Bądźmy coraz bardziej czujni

„Czuwajcie, gdyż nie wiecie, którego dnia wasz Pan przyjdzie” (MATEUSZA 24:42).

1, 2. Co dowodzi, że żyjemy w czasie końca obecnego systemu rzeczy?

„W XX wieku rzeczywistość kształtowały przede wszystkim wojny” — stwierdził pisarz Bill Emmott. Przyznał wprawdzie, że ludzie zawsze cierpieli wskutek wojen i przemocy, ale dodał: „Dwudziesty wiek wyróżnił się nie tyle ich rodzajem, co nasileniem. Po raz pierwszy w dziejach wybuchł wtedy konflikt o zasięgu globalnym (...). I jakby dla podkreślenia tego faktu doszło nie do jednej wojny światowej, ale do dwóch”.

² Wojny, w których miał wystąpić „naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu”, zapowiedział Jezus Chrystus. Jednakże stanowią one tylko jeden element ‛znaku obecności Chrystusa oraz zakończenia systemu rzeczy’. W swym doniosłym proroctwie Jezus wymienił jeszcze niedobory żywności, zarazy i trzęsienia ziemi (Mateusza 24:3, 7, 8; Łukasza 21:6, 7, 10, 11). Pod niejednym względem takie nieszczęścia są coraz tragiczniejsze i dotykają coraz więcej osób. Ogrom niegodziwości ludzi uwidacznia się w ich stosunku do Boga i do bliźnich. Wszędzie widać upadek moralny oraz wzrost przestępczości i przemocy. Wielu bardziej niż Boga kocha pieniądze i przyjemności. Doprawdy, żyjemy w „krytycznych czasach” (2 Tymoteusza 3:1-5).

3. Jak powinny na nas wpływać „znaki czasów”?

³ Jak się zapatrujesz na tę coraz trudniejszą sytuację? Wielu podchodzi do tragicznych wydarzeń obojętnie lub zupełnie bezdusznie. Wpływowe osobistości i intelektualiści nie dostrzegają znaczenia „znaków czasów”; również przywódcy religijni nie zapewniają w tej kwestii odpowiedniego przewodnictwa (Mateusza 16:1-3). A przecież Jezus nawoływał swych naśladowców: „Dlatego czuwajcie, gdyż nie wiecie, którego dnia wasz Pan przyjdzie” (Mateusza 24:42). Jezus nie zachęcał tu do jednorazowego okazania czujności, ale do ciągłego czuwania. W tym celu musimy stale mieć się na baczności, stale wytężać uwagę. Wymaga to czegoś więcej niż tylko uznania faktu, że żyjemy w dniach ostatnich, czy przyznania, iż czasy są ciężkie. Musimy być mocno przekonani, iż „zbliżył się koniec wszystkiego” (1 Piotra 4:7). Tylko wtedy wzmożemy swą czujność. Warto więc zastanowić się nad pytaniem: „Co nam pomoże umocnić się w przekonaniu, że koniec jest bliski?”

4, 5. (a) Co i w jaki sposób umocni nas w przekonaniu, że koniec tego niegodziwego systemu jest bliski? (b) Jakie jest pierwsze podobieństwo między czasami Noego a obecnością Syna Człowieczego?

⁴ Pomyślmy o sytuacji, jaka panowała przed wyjątkowym wydarzeniem w historii ludzkości — wielkim potopem za dni Noego. Ludzie byli wówczas tak zdeprawowani, że Jehowa „bolał w swym sercu” i oznajmił: „Zetrę z powierzchni ziemi ludzi, których stworzyłem” (Rodzaju 6:6, 7). I tak też uczynił. Przyrównując tamte czasy do naszych, Jezus powiedział: „Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego” (Mateusza 24:37).

