Czy zjedzenie chlebów pokładnych przez Dawida i jego ludzi wskazuje na to, że w trudnej sytuacji można bezkarnie łamać prawo Boże? (1 Samuela 21:1-6).

Jak czytamy w Księdze Kapłańskiej 24:5-9, chleby pokładne, które co sabat zastępowano świeżymi, były przeznaczone wyłącznie dla kapłanów. Uważano je za święte i dlatego stanowiły posiłek tych mężczyzn zajętych służbą dla Boga. Spożywanie ich przez zwykłych ludzi lub po prostu dla przyjemności było czymś nie do pomyślenia. Jednak kapłan Achimelech nie zgrzeszył, gdy podzielił się chlebem pokładnym z Dawidem i jego towarzyszami.

Wyglądało na to, że Dawid otrzymał od króla Saula jakieś szczególne zadanie. On i jego ludzie byli głodni. Achimelech upewnił się, czy są czyści pod względem ceremonialnym. Ściśle biorąc, spożywanie przez nich chlebów pokładnych było niezgodne z Prawem, nie kolidowało jednak z podstawowym przeznaczeniem tego chleba. W zaistniałych okolicznościach Achimelech mógł wyjątkowo odstąpić od reguły. Nawet Jezus Chrystus powołał się na to wydarzenie dla unaocznienia faryzeuszom, jak niestosowna była ich nazbyt sztywna interpretacja prawa o sabacie (Mateusza 12:1-8).

Z powyższych rozważań nie wynika jednak, jakoby w trudnym położeniu wolno było łamać prawo Boże. Na przykład w czasie walk między wojskiem izraelskim a Filistynami sytuacja mogła się wydawać krytyczna. Król Saul oznajmił: „Przeklęty człowiek, który zje chleb przed wieczorem, dopóki nie wywrę pomsty na moich nieprzyjaciołach!” W Biblii czytamy dalej: „Tego dnia bili Filistynów”. Ponieważ wojownicy byli zmęczeni walką i głodni, ‛lud zarzynał zwierzęta na ziemi i zabrał się do jedzenia z krwią’ (1 Samuela 14:24, 31-33). Zgrzeszyli przeciw Jehowie, łamiąc Jego prawo co do krwi. A przecież Bóg pozwolił robić użytek z krwi tylko w celu ‛dokonania przebłagania’ za grzechy (Kapłańska 17:10-12; Rodzaju 9:3, 4). Jehowa okazał grzesznikom miłosierdzie i przyjął specjalne ofiary przebłagania (1 Samuela 14:34, 35).

A zatem Stwórca oczekuje, że niezależnie od okoliczności będziemy się posłusznie stosować do Jego praw. Apostoł Jan oświadczył: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań” (1 Jana 5:3).

[Ilustracja na stronie 30]

Co sabat umieszczano w przybytku świeże chleby pokładne