że niezależnie od swych warunków możemy sprostać wymaganiom Jehowy. Proroctwo Micheasza naprawdę dodaje nam sił do chodzenia w imieniu Jehowy!
Jak byś odpowiedział?
• Czego w myśl Micheasza 6:8 oczekuje od nas Jehowa?
• Jak możemy ‛czynić zadość sprawiedliwości’?
• Jak możemy pokazać, że ‛miłujemy życzliwość’?
• Czego wymaga ‛skromne chodzenie z Bogiem’?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 21]
Mimo wszechobecnej niegodziwości Micheasz trzymał się zasad Jehowy. Ty również możesz tak postępować
[Ilustracja na stronie 23]
Czyń zadość sprawiedliwości, głosząc ludziom wszelkiego pokroju
[Ilustracje na stronie 23]
Pokazuj, że miłujesz życzliwość, zaspokajając potrzeby drugich
[Ilustracja na stronie 23]
Rób to, co możesz, i ze skromnością pamiętaj o swych ograniczeniach