Dlaczego uczniowie na wieść o tym, że uwięziony Piotr stoi u bramy, powiedzieli: „To jego anioł”? (Dzieje 12:15).

Uczniowie mogli błędnie uznać, że przy bramie stoi anielski posłaniec reprezentujący Piotra. Rozważmy kontekst tego wersetu.

Piotr został aresztowany przez Heroda, który wcześniej skazał na śmierć Jakuba. Uczniowie mogli więc mniemać, iż taki sam los spotka Piotra. Związanego łańcuchami apostoła pilnowały cztery zmiany żołnierzy, a każda składała się z czterech wartowników. Ale pewnej nocy anioł w cudowny sposób go uwolnił i wyprowadził z więzienia. Kiedy w końcu Piotr zdał sobie sprawę z tego, co się dzieje, powiedział: „Teraz istotnie wiem, że Jehowa posłał swego anioła i wyzwolił mnie z ręki Heroda” (Dzieje 12:1-11).

Piotr natychmiast udał się do domu Marii, matki Jana Marka, gdzie zebrali się uczniowie. Kiedy zastukał do wrót bramy, podeszła do nich młoda służąca imieniem Rode. Usłyszawszy znajomy głos, pobiegła donieść o tym innym, zamiast wpuścić Piotra do środka! W pierwszej chwili uczniowie nie mogli uwierzyć, że przed bramą stoi Piotr we własnej osobie. Błędnie uznali, iż „to jego anioł” (Dzieje 12:12-15).

Czy uczniowie sądzili, że apostoł został już zabity i że u bramy pojawił się jego duch? Na pewno nie, gdyż naśladowcy Jezusa znali ważną biblijną prawdę: „umarli nie są świadomi niczego” (Kaznodziei 9:5, 10). Co zatem mogli mieć na myśli, mówiąc: „To jego anioł”?

Uczniowie Jezusa wiedzieli, że w przeszłości aniołowie udzielali osobistej pomocy sługom Boga. Na przykład Jakub wspomniał o ‛aniele, który go wybawiał z wszelkiego nieszczęścia’ (Rodzaju 48:16). A wskazując na małe dziecko, Jezus powiedział swym naśladowcom: „Baczcie, żebyście nie gardzili ani jednym z tych małych; mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze wpatrują się w oblicze mego Ojca, który jest w niebie” (Mateusza 18:10).

Co ciekawe, w pewnym przekładzie Biblii oddano słowo ággelos („anioł”) jako „posłaniec” (Young’s Literal Translation of the Holy Bible). Niektórzy Żydzi najwyraźniej byli przekonani, iż każdy sługa Boży ma swojego anioła — kogoś w rodzaju anioła stróża. Oczywiście Pismo Święte bezpośrednio o tym nie wspomina. Możliwe jednak, że mówiąc: „To jego anioł”, uczniowie myśleli, iż u bramy stoi anielski posłaniec reprezentujący Piotra.