Dlaczego powinniśmy nieustannie się modlić?

„Nieustannie się módlcie. W związku ze wszystkim składajcie podziękowania” (1 TESALONICZAN 5:17, 18).

1, 2. Jak Daniel pokazał, że ceni sobie przywilej modlitwy, i jak to wpłynęło na jego stosunki z Bogiem?

PROROK Daniel miał zwyczaj modlić się do Boga trzy razy dziennie. Swe błagania zanosił w izbie na poddaszu, klęcząc przed oknem skierowanym ku Jerozolimie (1 Królów 8:46-49; Daniela 6:10). Nawet gdy królewski dekret zabraniał modlić się do kogokolwiek z wyjątkiem Dariusza, medyjskiego władcy, Daniel ani na chwilę nie odstąpił od swego zwyczaju. Choć mógł to przypłacić życiem, w dalszym ciągu nieustannie modlił się do Jehowy.

² Jak na Daniela zapatrywał się Jehowa? Kiedy anioł Gabriel przybył z odpowiedzią na modlitwę tego proroka, nazwał go człowiekiem „nader miłym” albo jak to oddano w Biblii Warszawsko-Praskiej — „mężem szczególnego upodobania” (Daniela 9:20-23). W proroctwie Ezechiela Jehowa powiedział o nim, że jest prawy (Ezechiela 14:14, 20). Dzięki modlitwom Daniel w ciągu swego życia zadzierzgnął naprawdę bliską więź z Bogiem. Dostrzegł to nawet król Dariusz (Daniela 6:16).

3. Jak przytoczona wypowiedź misjonarza ukazuje, że modlitwa może nam pomóc zachowywać lojalność?

³ Regularne modlitwy pomogą również nam stawiać czoła poważnym próbom. Zwróćmy uwagę chociażby na przeżycia Harolda Kinga, misjonarza działającego w Chinach, którego skazano na pięć lat więzienia w izolatce. O swoich przejściach powiedział: „Mogłem być odizolowany od moich współwyznawców, ale nikt nie zdołał mnie odizolować od Boga. (...) W swojej celi,  w miejscu widocznym dla każdego, kto obok niej przechodził, klękałem trzy razy dziennie i głośno się modliłem, mając w pamięci Daniela, o którym mówi Biblia. (...) W takich chwilach duch Boży najwyraźniej kierował moje myśli ku najpożyteczniejszym sprawom i napełniał mnie spokojem. Ileż sił i pocieszenia dawała mi modlitwa!”

4. Jakie pytania dotyczące modlitwy przeanalizujemy w niniejszym artykule?

⁴ W Biblii czytamy: „Nieustannie się módlcie. W związku ze wszystkim składajcie podziękowania” (1 Tesaloniczan 5:17, 18). Biorąc pod uwagę te słowa, odpowiedzmy sobie na pytania: Dlaczego powinniśmy zważać na swe modlitwy? Z jakich powodów musimy wciąż modlić się do Jehowy? I co powinniśmy czynić, jeśli wskutek grzechów czujemy się niegodni modlitwy?

Modlitwa umacnia przyjaźń z Bogiem

5. Jaką szczególną przyjaźń pomagają nam pielęgnować modlitwy?

⁵ Czy chciałbyś, żeby Jehowa uważał cię za swego przyjaciela? Właśnie tak nazwał On patriarchę Abrahama (Izajasza 41:8; Jakuba 2:23). Bóg pragnie, byśmy i my nawiązali z Nim taką więź. W gruncie rzeczy zaprasza, żebyśmy się doń zbliżyli (Jakuba 4:8). Czy to zaproszenie nie powinno nas skłonić do głębokiego zastanowienia się nad niezwykłym darem modlitwy? Pomyślmy, jak trudno jest uzyskać zgodę na rozmowę z ważnym urzędnikiem, nie mówiąc już o nawiązaniu z nim przyjaźni. Tymczasem Stwórca całego wszechświata zachęca nas, byśmy swobodnie przystępowali do Niego w modlitwie, ilekroć tego pragniemy lub potrzebujemy (Psalm 37:5). Nieustanne modlitwy pomagają nam pielęgnować serdeczną przyjaźń z Jehową.

6. Jak przykład Jezusa pokazuje, że powinniśmy ‛wciąż się modlić’?

⁶ Jakże łatwo jest jednak zapomnieć o modlitwie! Codzienne troski życiowe mogą nas tak zaabsorbować, że przestaniemy się zwracać do Boga. Jezus zachęcał swych uczniów, by ‛wciąż się modlili’, i sam też tak czynił (Mateusza 26:41). Choć od rana do wieczora był stale zajęty, znajdował czas na rozmowę z niebiańskim Ojcem. Nieraz wstawał w tym celu „wcześnie rano, gdy jeszcze było ciemno” (Marka 1:35). Kiedy indziej czynił to w ustronnym miejscu pod koniec dnia (Mateusza 14:23). Jezus zawsze potrafił wygospodarować  czas na modlitwę i my także musimy go znajdować (1 Piotra 2:21).

