„Chodzimy dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu” (2 KORYNTIAN 5:7).

1. Skąd wiadomo, że apostoł Paweł chodził dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu?

JEST rok 55 n.e. Jakieś 20 lat wcześniej mężczyzna noszący wtedy imię Saul, prześladowca chrześcijan, sam został wyznawcą chrystianizmu. Teraz jest znany jako apostoł Paweł i mimo upływu czasu nie pozwolił, by jego wiara w Boga osłabła. Chociaż nie widział na własne oczy tego, co się działo w niebie, wciąż przejawia silną wiarę. Nic więc dziwnego, że w liście do namaszczonych duchem chrześcijan, mających nadzieję na życie w niebie, oświadcza: „Chodzimy dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu” (2 Koryntian 5:7).

2, 3. (a) Jak możemy pokazać, że chodzimy dzięki wierze? (b) Co oznacza chodzenie dzięki widzeniu?

² Chodzenie dzięki wierze wymaga niezachwianej ufności w to, że Bóg potrafi kierować naszym życiem. Musimy być całkowicie przekonani, że On naprawdę wie, co jest dla nas najlepsze (Psalm 119:66). Gdy podejmujemy decyzje i zgodnie z nimi działamy, bierzemy pod uwagę „rzeczy realne, choć nie widziane” (Hebrajczyków 11:1). Zaliczają się do nich obiecane „nowe niebiosa i nowa ziemia” (2 Piotra 3:13). Natomiast chodzenie dzięki widzeniu oznacza, że naszym życiem rządzi wyłącznie to, co postrzegamy zmysłami. Jest to niebezpieczna droga, ponieważ może prowadzić do całkowitego ignorowania woli Bożej (Psalm 81:12; Kaznodziei 11:9).

³ Niezależnie od tego, czy należymy do „małej trzódki” mającej powołanie niebiańskie, czy do „drugich owiec” spodziewających się żyć na ziemi, każdy z nas powinien wziąć sobie do serca natchnioną zachętę, by chodzić dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu (Łukasza 12:32; Jana 10:16). Zobaczmy, jak zastosowanie się do tej rady skłoni nas do odrzucenia „tymczasowej uciechy z grzechu” oraz ustrzeże przed sidłem materializmu i przed utratą czujności podczas wyczekiwania końca tego systemu rzeczy. Przeanalizujmy też, jak niebezpieczne jest chodzenie dzięki widzeniu (Hebrajczyków 11:25).

Odrzuć „tymczasową uciechę z grzechu”

4. Jakiego wyboru dokonał Mojżesz i dlaczego?

⁴ Pomyśl, jakie życie mógł wieść Mojżesz, syn Amrama. Wychował się w starożytnym Egipcie wśród dzieci z królewskiego rodu, co dawało mu szansę na zdobycie władzy, bogactwa i wpływów. Mógł sobie myśleć: ‛Jestem wyszkolony we wszelkiej mądrości Egiptu, pełen mocy w słowach i czynach. Jeśli pozostanę na dworze faraona, będę mógł wykorzystać swą pozycję, by pomóc moim uciskanym braciom, Hebrajczykom’ (Dzieje 7:22). Mojżesz wybrał jednak „poniewieranie z ludem Bożym”. Dlaczego? Co go skłoniło do odrzucenia wszystkiego, co oferował Egipt? Biblia odpowiada: „Dzięki wierze opuścił Egipt, ale nie z lęku przed gniewem króla, pozostał bowiem niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebrajczyków 11:24-27). Mojżesz wierzył, że Jehowa na pewno nagrodzi jego prawość. Pomogło mu to oprzeć się pokusie zaznawania „tymczasowej uciechy z grzechu”.

5. Do czego zachęca nas przykład Mojżesza?

⁵ My też często stajemy wobec trudnych dylematów w rodzaju: Czy porzucić pewne praktyki lub zwyczaje, które w jakiś sposób  kolidują z zasadami biblijnymi? Czy podjąć pracę, która co prawda przyniesie korzyści materialne, ale spowolni nasz rozwój duchowy? Przykład Mojżesza zachęca nas do dokonywania wyborów, które nie odzwierciedlają krótkowzroczności tego świata. Powinniśmy raczej okazywać wiarę w dalekowzroczną mądrość „Niewidzialnego” — Jehowy Boga. Obyśmy wzorem Mojżesza cenili przyjaźń Jehowy o wiele bardziej niż wszystko, co mógłby nam zaoferować ten świat.

