Oddajcie chwałę Bogu, a nie ludziom

W OSTATNICH miesiącach na całym świecie odbyły się zgromadzenia okręgowe Świadków Jehowy pod hasłem „Oddajcie chwałę Bogu”, na których lud miłujący prawość uczył się, na czym polega oddawanie chwały Bogu. Przypomnijmy sobie pokrótce te pouczenia.

Oparty na Biblii program zgromadzeń okręgowych przedstawiano w ciągu trzech kolejnych dni, a program specjalnych zgromadzeń międzynarodowych — w ciągu czterech. Obecni wysłuchali w sumie ponad 30 punktów — przemówień pogłębiających wdzięczność za dary duchowe, przeżyć umacniających wiarę, pokazów podkreślających praktyczne zastosowanie zasad biblijnych. Mogli też obejrzeć dramat kostiumowy ukazujący trudności, z jakimi zmagali się chrześcijanie w I wieku. Jeżeli uczestniczyłeś w jednym z tych zgromadzeń, spróbuj, czytając ten artykuł, przejrzeć swe notatki. Z pewnością wywoła to miłe wspomnienia z tej jakże bogatej uczty duchowej oraz będzie niezwykle pouczające.

Myśl przewodnia pierwszego dnia: „Godzien jesteś, Jehowo, (...) przyjąć chwałę”

Po wstępnej pieśni i modlitwie pierwszy mówca serdecznie przywitał wszystkich przybyłych przemówieniem uwypuklającym główny powód, dla którego się zebrali: „Zgromadzeni, by oddawać chwałę Bogu”. Zacytował Księgę Objawienia 4:11 i podkreślił myśli z hasła przewodniego. Następnie wyjaśnił, na czym polega oddawanie chwały Bogu. Na podstawie Księgi Psalmów wykazał, że chodzi o ‛oddawanie czci’, ‛dziękczynienie’ oraz ‛wysławianie’ (Psalm 95:6; 100:4, 5; 111:1, 2).

Drugie przemówienie nosiło tytuł „Oddawanie chwały Bogu przysparza błogosławieństw”. Mówca podał w nim pewną ciekawą myśl: ponieważ obecnie ponad sześć milionów Świadków Jehowy działa aż w 234 krajach, można powiedzieć, że nad tymi, którzy oddają chwałę Jehowie, słońce nigdy nie zachodzi (Objawienie 7:15). Słuchacze czuli się zbudowani wywiadami z wieloma chrześcijańskimi braćmi i siostrami uczestniczącymi w jakiejś formie specjalnej służby pełnoczasowej.

„Dzieło stwórcze oznajmia chwałę Boga” to tytuł kolejnego przemówienia. Niebiosa, choć nieme, sławią wielkość Jehowy i pomagają nam docenić Jego troskliwą opiekę. Kwestii tej poświęcono wiele uwagi (Izajasza 40:26).

 Prześladowania, sprzeciw, świeckie wpływy i grzeszne skłonności mogą wystawiać na próbę lojalność prawdziwych chrześcijan. Dlatego przemówienie „Podążaj drogą nieskazitelności” przykuło szczególną uwagę obecnych. Omówiono werset po wersecie Psalm 26. Przeprowadzono też wywiad z chrześcijaninem w wieku szkolnym, który niezłomnie obstaje przy zasadach moralnych, oraz innym, który zbyt dużo czasu poświęcał na wątpliwą rozrywkę, ale zdołał pokonać ten problem.

Przemówienie kluczowe: „Chwalebne prorocze wizje pobudzają nas do czynu!” zakończyło program przedpołudniowy. Wskazano w nim na proroka Daniela oraz apostołów Jana i Piotra jako przykłady ludzi, których wiarę umocniły chwalebne prorocze wizje dotyczące ustanowienia i działalności mesjańskiego Królestwa Bożego. Z myślą o tych, którzy chyba przestali dostrzegać niedwuznaczne dowody na to, że żyjemy w czasie końca, powiedziano: „Mamy szczerą nadzieję, iż takie osoby ponownie dostrzegą, że Chrystus naprawdę jest już obecny w chwale Królestwa, i zdołają odzyskać siły duchowe”.

