Jakie znaczenie ma dla nas pokora Jehowy?

DAWID doświadczył w życiu różnych przeciwności. Wiele wycierpiał z rąk zazdrosnego teścia, króla Saula, który trzykrotnie próbował przebić go włócznią i przez całe lata nieubłaganie go ścigał, tak iż ten musiał wieść tułacze życie (1 Samuela 18:11; 19:10; 26:20). Ale Jehowa dowiódł, że jest z Dawidem. Ochraniał go nie tylko przed Saulem, lecz także przed innymi wrogami. Pozwala nam to zrozumieć odczucia, którym Dawid dał wyraz w pieśni: „Jehowa jest mą urwistą skałą i moją twierdzą, i Sprawcą mego ocalenia. I dasz mi [Jehowo] swą tarczę wybawienia, a pokora twoja czyni mnie wielkim” (2 Samuela 22:2, 36). Dawid stał się w Izraelu kimś wielkim. Ale jaki związek miała z tym pokora Jehowy?

Gdy Pismo Święte przypisuje Jehowie pokorę, nie oznacza to bynajmniej, jakoby miał On jakieś ograniczenia albo komuś podlegał. Ta wspaniała cecha świadczy raczej o głębokim współczuciu i miłosierdziu dla ludzi, którzy szczerze pragną zyskać Jego uznanie. W Psalmie 113:6, 7 czytamy: „[Jehowa] zniża się, by spojrzeć na niebo i ziemię, podnosząc maluczkiego nawet z prochu”. Według innych przekładów „schyla się On, by zobaczyć” albo „korzy się On, by patrzeć” (Today’s English Version; Young’s Literal Translation of the Holy Bible). A zatem Jehowa niejako ‛schylił się’ z niebios albo ‛ukorzył się’, aby zwrócić uwagę na Dawida — niedoskonałego, lecz pokornego człowieka, który pragnął Mu służyć. Dlatego Dawid z przekonaniem oświadczył: „Jehowa jest wysoko, a jednak widzi pokornego” (Psalm 138:6). Stwórca okazywał Dawidowi miłosierdzie, cierpliwość i współczucie, co stanowi źródło pokrzepienia dla wszystkich, którzy pragną wykonywać wolę Bożą.

Chociaż Jehowa jako Suwerenny Władca zajmuje najwyższą pozycję we wszechświecie, żywo interesuje się każdym z nas. Daje nam to pewność, że możemy liczyć na Jego niezawodną pomoc nawet w najtrudniejszej sytuacji. Nie musimy się obawiać, że o nas zapomni. W odniesieniu do członków starożytnego narodu izraelskiego  słusznie powiedziano, że Jehowa ‛pamiętał o nich podczas ich poniżenia: bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony’ (Psalm 136:23).

Podobnie jak niegdyś Dawid, również nowożytni słudzy Jehowy czasami zmagają się z trudnościami. Bywamy przedmiotem szyderstw ze strony ludzi nieznających Boga, ogranicza nas słabe zdrowie albo bolejemy z powodu śmierci kogoś bliskiego. Niezależnie od sytuacji, możemy ze szczerym sercem zwracać się do Jehowy w modlitwie, błagając o miłosierdzie. Jehowa ‛schyli się’, by spojrzeć na nas i wysłuchać naszych modlitw. Natchniony psalmista napisał: „Oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku wołającym o pomoc” (Psalm 34:15). Czyż rozmyślanie nad ujmującą pokorą Jehowy nie krzepi naszych serc?

[Ilustracje na stronie 30]

Jehowa wysłuchiwał modlitw Dawida i równie chętnie wysłuchuje nas