7. Jakie sytuacje powinny nas skłaniać do codziennych rozmów z niebiańskim Ojcem?

⁷ Codziennie nadarza się wiele okazji do osobistej modlitwy — gdy stajemy w obliczu trudności lub pokus albo gdy podejmujemy decyzje (Efezjan 6:18). Jeśli w każdej dziedzinie szukamy kierownictwa Boga, nasza przyjaźń z Nim coraz bardziej się umacnia. Czyż przyjaciele, którzy razem rozwiązują problemy, nie stają się sobie bliżsi? Tak samo jest z nami, gdy polegamy na Jehowie i doświadczamy Jego wsparcia (2 Kronik 14:11).

8. Czego o długości osobistych modlitw uczy nas przykład Nehemiasza, Jezusa i Anny?

⁸ Bardzo się cieszymy, że Bóg nie ustalił ograniczeń, jak długo i jak często możemy rozmawiać z Nim w modlitwie. Nehemiasz, zanim zwrócił się z prośbą do króla Persji, pomodlił się krótko w duchu (Nehemiasza 2:4, 5). Jezus także skierował do Jehowy krótką modlitwę, gdy prosił Go o moc potrzebną do wskrzeszenia Łazarza (Jana 11:41, 42). Natomiast Anna ‛długo się modliła przed Jehową’, wylewając przed Nim swe serce (1 Samuela 1:12, 15, 16). A zatem czas trwania naszych osobistych modlitw może być różny — zależnie od potrzeb i okoliczności.

9. Dlaczego nasze modlitwy powinny zawierać wysławiania i podziękowania za wszystko, co Jehowa dla nas czyni?

⁹ Wiele modlitw utrwalonych w Biblii wyraża głęboki szacunek dla wzniosłej pozycji Jehowy oraz uznanie dla Jego zdumiewających dzieł (Wyjścia 15:1-19; 1 Kronik 16:7-36; Psalm 145). Apostoł Jan oglądał w wizji, jak 24 starszych — wyobrażających pełną liczbę chrześcijańskich pomazańców na swych stanowiskach w niebie — wysławiało Jehowę, mówiąc: „Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone” (Objawienie 4:10, 11). My także mamy powody do regularnego wysławiania naszego Stwórcy. Kiedy dziecko z głębi serca dziękuje za coś rodzicom, sprawia im ogromną radość. Rozmyślanie o przejawach życzliwości Jehowy i wyrażanie szczerej wdzięczności niewątpliwie wpłynie na jakość naszych modlitw.

Dlaczego trzeba ‛nieustannie się modlić’

10. Jaką rolę odgrywa modlitwa w umacnianiu naszej wiary?

¹⁰ Regularne modlitwy są niezbędne dla naszej wiary. Jezus opowiedział uczniom  przykład ilustrujący „potrzebę, żeby się zawsze modlili i nie ustawali”, po czym rzekł: „Kiedy jednak przybędzie Syn Człowieczy, czy rzeczywiście znajdzie wiarę na ziemi?” (Łukasza 18:1-8). Żarliwe, szczere modlitwy budują wiarę. Gdy patriarcha Abraham się zestarzał i nie doczekał się jeszcze potomstwa, przedstawił tę sprawę Bogu. W odpowiedzi Jehowa najpierw go poprosił, by spojrzał na niebo i jeśli potrafi, spróbował policzyć gwiazdy. Potem zapewnił go: „Takie będzie twoje potomstwo”. Jakie to przyniosło skutki? Abraham „uwierzył Jehowie; a on zaczął poczytywać mu to za prawość” (Rodzaju 15:5, 6). Jehowa będzie umacniał w wierze również nas, jeżeli otwieramy przed Nim serce w modlitwie, przyjmujemy Jego pouczenia z Biblii i Go słuchamy.

11. Jak modlitwa może nam pomóc radzić sobie z problemami?

¹¹ Modlitwa pomaga też radzić sobie z trudnościami. Czy nie uginamy się pod brzemieniem codziennych trosk i ciężkich warunków życiowych? W Biblii czytamy: „Zrzuć swe brzemię na Jehowę, a on cię wesprze. Nigdy nie pozwoli, by prawy się zachwiał” (Psalm 55:22). Gdy stajemy w obliczu poważnych decyzji, naśladujmy przykład Jezusa, który przed wybraniem 12 apostołów spędził całą noc na modlitwie (Łukasza 6:12-16). A w nocy poprzedzającej jego śmierć modlił się tak żarliwie, że „jego pot stał się jak krople krwi spadające na ziemię” (Łukasza 22:44). Toteż „ze względu na swą zbożną bojaźń został łaskawie wysłuchany” (Hebrajczyków 5:7). Dzięki gorącym i nieustannym modlitwom również nam łatwiej będzie znosić stresujące sytuacje i trudne próby wiary.

