Jehowa — nasza ‛twierdza w czasach udręki’

„Wybawienie prawych pochodzi od Jehowy; on jest ich twierdzą w czasie udręki” (PSALM 37:39).

1, 2. (a) O co Jezus prosił w modlitwie za swych uczniów? (b) Jaka jest wola Boga w stosunku do Jego ludu?

JEHOWA jest wszechmocny. Dysponuje tak wielką mocą, że potrafi zapewnić swym wiernym czcicielom każdą formę ochrony, jaką tylko uzna za słuszną. Mógłby nawet fizycznie oddzielić ich od reszty świata i umieścić w bezpiecznym i pokojowym otoczeniu. Ale gdy Jezus modlił się za swych uczniów do niebiańskiego Ojca, powiedział: „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś czuwał nad nimi z powodu niegodziwca” (Jana 17:15).

² Jehowa uznał za słuszne nie zabierać nas „ze świata”. Jego wolą jest, byśmy żyli wśród ludzi i rozgłaszali im Jego orędzie nadziei i pociechy (Rzymian 10:13-15). Ale jak wspomniał Jezus, życie w tym świecie wiąże się z zagrożeniem ze strony „niegodziwca”. Nieposłuszna ludzkość i nikczemne istoty duchowe przysparzają mnóstwa bólu i udręk, które nie omijają też chrześcijan (1 Piotra 5:9).

3. Z czym muszą się liczyć nawet wierni chwalcy Jehowy i jakie pokrzepienie znajdujemy w Słowie Bożym?

³ To całkiem naturalne, że w obliczu takich przeciwności możemy przeżywać chwile zniechęcenia (Przysłów 24:10). Biblia zawiera liczne przykłady wiernych sług Bożych, którzy doznawali udręk. „Wiele nieszczęść spotyka prawego”, napisał psalmista, „lecz z nich wszystkich wyzwala go Jehowa” (Psalm 34:19). A zatem coś złego może się przytrafić również „prawemu”. Niekiedy tak jak psalmista Dawid możemy nawet czuć się ‛odrętwiali i nader zdruzgotani’ (Psalm 38:8). Pokrzepia nas jednak świadomość, że „Jehowa jest blisko tych, którzy serce mają złamane, a zdruzgotanych na duchu wybawia” (Psalm 34:18; 94:19).

4, 5. (a) Co w myśl Przysłów 18:10 musimy robić, by skorzystać z ochrony Bożej? (b) Jak możemy zabiegać o pomoc Jehowy?

⁴ Zgodnie z modlitwą Jezusa Jehowa rzeczywiście nas strzeże. Jest naszą „twierdzą  w czasie udręki” (Psalm 37:39). Podobne zapewnienie znajdujemy w Księdze Przysłów: „Imię Jehowy jest potężną wieżą. Wbiega do niej prawy i doznaje ochrony” (Przysłów 18:10). Werset ten uzmysławia nam ważną prawdę, iż Jehowa czule troszczy się o swe stworzenia. Daje schronienie zwłaszcza ludziom prawym, którzy Go szukają, niejako chroniąc się w potężnej wieży.

⁵ Jak możemy w trudnych chwilach zabiegać o pomoc Jehowy? Rozważmy trzy kroki niezbędne do jej uzyskania. Po pierwsze, musimy zwrócić się do naszego niebiańskiego Ojca w modlitwie. Po drugie, powinniśmy poddać się kierownictwu Jego świętego ducha. I wreszcie po trzecie, musimy zgodnie z wolą Jehowy starać się przebywać w kojącym towarzystwie współchrześcijan.

Potęga modlitwy

6. Jak prawdziwi chrześcijanie zapatrują się na modlitwę?

⁶ Niektórzy specjaliści zalecają modlitwę jako sposób na przeciwdziałanie depresji i stresom. To prawda, że napięcia psychiczne może łagodzić już samo skupienie myśli na modlitwie, podobnie jak słuchanie dźwięków natury lub nawet masaż pleców. Jednakże prawdziwi chrześcijanie nie pomniejszają znaczenia modlitwy i nie uważają jej po prostu za rodzaj psychoterapii. Modlitwa jest dla nas nacechowaną szacunkiem formą kontaktu ze Stwórcą. Stanowi wyraz więzi z Bogiem i zaufania, jakie do Niego żywimy. Jest nieodłącznym elementem naszej religii.