Program popołudniowy rozpoczął się wykładem zatytułowanym „Jehowa objawia swą chwałę pokornym”, w którym wykazano, jak Bóg daje przykład pokory, mimo iż jest najwyższą Osobistością we wszechświecie (Psalm 18:35). Darzy On uznaniem ludzi naprawdę pokornych, a sprzeciwia się tym, którzy w kontaktach z osobami równymi sobie lub wyżej postawionymi sprawiają wrażenie pokornych, lecz traktują szorstko osoby podlegające ich pieczy (Psalm 138:6).

Następnie w trzyczęściowym sympozjum omówiono jedną z ksiąg biblijnych, analizując różne aspekty głównego tematu: „Proroctwo Amosa — doniosłe orędzie na nasze czasy”. Pierwszy mówca wykazał na przykładzie Amosa, iż koniecznie musimy ostrzegać ludzi przed nadchodzącym sądem Jehowy. Tytuł tej części brzmiał: „Śmiało głośmy słowo Boże”. Drugi mówca zadał pytanie: „Czy Jehowa naprawdę położy kiedyś kres złu i cierpieniom trapiącym ziemię?” W przemówieniu zatytułowanym „Boży wyrok na niegodziwych” wyjaśnił, że wyroki Boże są zawsze zasłużone, nieuchronne i dotyczą ściśle określonych osób. Ostatni mówca w tym sympozjum rozwinął temat „Jehowa bada serce”. Powiedział, że osoby pragnące podobać się Jehowie muszą usłuchać polecenia z Księgi Amosa 5:15: „Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro”.

Napoje alkoholowe, na przykład wino, rozweselają serce, lecz bywają nadużywane. W przemówieniu „Wystrzegaj się sidła nadużywania alkoholu” wyliczono fizyczne i duchowe zagrożenia wynikające z nieumiarkowanego picia alkoholu, nawet jeśli ktoś się nie upija. Podano też ogólną zasadę: Każdy ma inną tolerancję na alkohol, więc nadmiar to taka ilość, która rzutuje na twoją „praktyczną mądrość i zdolność myślenia” (Przysłów 3:21, 22).

Ponieważ żyjemy w krytycznych czasach, pokrzepiający okazał się następny temat: „Jehowa, nasza ‚twierdza w czasie udręki’”. Modlitwa, duch święty oraz współchrześcijanie mogą nam pomóc radzić sobie w trudnej sytuacji.

Ostatnie przemówienie tego popołudnia „‚Dobra ziemia’ — przedsmak raju” zakończyło się niespodzianką, która sprawiła wszystkim radość: ogłoszono wydanie atlasu z wieloma mapkami biblijnymi! Nosi on tytuł ‛Zobacz tę dobrą ziemię’.

Myśl przewodnia drugiego dnia: „Ogłaszajcie wśród narodów Jego chwałę”

Po rozważeniu tekstu dziennego przyszła kolej na drugie na tym zgromadzeniu sympozjum. Jego temat brzmiał: „Odbijajmy niczym zwierciadła chwałę Jehowy”. W pierwszej części, poświęconej ‛rozgłaszaniu wszędzie dobrej nowiny’, odtworzono w scenkach przeżycia ze służby polowej. W drugiej części przedstawiono pokaz dotyczący odwiedzin  ponownych. Mówca zajął się kwestią ‛usuwania zasłony z zaślepionych umysłów’. Ostatnia część, dotycząca ‛poszerzania zakresu swej służby kaznodziejskiej’, zawierała interesujące wywiady oraz ciekawe przeżycia.

Następny punkt programu był zatytułowany „Nienawidzeni bez powodu”. Przeprowadzono w nim budujące wywiady z wiernymi osobami, które dzięki mocy Bożej zachowały lojalność podczas prześladowań.

