„Henoch chodził z prawdziwym Bogiem. Potem go już nie było, ponieważ Bóg go zabrał” (RODZAJU 5:24).

1. Dlaczego czasy, w których żyjemy, są przerażające?

BURZLIWE czasy! Słowa te trafnie opisują „dni ostatnie” — niespokojny i pełen przemocy okres, w którym żyje ludzkość od narodzin mesjańskiego Królestwa w roku 1914. Świat zaczęły wtedy nękać na niespotykaną wcześniej skalę różne nieszczęścia: braki żywności, zarazy, trzęsienia ziemi i wojny (2 Tymoteusza 3:1; Objawienie 6:1-8). Dotykają one także czcicieli Jehowy. Każdy z nas — w mniejszym czy większym stopniu — musi się zmagać z rozmaitymi trudnościami. Życie bardzo komplikują między innymi problemy ekonomiczne, niepokoje polityczne, przestępczość oraz choroby.

2. Jakie trudności napotykają słudzy Jehowy?

² Ponadto wielu sług Jehowy znosi liczne i zaciekłe prześladowania, gdyż Szatan toczy wojnę przeciwko tym, „którzy przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się świadczeniem o Jezusie” (Objawienie 12:17). Chociaż nie każdego z nas dosięga bezpośredni ucisk, wszyscy prawdziwi chrześcijanie muszą się zmagać z Szatanem Diabłem i dawać odpór propagowanemu przez niego duchowi (Efezjan 2:2; 6:12). Musimy stale czuwać, żeby nie ulec wpływowi owego ducha, ponieważ w pracy, w szkole i gdzie indziej stykamy się z osobami, które nie są zainteresowane czystym wielbieniem.

Chodź z Bogiem, a nie z narodami

3, 4. Pod jakim względem chrześcijanie różnią się od świata?

³ Również naśladowcy Chrystusa żyjący w I wieku n.e. musieli nieustannie przeciwstawiać się duchowi świata, co bardzo wyraźnie odróżniało ich od ludzi spoza zboru chrześcijańskiego. Paweł tak opisał tę różnicę: „To zatem mówię i świadczę w Panu, żebyście już nie postępowali tak, jak  i narody postępują w nieużyteczności swych umysłów, będąc pod względem umysłowym pogrążone w ciemności, obce dla życia po Bożemu, z powodu tkwiącej w nich niewiedzy, z powodu niewrażliwości ich serc. Zatraciwszy wszelkie poczucie moralności, oddały się rozpasaniu, by z chciwością dopuszczać się wszelkiej nieczystości” (Efezjan 4:17-19).

⁴ Jakże dobitnie słowa te ukazują głębokie ciemności duchowe i moralne spowijające świat — zarówno w czasach Pawła, jak i dzisiaj! Obecnie, podobnie jak wtedy, chrześcijanie ‛nie postępują tak, jak narody’. Mają natomiast wspaniały zaszczyt chodzić z Bogiem. Ktoś mógłby jednak zapytać, czy to w ogóle możliwe, żeby mało znaczący, niedoskonali ludzie chodzili z Jehową. Biblia wyraźnie to potwierdza. Co więcej, Jehowa wręcz tego oczekuje. W VIII wieku p.n.e. prorok Micheasz zapisał pod natchnieniem następujące słowa: „Czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” (Micheasza 6:8).

Jak i dlaczego mamy chodzić z Bogiem?

5. Jak niedoskonały człowiek może chodzić z Bogiem?

⁵ Jak mielibyśmy chodzić z wszechmocnym, niewidzialnym Bogiem? Oczywiście nie w taki sposób, w jaki chodzimy z ludźmi. W Biblii słowo „chodzić” może oznaczać określone postępowanie. Kto więc chodzi z Bogiem, ten żyje zgodnie z Jego wymaganiami i cieszy się Jego uznaniem. Takim postępowaniem odróżniamy się od ogółu ludzi. Niemniej jest to jedyny słuszny wybór, którego może dokonać chrześcijanin. Dlaczego? Z wielu powodów.

6, 7. Dlaczego chodzenie z Bogiem to najlepsza droga życiowa?