6, 7. (a) Jak Ezaw pokazał, że woli chodzić dzięki widzeniu? (b) Jaką przestrogą jest dla nas przykład Ezawa?

⁶ Jaskrawym przeciwieństwem Mojżesza był Ezaw, syn patriarchy Izaaka. Wcale nie chciał on czekać na zaspokojenie swych pragnień (Rodzaju 25:30-34). ‛Nie doceniał rzeczy świętych’ i zrzekł się swego prawa pierworodztwa „w zamian za jeden posiłek” (Hebrajczyków 12:16). Nie zastanowił się, jak ta decyzja wpłynie na jego więź z Jehową ani jak odbije się na jego potomstwie. Brakowało mu duchowego spojrzenia. Nie zważał na wspaniałe obietnice Boże ani ich nie cenił. Chodził dzięki widzeniu, a nie dzięki wierze.

⁷ Dzieje Ezawa stanowią dla nas przestrogę (1 Koryntian 10:11). Gdy ważymy jakąś decyzję — niezależnie od jej znaczenia — nie możemy ulec propagandzie szatańskiego świata i uznać, że natychmiast musimy mieć to, co chcemy. Warto się zastanowić: „Czy pod jakimś względem nie przypominam Ezawa? Czy nie przedkładam własnych zachcianek nad sprawy duchowe? Czy dokonywane przeze mnie wybory nie narażają na szwank mojej przyjaźni z Bogiem i nie przekreślają przyszłej nagrody? Jaki przykład daję innym?” Jeśli swymi decyzjami pokazujemy, że szanujemy rzeczy święte, to Jehowa będzie nam błogosławił (Przysłów 10:22).

Strzeż się sidła materializmu

8. Jakie ostrzeżenie otrzymali chrześcijanie mieszkający w Laodycei i dlaczego jest ono ważne również dla nas?

⁸ W objawieniu, które wyniesiony do chwały Jezus Chrystus dał pod koniec I wieku n.e. apostołowi Janowi, znalazło się orędzie do zboru w Laodycei, leżącej w Azji Mniejszej. Ostrzegało ono przed materializmem. Tamtejsi chrześcijanie mieli się znakomicie pod względem materialnym, ale w sensie duchowym byli bankrutami. Zamiast dalej chodzić dzięki wierze, pozwolili, by dobra materialne przyćmiły ich duchowy wzrok (Objawienie 3:14-18). Dzisiaj materializm oddziałuje podobnie. Mógłby osłabić naszą wiarę i sprawić, że przestaniemy ‛biec wytrwale w wyścigu’ po życie (Hebrajczyków 12:1). Jeśli nie będziemy czujni, „rozkosze tego życia” zepchną działalność duchową na dalszy plan albo nawet ją ‛całkowicie zaduszą’ (Łukasza 8:14).

9. Jak naszej ochronie służy zadowalanie się tym, co mamy, oraz docenianie pokarmu duchowego?

⁹ Istotnym warunkiem skutecznej ochrony duchowej jest zadowalanie się tym, co  mamy, nie zaś korzystanie z tego świata w pełni i dążenie do wzbogacenia się (1 Koryntian 7:31; 1 Tymoteusza 6:6-8). Gdy chodzimy dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu, możemy się cieszyć z przebywania w duchowym raju. Czyż w miarę korzystania z pożywnego pokarmu duchowego nie odczuwamy potrzeby, by „radośnie wołać w dobrym nastroju serca”? (Izajasza 65:13, 14). Ponadto z przyjemnością przebywamy w towarzystwie tych, którzy przejawiają owoce ducha Bożego (Galatów 5:22, 23). Jakże ważne jest, żebyśmy rozkoszowali się duchowymi darami Jehowy i czerpali z nich pokrzepienie!

10. Jakie pytania powinniśmy rozważyć?

¹⁰ Warto sobie zadać choćby takie pytania: „Jak ważne są w moim życiu rzeczy materialne? Czy korzystam ze swych środków, by zapewnić sobie wygody, czy raczej by krzewić czyste wielbienie Boga? Co mi sprawia większą przyjemność: studium Biblii i towarzystwo braci na zebraniach czy weekendy wolne od chrześcijańskich obowiązków? Czy czas wolny częściej przeznaczam na wypoczynek, czy też na służbę kaznodziejską i inne zajęcia mające związek z popieraniem spraw Królestwa?” Chodzenie dzięki wierze oznacza, że jesteśmy ciągle zaangażowani w to dzieło i całkowicie ufamy obietnicom Jehowy (1 Koryntian 15:58).