Wyczekiwany moment każdego zgromadzenia to okolicznościowe przemówienie poprzedzające chrzest, czyli całkowite zanurzenie w wodzie kandydatów spełniających niezbędne wymagania. Chrzest w wodzie symbolizuje zupełne oddanie się Jehowie. Dlatego przemówienie to nosiło stosowny tytuł: „Niech nasze życie przysparza chwały Bogu, któremu się oddaliśmy”.

 Program popołudniowy rozpoczął się punktem, który zachęcił słuchaczy, by przeanalizowali samych siebie. Jego tytuł brzmiał: „Podzielaj Chrystusowy pogląd na wielkość”. Mówca poruszył ciekawą myśl: otóż miarą prawdziwej wielkości człowieka jest naśladowanie pokory Chrystusa. Dlatego chrześcijanin nie powinien zabiegać o odpowiedzialne zadania w celu zaspokojenia osobistych ambicji. Powinien raczej zadać sobie pytanie: Czy chętnie wykonuję zadania, które nie od razu są zauważane?

Czy niekiedy czujesz się zmęczony? Odpowiedź jest oczywista. Wszyscy więc z docenianiem wysłuchali przemówienia pod tytułem „Zmęczeni, lecz nie poddający się znużeniu”. Wywiady z długoletnimi Świadkami wykazały, iż za sprawą ducha Jehowy możemy ‛stać się potężni’ (Efezjan 3:16).

Hojność nie jest cechą wrodzoną; musimy się jej nauczyć. Tę ważną myśl uwypuklał punkt „Bądźmy ‚hojni, gotowi się dzielić’”. Postawiono dające do myślenia pytanie: „Czy jesteśmy gotowi oddać kilka minut ze swego dnia naszym braciom i siostrom, którym doskwiera starość, choroba, przygnębienie lub samotność?”

Uwagę obecnych przykuło kolejne przemówienie: „Wystrzegaj się ‚głosu obcych’”. Naśladowców Jezusa przyrównano tam do owiec, które słuchają tylko głosu „wspaniałego pasterza”, a nie „głosu obcych”, dobiegającego z różnych źródeł podatnych na wpływ Diabła (Jana 10:5, 14, 27).

Chór musi słuchać dyrygenta, żeby słuchacze mogli zrozumieć słowa pieśni. Chcąc wychwalać Boga, Jego prawdziwi czciciele na całym świecie muszą być zjednoczeni. Dlatego w punkcie „Wychwalajmy Boga ‚jednymi ustami’” można było usłyszeć pouczenia, jak wszyscy możemy posługiwać się „czystą mową” i służyć Jehowie „ramię przy ramieniu” (Sofoniasza 3:9).

Rodzice, zwłaszcza mający małe dzieci, byli zachwyceni ostatnim przemówieniem w programie sobotnim. Nosiło ono tytuł: „Nasze dzieci — cenne dziedzictwo”. Mówca sprawił obecnym miłą niespodziankę, ogłaszając wydanie nowej, 256-stronicowej książki Ucz się od Wielkiego Nauczyciela. Pomoże ona rodzicom spędzać z dziećmi czas w sposób wzbogacający pod względem duchowym.

Myśl przewodnia trzeciego dnia: „Wszystko czyńcie ku chwale Bożej”

Ostatni dzień zgromadzenia rozpoczął się rozważaniem tekstu dziennego. Pierwsza część programu była poświęcona rodzinom. Zaczęto od przemówienia: „Rodzice, umacniajcie swe rodziny”. Po przypomnieniu, że ojcowie  i matki mają obowiązek dbać o swe rodziny pod względem materialnym, mówca wykazał, że przede wszystkim powinni troszczyć się o duchowe potrzeby dzieci.

