„Otwierasz swą rękę i zaspokajasz pragnienie wszystkiego, co żyje” (PSALM 145:16).

1-3. Jaka nadzieja przyświeca niejednej osobie? Podaj przykłady.

DZIEWIĘCIOLETNI Christopher i jego brat wraz z wujkiem, ciocią i dwoma kuzynami spędzili ranek na pełnieniu chrześcijańskiej służby kaznodziejskiej w okolicy Manchesteru. Czasopismo Przebudźcie się! relacjonuje, co się stało później: „Po południu wyjechali na wycieczkę krajoznawczą do Blackpool, pobliskiego uzdrowiska nadmorskiego. Wszyscy sześcioro znaleźli się w grupie 12 osób, które zginęły na miejscu w katastrofie samochodowej nazwanej przez policję ‚prawdziwą masakrą’”.

² Wieczorem w przeddzień tragedii rodzina ta uczestniczyła w zborowym studium książki. Akurat omawiano temat śmierci. „Christopher zawsze był rozsądnym chłopcem” — wspominał później jego ojciec. „Tego wieczora rzeczowo mówił o nowym świecie i swojej nadziei na przyszłość. W trakcie dyskusji powiedział nagle: ‚Chociaż śmierć sprawia ból, pięknie jest być Świadkiem Jehowy, bo ma się pewność, że kiedyś znowu zobaczymy się tu na ziemi’. Nikomu z obecnych nie przyszło wtedy do głowy, jak pamiętne okażą się te słowa”. *

³ Kilkadziesiąt lat wcześniej, w roku 1940, austriacki Świadek imieniem Franz został skazany na śmierć za to, że odmówił sprzeniewierzenia się Jehowie. Przed zgilotynowaniem napisał do matki z berlińskiego więzienia: „Wiem, że gdybym złożył przysięgę [wojskową], popełniłbym grzech zasługujący na śmierć. Wyrządziłbym sobie krzywdę. Nie byłoby dla mnie zmartwychwstania. (...) No cóż, kochana Mamo oraz wszyscy moi bracia i moje siostry! Dzisiaj usłyszałem wyrok i niech Was to nie przerazi — skazano mnie na śmierć. Zostanę stracony jutro rano. Bóg dodaje mi sił, tak jak wszystkim prawdziwym chrześcijanom w przeszłości. (...) Jeśli będziecie trwać niewzruszenie aż do śmierci, to spotkamy się podczas zmartwychwstania. (...) Do zobaczenia”. *

4. Jak oddziałują na ciebie powyższe relacje i nad czym się teraz zastanowimy?

⁴ Nadzieja zmartwychwstania miała dla Christophera i Franza wielkie znaczenie. Obaj byli jej całkowicie pewni. Jakże chwytają nas za serce powyższe relacje! Aby pogłębić swą wdzięczność dla Jehowy i umocnić nadzieję na zmartwychwstanie, zastanówmy się, dlaczego ma ono nastąpić i jak ta świadomość powinna wpływać na każdego z nas.

Wizja zmartwychwstania ziemskiego

5, 6. Czego się dowiadujemy z wizji opisanej przez apostoła Jana w Objawieniu 20:12, 13?

⁵ W wizji dotyczącej Tysiącletniego Panowania Chrystusa Jezusa apostoł Jan oglądał ziemskie zmartwychwstanie. Opisał je tak: „Ujrzałem umarłych, wielkich i małych (...). I wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, i śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy się w nich znajdowali” (Objawienie 20:12, 13). Niezależnie od zajmowanej wcześniej pozycji, uwolnieni zostaną wszyscy  zmarli — „wielcy” i „mali” — przebywający w Hadesie (Szeolu), powszechnym grobie ludzkości. W tym czasie do życia powrócą również wszyscy, którzy dosłownie zginęli w morzu. To zachwycające wydarzenie stanowi część zamierzenia Jehowy.

⁶ Tysiącletnie rządy Chrystusa rozpoczną się od związania Szatana i wtrącenia go do otchłani. W tym czasie nie będzie on mógł działać i nie wprowadzi w błąd żadnego ze zmartwychwstałych ani z tych, którzy przeżyją wielki ucisk (Objawienie 20:1-3). Tysiąc lat może ci się wydawać długim okresem, ale dla Jehowy jest to zaledwie „jak jeden dzień” (2 Piotra 3:8).

7. Na jakiej podstawie ludzie będą sądzeni podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa?

⁷ Zgodnie z tą wizją Tysiącletnie Panowanie Chrystusa będzie czasem sądu. Apostoł Jan napisał: „Ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój; jest to zwój życia. I umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków. (...) I byli sądzeni każdy z osobna — według swych uczynków” (Objawienie 20:12, 13). Zauważmy, że podstawą osądu jest nie to, co dana osoba zrobiła lub czego nie zrobiła przed śmiercią (Rzymian 6:7). Wspomniano tu o „zwojach”, które mają być dopiero otwarte. Zapisanie czyjegoś imienia w „zwoju życia” będzie zależało od tego, jak ktoś taki będzie postępował po zapoznaniu się z treścią tych zwojów.