⁵ Rozsądny wydaje się wniosek, że Jehowa odnosi się do dzisiejszego świata tak samo, jak do świata istniejącego przed potopem. Skoro położył kres bezbożnemu systemowi w czasach Noego, to z pewnością zniszczy też obecny niegodziwy świat. Dokładne uświadomienie sobie, jakie podobieństwa zachodzą między tymi dwoma okresami, powinno  wzmocnić nasze przekonanie, że zbliża się koniec teraźniejszego systemu. O jakie podobieństwa chodzi? Można wymienić co najmniej pięć. Pierwszym z nich jest jednoznaczne i wyraźne ostrzeżenie przed nadchodzącą zagładą.

‛Ostrzeżony przed tym, czego jeszcze nie widziano’

6. Co Jehowa postanowił uczynić w czasach Noego?

⁶ W czasach Noego Jehowa oświadczył: „Duch mój nie będzie bez końca oddziaływał na człowieka, bo jest on też ciałem. Dlatego jego dni potrwają sto dwadzieścia lat” (Rodzaju 6:3). Owo postanowienie, powzięte w 2490 roku p.n.e., zwiastowało koniec tamtego bezbożnego świata. Pomyśl, co to oznaczało dla ówczesnych ludzi! Jeszcze tylko 120 lat i Jehowa sprowadzi „potop wód na ziemię, żeby wytracić spod niebios wszelkie ciało, w którym działa siła życiowa” (Rodzaju 6:17).

7. (a) Jak Noe zareagował na ostrzeżenie o potopie? (b) Jak my winniśmy reagować na przestrogi o końcu obecnego systemu rzeczy?

⁷ Noe został ostrzeżony o nadchodzącej katastrofie z kilkudziesięcioletnim wyprzedzeniem i mądrze wykorzystał ten czas, by się na nią przygotować. Apostoł Paweł napisał: „Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed tym, czego jeszcze nie widziano, okazał zbożną bojaźń i zbudował arkę ku wybawieniu swego domu” (Hebrajczyków 11:7). A co z nami? Odkąd w roku 1914 rozpoczęły się końcowe dni tego systemu rzeczy, minęło już jakieś 90 lat. Z całą pewnością żyjemy w „czasie końca” (Daniela 12:4). Jak powinniśmy zareagować na otrzymywane przestrogi? Biblia oznajmia: „Kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:17). Już dziś trzeba zatem spełniać wolę Jehowy w poczuciu, że czas nagli.

8, 9. Jakie ostrzeżenia Jehowa kieruje w naszych czasach i jak są one przekazywane?

⁸ W czasach nowożytnych szczerzy badacze Biblii dowiedzieli się z Pisma Świętego o nieuchronnej zagładzie czekającej obecny system. Czy w to wierzymy? Zwróćmy uwagę na dobitne słowa Jezusa Chrystusa: „Będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie” (Mateusza 24:21). Jezus zapowiedział też, że przyjdzie jako wyznaczony przez Boga Sędzia i że będzie rozdzielał ludzi jak pasterz oddziela owce od kóz. Ci, których uzna za niegodnych, „odejdą w wieczne odcięcie, prawi zaś do życia wiecznego” (Mateusza 25:31-33, 46).

⁹ Ostrzeżenia te Jehowa przypomina swemu ludowi, zapewniając mu pokarm duchowy dostarczany w odpowiednim czasie przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mateusza 24:45-47). Ponadto ludzie z każdego narodu, plemienia, języka i ludu są wzywani, by ‛bali się Boga i dali mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu’ (Objawienie 14:6, 7). Nieodłączną częścią orędzia Królestwa głoszonego na całej ziemi przez Świadków  Jehowy jest ostrzeżenie, że Królestwo Boże wkrótce usunie człowiecze rządy (Daniela 2:44). Przestrogi tej nie wolno traktować lekko. Wszechmocny Bóg zawsze dotrzymuje słowa (Izajasza 55:10, 11). Dotrzymał go za życia Noego i tak samo będzie w naszych czasach (2 Piotra 3:3-7).