⁶ Po pierwsze, Jehowa jest naszym Stwórcą, Źródłem życia i Dawcą wszystkiego, czego potrzebujemy, by je podtrzymać (Objawienie 4:11). Dlatego ma wyłączne prawo do kierowania naszymi krokami. Co więcej, chodzenie z Bogiem to najlepsza droga życiowa. Tym, którzy ją obierają, Jehowa umożliwia przebaczenie grzechów i daje niezawodną nadzieję na życie wieczne. Nasz kochający Ojciec niebiański udziela też mądrych rad, dzięki którym chodzący z Nim — choć są niedoskonali i żyją w świecie podległym władzy Szatana — już teraz prowadzą szczęśliwe życie (Jana 3:16; 2 Tymoteusza 3:15, 16; 1 Jana 1:8; 2:25; 5:19). Ponadto gdy chętnie chodzimy z Bogiem, przyczyniamy się do pokoju i jedności w zborze (Kolosan 3:15, 16).

⁷ A co najważniejsze, chodząc z Bogiem, pokazujemy, po czyjej stronie opowiadamy się w wielkiej kwestii spornej podniesionej w ogrodzie Eden — kwestii dotyczącej zwierzchnictwa (Rodzaju 3:1-6). Swym życiem dowodzimy całkowitego poparcia dla Jehowy i nieustraszenie rozgłaszamy, że tylko On jest Najwyższym Władcą (Psalm 83:18). Postępujemy więc zgodnie ze słowami modlitwy o uświęcenie imienia Boga i spełnianie się Jego woli (Mateusza 6:9, 10). Jakże mądrze postępują ci, którzy postanawiają chodzić z Bogiem! Niewątpliwie zmierzają we właściwym kierunku, ponieważ Jehowa „sam jeden jest mądry” i nigdy się nie myli (Rzymian 16:27).

8. Pod jakim względem czasy Henocha i Noego były podobne do naszych?

⁸ Ale jak żyć po chrześcijańsku w tak burzliwych czasach, w których większość ludzi nie chce służyć Jehowie? W znalezieniu odpowiedzi na to pytanie pomoże nam rozważenie relacji o starożytnych mężach wiary, którzy w bardzo trudnych okolicznościach zachowali niezłomną lojalność. Dwaj z nich, Henoch i Noe, żyli w czasach dość podobnych  do naszych. Wszędzie panoszyło się zło. Za dni Noego ziemia została napełniona przemocą i niemoralnością. Niemniej Henoch i Noe dali odpór duchowi ówczesnego świata i chodzili z Jehową. Jak im się to udało? Aby odpowiedzieć na to pytanie, w niniejszym artykule omówimy przykład Henocha, a w następnym — Noego.

Henoch chodził z Bogiem w burzliwych czasach

9. Co wiemy o Henochu?

⁹ Henoch to pierwszy człowiek, o którym w Biblii powiedziano, że chodził z Bogiem. Czytamy w niej: „Po zrodzeniu Metuszelacha chodził Henoch z prawdziwym Bogiem” (Rodzaju 5:22). Następnie sprawozdanie podaje długość życia Henocha — który w porównaniu z nami żył długo, ale jak na owe czasy stosunkowo krótko — po czym informuje: „Henoch chodził z prawdziwym Bogiem. Potem go już nie było, ponieważ Bóg go zabrał” (Rodzaju 5:24). Jehowa „przeniósł” Henocha, czyli najwyraźniej zabrał go z krainy żyjących i pozwolił mu zapaść w sen śmierci, zanim dosięgli go wrogowie (Hebrajczyków 11:5, 13). Oprócz tych krótkich wzmianek Biblia jeszcze kilkakrotnie wspomina o Henochu. Niemniej już na podstawie powyższych informacji oraz innych przesłanek można powiedzieć, że żył on w burzliwych czasach.

10, 11. (a) Jak po buncie Adama i Ewy rozprzestrzeniło się zło? (b) Jakie proroctwo ogłaszał Henoch i z jaką reakcją niewątpliwie się ono spotkało?

