Młodzi, rodzice mogą wam pomóc strzec waszych serc!

JAK myślisz, co jest najtrudniejszym zadaniem dla kapitana statku? Bezpieczne przepłynięcie ogromnego oceanu? Raczej nie. Do większości katastrof dochodzi na wodach przybrzeżnych, a nie na otwartym morzu. Wprowadzenie statku do portu może być bardziej ryzykowne niż wylądowanie samolotem. Dlaczego?

Zanim kapitan bezpiecznie doprowadzi statek do brzegu, musi uniknąć wszelkich zagrożeń czyhających w danym porcie. Omijając inne statki, musi uwzględnić prądy wodne, a także uważać na mielizny, skały lub wraki ukryte pod powierzchnią wody. Najtrudniej mu tego dokonać, jeśli wchodzi do danego portu pierwszy raz.

Aby pokonać przeszkody, mądry kapitan może skorzystać z usług pilota, który świetnie zna miejscowe wody. Pilot stoi z kapitanem na mostku i udziela cennych wskazówek. Wspólnie analizują zagrożenia i wąskimi torami wodnymi wprowadzają statek do portu.

Nieocenione umiejętności pilota ilustrują bezcenną pomoc dostępną dla chrześcijańskiej młodzieży, która musi żeglować po trudnych wodach życia. O jaką pomoc chodzi? Dlaczego jest potrzebna nastolatkom?

Wróćmy do przykładu statku. Jeśli jesteś młodym człowiekiem, przypominasz w pewnym sensie kapitana — będziesz musiał ująć ster życia w swoje ręce. Natomiast twoi rodzice odgrywają rolę pilota, starając się przeprowadzić cię przez niektóre z najtrudniejszych sytuacji, z jakimi się stykasz. W młodości może ci jednak być trudno przyjmować rady rodziców. Dlaczego?

Problem często tkwi w sercu. Symboliczne serce może nakłaniać cię do czynienia tego, co zabronione, lub do przeciwstawiania się temu, co rzekomo ogranicza twą wolność. Biblia mówi: „Skłonność serca człowieka jest zła od samej jego młodości” (Rodzaju 8:21). Jehowa wyraźnie ostrzega, że czekają cię trudne chwile: „Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i nieobliczalne” (Jeremiasza 17:9). Nie dość, że pojawiają się w nim niewłaściwe pragnienia, to jeszcze może skłonić młodego człowieka do myślenia, iż wie coś lepiej od rodziców, choć przecież mają oni znacznie większe doświadczenie. Istnieją jednak ważne powody, by płynąc przez młodzieńcze lata, zabiegać o pomoc rodziców.

 Dlaczego słuchać rodziców?

Przede wszystkim to Jehowa, Twórca rodziny, nakazuje ci słuchać ojca i matki (Efezjan 3:15). Ponieważ właśnie im powierzył opiekę nad tobą, udziela młodzieży następującej rady: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna” (Efezjan 6:1-3, Biblia warszawska; Psalm 78:5). Choć może masz już kilkanaście lat, rodzice wciąż są zobowiązani zapewniać ci kierownictwo, ty zaś powinieneś ich słuchać. Kiedy apostoł Paweł pisał, że dzieci mają być posłuszne rodzicom, użył greckiego słowa, które można odnieść do chłopców i dziewcząt w każdym wieku. A w Ewangelii według Mateusza 23:37 zanotowano słowa Jezusa, który nazwał mieszkańców Jerozolimy „dziećmi”, chociaż większość z nich była już dorosła.

Wielu starożytnych sług Bożych okazywało rodzicom posłuszeństwo jeszcze długo po osiągnięciu wieku dojrzałego. Jakub, choć już był dorosły, rozumiał, że powinien posłuchać ojca i nie żenić się z kobietą, która nie oddaje czci Jehowie (Rodzaju 28:1, 2). Niewątpliwie Jakub zauważył też, że gdy jego brat poślubił pogańskie kobiety z Kanaanu, sprawił tym ojcu i matce wielki ból (Rodzaju 27:46).

Twoi chrześcijańscy rodzice nie tylko są zobowiązani przez Boga do zapewniania ci kierownictwa, ale też chyba najlepiej się nadają na doradców — przede wszystkim dlatego, że dobrze cię znają i już nieraz dowiedli swej niesamolubnej miłości do ciebie. Podobnie jak pilot na statku, mają bogate doświadczenie. Sami też doskonale wiedzą, czym są ‛pragnienia przydarzające się w młodości’. A jako prawdziwi chrześcijanie osobiście przekonali się o wartości stosowania w życiu zasad biblijnych (2 Tymoteusza 2:22).

Mając na wyciągnięcie ręki tak doświadczonych pomocników, zdołasz sobie poradzić nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Weźmy choćby pod uwagę kontakty z osobami płci odmiennej. Jakiej pomocy mogą ci udzielić chrześcijańscy rodzice w tak delikatnej sprawie?

