„POKAŻ nam, jak liczyć nasze dni w taki sposób, byśmy mogli uzyskać serce mądre” (Psalm 90:12). Taką pokorną i pełną szacunku prośbę zawarł w modlitwie do Boga biblijny pisarz Mojżesz. O co konkretnie prosił? Czy i my powinniśmy o to zabiegać?

W wersecie 10 Mojżesz ubolewa nad krótkotrwałością życia ludzkiego. W innym miejscu przytacza wypowiedź Hioba: „Człowiek narodzony z niewiasty żyje krótko i jest przesycony niepokojem” (Hioba 14:1). Wyraźnie widać, że świadomość ta doskwierała Mojżeszowi. Dlatego też każdy dzień traktował on jak cenny dar. W swej modlitwie dał wyraz pragnieniu, by pozostałe dni przeżyć mądrze, w sposób podobający się Stwórcy. Czy i nam nie powinno na tym zależeć? Jeśli już teraz zabiegamy o uznanie Boże, będziemy starali się tak właśnie żyć.

Zarówno Mojżesz, jak i Hiob mieli dodatkowy bodziec — wypatrywali nagrody w postaci życia na ziemi w lepszych warunkach (Hioba 14:14, 15; Hebrajczyków 11:26). Pamiętanie o tym może działać mobilizująco również na nas. W przyszłości śmierć już nikomu nie przerwie życia wypełnionego dobrymi uczynkami. Nasz Stwórca pragnie obdarzyć swych wiernych sług życiem wiecznym na rajskiej ziemi (Izajasza 65:21-24; Objawienie 21:3, 4). Ty także możesz żywić tę nadzieję, jeśli będziesz ‛liczyć swoje dni w taki sposób, by uzyskać serce mądre’.