¹⁰ Rozważmy na przykład, jak szybko po grzechu Adama rozkrzewiło się wśród ludzi zepsucie. Jego pierworodny syn, Kain, stał się pierwszym mordercą, gdy zabił swego brata Abla (Rodzaju 4:8-10). Po tej tragedii Adam i Ewa wydali na świat kolejnego syna, którego nazwali Set. Czytamy o nim: „Setowi także urodził się syn i on dał mu imię Enosz. W owym czasie zaczęto wzywać imienia Jehowy” (Rodzaju 4:25, 26). Niestety, owo ‛wzywanie imienia Jehowy’ miało charakter bluźnierczy. * Wiele lat po narodzinach Enosza potomek Kaina Lamech ułożył dla swoich dwóch żon utwór; chwalił się  w nim, że zabił młodzieńca, który go zranił. „Jeśli Kain ma zostać pomszczony siedem razy, to Lamech siedemdziesiąt razy i siedem” (Rodzaju 4:10, 19, 23, 24).

¹¹ Z powyższych informacji wynika, że zło zainicjowane przez Szatana w ogrodzie Eden szybko doprowadziło do rozprzestrzenienia się wśród potomków Adama wielkiej niegodziwości. Właśnie w takim świecie Henoch był prorokiem Jehowy i ogłaszał dobitne natchnione słowa, które po dziś dzień są aktualne. Juda tak ujął treść tego proroczego orędzia: „Oto przyszedł Jehowa ze swymi świętymi miriadami, aby nad wszystkimi dokonać sądu i aby wszystkim bezbożnym udowodnić winę w związku ze wszystkimi ich bezbożnymi uczynkami, które bezbożnie popełnili, oraz w związku ze wszystkimi szokującymi rzeczami, które mówili przeciwko niemu bezbożni grzesznicy” (Judy 14, 15). Zapowiedź ta ostatecznie spełni się podczas Armagedonu (Objawienie 16:14, 16). Jednak już za dni Henocha to złowieszcze proroctwo zapewne drażniło „bezbożnych grzeszników”. Jak to dobrze, że Jehowa nie pozwolił im go skrzywdzić!

Co dodawało Henochowi sił do chodzenia z Bogiem?

12. Czym Henoch wyróżnił się spośród współczesnych mu ludzi?

¹² W ogrodzie Eden pierwsi ludzie usłuchali Szatana, wskutek czego zbuntowali się przeciw Jehowie (Rodzaju 3:1-6). Ich syn Abel postąpił inaczej i zyskał uznanie Jehowy (Rodzaju 4:3, 4). Niestety, większość potomstwa Adama nie wzięła przykładu z Abla. Setki lat później w jego ślady poszedł natomiast Henoch. Czym się wyróżnił spośród tylu potomków Adama? Odpowiedzi na to pytanie udzielił apostoł Paweł, gdy napisał: „Dzięki wierze Henoch został przeniesiony, żeby nie ujrzał śmierci, i nigdzie go nie znaleziono, ponieważ Bóg go przeniósł; lecz przed przeniesieniem otrzymał świadectwo, że się bardzo spodobał Bogu” (Hebrajczyków 11:5). Henoch należał do „wielkiego obłoku [przedchrześcijańskich] świadków”, stanowiących piękne przykłady wiary (Hebrajczyków 12:1). To właśnie dzięki wierze zdołał on właściwie postępować przez całe swoje życie, trwające przeszło 300 lat — czyli ponad trzy razy dłużej, niż obecnie żyje większość ludzi!

13. Jaką wiarę miał Henoch?

¹³ Paweł tak zdefiniował wiarę, którą przejawiał Henoch i inni świadkowie: „Wiara to nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych, oczywisty przejaw rzeczy realnych, choć nie widzianych” (Hebrajczyków 11:1). Wiara jest więc opartym na mocnych podstawach oczekiwaniem tego, iż rzeczy, których wyglądamy, naprawdę się ziszczą. Oczekiwanie to jest tak silne, że wpływa na hierarchię ważności w naszym życiu. Taka wiara pozwoliła Henochowi chodzić z Bogiem, mimo iż świat tego nie robił.