12. Jak dar modlitwy świadczy o tym, że Jehowa interesuje się nami osobiście?

¹² Kolejnym powodem zbliżania się do Jehowy w modlitwie jest fakt, że On zbliża się wtedy do nas (Jakuba 4:8). Kiedy otwieramy przed Nim swe serce, niewątpliwie czujemy, że interesuje się naszymi potrzebami i czule się o nas troszczy. Doświadczamy Jego miłości w bardzo osobisty sposób. Jehowa nie upoważnił nikogo innego do wysłuchiwania modlitw, które Jego słudzy kierują do Niego jako do swego niebiańskiego Ojca (Psalm 66:19, 20; Łukasza 11:2). Zaprasza nas, byśmy ‛przerzucili na Niego wszelką naszą troskę, gdyż on się o nas troszczy’ (1 Piotra 5:6, 7).

13, 14. Z jakich powodów powinniśmy nieustannie się modlić?

¹³ Modlitwa może rozpalić w nas zapał do  służby kaznodziejskiej oraz dodać sił, gdy czujemy się zniechęceni obojętnością lub sprzeciwem (Dzieje 4:23-31). Może też chronić nas przed „machinacjami Diabła” (Efezjan 6:11, 17, 18). Gdy zmagamy się z codziennymi trudnościami, stale prośmy Boga, by nas umacniał. Modlitwa wzorcowa, podana przez Jezusa, zawiera prośbę do Jehowy, aby ‛wyzwolił nas od niegodziwca’, czyli Szatana Diabła (Mateusza 6:13).

¹⁴ Jeśli wciąż modlimy się o pomoc w zwalczaniu grzesznych skłonności, Jehowa nas wysłucha. W Biblii znajdujemy zapewnienie: „Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść, lecz wraz z pokusą da też wyjście, abyście zdołali przetrwać” (1 Koryntian 10:13). Apostoł Paweł osobiście doświadczał takiego pokrzepienia i wsparcia w wielu rozmaitych sytuacjach. Napisał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który mi udziela mocy” (Filipian 4:13; 2 Koryntian 11:23-29).

Nie ustawaj w modlitwie pomimo potknięć

15. Co może się zdarzyć, gdy swoim postępowaniem naruszymy zasady Boże?

¹⁵ Jeśli chcemy, by nasze modlitwy zostały wysłuchane, nie możemy odrzucać rad zawartych w Słowie Bożym. Apostoł Jan napisał: „O cokolwiek prosimy, otrzymujemy od niego, gdyż przestrzegamy jego przykazań i czynimy to, co znajduje upodobanie w jego oczach” (1 Jana 3:22). Co jednak może się zdarzyć, gdy swoim postępowaniem naruszymy zasady Boże? Po grzechu w ogrodzie Eden Adam i Ewa ukryli się. My także możemy być skłonni ‛ukryć się przed obliczem Jehowy’ i przestać się modlić (Rodzaju 3:8). Klaus, doświadczony nadzorca podróżujący, powiedział: „Zauważyłem, że ci, którzy odsuwają się od Jehowy i Jego organizacji, niemal zawsze robią ten sam pierwszy fałszywy krok — przestają się modlić” (Hebrajczyków 2:1). Tak też było z José Angelem. Oto jego słowa: „W ciągu prawie ośmiu lat rzadko modliłem się do Jehowy. Czułem się niegodny z Nim rozmawiać, choć cały czas uważałem Go za swego niebiańskiego Ojca”.

16, 17. Podaj przykłady, jak regularne modlitwy pomagają przezwyciężyć słabość duchową.

¹⁶ Ktoś może czuć się niegodny modlitwy z powodu jakiejś słabości duchowej albo złych postępków. Ale właśnie wtedy można odnieść pełny pożytek z modlitwy. Jonasz nie podjął się wyznaczonego zadania i uciekł, ale potem ‛ze swej udręki wołał do Jehowy i On mu odpowiedział. Z brzucha Szeolu wzywał pomocy i Jehowa usłyszał jego głos’ (Jonasza 2:2). Prorok modlił się do Jehowy, został przez Niego wysłuchany i odzyskał zdrowie duchowe.