7. Co to znaczy, że mamy się modlić z ufnością, i jak takie modlitwy pomagają nam radzić sobie z udrękami?

⁷ Modląc się do Jehowy, musimy też Mu ufać. Apostoł Jan napisał: „To jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje” (1 Jana 5:14). Jehowa, Najwyższa Istota we wszechświecie, jedyny prawdziwy i wszechmocny Bóg, uważnie przysłuchuje się szczerym modlitwom swych czcicieli. Jakże pokrzepia świadomość, że nasz kochający Ojciec słucha nas, gdy Mu się zwierzamy ze swych zmartwień i problemów! (Filipian 4:6).

8. Dlaczego wierni chrześcijanie nigdy nie powinni czuć się onieśmieleni lub niegodni przybliżania się w modlitwie do Jehowy?

⁸ Przybliżając się do Jehowy w modlitwie, wierni chrześcijanie nigdy nie powinni się czuć onieśmieleni lub niegodni; nie może im też brakować ufności. To prawda, że gdy jesteśmy rozczarowani sami sobą lub przytłoczeni problemami, nie zawsze łatwo nam zwrócić się do Jehowy. W takich sytuacjach warto jednak pamiętać, że On „lituje się nad swoimi uciśnionymi” i „pociesza poniżonych” (Izajasza 49:13; 2 Koryntian 7:6). To właśnie w chwilach udręki i przygnębienia najbardziej potrzebujemy z pełnym zaufaniem  chronić się u naszego niebiańskiego Ojca niczym w potężnej twierdzy.

9. Jaką rolę w modlitwie do Jehowy odgrywa wiara?

⁹ Chcąc w pełni korzystać z przywileju modlitwy, musimy mieć głęboką wiarę. Jak uczy Biblia, „kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Wiara w Boga to coś więcej niż tylko przeświadczenie, że „on istnieje”. Prawdziwa wiara wiąże się z mocnym przekonaniem, iż Bóg potrafi i pragnie nagradzać nas za okazywane Mu posłuszeństwo. „Oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku ich błaganiu” (1 Piotra 3:12). Ciągłe pamiętanie o życzliwości i troskliwości Jehowy nadaje naszym modlitwom szczególne znaczenie.

10. Jakie muszą być nasze modlitwy, jeśli chcemy otrzymać duchowe wsparcie od Jehowy?

¹⁰ Jehowa wysłuchuje naszych modlitw, jeśli płyną one ze szczerego serca. Psalmista napisał: „Zawołałem całym swym sercem. Odpowiedz mi, Jehowo” (Psalm 119:145). W odróżnieniu od rytualnych modlitw zanoszonych w wielu religiach, nasze błagania nie mogą być wypowiadane mechanicznie, bez pełnego zaangażowania. Kiedy modlimy się do Jehowy z „całego serca”, nasze słowa mają głębokie znaczenie. Po żarliwej modlitwie doświadczamy ulgi, która wynika z ‛przerzucenia naszego brzemienia na Jehowę’. A jak obiecano w Biblii, On na pewno nas wesprze (Psalm 55:22; 1 Piotra 5:6, 7).

Duch święty — naszym wspomożycielem

11. W jaki sposób Jehowa nam odpowiada, gdy ‛stale prosimy’ o Jego pomoc?

¹¹ Jehowa nie tylko słyszy nasze modlitwy, lecz także je wysłuchuje, czyli na nie odpowiada (Psalm 65:2). Dawid napisał: „W dniu swej udręki zawołam do ciebie, bo ty mi odpowiesz” (Psalm 86:7). Dlatego Jezus zachęcił swych uczniów, by ‛stale prosili’ Jehowę o pomoc, ponieważ „Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą” (Łukasza 11:9-13). Rzeczywiście, czynna siła Jehowy wspiera i pociesza Jego lud (Jana 14:16).

12. Jak duch Boży może nam pomóc, gdy czujemy się przytłoczeni problemami?

¹² Nawet wtedy, gdy przechodzimy próby, duch Boży może nam udzielić „mocy wykraczającej poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7). Apostoł Paweł przeżył niejedną trudną sytuację i dlatego mógł z przekonaniem oświadczyć: „Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który mi udziela mocy” (Filipian 4:13). Tak samo wielu dzisiejszych chrześcijan otrzymało odpowiedź na swe prośby — poczuło przypływ sił duchowych i emocjonalnych. Gdy duch Boży udzieli nam pomocy, przytłaczające nas troski często zaczynają blednąć. Wsparci mocą Bożą, możemy powtórzyć za apostołem: „Na wszystkie sposoby jesteśmy uciskani, ale nie tak ściśnięci, żebyśmy nie mogli się poruszyć; jesteśmy w rozterce, ale wcale nie bez wyjścia; jesteśmy prześladowani, ale nie pozostawieni własnemu losowi; jesteśmy powaleni, ale nie zgładzeni” (2 Koryntian 4:8, 9).