Zainteresowanie płcią przeciwną

Pilot doradza kapitanowi statku, jak ominąć mielizny. Są one miękkie, lecz bardzo zdradliwe, bo ciągle zmieniają swe położenie. Podobnie rodzice zapewne będą chcieli, byś stronił od sytuacji mogących się okazać emocjonalną pułapką. Na przykład wiedzą, jak silny i trudny do opanowania bywa pociąg do płci przeciwnej. Gdy się go rozbudzi, może doprowadzić do katastrofy.

O tym, jak groźne jest żeglowanie zbyt blisko niebezpiecznych miejsc, świadczy przykład Diny. Być może do szukania towarzystwa dziewcząt kananejskich, lekceważących normy moralne, skłoniła ją ciekawość i chęć dobrej zabawy. Na początku wyglądało to niewinnie, ale skończyło się tragedią — Dina została zgwałcona przez „najbardziej poważanego” młodzieńca w mieście (Rodzaju 34:1, 2, 19).

Takie zagrożenia nasilają się w dzisiejszym świecie, oszalałym na punkcie seksu (Ozeasza 5:4). Większość młodych może dawać do zrozumienia, że zabawa z osobą płci przeciwnej to najbardziej ekscytująca rozrywka. Serce może ci zacząć bić szybciej, gdy pomyślisz o przebywaniu sam na sam z kimś atrakcyjnym. Ale kochający rodzice będą próbowali  cię chronić przed towarzystwem młodych, którzy nie przestrzegają zasad Bożych.

Laura przyznaje, że ciekawość niejednokrotnie zaślepia nastolatków, wskutek czego nie dostrzegają zagrożeń. „Koleżanki z klasy opowiadają, że tańczyły do późnej nocy z fantastycznymi chłopakami i że było to niezapomniane przeżycie. Oczywiście często przesadzają, ale mimo wszystko jestem ciekawa, jak to jest, i zastanawiam się, czy przypadkiem nie omija mnie wspaniała zabawa. Wiem, że rodzice słusznie zabraniają mi chodzić w takie miejsca, ale pokusa jest silna”.

Statek nie ma hamulców, więc zatrzymanie go wymaga czasu. Rodzice wiedzą, że podobnie jest z namiętnością. Młodzieńca owładniętego niepohamowaną żądzą przyrównano w Księdze Przysłów do byka prowadzonego na rzeź (Przysłów 7:21-23). Z pewnością nie chciałbyś, żeby przydarzyło ci się coś takiego — coś, co doprowadziłoby cię do katastrofy pod względem emocjonalnym i duchowym. Być może rodzice zauważą moment, w którym serce zaczyna cię zwodzić, i postanowią udzielić ci rady. Czy okażesz się mądry i usłuchasz ich, unikając w ten sposób nieszczęścia? (Przysłów 1:8; 27:12).

Wsparcie ze strony rodziców jest potrzebne również wtedy, gdy zmagasz się z presją otoczenia. Na jaką pomoc możesz liczyć?

Przemożny wpływ rówieśników

Silne prądy lub fale mogą zepchnąć statek z kursu. Aby im przeciwdziałać, trzeba korygować kierunek statku. Podobnie jeśli nie przedsięweźmiesz środków zapobiegawczych, być może pod wpływem rówieśników zostaniesz zepchnięty z duchowego kursu.

Jak pokazują przeżycia Diny, jeśli ktoś „przyjaźni się z głupcem, nie wyjdzie mu to na dobre” (Przysłów 13:20, Biblia Warszawsko-Praska). Pamiętaj, że według Biblii „głupiec” to ktoś, kto nie zna Jehowy albo nie chce chodzić Jego drogami.

Nie jest jednak łatwo mieć odmienny punkt widzenia lub postępować inaczej niż koledzy. María José wyjaśnia: „Pragnęłam  czuć się akceptowana przez innych młodych. Nie chciałam się od nich odróżniać, więc starałam się ich jak najściślej naśladować”. Rówieśnicy mogą na ciebie wpływać nawet niezauważalnie — w kwestii doboru muzyki, ubioru, a nawet mowy. Zapewne dobrze się czujesz w towarzystwie kolegów i koleżanek w twoim wieku. Jest to najzupełniej normalne, ale naraża cię na ich wpływ, który może być niszczący (Przysłów 1:10-16).

Caroline przypomina sobie, jakiej presji musiała stawić czoła kilka lat temu: „Już w wieku 13 lat większość koleżanek miała chłopaków i namawiała mnie do tego samego. Ale mama pomogła mi przetrwać te trudne chwile. Całymi godzinami słuchała mnie, przekonywała i pomagała mi dostrzec potrzebę poczekania z takimi znajomościami do czasu, aż będę dojrzalsza”.

Podobnie jak matka Caroline, również twoi rodzice mogą uznać, że powinni cię ostrzec przed presją rówieśników, a nawet zabronić ci pewnych zajęć lub przyjaźni. Nathan pamięta, że z tego powodu nieraz poróżnił się z rodzicami. „Koledzy często mnie gdzieś zapraszali, ale rodzice nie chcieli, żebym spędzał czas w dużych grupach lub na imprezach, na których nie było żadnego nadzoru. Nie mogłem wtedy zrozumieć, dlaczego inni rodzice dają swoim dzieciom więcej swobody”.

Nathan pojął to nieco później. Przyznaje: „Wiem, że w moim wypadku ‛głupota była przywiązana do serca chłopca’. Ta głupota łatwo się ujawnia, gdy chłopcy znajdą się w grupie. Ktoś zrobi coś złego, następny prześciga go o krok, a trzeci posuwa się jeszcze dalej. Wkrótce dołącza do nich cała reszta. W pułapkę tę mogą wpaść nawet młodzi, którzy uważają się za sług Jehowy” (Przysłów 22:15).

Nathan i María José musieli stoczyć walkę ze swoim sercem, gdy rodzice nie pozwolili im robić tego, do czego namawiali ich rówieśnicy. Okazali jednak posłuszeństwo i później byli z tego powodu zadowoleni. Przysłowie mówi: „Nakłoń swego ucha i słuchaj słów mędrców, byś skierował swe serce ku mej wiedzy” (Przysłów 22:17).

Darz rodziców szacunkiem

Statkiem przechylonym na jedną stronę trudno sterować, a w dodatku grozi mu przewrócenie. Z powodu naszej niedoskonałej natury wszyscy miewamy samolubne, niewłaściwe skłonności. Jednak mimo to młodzi mogą bezpiecznie zawinąć do portu, jeśli dokładnie stosują się do wskazówek rodziców.

Rodzice mogą na przykład pomóc ci odrzucić myśl, że jest coś pośredniego między wąską drogą prowadzącą do życia a szeroką  drogą prowadzącą do zagłady (Mateusza 7:13, 14). Podobnie nierealistyczny jest pomysł, że można zrobić kroczek na złą drogę i wcale nie iść dalej, skosztować czegoś, ale bez połykania. Kto usiłuje tak czynić, ten niejako ‛utyka, mając dwa różne poglądy’ — do pewnego stopnia służy Jehowie, ale kocha też rzeczy, które oferuje świat. Nietrudno wtedy o upadek pod względem duchowym (1 Królów 18:21; 1 Jana 2:15). Dlaczego tak się dzieje? Z powodu naszych grzesznych skłonności.

Jeśli ulegamy niewłaściwym pragnieniom, przybierają one na sile. ‛Zdradliwe serce’ nie zadowoli się jednym kęsem. Będzie się domagało kolejnych (Jeremiasza 17:9). Kiedy zaczniemy dryfować pod względem duchowym, świat będzie wywierał na nas coraz większy wpływ (Hebrajczyków 2:1). Możesz nie zauważyć, że nabrałeś duchowego przechyłu, ale zapewne dostrzegą to twoi chrześcijańscy rodzice. Co prawda nie znają się na obsłudze komputera tak dobrze jak ty, ale o zdradliwym sercu wiedzą więcej, niż byś się spodziewał. Chcą ci pomóc ‛prowadzić twe serce drogą’, która wiedzie do życia (Przysłów 23:19).

Oczywiście nierozsądnie byłoby oczekiwać, że rodzice idealnie ocenią wszystkie sytuacje, gdy udzielają ci wskazówek w różnych kwestiach, na przykład w sprawie muzyki, rozrywki i ubioru. Być może nie są tak mądrzy jak Salomon ani tacy cierpliwi jak Hiob. Podobnie jak pilot statku, mogą czasami popełniać błędy wskutek przesadnej ostrożności. Ale jeżeli zwracasz uwagę na ‛ojcowskie karcenie i nie porzucasz prawa swej matki’, ich kierownictwo okaże się nieocenione (Przysłów 1:8, 9).

Inni młodzi mogą się wypowiadać o swych rodzicach lekceważąco. Jeżeli jednak twoi rodzice starają się postępować zgodnie z Pismem Świętym, to będą przy tobie w każdej sytuacji, w każdej chwili, bez względu na okoliczności. Tak jak kapitan potrzebuje doświadczonego pilota, tak ty potrzebujesz rodziców, żeby tobą mądrze pokierowali. Nagroda, której dzięki temu dostąpisz, przechodzi wszelkie wyobrażenie.

„Gdy mądrość wejdzie do twego serca i poznanie stanie się miłe twej duszy, strzec cię będzie umiejętność myślenia, chronić cię będzie rozeznanie, by cię ratować od złej drogi, od męża mówiącego rzeczy przewrotne, od tych, którzy opuszczają ścieżki prostolinijności, żeby chodzić drogami ciemności. Prostolinijni bowiem będą przebywać na ziemi i nienaganni będą na niej pozostawieni” (Przysłów 2:10-13, 21).

[Ilustracja na stronie 22]

Pod wpływem rówieśników możesz zboczyć z duchowego kursu

[Ilustracja na stronie 23]

Pamiętaj, co się przytrafiło Dinie

[Ilustracja na stronie 24]

Niczym kapitan okrętu, który potrzebuje rad doświadczonego pilota, zabiegaj o kierownictwo rodziców

[Prawa własności do ilustracji, strona 24]

Zdjęcie: www.comstock.com