¹⁷ Wspomniany José Ángel również żarliwie modlił się o wsparcie. Opowiada: „Otworzyłem swe serce i błagałem Boga o przebaczenie. I naprawdę mi pomógł. Nie sądzę, bym wrócił do prawdy, gdyby nie modlitwa. Teraz modlę się regularnie dzień w dzień i wyczekuję tych chwil”. Nigdy nie obawiajmy się otwarcie mówić Bogu o swych błędach i pokornie prosić Go o przebaczenie. Kiedy król Dawid wyznał swe występki i grzechy, Jehowa mu je odpuścił (Psalm 32:3-5). Bóg chce nas wspierać, a nie potępiać (1 Jana 3:19, 20). Pomocą w odzyskaniu zdrowia  duchowego są też modlitwy starszych zboru, gdyż ich błagania mają „wielką siłę” (Jakuba 5:13-16).

18. Jaką ufność mogą żywić słudzy Boży niezależnie od tego, jak bardzo zbłądzili?

¹⁸ Czy ojciec odrzuciłby syna, który po popełnieniu błędu pokornie zwróciłby się do niego o pomoc i radę? Przypowieść o synu marnotrawnym pokazuje, że niezależnie od tego, jak bardzo zbłądziliśmy, nasz Ojciec niebiański się raduje, kiedy do Niego wracamy (Łukasza 15:21, 22, 32). Jehowa usilnie zachęca błądzących, aby Go wzywali, „gdyż hojnie przebaczy” (Izajasza 55:6, 7). Dawid, chociaż dopuścił się poważnych grzechów, wołał do Jehowy: „Zechciej, Boże, nadstawić ucha na moją modlitwę i nie kryj się przed moją prośbą o łaskę”. Powiedział też: „Wieczorem i rano, i w południe nie mogę powstrzymać zatroskania i jęczę, a on słyszy mój głos” (Psalm 55:1, 17). Jakże pokrzepiające słowa!

19. Dlaczego nie powinniśmy mniemać, że pozorny brak odpowiedzi na modlitwy jest dowodem niezadowolenia Bożego?

¹⁹ Co zrobić, jeśli na nasze błagania nie widać szybkiej odpowiedzi? Pamiętajmy, że powinniśmy prosić o to, co jest zgodne z wolą Jehowy, i czynić to w imię Jezusa (Jana 16:23; 1 Jana 5:14). Uczeń Jakub pisał o pewnych chrześcijanach, których modlitwy pozostały bez odpowiedzi, gdyż ‛prosili w niewłaściwym celu’ (Jakuba 4:3). Z drugiej strony nie powinniśmy pochopnie mniemać, że pozorny brak odpowiedzi na modlitwy zawsze świadczy o niezadowoleniu Boga. Jehowa niekiedy pozwala, by Jego wierni czciciele modlili się o coś przez pewien czas, zanim wyraźnie dostrzegą odpowiedź. „Stale proście, a będzie wam dane” — mówił Jezus (Mateusza 7:7). Starajmy się zatem ‛nie ustawać w modlitwie’ (Rzymian 12:12).

Módl się regularnie

20, 21. (a) Dlaczego w tych „dniach ostatnich” musimy nieustannie się modlić? (b) Czego możemy się spodziewać, jeśli codziennie ‛przystępujemy do tronu niezasłużonej życzliwości’ Jehowy?

²⁰ W tych „dniach ostatnich”, kiedy trwają „krytyczne czasy trudne do zniesienia”, mnożą się rozmaite naciski i problemy (2 Tymoteusza 3:1). Wskutek trosk życiowych łatwo jest stracić spokój umysłu. Jednakże dzięki nieustannym modlitwom zdołamy — mimo ciągłych trudności, pokus i zniechęcenia — pozostać zdrowi duchowo. Codzienne modlitwy do Jehowy potrafią nam dodać niezbędnych sił.

²¹ Jehowa, ‛Ten, który wysłuchuje modlitwę’, nigdy nie jest zbyt zajęty, by nas wysłuchać (Psalm 65:2). My ze swej strony nigdy nie bądźmy zbyt zajęci, by się do Niego zwrócić. Przyjaźń z Bogiem to nasze najcenniejsze dobro. Oby nigdy nam ono nie spowszedniało. „Przystąpmy zatem ze swobodą mowy do tronu życzliwości niezasłużonej, aby dostąpić miłosierdzia i znaleźć niezasłużoną życzliwość ku pomocy w stosownym czasie” (Hebrajczyków 4:16).

Jak byś odpowiedział?

• Czego o wartości modlitwy uczymy się od proroka Daniela?

• Jak możemy zacieśniać przyjaźń z Jehową?

• Dlaczego powinniśmy nieustannie się modlić?

• Dlaczego uczucie, że nie jesteśmy godni modlitwy, nie powinno nas powstrzymywać od zwracania się do Jehowy?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 16]

Nehemiasz, zanim przemówił do króla, krótko się w duchu pomodlił

[Ilustracja na stronie 17]

Anna ‛długo się modliła przed Jehową’

[Ilustracje na stronie 18]

Jezus przed wybraniem 12 apostołów modlił się całą noc

[Ilustracje na stronie 20]

W ciągu dnia jest wiele okazji do modlitwy