„Kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (HEBRAJCZYKÓW 11:6).

1, 2. Dlaczego niektórzy słudzy Jehowy zmagają się z negatywnymi uczuciami?

„JESTEM Świadkiem Jehowy prawie 30 lat, ale nigdy nie czułam się godna tego miana” — wyznała Barbara. * „Chociaż byłam pionierką i powierzano mi wiele innych zaszczytnych zadań, w głębi serca miałam wątpliwości, czy pasuję do tej społeczności”. Podobnie wyraził się Keith: „Czasami czuję się nic niewart, ponieważ słudzy Jehowy mają tyle powodów do radości, a mnie jej brak. Rodzi to poczucie winy, które tylko pogarsza sytuację”.

² Z podobnymi rozterkami zmagało się sporo wiernych sług Jehowy w przeszłości i w dobie obecnej. Czy i ty je miewasz? Może cię przytłaczają coraz to nowe problemy, podczas gdy twoi współwyznawcy zdają się prowadzić szczęśliwe, beztroskie życie. W rezultacie mógłbyś uznać, że Jehowa nie darzy cię łaską albo że nie zasługujesz na Jego uwagę. Nie wyciągaj jednak pochopnych wniosków. Biblia zapewnia nas: „[Jehowa] ani nie pogardził, ani się nie brzydził uciśnieniem uciśnionego; i nie zakrył przed nim swego oblicza, a gdy ten wołał do niego o pomoc, on usłyszał” (Psalm 22:24). Te prorocze słowa dotyczące Mesjasza pokazują,  że Jehowa nie tylko wysłuchuje swych wiernych sług, lecz także ich nagradza.

3. Dlaczego nie jesteśmy uodpornieni na naciski ze strony obecnego systemu rzeczy?

³ Żaden człowiek — nawet oddający cześć Jehowie — nie jest uodporniony na naciski ze strony teraźniejszego systemu rzeczy. Żyjemy w świecie rządzonym przez arcywroga Jehowy, Szatana Diabła (2 Koryntian 4:4; 1 Jana 5:19). Słudzy Jehowy nie są w cudowny sposób chronieni. Wręcz przeciwnie, stanowią główny cel ataków Szatana (Hioba 1:7-12; Objawienie 2:10). Dopóki więc nie nadejdzie wyznaczony przez Boga czas, musimy ‛być wytrwali w ucisku’ i ‛nie ustawać w modlitwie’, ufając, że Jehowa się o nas troszczy (Rzymian 12:12). Nie powinniśmy dopuszczać myśli, że On nas nie kocha!

Starożytne przykłady wytrwałości

4. Podaj przykłady wiernych sług Jehowy borykających się z trudnościami.

⁴ Wielu starożytnych sług Jehowy borykało się z trudnościami. Na przykład Anna odczuwała „gorycz w duszy”, ponieważ była bezdzietna — co uznała za dowód, że Bóg o niej zapomniał (1 Samuela 1:9-11). Kiedy królowa Jezebel nastawała na życie Eliasza, prorok przeraził się i rzekł w modlitwie: „Dosyć! Teraz, Jehowo, zabierz moją duszę, bo wcale nie jestem lepszy od moich praojców” (1 Królów 19:4). Apostoł Paweł zaś musiał się czuć przytłoczony ciężarem swej niedoskonałości, przyznał bowiem: „Gdy chcę czynić to, co słuszne, jest we mnie to, co złe”. Dodał też: „Nieszczęsny ja człowiek!” (Rzymian 7:21-24).

5. (a) Jakiej nagrody dostąpili Anna, Eliasz i Paweł? (b) Jaką pociechę czerpiemy ze Słowa Bożego, gdy się zmagamy z negatywnymi uczuciami?

⁵ Oczywiście wiemy, że Anna, Eliasz i Paweł trwali w służbie dla Jehowy, a On ich sowicie nagrodził (1 Samuela 1:20; 2:21; 1 Królów 19:5-18; 2 Tymoteusza 4:8). Nie zmienia to jednak faktu, że zmagali się z całą gamą typowo ludzkich uczuć, w tym także z żalem, rozpaczą i strachem. Nie powinniśmy się więc dziwić, jeśli od czasu do czasu i nas ogarniają negatywne emocje. Co możesz zrobić, gdy pod wpływem trosk życiowych zaczynasz się zastanawiać, czy Jehowa naprawdę cię kocha? Możesz czerpać pociechę ze Słowa Bożego. Na przykład w poprzednim artykule omówiono wypowiedź Jezusa, iż Jehowa ‛policzył wszystkie nasze włosy na głowie’ (Mateusza 10:30). Te zachęcające słowa wskazują, że On żywo się interesuje każdym swoim sługą. Przypomnij sobie również przykład Jezusa o wróblach. Skoro żaden z tych ptaszków nie spada na ziemię bez wiedzy Jehowy, to czyż miałby On nie dostrzegać twojej niedoli?