Szerzenie się zepsucia

10. Co można powiedzieć o zepsuciu moralnym w czasach Noego?

¹⁰ Nasze czasy przypominają dni Noego jeszcze pod innym względem. Jehowa polecił pierwszej parze ludzkiej, by ‛napełniła ziemię’ swym potomstwem, odpowiednio korzystając z otrzymanych od Niego zdolności rozrodczych w obrębie instytucji małżeństwa (Rodzaju 1:28). W czasach Noego nieposłuszni aniołowie skalali rodzaj ludzki, dopuszczając się sprzecznych z naturą stosunków płciowych. Zstąpili na ziemię, przybrali ciała fizyczne i współżyli z pięknymi kobietami, a ze związków tych rodzili się nefilimowie — mieszańcy łączący cechy ludzkie i demoniczne (Rodzaju 6:2, 4). Do grzechów tych lubieżnych aniołów przyrównano później wynaturzone praktyki, których dopuszczali się mieszkańcy Sodomy i Gomory (Judy 6, 7). W rezultacie zepsucie seksualne w owych dniach bardzo się upowszechniło.

11. W jakim sensie klimat moralny naszych czasów przypomina dni Noego?

¹¹ A jak sprawa moralności wygląda dzisiaj? W obecnych dniach ostatnich życie wielu osób także obraca się wokół seksu. Paweł napisał o takich ludziach, że ‛zatracili wszelkie poczucie moralności’; niejeden ‛oddał się rozpasaniu, by z chciwością dopuszczać się wszelkiej nieczystości’ (Efezjan 4:19). Pornografia, stosunki przedmałżeńskie, seksualne wykorzystywanie dzieci oraz homoseksualizm są dziś na porządku dziennym. Za takie postępowanie sporo ludzi już ‛otrzymało pełną odpłatę’ w postaci chorób przenoszonych drogą płciową, zrujnowanych rodzin i innych problemów (Rzymian 1:26, 27).

12. Dlaczego powinniśmy stale rozwijać w sobie nienawiść do tego, co złe?

¹² W czasach Noego Jehowa sprowadził wielki potop i położył kres światu opętanemu na punkcie seksu. Nie wolno nam zapominać, że nasze czasy są dokładnie takie jak dni Noego. Zbliżający się „wielki ucisk” oczyści ziemię z ‛rozpustników, cudzołożników, mężczyzn utrzymywanych do celów sprzecznych z naturą i mężczyzn kładących się z mężczyznami’ (Mateusza 24:21; 1 Koryntian 6:9, 10; Objawienie 21:8). Jakież to zatem ważne, byśmy stale odczuwali nienawiść do zła i trzymali się z dala od sytuacji, które mogą prowadzić do niemoralności! (Psalm 97:10; 1 Koryntian 6:18).

Ziemia zostaje „napełniona przemocą”

13. Dlaczego w dniach Noego ziemia była „napełniona przemocą”?

¹³ Biblia zwraca też uwagę na inne zjawisko, które cechowało świat w czasach Noego: „W oczach prawdziwego Boga ziemia uległa zrujnowaniu i ziemia została napełniona przemocą” (Rodzaju 6:11). Przemoc nie była  w gruncie rzeczy niczym nowym. Syn Adama Kain zamordował swego bogobojnego brata. Ducha tamtych pełnych przemocy czasów oddaje utwór ułożony przez Lamecha, w którym przechwala się on, jak to zabił pewnego młodzieńca, rzekomo w obronie własnej (Rodzaju 4:23, 24). Ale za dni Noego bezprawie osiągnęło zastraszającą skalę. Gdy zbuntowani anielscy synowie Boży żenili się z kobietami i płodzili z nimi nefilimów, przemoc przybrała niespotykane wcześniej rozmiary. Hebrajska nazwa ich potomków oznacza: „ci, którzy powalają”. W rezultacie ziemia stała się „pełna przemocy” (Rodzaju 6:13). Wyobraź sobie, jakim problemom musiał stawiać czoła Noe, by w takim otoczeniu troszczyć się o rodzinę! Okazał się jednak ‛prawy wobec Jehowy pośród tego pokolenia’ (Rodzaju 7:1).