Następny mówca zwrócił się do młodych i rozwinął temat: „Jak młodzi wysławiają Jehowę”. Powiedział, że przypominają „krople rosy”, ponieważ jest ich naprawdę dużo i pokrzepiają nas swą młodzieńczą gorliwością. Dorośli bardzo się cieszą, że mogą z nimi współpracować w służbie dla Jehowy (Psalm 110:3). Przeprowadzono również bardzo ciekawe wywiady z przykładnymi młodymi osobami.

Ekscytującym punktem zgromadzeń okręgowych są zawsze kostiumowe dramaty biblijne — i podobnie było na tym zgromadzeniu. Dramat pod tytułem „Śmiało głośmy pomimo sprzeciwu” ukazywał życie i służbę naśladowców Jezusa w I wieku. Był naprawdę ciekawy, a co ważniejsze, pouczający. Potem wygłoszono przemówienie „‛Bezustannie oznajmiajmy dobrą nowinę’”, uwypuklające istotne myśli zawarte w dramacie.

Wszyscy obecni z ciekawością oczekiwali na inny ważny punkt niedzielnego programu, mianowicie na wykład publiczny pod tytułem: „Kto dzisiaj oddaje chwałę Bogu?” Wykazano w nim, że ani świat nauki, ani religie nie wysławiają Boga. Czyni to jedynie lud, który głosi dziś prawdę o Jehowie i w ten sposób wychwala Jego imię.

Po wykładzie publicznym i streszczeniu przewidzianego na dany tydzień artykułu ze Strażnicy przyszedł czas na przemówienie końcowe: „Dalej wydawajcie obfity owoc ku chwale Jehowy”. Odczytano w nim dziesięciopunktową rezolucję, która kierowała uwagę na różne aspekty oddawania chwały Jehowie, naszemu Stwórcy. Na wszystkich zgromadzeniach, organizowanych kolejno w różnych krajach świata, przyjęto ją jednogłośnym „Tak!”

Hasło zgromadzenia: „Oddajcie chwałę Bogu” jeszcze długo dźwięczało w uszach wszystkich uczestników. Obyśmy zawsze z pomocą ducha Jehowy i Jego widzialnej organizacji oddawali chwałę Bogu, a nie ludziom.

[Ramka i ilustracje na stronie 23]

Zgromadzenia międzynarodowe

Czterodniowe zgromadzenia międzynarodowe odbyły się w Afryce, Azji, Australii, Europie, Ameryce Południowej i Północnej. Przybyli na nie delegaci z całego świata. Stworzyło to gościom i gospodarzom wiele okazji do „wymiany zachęt” (Rzymian 1:12). Odnowiono stare znajomości i zawarto nowe. Szczególną cechą zgromadzeń międzynarodowych były „Relacje z różnych krajów”.

[Ramka i ilustracje na stronie 25]

Nowe publikacje, które przysparzają chwały Bogu

Na zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Oddajcie chwałę Bogu” wydano dwie nowe publikacje. Atlas ‛Zobacz tę dobrą ziemię’ ma trwałą okładkę i zawiera w sumie 36 stron z kolorowymi mapami i zdjęciami miejsc opisanych w Biblii. Można w nim znaleźć mapy imperiów: asyryjskiego, babilońskiego, medo-perskiego, greckiego i rzymskiego. Są też oddzielne mapki dotyczące służby Jezusa i rozkrzewiania chrystianizmu.

Ucz się od Wielkiego Nauczyciela to 256-stronicowa książka zawierająca około 230 ilustracji. Nawet gdy się tylko ogląda obrazki i odpowiada na podane obok pytania, można przeprowadzić z dziećmi wiele przyjemnych, budujących rozmów. Ta nowa publikacja ma ustrzec nasze pociechy przed atakami Szatana, który stara się podkopać ich zasady moralne.

[Ilustracja na stronie 23]

Misjonarze opowiadali przeżycia umacniające wiarę

[Ilustracje na stronie 24]

Ważną częścią zgromadzeń pod hasłem „Oddajcie chwałę Bogu” był chrzest

[Ilustracje na stronie 24]

Wszyscy bardzo lubią dramaty biblijne