6. Jakie pocieszenie zapewnia Biblia tym, którzy się zmagają z negatywnymi emocjami?

⁶ Czy to naprawdę możliwe, żebyśmy jako niedoskonali ludzie byli cenni w oczach naszego wszechmocnego Stwórcy, Jehowy Boga? Jak najbardziej! Świadczą o tym liczne wypowiedzi biblijne. Rozmyślając nad nimi, możemy powtórzyć za psalmistą: „Kiedy się we mnie namnożyło niepokojących myśli, twoje pocieszenia zaczęły pieścić mą duszę” (Psalm 94:19). Przyjrzyjmy się niektórym takim pocieszeniom ze Słowa Bożego. Dzięki temu jeszcze bardziej się upewnimy, że Bóg nas ceni i że jeśli będziemy wytrwale spełniać Jego wolę, to On nas nagrodzi.

„Szczególna własność” Jehowy

7. Jakie zachęcające proroctwo Jehowa obwieścił niegodziwemu narodowi za pośrednictwem Malachiasza?

⁷ W V wieku p.n.e. naród izraelski popadł w opłakany stan duchowy. Kapłani przyjmowali od ludzi niepełnowartościowe zwierzęta i składali je w ofierze na ołtarzu Jehowy. Sędziowie wydawali stronnicze wyroki. Czarnoksięstwo, zakłamanie, oszustwo  i cudzołóstwo były na porządku dziennym (Malachiasza 1:8; 2:9; 3:5). Malachiasz oznajmił swym całkowicie zepsutym rodakom zdumiewające proroctwo. Jehowa zamierzał doprowadzić ów lud do stanu, w którym będzie mógł darzyć go uznaniem. W Biblii czytamy: „Na pewno staną się moimi — rzekł Jehowa Zastępów — w dniu, gdy uczynię szczególną własność. I okażę im współczucie, jak człowiek okazuje współczucie swemu synowi, który mu służy” (Malachiasza 3:17).

8. Dlaczego proroctwo Malachiasza 3:17 można też odnieść do wielkiej rzeszy?

⁸ W czasach nowożytnych proroctwo Malachiasza spełnia się na chrześcijańskich pomazańcach, którzy tworzą duchowy naród składający się ze 144 000 osób. Stanowi on „lud na szczególną własność” Jehowy (1 Piotra 2:9). Proroctwo Malachiasza jest też źródłem zachęty dla „wielkiej rzeszy”, która ‛stoi przed tronem i przed Barankiem, ubrana w białe długie szaty’ (Objawienie 7:4, 9). Te dwie grupy tworzą razem jedną trzodę podległą jednemu Pasterzowi, Jezusowi Chrystusowi (Jana 10:16).

9. Dlaczego Jehowa uznaje swój lud za „szczególną własność”?

⁹ Jak Jehowa zapatruje się na swoich czcicieli? Z Księgi Malachiasza 3:17 wynika, iż odnosi się do nich tak, jak kochający ojciec do syna. Zauważmy też, jakim wyjątkowym mianem określa swój lud — nazywa go „szczególną własnością”. W innych przekładach występują tu wyrażenia: „moja najcenniejsza własność”, „moi” i „moje klejnoty”. Dlaczego Jehowa tak wysoko ceni swych sług? Przede wszystkim dlatego, że jest Bogiem okazującym wdzięczność (Hebrajczyków 6:10). Przybliża się do tych, którzy z serca Mu służą, i przypisuje im szczególną wartość.

10. Jaką ochronę Jehowa zapewnia swemu ludowi?

¹⁰ Czy posiadasz coś, co ma dla ciebie wyjątkową wartość? Czy nie starasz się tego usilnie chronić? Podobnie postępuje Jehowa ze swoją „szczególną własnością”. To prawda, że nie osłania swych wiernych sług przed wszelkimi kłopotami i nieszczęściami (Kaznodziei 9:11). Ale potrafi ich strzec pod względem duchowym i z pewnością będzie to czynił. Dodaje im sił, by mogli znieść każdą przeciwność (1 Koryntian 10:13). Dlatego Mojżesz powiedział starożytnym Izraelitom: „Bądźcie odważni i silni. (...) Jehowa, twój Bóg idzie z tobą. Nie porzuci cię ani nie opuści cię całkowicie” (Powtórzonego Prawa 31:6). Jehowa nagradza swych sług, gdyż uważa ich za „szczególną własność”.

