Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

‛Łagodni odziedziczą ziemię’ — jak do tego dojdzie?

‛Łagodni odziedziczą ziemię’ — jak do tego dojdzie?

‛Łagodni odziedziczą ziemię’ — jak do tego dojdzie?

„ZAPEWNE zna pan krzepiącą zapowiedź Jezusa, że ‛łagodni odziedziczą ziemię’. Jednak wiedząc, jakie szkody ludzie wyrządzają sobie nawzajem oraz ziemi, można by się zastanawiać, co właściwie odziedziczą takie potulne osoby” (Mateusza 5:5; Psalm 37:11).

W ten właśnie sposób Myriam, będąca Świadkiem Jehowy, zapoczątkowała ciekawą rozmowę. Zagadnięty przez nią mężczyzna odrzekł, że skoro obiecał to Jezus, ziemia z pewnością okaże się dziedzictwem godnym tej nazwy, nie zaś nienadającą się do zamieszkania ruiną.

Odpowiedź ta niewątpliwie świadczy o optymizmie. Ale czy mamy uzasadnione powody, by ufnie patrzeć w przyszłość? Tak, ponieważ Biblia daje nam mocne podstawy do wiary w spełnienie owej obietnicy. Jej realizacja ściśle wiąże się z zamierzeniem Boga wobec ludzkości i ziemi. Możemy być pewni, że On zrealizuje wszystko, co postanowił (Izajasza 55:11). Jakie zatem było Jego pierwotne zamierzenie względem ludzkości i jak zostanie ono urzeczywistnione?

Wieczyste zamierzenie Boże co do ziemi

Jehowa Bóg stworzył ziemię w konkretnym celu. „Tak powiedział Jehowa, Stwórca niebios, On, prawdziwy Bóg, Ten, który ukształtował ziemię i który ją uczynił, który ją mocno ugruntował, który nie stworzył jej po prostu na nic, który ukształtował ją po to, żeby była zamieszkana: ‚Jam jest Jehowa i nie ma nikogo innego’” (Izajasza 45:18). Glob ziemski miał zatem być mieszkaniem dla ludzi. Zgodnie z wolą Boga ma tak być po wieczne czasy. „Założył ziemię na jej ustalonych miejscach; nic nią nie zachwieje po czas niezmierzony, na zawsze” (Psalm 104:5; 119:90).

To, co Jehowa postanowił w związku z ziemią, wyraźnie uwidacznia się w zleceniu, które dał pierwszej parze ludzkiej. Do Adama i Ewy powiedział: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię i opanujcie ją, a także podporządkujcie sobie ryby morskie i latające stworzenia niebios, i wszelkie żywe stworzenie, które się porusza po ziemi” (Rodzaju 1:28). Bóg powierzył ziemię Adamowi i Ewie, by na zawsze pozostała domem dla nich i dla ich potomstwa. Wiele stuleci później psalmista napisał: „Co się tyczy niebios — niebiosa należą do Jehowy, lecz ziemię dał synom ludzkim” (Psalm 115:16).

Skorzystanie z tych cudownych możliwości zależało jednak od tego, czy Adam i Ewa oraz ich potomstwo będą respektować władzę swego Stwórcy i Życiodawcy, Jehowy Boga, oraz czy chętnie Mu się podporządkują. Jehowa nie pozostawił co do tego żadnych wątpliwości, gdy dał pierwszemu człowiekowi następujący nakaz: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta. Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodzaju 2:16, 17). Nasi prarodzice mogli żyć w ogrodzie Eden pod warunkiem, że będą przestrzegać tego prostego i wyraźnego polecenia. Posłuszeństwo w tej sprawie byłoby wyrazem ich wdzięczności za wszystko, co otrzymali od swego niebiańskiego Ojca.

Kiedy Adam i Ewa wypowiedzieli Bogu posłuszeństwo i rozmyślnie złamali wspomniany zakaz, w gruncie rzeczy odwrócili się od Tego, któremu wszystko zawdzięczali (Rodzaju 3:6). W rezultacie utracili piękny rajski dom — i to nie tylko oni sami, lecz także ich potomstwo (Rzymian 5:12). Czy jednak ten akt nieposłuszeństwa zniweczył Boże zamierzenie co do ziemi?

Bóg się nie zmienia

Za pośrednictwem proroka Malachiasza Bóg oznajmił: „Ja bowiem jestem Jehowa; ja się nie zmieniłem” (Malachiasza 3:6). Zdaniem francuskiego biblisty Louis Filliona oświadczenie to jest ściśle związane z realizacją obietnic Bożych. Uczony ten napisał: „Jehowa mógł zgładzić swój buntowniczy lud; ponieważ jednak w sprawie swych obietnic jest niezmienny, mimo wszystko pozostanie wierny temu, co zapowiedział w przeszłości”. Bóg nie zapomni zatem o obietnicach złożonych jednostkom, narodom czy też całej ludzkości — w stosownym czasie je zrealizuje. „Pamięta o swym przymierzu aż po czas niezmierzony, o słowie, które nakazał, na tysiąc pokoleń” (Psalm 105:8).