13, 14. (a) Jak Jehowa okazuje się „naszą twierdzą” za pośrednictwem swego spisanego Słowa? (b) Jaki pożytek odniosłeś ze stosowania się do zasad biblijnych?

¹³ Jehowa posłużył się też duchem świętym, by natchnąć ludzi do spisania swego Słowa i by je zachować dla naszego pożytku. Jak za pośrednictwem Biblii Jehowa okazuje się twierdzą w czasach udręki? Między innymi uczy nas praktycznej mądrości i zdolności myślenia (Przysłów 3:21-24). Pismo Święte pomaga nam rozwijać intelekt i ulepszać zdolność rozumowania (Rzymian 12:1). Dzięki regularnemu czytaniu i studiowaniu tej Księgi oraz stosowaniu się w życiu do jej rad możemy ‛ćwiczyć swe władze poznawcze, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe’ (Hebrajczyków 5:14). Być może zmagając się z problemami, sam się przekonałeś, jak zasady biblijne pomagają w podejmowaniu mądrych decyzji. Słowo Boże  daje nam też roztropność, dzięki której łatwiej radzimy sobie z przeciwnościami (Przysłów 1:4).

¹⁴ Biblia wzmacnia nas jeszcze pod innym względem — daje nam nadzieję na wybawienie (Rzymian 15:4). Wyjawia, że zło nie będzie istnieć bez końca. Wszelkie uciski, jakich dziś doznajemy, są tymczasowe (2 Koryntian 4:16-18). Przyświeca nam „nadzieja życia wiecznego, obiecanego przed dawnymi czasy przez Boga, który nie może kłamać” (Tytusa 1:2). Jeśli radujemy się tą nadzieją i zawsze pamiętamy o wspaniałej przyszłości, którą obiecuje Jehowa, to ‛w ucisku okażemy się wytrwali’ (Rzymian 12:12; 1 Tesaloniczan 1:3).

Zbór — wyraz miłości Bożej

15. Jak chrześcijanie mogą sobie nawzajem pomagać?

¹⁵ Innym darem od Jehowy pomocnym w chwilach udręki jest towarzystwo współchrześcijan w zborze. W Biblii czytamy: „Prawdziwy towarzysz miłuje przez cały czas i jest bratem urodzonym na czasy udręki” (Przysłów 17:17). Słowo Boże zachęca wszystkich członków zboru, by darzyli się nawzajem szacunkiem i miłością (Rzymian 12:10). „Niech każdy szuka korzyści nie swojej własnej, lecz drugiego” — napisał apostoł Paweł (1 Koryntian 10:24). Dzięki przejawianiu takiego nastawienia łatwiej nam będzie skupiać się na potrzebach innych osób, a nie wyłącznie na własnych trudnościach. Kiedy wysilamy się na rzecz drugich, pomagamy nie tylko im, ale także sami doświadczamy szczęścia i zadowolenia, dzięki którym łatwiej nam dźwigać nasze ciężary (Dzieje 20:35).

16. Jak każdy chrześcijanin może pokrzepiać drugich?

¹⁶ Duchowo dojrzali mężczyźni i kobiety mogą wiele zdziałać, by dodać innym sił. Dlatego starają się być przystępni i zawsze można na nich liczyć (2 Koryntian 6:11-13). Gdy wszyscy znajdują czas, by udzielać pochwał młodzieży, budować nowych współwyznawców oraz pokrzepiać przygnębionych, korzyści odnosi cały zbór (Rzymian 15:7). Braterska miłość pomoże nam również wystrzegać się podejrzliwości. Nie powinniśmy myśleć, że czyjeś problemy osobiste wynikają ze słabości duchowej. Paweł słusznie nawoływał chrześcijan, by ‛pocieszali swą mową dusze przygnębione’ (1 Tesaloniczan 5:14). Z Biblii dowiadujemy się, że nawet wierni chrześcijanie doznają udręk (Dzieje 14:15).