Jehowa nagradza swych sług

11, 12. Jak pamiętanie o tym, że Jehowa nagradza swych wiernych sług, pomaga nam rozpraszać wątpliwości?

¹¹ Kolejnym świadectwem tego, iż Jehowa bardzo ceni swych czcicieli, jest okoliczność, że hojnie ich nagradza. On sam zachęcał Izraelitów: „Proszę, wypróbujcie mnie w tym — rzekł Jehowa Zastępów — czy nie otworzę wam upustów niebios i nie wyleję na was błogosławieństwa, aż nie będzie już żadnego braku” (Malachiasza 3:10). W przyszłości Jehowa nagrodzi swych sług życiem wiecznym (Jana 5:24; Objawienie 21:4). Ten bezcenny dar ukazuje ogrom Jego miłości  i szczodrości. Poświadcza też, że Bóg naprawdę ceni tych, którzy chętnie Mu służą. Gdy nauczymy się patrzeć na Niego jako na szczodrego Dawcę, łatwiej nam będzie zwalczać wszystkie wątpliwości co do tego, jak wyglądamy w Jego oczach. Jehowa wręcz zachęca nas, byśmy tak właśnie na Niego patrzyli! Paweł napisał: „Kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6).

¹² Oczywiście służymy Jehowie z miłości, a nie wyłącznie ze względu na obiecaną nagrodę. Ale tęskne wyczekiwanie jej nie jest niczym niestosownym ani samolubnym (Kolosan 3:23, 24). Każdego, kto szczerze Go szuka, Jehowa bardzo ceni i darzy miłością, a na dowód tego sowicie nagradza.

13. Dlaczego okup stanowi najwymowniejszy dowód miłości Jehowy?

¹³ O stosunku Jehowy do ludzi najdobitniej świadczy Jego dar w postaci okupu. Apostoł Jan napisał: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Okup złożony przez Jezusa Chrystusa całkowicie obala pogląd, jakoby Jehowa nas nie kochał ani nie darzył uznaniem. Skoro zapłacił za nas tak wysoką cenę — poświęcił swego jednorodzonego Syna — to na pewno bardzo nas kocha.

14. Jak Paweł zapatrywał się na okup?

¹⁴ Gdy zatem ogarną cię negatywne emocje, pomyśl o okupie. Uważaj go za osobisty dar od Jehowy. Tak właśnie czynił apostoł Paweł. Wprawdzie powiedział o sobie: „Nieszczęsny ja człowiek!”, ale potem dodał: „Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”, który „mnie umiłował i wydał za mnie samego siebie” (Rzymian 7:24, 25; Galatów 2:20). Wypowiedź ta nie świadczy o zarozumialstwie Pawła. Po prostu był on przekonany, że Jehowa ceni go jako jednostkę. Ty też powinieneś uważać okup za pochodzący od Niego dar przeznaczony właśnie dla ciebie. Jehowa jest nie tylko potężnym Wybawcą, ale także Bogiem, który życzliwie nagradza swych sług.

Strzeżmy się „machinacji Diabła”

15-17. (a) Jak Diabeł usiłuje grać na naszych negatywnych uczuciach? (b) Jaką zachętę możemy czerpać z przeżyć Hioba?

¹⁵ Być może wciąż trudno ci uwierzyć, iż pocieszające wypowiedzi natchnionego Słowa Bożego naprawdę odnoszą się również do ciebie. Może czujesz, że nagrodę życia wiecznego w Bożym nowym świecie otrzymają inni, a ty po prostu na nią nie zasługujesz. Co mógłbyś zrobić w takiej sytuacji?

¹⁶ Niewątpliwie znasz zachętę, którą Paweł skierował do Efezjan: „Nałóżcie całą zbroję od Boga, żebyście mogli stać niewzruszenie wobec machinacji Diabła” (Efezjan 6:11). Kiedy zastanawiamy się nad metodami zwodzenia stosowanymi przez Szatana, niemal automatycznie przychodzi nam na myśl materializm czy niemoralność. Takie pokusy rzeczywiście usidliły wielu sług Bożych, zarówno w starożytności, jak i w naszych czasach. Ale nie zapominajmy o innym fortelu Szatana — stara się on wpoić ludziom przekonanie, że Jehowa Bóg ich nie kocha.