14. Jak dzisiejszy świat został ‛napełniony przemocą’?

¹⁴ Całe dotychczasowe dzieje ludzkości były naznaczone przemocą. Ale podobnie jak w dniach Noego, dziś osiągnęła ona niespotykane rozmiary. Ciągle słyszymy o przemocy w rodzinach, terroryzmie, ludobójstwie i masowych mordach dokonywanych bez żadnego wyraźnego motywu. Wspomnieć też trzeba o przelewie krwi podczas wojen. Ziemia znów została napełniona przemocą. Dlaczego? Co się przyczyniło do wzrostu bezprawia? Odpowiedź wskazuje na kolejne podobieństwo do czasów Noego.

15. (a) Co się przyczynia do wzrostu przemocy w dniach ostatnich? (b) Czego możemy być pewni?

¹⁵ Kiedy w roku 1914 zostało ustanowione mesjańskie Królestwo Boże, jego Król, Jezus Chrystus, podjął bezprecedensowe działania. Szatana Diabła i jego demony zrzucił z nieba „na ziemię” (Objawienie 12:9-12). Przed potopem nieposłuszni aniołowie z własnej woli postanowili opuścić swoje stanowiska w niebie; ale w czasach nowożytnych zostali stamtąd usunięci siłą. Co więcej, nie mają już możliwości przybierania na ziemi ciał fizycznych, by oddawać się niedozwolonym przyjemnościom. Pogrążeni we frustracji, gniewie i strachu przed nadciągającym sądem, oddziałują na ludzi i rządy, podjudzając ich do bestialskich aktów przemocy, i to na jeszcze większą skalę niż w czasach Noego. Jehowa zgładził tamten świat, gdyż nieposłuszni aniołowie i ich potomstwo napełnili go niegodziwością. Z całą pewnością postąpi tak samo w naszych czasach! (Psalm 37:10). Ci jednak, którzy zachowują dzisiaj czujność, wiedzą, że zbliża się ich wyzwolenie.

 Rozgłaszanie orędzia

16, 17. Jakie czwarte podobieństwo zachodzi między czasami Noego a naszymi?

¹⁶ Czwarte podobieństwo między obecną sytuacją a światem przed potopem można dostrzec w zadaniu, jakie zlecono Noemu. Budował on olbrzymią arkę, ale oprócz tego był „głosicielem” (2 Piotra 2:5). Co rozgłaszał? Jego orędzie najwyraźniej zawierało wezwanie do skruchy oraz ostrzeżenie przed nadciągającą zagładą. Jezus powiedział, że ludzie w czasach Noego „nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mateusza 24:38, 39).

¹⁷ Również Świadkowie Jehowy ochoczo wywiązują się ze swego zadania i po całym świecie głoszą o Królestwie Bożym. Niemal w każdej części globu ludzie mogą o nim usłyszeć i przeczytać we własnym języku. Czasopismo Strażnica, zwiastujące Królestwo Jehowy, ma nakład ponad 25 000 000 egzemplarzy i ukazuje się w przeszło 140 językach. Dobra nowina o Królestwie Bożym rzeczywiście jest rozgłaszana „po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom”. Możemy być pewni, że gdy praca ta zostanie wykonana w stopniu, który Jehowa uzna za stosowny, wówczas niechybnie nadejdzie koniec (Mateusza 24:14).

18. Jak reakcja wielu ludzi na nasze głoszenie przypomina to, z czym się spotykał Noe?

¹⁸ Biorąc pod uwagę duchowy i moralny upadek w okresie poprzedzającym potop, możemy sobie wyobrazić, na jakie obelgi i szyderstwa ze strony sceptycznych sąsiadów musieli być narażeni Noe i jego rodzina. Ale zapowiadana zagłada w końcu nadeszła. Tak samo w dniach ostatnich nie brakuje ‛szyderców z ich szyderstwem’. „Jednakże dzień Jehowy nadejdzie jak złodziej” — zapewnia Biblia (2 Piotra 3:3, 4, 10). Przyjdzie w wyznaczonym czasie. Nie opóźni się (Habakuka 2:3). Jakże mądre jest więc zachowywanie czujności!