„Zmartwychwstanie życia” lub „zmartwychwstanie sądu”

8. Jakie dwie perspektywy będą mieć przed sobą zmartwychwstali?

⁸ Wcześniej w wizji Jana wspomniano, że Jezus posiada „klucze śmierci i Hadesu” (Objawienie 1:18). Jest „Naczelnym Pełnomocnikiem w sprawie życia”, mającym „sądzić żywych i umarłych” (Dzieje 3:15; 2 Tymoteusza 4:1). Jak to zrobi? Najpierw przywróci do życia tych, którzy śpią snem śmierci. Jezus oświadczył słuchającym go tłumom: „Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego [Syna Człowieczego] głos i wyjdą: ci, którzy czynili to, co dobre, na zmartwychwstanie życia; ci, którzy się dopuszczali tego, co podłe, na zmartwychwstanie sądu” (Jana 5:28-30). Jaka więc przyszłość czeka bogobojnych mężczyzn i kobiety z minionych czasów?

9. (a) Czego dowiedzą się ludzie wzbudzeni z martwych? (b) Jaka działalność edukacyjna nabierze wówczas ogromnego rozmachu?

⁹ Kiedy tamci lojalni słudzy Boży powrócą do życia, przekonają się, że obietnice, którym zaufali, stały się rzeczywistością. Jakże ciekawi będą, kto się okazał Potomkiem niewiasty Bożej, wspomnianym w pierwszym proroctwie biblijnym z Księgi Rodzaju 3:15! Jakże się ucieszą, że obiecany Mesjasz, Jezus, wytrwał w wierności aż do ofiarnej śmierci i dał swe życie jako okup! (Mateusza 20:28). A osoby witające zmartwychwstałych z wielką radością wyjaśnią im, że ofiara okupu stanowi wyraz niezasłużonej życzliwości i miłosierdzia Jehowy. Kiedy wskrzeszeni zobaczą, jak Królestwo Boże realizuje zamierzenie Jehowy co do ziemi, niewątpliwie całym sercem zapragną Go wysławiać. Będą mogli na wiele sposobów dać wyraz swej miłości do niebiańskiego Ojca i do Jego Syna. Wszyscy żyjący z zapałem wezmą udział w ogromnym dziele edukacyjnym, dzięki któremu miliardy zmartwychwstałych otrzymają niezbędne pouczenia, by móc skorzystać z ofiary okupu.

10, 11. (a) Jaka możliwość otworzy się przed wszystkimi ludźmi na ziemi podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa? (b) Jak powinno to na nas wpływać?

¹⁰ Zmartwychwstały Abraham będzie mógł rozkoszować się warunkami życia pod panowaniem „miasta”, którego wyczekiwał (Hebrajczyków 11:10). Jakże szczęśliwy będzie  wierny Hiob, kiedy się dowie, że jego przykład umacniał innych sług Jehowy przechodzących próby lojalności! A Daniel niewątpliwie będzie niezwykle ciekawy, jak się spełniły zapisane przez niego natchnione proroctwa.

¹¹ Wszyscy, którzy znajdą się w sprawiedliwym nowym świecie — dzięki zmartwychwstaniu lub przeżyciu wielkiego ucisku — będą się dowiadywać wielu rzeczy o zamierzeniu Jehowy co do ziemi i jej mieszkańców. Mając widoki na bezkresne życie i wychwalanie Jehowy przez całą wieczność, będą z prawdziwą przyjemnością korzystać z tego tysiącletniego programu edukacyjnego. Ale najważniejsze będzie to, czy każdy z nas osobiście dostosuje się do wymagań zawartych w nowych zwojach. Czy wprowadzimy w czyn to, czego się nauczymy? Czy weźmiemy sobie do serca ważne informacje, które dodadzą nam sił do odparcia ostatecznej próby Szatana, usiłującego odwieść nas od prawdy?

12. Co pomoże wszystkim ludziom wziąć pełny udział w działalności edukacyjnej i przekształcaniu ziemi w raj?

¹² Nie należy też zapominać o wspaniałych błogosławieństwach wynikających z zastosowania dobrodziejstw Chrystusowej ofiary okupu. Przywróceni do życia będą wolni od chorób i ułomności (Izajasza 33:24). Krzepkie ciało i doskonałe zdrowie pozwoli wszystkim mieszkańcom nowego świata brać pełny udział w działalności nauczania o drodze życia miliardów zmartwychwstałych. Będą również uczestniczyć w największym przedsięwzięciu na ziemi — przekształcaniu całej naszej planety w raj, przysparzający chwały Jehowie.

