Pytania czytelników

Jak zbór chrześcijański zapatruje się na obżarstwo?

Słowo Boże potępia zarówno pijaństwo, jak i obżarstwo jako zachowania, których nie da się pogodzić ze służeniem Bogu. Dlatego kogoś, kto oddaje się obżarstwu i nie okazuje skruchy, zbór chrześcijański traktuje podobnie jak nałogowego pijaka. Osoby takie nie mogą być członkami chrześcijańskiej społeczności.

Księga Przysłów 23:20, 21 oświadcza: „Nie bywaj wśród upijających się winem, wśród obżerających się mięsem. Bo pijak i żarłok popadną w ubóstwo, a ospałość odzieje człowieka w same łachmany”. W Księdze Powtórzonego Prawa 21:20 czytamy o człowieku „upartym i buntowniczym”, który według Prawa Mojżeszowego zasługiwał na śmierć. Nazwano go w tym wersecie „żarłokiem i pijakiem”. Jak więc widać, w starożytnym Izraelu obżarstwo uważano za niedopuszczalne dla ludzi pragnących służyć Bogu.

Ale czym jest obżarstwo i co na ten temat mówią Chrześcijańskie Pisma Greckie? Żarłok to ktoś, kto chciwie przebiera miarę w jedzeniu i piciu. Obżarstwo jest formą chciwości, a jak uczy Biblia, „chciwcy” nie odziedziczą Królestwa Bożego (1 Koryntian 6:9, 10; Filipian 3:18, 19; 1 Piotra 4:3). Poza tym kiedy apostoł Paweł przestrzegł chrześcijan przed  dopuszczaniem się „uczynków ciała”, wspomniał o „pijatykach, hulankach i tym podobnych rzeczach” (Galatów 5:19-21). Objadanie się często towarzyszy pijatykom i hulankom, z pewnością też należy do wspomnianych przez Pawła „tym podobnych rzeczy”. Tak jak to jest w wypadku dopuszczania się innych „uczynków ciała”, chrześcijanin znany z obżarstwa i uparcie odmawiający zmiany postępowania powinien być usunięty ze zboru (1 Koryntian 5:11, 13). *

Chociaż Słowo Boże stawia pijaka na równi z żarłokiem, pijaństwo łatwiej dostrzec, bo jego oznaki są zazwyczaj wyraźnie widoczne. O wiele trudniej jest ocenić, w którym momencie ktoś staje się notorycznym żarłokiem, bo nie można się sugerować samym wyglądem. Dlatego rozważanie takich spraw wymaga od starszych zboru rozwagi i wnikliwości.

Na przykład oznaką obżarstwa może być otyłość, ale wcale nie musi tak być w każdym wypadku. Nadwaga nierzadko bywa skutkiem jakiejś choroby. Mogą się do niej przyczynić również czynniki dziedziczne. Trzeba też pamiętać, że otyłość to stan fizyczny, natomiast obżarstwo to przejaw niewłaściwego nastawienia. Otyłość definiuje się jako „zbyt dużą tuszę, tęgość wynikającą z nadmiernego odkładania się tkanki tłuszczowej w organizmie” (Słownik języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka), podczas gdy obżarstwo to chciwe i nadmierne objadanie się. A zatem o obżarstwie świadczy nie waga ciała, lecz stosunek do jedzenia. Żarłok może mieć normalną wagę, a nawet być szczupły. Poza tym opinie na temat tego, jaka waga lub kształty ciała są idealne, różnią się w zależności od kraju i środowiska.

Jakie są oznaki obżarstwa? Żarłok z reguły wykazuje brak umiaru, objada się nawet do tego stopnia, że robi mu się niedobrze lub wręcz jest chory z przejedzenia. Swym brakiem panowania nad sobą zdradza, że nie przejmuje się hańbą, jaką ściąga na Jehowę i Jego lud (1 Koryntian 10:31). Jednakże kogoś, komu sporadycznie zdarza się przebrać miarę w jedzeniu, nie powinno się automatycznie uważać za „chciwca” (Efezjan 5:5). Mimo to, zgodnie z Listem do Galatów 6:1, chrześcijanin taki może potrzebować pomocy. Paweł napisał: „Bracia, jeśli nawet jakiś człowiek uczyni fałszywy krok, zanim to sobie uświadomi — wy, którzy macie kwalifikacje duchowe, próbujcie skorygować takiego w duchu łagodności”.

Dlaczego rady biblijne, by unikać przejadania się, są ważne zwłaszcza dzisiaj? Ponieważ szczególnie w odniesieniu do naszych czasów Jezus ostrzegł: „Zwracajcie uwagę na samych siebie, żeby wasze serca nigdy nie stały się ociężałe wskutek przejadania się i nadmiernego picia, i trosk życiowych i żeby ów dzień nagle was nie zaskoczył jak sidło” (Łukasza 21:34, 35). Unikanie obżarstwa to jeden z istotnych sposobów odrzucania stylu życia śmiertelnie niebezpiecznego pod względem duchowym.

Zachowywanie umiaru jest cennym chrześcijańskim przymiotem (1 Tymoteusza 3:2, 11). Dlatego Jehowa z pewnością udzieli pomocy tym, którzy szczerze starają się stosować do biblijnych rad dotyczących umiaru w jedzeniu i piciu (Hebrajczyków 4:16).

[Przypis]