Przeżyją tylko nieliczni

19, 20. Jakie podobieństwa można dostrzec między potopem i zniszczeniem obecnego systemu rzeczy?

¹⁹ Analogia między naszymi czasami a dniami Noego nie kończy się na niegodziwości ludzi i na tym, co ich spotka. Podobnie jak niektórzy wyszli cało z potopu, tak też niektórzy unikną losu obecnego systemu rzeczy. Z potopu ocalały osoby pokorne, które nie upodobniły się do otaczającej ich większości. Usłuchały Bożej przestrogi i trzymały się z dala od ówczesnego niegodziwego świata. „Noe znalazł łaskę w oczach Jehowy” — wyjaśnia Biblia. „Okazał się nienaganny wśród współczesnych” (Rodzaju 6:8, 9). Z całej ludzkości tylko jedna rodzina, „niewiele osób, to jest osiem dusz, zostało bezpiecznie przeprowadzonych przez wodę” (1 Piotra 3:20). Im to Jehowa Bóg polecił: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię” (Rodzaju 9:1).

²⁰ Słowo Boże zapewnia nas, że ‛z wielkiego ucisku wyjdzie wielka rzesza’ (Objawienie 7:9, 14). Jak liczna będzie ta grupa? Jezus powiedział: „Ciasna jest brama i wąska droga prowadząca do życia i niewielu jest tych, którzy ją znajdują” (Mateusza 7:13, 14). W porównaniu z miliardami ludzi żyjących obecnie na ziemi zbliżający się wielki ucisk przeżyją stosunkowo nieliczni. Ale zapewne dostąpią oni przywileju podobnego do tego, który stał się udziałem ocalonych z potopu. Staną się częścią nowego społeczeństwa zamieszkującego ziemię i być może przez jakiś  czas będą wydawać na świat dzieci (Izajasza 65:23).

„Czuwajcie”

21, 22. (a) Jakich korzyści przysporzyło ci rozważenie relacji o potopie? (b) Jak brzmi tekst na rok 2004 i dlaczego warto wziąć sobie do serca zawartą w nim przestrogę?

²¹ Choć potop wydaje się sprawą zamierzchłej przeszłości, stanowi wyraźne ostrzeżenie, którego nie wolno zlekceważyć (Rzymian 15:4). Podobieństwa między czasami Noego a naszymi powinny nam jeszcze lepiej uświadomić, jak ważne są dzisiejsze wydarzenia, i pomóc nam przygotować się na przyjście Jezusa, który w niespodziewanej chwili przybędzie wykonać wyrok na niegodziwych.

²² Jezus Chrystus kieruje dzisiaj nadzwyczajnym duchowym dziełem budowania. Bezpieczeństwo i schronienie zapewnia prawdziwym czcicielom przypominający arkę raj duchowy (2 Koryntian 12:3, 4). Musimy w nim pozostawać, aby przeżyć wielki ucisk. Szatański świat, otaczający ten duchowy raj, tylko czyha, by pochłonąć każdego, kto ulega duchowej ospałości. Czuwajmy więc i bądźmy gotowi na dzień Jehowy (Mateusza 24:42, 44).

Czy sobie przypominasz?

• Do czego wezwał Jezus, gdy mówił o swym przyjściu?

• Z czym Jezus porównał czas swej obecności?

• Pod jakimi względami nasze czasy przypominają dni Noego?

• Jak rozważenie podobieństw między dniami Noego a obecnymi powinno wzmóc nasze poczucie, że czas nagli?

[Pytania do studium]

[Napis na stronie 18]

Tekst na rok 2004: „Czuwajcie, (...) okażcie się gotowi” (Mateusza 24:42, 44).

[Ilustracja na stronie 15]

Noe usłuchał Boskiego ostrzeżenia. Czy reagujesz podobnie?

[Ilustracje na stronach 16, 17]

„Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego”