Obietnice, którym możesz ufać

PROROK Boży Micheasz dobrze wiedział, że ludziom zdarza się nie wywiązywać z obietnic. Za jego czasów słowo nawet najbliższych osób nieraz okazywało się zawodne. Dlatego ostrzegał: „Nie wierzcie towarzyszowi. Nie ufajcie zaufanemu przyjacielowi. Przed leżącą na twojej piersi strzeż bram swoich ust” (Micheasza 7:5).

Czy z powodu tak opłakanej sytuacji Micheasz odnosił się sceptycznie do wszystkich obietnic? Ależ nie! Żywił pełne zaufanie do obietnic złożonych przez prawdziwego Boga, Jehowę. Napisał: „Będę wypatrywał Jehowy. Będę wyczekiwał Boga mego wybawienia” (Micheasza 7:7).

Skąd u Micheasza takie zaufanie? Otóż prorok ten wiedział, że Jehowa zawsze dotrzymuje słowa. Bóg niezawodnie spełnił wszystko, co przyrzekł jego przodkom (Micheasza 7:20). Micheasz znał z historii dowody wiarogodności Jehowy, które stanowiły dla niego mocną podstawę do wiary w to, że Bóg okaże się słowny także w przyszłości.

 „Nie zawiodło ani jedno słowo”

Micheasz wiedział na przykład, że Jehowa wyswobodził Izraelitów z niewoli egipskiej (Micheasza 7:15). Naocznym świadkiem tych wydarzeń był Jozue, który także zachęcał swych rodaków do okazywania wiary w obietnice Boże. Na czym miało się opierać takie zaufanie? Jozue przypomniał: „Dobrze wiecie całym swym sercem i całą swą duszą, że nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam spełniły. Ani jedno słowo z nich nie zawiodło” (Jozuego 23:14).

Izraelici dobrze wiedzieli, że Jehowa dokonał ze względu na nich wielu niezwykłych rzeczy. Zrealizował daną ich bogobojnemu przodkowi Abrahamowi obietnicę, że jego potomstwo będzie liczne jak gwiazdy niebios i obejmie w posiadanie ziemię Kanaan. Ponadto Jehowa zapowiedział Abrahamowi, że choć jego potomkowie będą uciskani przez 400 lat, to „w czwartym pokoleniu” powrócą do Kanaanu. Wszystko rozegrało się zgodnie z tymi proroctwami (Rodzaju 15:5-16; Wyjścia 3:6-8).

Gdy w czasach Józefa, syna Jakuba, Izraelici przybyli do Egiptu, zostali przyjęci z otwartymi ramionami. Później Egipcjanie zaczęli ich brutalnie zmuszać do niewolniczej pracy. Jednak zanim od wejścia Izraelitów do Egiptu upłynął okres życia czterech pokoleń, owi potomkowie Abrahama zostali zgodnie z obietnicami Boga wybawieni z niewoli. *

Przez następne 40 lat Jehowa nadal dawał Izraelitom dowody, że zawsze dotrzymuje obietnic. Kiedy zostali znienacka napadnięci przez Amalekitów, Bóg walczył w obronie swego ludu i go ochronił. W okresie czterdziestoletniej wędrówki Izraelitów po pustkowiu zaspokajał też wszystkie ich potrzeby materialne, a potem pomógł im się osiedlić w Ziemi Obiecanej. Przypominając postępowanie Jehowy z potomkami Abrahama, Jozue mógł z przekonaniem oświadczyć: „Nie zawiodła żadna obietnica ze wszystkich dobrych obietnic, które Jehowa złożył domowi Izraela; wszystkie się spełniły” (Jozuego 21:45).

Pogłębiaj zaufanie do obietnic Bożych

Jak wzorem Micheasza i Jozuego wypielęgnować silne zaufanie do obietnic Jehowy? Zastanów się, jak nabierasz zaufania do jakiegoś człowieka. Najpierw musisz go bardzo dobrze poznać. O tym, czy można na nim polegać, przekonujesz się, obserwując, jak stara się wywiązać ze swoich obietnic. Im lepiej go poznajesz, tym bardziej mu ufasz. Podobnie możesz pogłębiać swą wiarę w obietnice Boga.

Jednym ze sposobów jest rozmyślanie o dziełach stwórczych i rządzących nimi prawach. Na przykład naukowcy wierzą w istnienie praw decydujących o przebiegu podziału pojedynczej komórki ludzkiej na biliony komórek, z których składa się ciało. Prawa rządzące materią i energią  w bezkresnym wszechświecie musiały być ustanowione przez całkowicie wiarogodnego Prawodawcę. Skoro można polegać na Jego prawach, to równie godne zaufania są Jego obietnice (Psalm 139:14-16; Izajasza 40:26; Hebrajczyków 3:4).

Za pośrednictwem proroka Izajasza, który żył współcześnie z Micheaszem, Jehowa unaocznił wiarogodność swego słowa, powołując się na regularność pór roku i obieg wody w przyrodzie. Każdego roku nadchodzą deszcze, które nawadniają ziemię i umożliwiają ludziom wysianie ziarna, a potem zebranie plonów. Nawiązując do tego faktu, Jehowa powiedział: „Jak ulewny deszcz oraz śnieg spada z niebios i tam nie wraca, dopóki nie nasyci ziemi i nie sprawi, że ona rodzi i porasta, i daje siewcy nasienie, a jedzącemu chleb, tak też będzie z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem” (Izajasza 55:10, 11).

Wiarogodne obietnice raju

Analiza dzieł stwórczych pozwala pogłębiać zaufanie do Stwórcy, ale poznanie obietnic stanowiących treść ‛słowa, które wychodzi z Jego ust’, wymaga czegoś więcej. Żeby je zgłębić i móc im zaufać, trzeba badać natchniony przez Boga biblijny zapis dotyczący Jego zamierzenia co do ziemi oraz postępowania z ludzkością (2 Tymoteusza 3:14-17).

Prorok Micheasz ufał obietnicom Jehowy. Obecnie dysponujemy jeszcze większą liczbą natchnionych przez Boga informacji. Czytając Biblię i rozmyślając o niej, ty również możesz pogłębić swą wiarę w realizację zapowiedzi danych przez Boga. Owe obietnice dotyczą całej ludzkości, a nie jedynie potomków Abrahama. Jehowa obiecał temu bogobojnemu patriarsze: „Poprzez twoje potomstwo na pewno będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi” (Rodzaju 22:18). Głównym przedstawicielem tego „potomstwa” Abrahama jest Mesjasz, Chrystus Jezus (Galatów 3:16).

Właśnie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa Jehowa będzie obficie błogosławił posłusznej ludzkości. A co Bóg obiecał uczynić w naszych czasach? W Księdze Micheasza 4:1, 2 znajdujemy następującą proroczą zapowiedź: „Stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej ludy. I wiele narodów pójdzie i powie: ‚Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy i do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami’”.

Osoby poznające drogi Jehowy ‛przekuwają swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze’. Nie przejawiają już wojowniczego nastawienia. Wkrótce ziemię będą zamieszkiwać wyłącznie prawi ludzie, których nikt nie będzie przyprawiał o drżenie (Micheasza 4:3, 4). Istotnie, Jehowa obiecuje na kartach Pisma Świętego, że za pośrednictwem Królestwa Bożego z Jezusem Chrystusem na czele oczyści naszą planetę z wszelkich ciemiężycieli (Izajasza 11:6-9; Daniela 2:44; Objawienie 11:18).

Ci, na których człowieczy bunt przeciwko woli Bożej sprowadził cierpienia i śmierć, powstaną z martwych i będą mieć widoki na życie wieczne na ziemi (Jana 5:28, 29). Główni krzewiciele zła — Szatan i demony — zostaną pozbawieni możliwości działania,  a dzięki ofierze okupu złożonej przez Jezusa Chrystusa znikną następstwa grzechu odziedziczonego po Adamie (Mateusza 20:28; Rzymian 3:23, 24; 5:12; 6:23; Objawienie 20:1-3). Jaka przyszłość czeka ludzi posłusznych Bogu? Zostaną pobłogosławieni życiem wiecznym w doskonałym zdrowiu na rajskiej ziemi! (Psalm 37:10, 11; Łukasza 23:43; Objawienie 21:3-5).

Jakież to cudowne obietnice! Czy jednak można w nie wierzyć? Oczywiście, że tak. Nie są to obietnice ludzi, którzy może mają dobre intencje, ale często nie są w stanie wywiązać się z danego słowa. Są to obietnice złożone przez Wszechmocnego Boga, który nie może kłamać i który „nie jest powolny w sprawie swej obietnicy” (2 Piotra 3:9; Hebrajczyków 6:13-18). A zatem możesz w pełni zaufać wszystkim obietnicom zawartym w Biblii, bo dał je „Jehowa, Bóg prawdy” (Psalm 31:5).

[Przypis]

[Napis na stronie 6]

„Nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg” (JOZUEGO 23:14).

[Ilustracje na stronach 4, 5]

Jehowa dotrzymał obietnic złożonych Izraelitom nad Morzem Czerwonym i na pustkowiu

[Ilustracje na stronie 7]

Jehowa spełnił przyrzeczenie dane Abrahamowi. Jego obiecany Potomek, Jezus Chrystus, zapewni ludzkości liczne błogosławieństwa