Czy sobie przypominasz?
Czy sobie przypominasz?
Czy podobały ci się przeczytane ostatnio numery Strażnicy? Spróbuj więc odpowiedzieć na poniższe pytania:
• Co wskazuje na to, że Jezus miał braci i siostry?
Biblia mówi o tym w Mateusza 13:55, 56 oraz Marka 6:3. Występujące w tych wersetach greckie słowo (adelfos) zastosowano w celu określenia „powiązań fizycznych lub prawnych” i „odnosi się wyłącznie do brata rodzonego lub przyrodniego” (The Catholic Biblical Quarterly, styczeń 1992) (15.12, strona 3).
• Jak się zmieniło oblicze wojen i co często je wywołuje?
W ostatnich latach ludzkość nękają głównie wojny domowe, toczone przez obywateli tego samego kraju. Zarzewiem bywa nienawiść na tle etnicznym i plemiennym, różnice religijne, niesprawiedliwość oraz zamieszanie na arenie politycznej. Inną przyczyną jest nienasycona żądza władzy i pieniędzy (1.1, strony 3, 4).
• Co dowodzi, że Jezusowi nie chodziło o to, byśmy mechanicznie powtarzali modlitwę wzorcową?
Jezus podał wzorzec modlitwy w Kazaniu na Górze. Jakieś półtora roku później przypomniał istotne myśli z wcześniej podanych wskazówek dotyczących modlitwy (Mateusza 6:9-13; Łukasza 11:1-4). Warto zwrócić uwagę, iż nie powtórzył jej słowo w słowo, co świadczy o tym, że nie chodzi tu o jakąś modlitwę liturgiczną, którą należałoby odmawiać mechanicznie (1.2, strona 8).
• Gdzie po potopie gołąb znalazł liść oliwki, z którym wrócił do arki?
Nie znamy szczegółów dotyczących zasolenia i temperatury wód potopu. Wiadomo jednak, że drzewa oliwne potrafią wypuścić nowe pędy nawet po ścięciu całej rośliny. Niektóre mogły więc przetrwać potop i po jego zakończeniu wypuścić liście (15.2, strona 31).
• Jak Świadkowie Jehowy w Nigerii byli zaopatrywani w pokarm duchowy podczas wojny domowej i blokady Biafry?
Władze oddelegowały pewnego urzędnika na placówkę w Europie, a innego wyznaczyły do pracy na lądowisku w Biafrze. Obaj byli Świadkami. Z korzyścią dla wielu braci podjęli się ryzykownego zadania przemycania do Biafry pokarmu duchowego. Trwało to aż do końca wojny w roku 1970 (1.3, strona 27).
• Co dało podpisanie pokoju westfalskiego i jak religia była uwikłana w zakończony nim konflikt?
Reformacja sprawiła, że na terenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego współistniały trzy wiary — katolicka, luterańska i kalwińska. Na początku XVII wieku powstała unia protestancka i liga katolicka. Później spór religijny, który wybuchł w Czechach, przerodził się w międzynarodowe zmagania o supremację polityczną. Katoliccy i protestanccy monarchowie walczyli o wpływy polityczne i korzyści materialne. W końcu doszło do rokowań pokojowych w niemieckiej Westfalii. Po niespełna pięciu latach podpisano w roku 1648 traktat westfalski, kończący wojnę trzydziestoletnią i oznaczający narodziny współczesnej Europy, kontynentu suwerennych państw (15.3, strony 20-23).
• Co oznacza liczba 666, stanowiąca znamię albo imię „bestii”?
Wzmiankę o tym znamieniu znajdujemy w Księdze Objawienia 13:16-18. Bestia oznacza rządy ludzkie, a okoliczność, że nosi „liczbę człowieka”, podkreśla, iż rządy odzwierciedlają upadły stan ludzi. Trzykrotne powtórzenie cyfry 6 dobitnie uwypukla niedoskonałość w oczach Bożych. Ludzie, którzy noszą znamię bestii, oddają nabożną cześć państwu i upatrują w nim wybawienia (1.4, strony 4-7).