¹⁷ Diabeł bardzo sprytnie gra na takich uczuciach, próbując odwieść ludzi od Boga. Przypomnij sobie, co Bildad powiedział Hiobowi: „Jakże więc może śmiertelnik mieć rację przed Bogiem albo jak może być czysty, kto się narodził z niewiasty? Oto nawet księżyc nie jest jasny; również gwiazdy nie okazały się czyste w jego oczach. O ileż mniej śmiertelnik, który jest czerwiem, i syn człowieczy, który jest  robakiem!” (Hioba 25:4-6; Jana 8:44). Jakże zniechęcająca musiała być ta wypowiedź! Nie pozwól więc, by Szatan wpędził cię w przygnębienie. Zawsze też bądź świadomy jego zamysłów; odważnie i wytrwale staraj się czynić to, co słuszne (2 Koryntian 2:11). Co prawda Jehowa uznał, że Hiob potrzebuje skorygowania, ale pobłogosławił jego wytrwałość. Wynagrodził mu wszelkie straty w dwójnasób (Hioba 42:10).

Jehowa „jest większy niż nasze serca”

18, 19. W jakim sensie Bóg jest „większy niż nasze serca” oraz „wie wszystko”?

¹⁸ Nie jest łatwo wyzbyć się głęboko zakorzenionego zniechęcenia. Na szczęście duch Jehowy może ci pomóc stopniowo ‛obalić rzeczy silnie obwarowane, podnoszące się przeciwko poznaniu Boga’ (2 Koryntian 10:4, 5). Kiedy przytłaczają cię negatywne myśli, zastanawiaj się nad słowami apostoła Jana, który rzekł: „Po tym poznamy, że pochodzimy z prawdy, i uspokoimy przed nim nasze serca co do tego, za co nasze serca by nas potępiały, ponieważ Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko” (1 Jana 3:19, 20).

¹⁹ Co to znaczy, że „Bóg jest większy niż nasze serca”? Czasami nasze serca mogą nas potępiać, zwłaszcza gdy boleśnie uświadamiamy sobie własne uchybienia i niedoskonałość. Może też ze względu na swą przeszłość lub wychowanie bywamy skłonni myśleć o sobie nazbyt krytycznie i sądzić, że nie zasługujemy na uznanie Jehowy. Apostoł Jan upewnia nas, że Jehowa jest ponad to wszystko! Nie koncentruje się na naszych błędach, lecz raczej na tym, co naprawdę potrafimy zdziałać. Zna też nasze pobudki i intencje. Dawid napisał: „On dobrze wie, jak jesteśmy ukształtowani, pamiętając, żeśmy prochem” (Psalm 103:14). Jehowa zna nas lepiej niż my sami!

„Piękna korona i królewski zawój”

20. Co proroctwo Izajasza o odrodzeniu wyjawia o tym, jak Jehowa patrzy na swych sług?

²⁰ Za pośrednictwem proroka Izajasza Jehowa dał swemu starożytnemu ludowi nadzieję na odrodzenie. Izraelici przebywający na wygnaniu w Babilonie niezmiernie potrzebowali takiego pokrzepiającego zapewnienia! Wybiegając w przyszłość do czasu, gdy powrócą do swej ojczyzny, Jehowa rzekł: „I staniesz się w ręku Jehowy piękną koroną i królewskim zawojem w dłoni twego Boga” (Izajasza 62:3). Jehowa obiecał swemu ludowi, że ozdobi go chwałą i dostojeństwem. Podobnie postąpił w naszych czasach z Izraelem duchowym. Niejako uniósł go wysoko w górę, aby wszyscy mogli go podziwiać.

21. Jak możemy nabrać pewności, że Jehowa nagrodzi naszą wierność i wytrwałość?

²¹ Proroctwo to spełnia się głównie na pomazańcach, ale pokazuje też, jak zaszczytną pozycję Jehowa zapewnia wszystkim, którzy Mu służą. Kiedy zatem ogarną cię wątpliwości, pamiętaj, że mimo swej niedoskonałej natury możesz być dla Jehowy tak cenny, jak „piękna korona” i „królewski zawój”. Dalej więc rozweselaj serce Boga i pilnie staraj się spełniać Jego wolę (Przysłów 27:11). Postępując tak, będziesz mógł żywić przekonanie, że Jehowa nagrodzi twą wierność i wytrwałość!

[Przypis]

Czy sobie przypominasz?

• W jakim sensie stanowimy „szczególną własność” Jehowy?

• Dlaczego powinniśmy pamiętać, że Jehowa nagradza swych sług?

• Jakich „machinacji” Szatana musimy się strzec?

• Dlaczego można powiedzieć, że Bóg „jest większy niż nasze serca”?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 26]

Paweł

[Ilustracja na stronie 26]

Eliasz

[Ilustracja na stronie 26]

Anna

[Ilustracja na stronie 28]

Słowo Boże zawiera mnóstwo pocieszających myśli