17. Jakie mamy okazje do zacieśniania więzów braterskich?

¹⁷ Doskonałą okazję do wymiany zachęt stanowią chrześcijańskie zebrania (Hebrajczyków 10:24, 25). Ale takie pozytywne oddziaływanie nie musi się ograniczać tylko do tych spotkań. Słudzy Boży szukają sposobności, by  przebywać w zdrowym towarzystwie również na co dzień. W trudnych chwilach zadzierzgnięte wcześniej silne więzi przyjaźni skłonią nas do ochoczego udzielania sobie nawzajem pomocy. Apostoł Paweł zachęcał do takiego postępowania, „by nie było rozdźwięku w ciele, lecz by jego członki jednakowo troszczyły się o siebie nawzajem. I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie inne członki, a jeśli któryś członek zostaje otoczony chwałą, radują się z nim wszystkie inne członki” (1 Koryntian 12:25, 26).

18. Do czego nie możemy dopuścić, gdy czujemy się przygnębieni?

¹⁸ Czasami możemy się czuć tak udręczeni, że nie mamy ochoty spotykać się ze współwyznawcami. Powinniśmy walczyć z takim nastawieniem, by nie pozbawiać się pokrzepienia i pomocy, których mogą nam udzielić duchowi bracia. Biblia ostrzega: „Kto się odosabnia, będzie szukał swej samolubnej tęsknoty; wybuchnie przeciwko wszelkiej praktycznej mądrości” (Przysłów 18:1). Bóg troszczy się o nas między innymi za pośrednictwem naszych braci i sióstr. Jeżeli o tym pamiętamy, znajdziemy ukojenie w chwilach udręki.

Pielęgnuj pozytywne nastawienie

19, 20. Jak Pismo Święte pomaga nam zwalczać negatywne myśli?

¹⁹ Zniechęcenie i smutek łatwo mogłyby pociągnąć za sobą negatywne myślenie. Na przykład niektórzy chrześcijanie zmagający się z przeciwnościami mogliby dojść do wniosku, że chorują duchowo i że te trudności są oznaką niezadowolenia Bożego. Pamiętaj jednak, że Jehowa „nikogo nie doświadcza” przez zsyłanie „czegoś złego” (Jakuba 1:13). „Nie według swego serca utrapił lub zasmuca synów ludzkich” — mówi Biblia (Lamentacje 3:33). Wręcz przeciwnie — na widok cierpień swych sług Jehowa odczuwa głęboki smutek (Izajasza 63:8, 9; Zachariasza 2:8).

²⁰ Jehowa jest „Ojcem tkliwych zmiłowań i Bogiem wszelkiego pocieszenia” (2 Koryntian 1:3). Troszczy się o nas i ‛w stosownym czasie nas wywyższy’ (1 Piotra 5:6, 7). Ciągłe pamiętanie, jakimi uczuciami darzy nas Bóg, pomoże nam przejawiać pozytywne nastawienie, a nawet odczuwać radość. Jakub napisał: „Uważajcie to za samą radość, bracia moi, gdy was spotykają rozmaite doświadczenia” (Jakuba 1:2). Dlaczego mamy się radować? W Liście Jakuba czytamy dalej: „Szczęśliwy jest człowiek wytrwale znoszący doświadczanie, bo gdy dostąpi uznania, otrzyma koronę życia, którą Jehowa obiecał tym, co go zawsze miłują” (Jakuba 1:12).

21. Co Bóg nam zapewnia, gdy bez względu na napotykane trudności okazujemy Mu wierność?

²¹ Tak jak przestrzegał Jezus, w dzisiejszym świecie na pewno będziemy zaznawać udręk (Jana 16:33). Ale w Biblii znajdujemy obietnicę, że żaden ‛ucisk czy udręka, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo’ nie oddzieli nas od miłości Jehowy ani od miłości Jego Syna (Rzymian 8:35, 39). Jakże wielkim pokrzepieniem jest świadomość, że wszelkim zaznawanym dziś trudnościom i cierpieniom zostanie położony kres! A dopóki to nie nastąpi, czuwa nad nami nasz kochający Ojciec, Jehowa. Jeśli zabiegamy o Jego ochronę, okaże się „bezpiecznym wzniesieniem dla każdego, kto jest zdruzgotany, bezpiecznym wzniesieniem w czasach udręki” (Psalm 9:9).

Czego się nauczyłeś?

• Czego powinni się spodziewać chrześcijanie, żyjąc w tym niegodziwym świecie?

• Jak nasze żarliwe modlitwy dodają nam sił w czasie prób?

• W jakim sensie duch Boży jest wspomożycielem?

• Jak możemy pomagać sobie nawzajem?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 18]

Szukajmy schronienia u Jehowy niczym w potężnej wieży

[Ilustracje na stronie 20]

Osoby dojrzałe duchowo wykorzystują każdą okazję, by udzielać drugim pochwał i zachęt