Skąd jednak możemy mieć pewność, że pierwotne zamierzenie Jehowy co do ziemi się nie zmieniło? W swym natchnionym Słowie, Biblii, wielokrotnie wspomina On, że postanowił oddać ziemię w posiadanie posłusznej Mu ludzkości (Psalm 25:13; 37:9, 22, 29, 34). W Księdze tej znajdujemy też zapewnienie, że ludzie błogosławieni przez Jehowę będą mieszkać w bezpiecznym świecie — „będą siedzieć, każdy pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym” i „nikt nie będzie ich przyprawiał o drżenie” (Micheasza 4:4; Ezechiela 34:28). „Pobudują domy i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce”. Zaczną żyć w doskonałej harmonii nawet ze zwierzętami (Izajasza 11:6-9; 65:21, 25).

Pismo Święte w jeszcze inny sposób uzmysławia nam, jak ma wyglądać świat obiecany przez Boga. Opisuje pokój i bezpieczeństwo Izraelitów za panowania króla Salomona. W tamtych czasach „mieszkańcy Judy i Izraela dalej mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym, od Dan do Beer-Szeby, przez wszystkie dni Salomona” (1 Królów 4:25). Jak czytamy w Biblii, Jezus to ktoś „więcej niż Salomon”. O panowaniu Chrystusa psalmista proroczo napisał: „Za dni jego rozkwitnie prawy oraz obfitość pokoju, aż nie stanie księżyca”. W owym czasie „mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór” (Łukasza 11:31; Psalm 72:7, 16).

Jehowa Bóg, wierny swemu słowu, z pewnością nie tylko przekaże ludziom obiecane dziedzictwo, ale także zadba o to, by odzyskało ono pierwotną wspaniałość. W Księdze Objawienia 21:4 zapowiedziano, że w nowym świecie Bóg „otrze z (...) oczu [ludzi] wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie”. A zatem ziemia znowu będzie rajem! (Łukasza 23:43).

Jak otrzymać obiecane dziedzictwo

Ziemia stanie się rajem pod panowaniem Królestwa Bożego — niebiańskiego rządu, którego Władcą jest Jezus Chrystus (Mateusza 6:9, 10). Najpierw ‛doprowadzi ono do ruiny tych, którzy rujnują ziemię’ (Objawienie 11:18; Daniela 2:44). Następnie Jezus Chrystus, nazwany „Księciem Pokoju”, sprawi, że zgodnie z proroctwem „obfitości tej władzy książęcej i pokojowi nie będzie końca” (Izajasza 9:6, 7). Pod rządami Królestwa Bożego miliony ludzi, włącznie ze zmartwychwstałymi, będą mogły odziedziczyć ziemię (Jana 5:28, 29; Dzieje 24:15).

Komu przypadnie w udziale to wspaniałe dziedzictwo? Zwróć uwagę na wypowiedź Jezusa: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mateusza 5:5). Czym charakteryzują się tacy ludzie? Według definicji słownikowych „łagodny” to między innymi dobrotliwy, skłonny do zgody, życzliwy, delikatny; łagodność kojarzy się także z potulnością. Jednakże użyte tutaj greckie słowo ma głębsze znaczenie. Zdaniem biblisty Williama Barclaya mieści ono „w sobie pojęcie delikatności, ale takiej, za którą kryje się moc stali”. Określa nastawienie umysłu, które pozwala znieść każdą krzywdę bez uczucia rozgoryczenia czy chęci odwetu — a wszystko to dzięki bliskiej więzi z Bogiem, będącej dla takiej osoby źródłem siły (Izajasza 12:2; Filipian 4:13).

Człowiek łagodny i potulny we wszystkich dziedzinach życia pokornie przestrzega zasad Bożych; nie postępuje według własnego widzimisię ani nie ulega poglądom innych ludzi. Jest też gotów się uczyć i chętnie poddaje się szkoleniu zapewnianemu przez Jehowę. Psalmista Dawid napisał: „[Jehowa] sprawi, że potulni będą chodzić według jego sądowniczego rozstrzygnięcia, i będzie potulnych uczył swej drogi” (Psalm 25:9; Przysłów 3:5, 6).

Czy znajdziesz się wśród „łagodnie usposobionych”, którzy odziedziczą ziemię? Rzetelne studiowanie Słowa Bożego, poznawanie Jehowy i Jego woli oraz stosowanie nabytej wiedzy w praktyce umożliwi również tobie otrzymanie dziedzictwa: życia wiecznego na rajskiej ziemi (Jana 17:3).

[Ilustracja na stronie 5]

Zamierzenie Boga co do ziemi jest wyraźnie widoczne w zleceniu danym Adamowi i Ewie

[Ilustracja na stronach 6, 7]

Pokój i bezpieczeństwo za czasów Salomona stanowi przedsmak obiecanego nam dziedzictwa

[Prawa własności]

Owce i wzgórza w tle: Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.; oryks arabski: Hai-Bar, Yotvata, Izrael; oracz: Garo Nalbandian

[Ilustracja na stronie 7]

Przed nami nowy świat, w którym zapanuje prawość — czy się w nim znajdziesz?