13, 14. W jakim celu Szatan zostanie uwolniony i co może z tego wyniknąć dla każdego z nas?

¹³ Kiedy Szatan zostanie uwolniony z otchłani na czas ostatecznej próby, będzie usiłował jeszcze raz zwieść ludzkość. Jak czytamy w Księdze Objawienia 20:7-9, wszystkie ‛wprowadzone w błąd narody’, czyli grupy ludzi, którzy poddadzą się jego nikczemnemu wpływowi, spotka zagłada: ‛Z nieba zstąpi ogień i ich pożre’. Dla tych, którzy powrócą do życia podczas Tysiącletniego Królestwa, lecz się zbuntują i zostaną zniszczeni, ich wskrzeszenie okaże się zmartwychwstaniem potępiającego sądu. Natomiast wskrzeszeni, którzy pozostaną niezłomni, otrzymają dar życia wiecznego. Ich zmartwychwstanie okaże się „zmartwychwstaniem życia” (Jana 5:29).

¹⁴ A jak nadzieja zmartwychwstania pokrzepia nas już dzisiaj? I co musimy robić, by w przyszłości móc skorzystać ze związanych z nią dobrodziejstw?

Wnioski dla nas

15. Jak już dzisiaj pomaga nam wiara w zmartwychwstanie?

¹⁵ Być może niedawno zmarł ktoś z twoich bliskich i teraz starasz się dojść do siebie po tej ogromnej stracie. Nadzieja zmartwychwstania daje spokój wewnętrzny i siłę, której nie mają osoby nieznające prawdy biblijnej. Paweł pocieszał Tesaloniczan: „Nie chcemy, żebyście byli w niewiedzy co do zasypiających w śmierci; abyście się nie smucili jak pozostali, którzy nie mają nadziei” (1 Tesaloniczan 4:13). Czy potrafisz sobie wyobrazić siebie w nowym świecie, jak witasz zmartwychwstałych? Już dziś pokrzepiaj się rozmyślaniem o perspektywie ponownego spotkania z bliskimi.

16. Co niewątpliwie będą czuły osoby, które dostąpią zmartwychwstania?

¹⁶ Możliwe, że obecnie dotkliwie odczuwasz na sobie skutki buntu Adama, na przykład cierpiąc na jakąś chorobę. Nie pozwól, by ta trudna sytuacja przesłoniła ci wspaniałe widoki na to, że możesz zmartwychwstać i przebudzić się w nowym świecie do życia w doskonałym zdrowiu. Kiedy otworzysz oczy i zobaczysz twarze witających cię ludzi,  razem z tobą cieszących się z twojego zmartwychwstania, z pewnością będziesz dziękować Jehowie za Jego lojalną życzliwość.

17, 18. Jakie dwie ważne sprawy powinniśmy wziąć sobie do serca?

¹⁷ Zanim to jednak nastąpi, weźmy pod uwagę dwie sprawy. Po pierwsze, już teraz musimy z całego serca służyć Jehowie. Kiedy ofiarnym życiem naśladujemy naszego Mistrza, Jezusa Chrystusa, dowodzimy miłości do Jehowy i do bliźnich. Choćbyśmy w wyniku sprzeciwu lub prześladowań mieli stracić wszystkie środki utrzymania lub wolność, będziemy zdecydowani pozostać niezłomni w wierze — bez względu na to, jakie by nas spotkały próby. Gdyby wrogowie grozili nam śmiercią, nadzieja zmartwychwstania podniesie nas na duchu i doda nam sił do zachowywania lojalności względem Jehowy i Jego Królestwa. Jeśli więc gorliwie uczestniczymy w dziele głoszenia o tym Królestwie oraz czynienia uczniów, mamy szansę dostąpić wiecznotrwałych błogosławieństw, które Jehowa przygotował dla ludzi prawych.

¹⁸ Druga lekcja dotyczy tego, jak reagujemy na pokusy odwołujące się do naszych grzesznych skłonności. Nadzieja zmartwychwstania i wdzięczność za niezasłużoną życzliwość Jehowy pobudzają nas do niezłomnego trwania w prawdzie. Apostoł Jan ostrzegł: „Nie miłujcie świata ani tego, co na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości do Ojca; ponieważ wszystko na świecie — pragnienie ciała i pragnienie oczu, i popisywanie się swymi środkami do życia — nie pochodzi od Ojca, lecz pochodzi od świata. Ponadto świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:15-17). Pokusy tego świata, takie jak materializm, przestaną nas nęcić, jeżeli porównamy je z „rzeczywistym życiem” (1 Tymoteusza 6:17-19). Stanowczo oprzemy się też pokusie popełnienia niemoralności. Zdajemy sobie sprawę, że gdybyśmy umarli przed Armagedonem, prowadząc życie, które nie podoba się Jehowie, stawiałoby nas to na równi z ludźmi niemającymi nadziei na zmartwychwstanie.