14. Na jakiej dokładnej wiedzy Henoch oparł swą wiarę?

¹⁴ Prawdziwa wiara opiera się na dokładnej wiedzy. A jaką wiedzą dysponował Henoch? (Rzymian 10:14, 17; 1 Tymoteusza 2:4). Zapewne słyszał, co się wydarzyło w Edenie i jak niegdyś wyglądało życie w tym ogrodzie — być może wtedy jeszcze istniejącym, ale już niedostępnym dla ludzi (Rodzaju 3:23, 24). Wiedział również, że w myśl zamierzenia  Bożego potomkowie Adama mieli napełnić ziemię i upodobnić ją do pierwotnego raju (Rodzaju 1:28). Poza tym Henochowi niewątpliwie zapadły w serce słowa Jehowy zwiastujące pojawienie się Potomka, który zmiażdży głowę Szatana i odwróci fatalne skutki jego oszustwa (Rodzaju 3:15). W swym natchnionym proroctwie, utrwalonym w Liście Judy, Henoch zapowiedział zniszczenie potomstwa Szatana. Powodowany wiarą, czcił Jehowę w przekonaniu, że On „nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Henoch nie miał tak rozległej wiedzy jak my, ale posiadane informacje wystarczyły mu do zbudowania silnej wiary. Dzięki niej zachował niezłomną lojalność w burzliwych czasach.

Bierz przykład z Henocha

15, 16. Jak możemy naśladować Henocha?

¹⁵ Ponieważ w dzisiejszych burzliwych czasach chcemy tak jak Henoch podobać się Jehowie, powinniśmy naśladować tego męża wiary. Musimy zdobyć i stale pogłębiać dokładną wiedzę o Jehowie i Jego zamierzeniu. Ale to jeszcze nie wystarczy. Musimy pozwolić, żeby ta wiedza wpływała na nasze postępowanie (Psalm 119:101; 2 Piotra 1:19). Musimy też przyswoić sobie sposób myślenia Boga i dokładać starań, żeby nasze myśli i czyny zawsze cieszyły się Jego uznaniem.

¹⁶ Nie wiemy, czy za czasów Henocha ktoś jeszcze służył Jehowie. Najwyraźniej jednak był on w tym osamotniony albo należał do bardzo nielicznego grona. My także w obecnym świecie stanowimy mniejszość, ale wcale się tym nie zniechęcamy. Jehowa będzie nas wspierał bez względu na to, kto wystąpi przeciwko nam (Rzymian 8:31). Henoch odważnie ostrzegał przed zbliżającą się zagładą bezbożnych. Również my śmiało głosimy „tę dobrą nowinę o królestwie” mimo drwin, sprzeciwu i prześladowań (Mateusza 24:14). Henoch żył krócej niż wielu mu współczesnych. A jednak nie pokładał nadziei w otaczającym go świecie. Miał wzrok utkwiony w czymś znacznie wspanialszym (Hebrajczyków 11:10, 35). My także wypatrujemy urzeczywistnienia się zamierzenia Jehowy. Dlatego nie korzystamy z tego świata w pełni (1 Koryntian 7:31). Swe siły i środki poświęcamy przede wszystkim na służbę dla Jehowy.

17. Jaką posiadamy wiedzę, której nie miał Henoch, i co powinniśmy czynić?

¹⁷ Henoch wierzył, że obiecany Potomek pojawi się w czasie wyznaczonym przez Jehowę. Minęło już prawie 2000 lat od chwili, gdy ów Potomek — Jezus Chrystus — rzeczywiście się pojawił i złożył okup, czym utorował nam oraz takim starożytnym wiernym świadkom jak Henoch drogę do życia wiecznego. Potomek ten, będący obecnie Władcą w Królestwie Bożym, zrzucił Szatana z nieba na ziemię, wskutek czego panuje na niej ucisk (Objawienie 12:12). Doprawdy, wiemy dziś znacznie więcej niż kiedyś Henoch. Obyśmy więc przejawiali równie silną wiarę jak on. Niech ufność w urzeczywistnienie się zamierzeń Bożych wpływa na wszelkie nasze poczynania. I tak jak Henoch dalej chodźmy z Bogiem w tych burzliwych czasach.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Co to znaczy chodzić z Bogiem?

• Dlaczego chodzenie z Bogiem to najlepsza droga życiowa?

• Dzięki czemu Henoch chodził z Bogiem, choć żył w burzliwych czasach?

• Jak możemy naśladować Henocha?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 15]

Dzięki wierze „Henoch chodził z prawdziwym Bogiem”

[Ilustracja na stronie 17]

Głęboko wierzymy, że Jehowa spełni swe obietnice

[Prawa własności do ilustracji, strona 13]

Kobieta po prawej: FAO photo/​B. Imevbore; walący się budynek: San Hong R-C Picture Company