19. O jakim wyjątkowym zaszczycie nie powinniśmy zapominać?

 ¹⁹ Przede wszystkim nie możemy nigdy zapominać, jak ogromnym zaszczytem jest dla nas rozweselanie serca Jehowy — zarówno teraz, jak i w bezkresnej przyszłości (Przysłów 27:11). Dochowując wierności aż do śmierci lub do końca tego niegodziwego systemu, pokażemy Jehowie, po czyjej stronie opowiedzieliśmy się w kwestii spornej co do powszechnego zwierzchnictwa. Jakże wielkiej radości będziemy zaznawać, gdy znajdziemy się w ziemskim raju, czy to dzięki przeżyciu wielkiego ucisku, czy też dzięki cudowi zmartwychwstania!

Zaspokojenie naszych pragnień

20, 21. Co nam pomoże zachować wierność, mimo iż niektóre nasze pytania co do zmartwychwstania pozostają na razie bez odpowiedzi? Objaśnij to szerzej.

²⁰ W tych rozważaniach na temat zmartwychwstania nie poruszyliśmy wszystkich kwestii. Jak Jehowa postąpi z małżonkami, których rozdzieliła śmierć? (Łukasza 20:34, 35). Czy ludzie zmartwychwstaną tam, gdzie umarli? Czy powrócą do życia niedaleko miejsca, gdzie mieszkają ich rodziny? Bez odpowiedzi pozostaje również mnóstwo innych pytań. Warto jednak pamiętać o słowach Jeremiasza: „Dobry jest Jehowa dla tego, kto w nim pokłada nadzieję, dla duszy, która go szuka. Dobrze jest czekać, i to w milczeniu, na wybawienie od Jehowy” (Lamentacje 3:25, 26). Gdy w słusznym czasie Jehowa wszystko wyjawi, będziemy w pełni usatysfakcjonowani. Co nas w tym utwierdza?

²¹ Pomyśl o natchnionej wypowiedzi psalmisty, który śpiewał o Jehowie: „Otwierasz swą rękę i zaspokajasz pragnienie wszystkiego, co żyje” (Psalm 145:16). Z upływem czasu nasze pragnienia się zmieniają. Coś, o czym marzyliśmy w dzieciństwie, dzisiaj nie musi już mieć dla nas takiego samego znaczenia. Nasze doświadczenia i oczekiwania kształtują spojrzenie na życie. Ale w nowym świecie Jehowa z pewnością spełni wszystkie nasze stosowne pragnienia.

22. Dlaczego mamy wszelkie powody, by sławić Jehowę?

²² Obecnie skupiajmy się przede wszystkim na dochowywaniu wierności. „Od szafarzy oczekuje się, żeby taki okazał się wierny” (1 Koryntian 4:2). Jesteśmy szafarzami chwalebnej dobrej nowiny o Królestwie Bożym. Gorliwe ogłaszanie jej wszystkim napotkanym ludziom pomaga nam trzymać się ścieżki prowadzącej do życia. Zawsze też pamiętajmy, że każdego dosięga „czas i nieprzewidziane zdarzenie” (Kaznodziei 9:11). Aby się niepotrzebnie nie zadręczać nieoczekiwanymi sytuacjami, mocno uchwyćmy się wspaniałej nadziei zmartwychwstania. Nawet gdyby nieuchronna wydawała się nasza śmierć przed nadejściem Tysiącletniego Panowania Chrystusa, możemy czerpać pociechę z niezachwianej pewności, że zostaniemy wybawieni. W czasie ustalonym przez Boga będziemy mogli powtórzyć słowa, które kiedyś do Stwórcy skierował Hiob: „Ty zawołasz, a ja ci odpowiem”. Sławmy więc Jehowę, który wprost tęskni za wszystkimi ludźmi pozostającymi w Jego pamięci i który przywróci ich do życia! (Hioba 14:15).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Na jakiej podstawie ludzie będą osądzani podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa?

• Dlaczego niektórzy dostąpią „zmartwychwstania życia”, a inni „zmartwychwstania sądu”?

• Jak nadzieja zmartwychwstania pokrzepia nas już dzisiaj?

• Jak słowa z Psalmu 145:16 pomagają nam podchodzić do kwestii dotyczących zmartwychwstania, których wyjaśnienia jeszcze nie znamy?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 21]

Jak nadzieja zmartwychwstania pomaga nam już dzisiaj?