Stale pamiętaj o końcu tego systemu

11. Jak chodzenie dzięki wierze pomaga nam wypatrywać końca?

¹¹ Chodzenie dzięki wierze pomaga nam odrzucać pogląd, że koniec tego systemu jest bardzo odległy lub że w ogóle nie nadejdzie. W odróżnieniu od sceptyków, którzy bagatelizują znaczenie proroctw biblijnych, my dostrzegamy, jak wydarzenia światowe pokrywają się z tym, co na nasze czasy zapowiadało Słowo Boże (2 Piotra 3:3, 4). Na przykład czy nastawienie i postępowanie ludzi nie dowodzi, że żyjemy w „dniach ostatnich”? (2 Tymoteusza 3:1-5). Oczyma wiary widzimy, iż to, co się wokół nas dzieje, nie jest jedynie potwierdzeniem słuszności opinii, że historia lubi się powtarzać. Wszystkie te wydarzenia stanowią ‛znak obecności Chrystusa oraz zakończenia systemu rzeczy’ (Mateusza 24:1-14).

12. Jak słowa Jezusa zanotowane w Łukasza 21:20, 21 spełniły się w I wieku?

¹² Pomyślmy o pewnym zdarzeniu z I wieku n.e., które ma swój współczesny odpowiednik. Jezus Chrystus ostrzegł swych naśladowców: „Gdy ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wówczas wiedzcie, że się przybliżyło jej spustoszenie. Potem niech ci w Judei zaczną uciekać w góry i ci, co są w niej, niech wyjdą” (Łukasza 21:20, 21). Proroctwo to spełniło się, kiedy wojska rzymskie  pod wodzą Cestiusza Gallusa obległy Jerozolimę w roku 66. Ale Rzymianie nieoczekiwanie się wycofali, co było dla chrześcijan znakiem, że powinni wykorzystać tę okazję i „uciekać w góry”. W roku 70 rzymskie oddziały powróciły, zaatakowały Jerozolimę i zniszczyły świątynię. Józef Flawiusz informuje, że zginęło wtedy ponad milion Żydów, a 97 000 wzięto do niewoli. Na żydowskim systemie rzeczy został wykonany wyrok Boży. Ci, którzy chodzili dzięki wierze i usłuchali ostrzeżenia Jezusa, uniknęli tragedii.

13, 14. (a) Jakie wydarzenia wkrótce się rozegrają? (b) Dlaczego powinniśmy czujnie wyczekiwać spełnienia się proroctw biblijnych?

¹³ Analogiczne wydarzenia rozegrają się w naszych czasach. Tym razem w wykonaniu wyroku Bożego udział wezmą żywioły skupione w Organizacji Narodów Zjednoczonych. W I wieku legiony rzymskie miały za zadanie utrzymywać pax Romana (pokój rzymski) i podobnie ONZ ma strzec pokoju na ziemi. Chociaż wojska rzymskie starały się zapewnić ówczesnemu światu względne bezpieczeństwo, właśnie one zburzyły Jerozolimę. Według proroctwa biblijnego zmilitaryzowane mocarstwa w łonie ONZ uznają religię za przyczynę niepokojów i postanowią zniszczyć dzisiejszy odpowiednik Jerozolimy — chrześcijaństwo — i resztę Babilonu Wielkiego (Objawienie 17:12-17). Całe imperium religii fałszywej stoi na krawędzi zagłady.

¹⁴ Zniszczenie religii fałszywej będzie oznaczało początek wielkiego ucisku. W jego końcowej fazie zagłada spotka pozostałe elementy tego niegodziwego systemu rzeczy (Mateusza 24:29, 30; Objawienie 16:14, 16). Chodzenie dzięki wierze pozwala nam czujnie wyczekiwać spełnienia się proroctw biblijnych. Nie damy się zwieść, że jakaś ludzka instytucja, na przykład ONZ, jest narzędziem, którym Bóg posłuży się, by zaprowadzić prawdziwy pokój i bezpieczeństwo. Czy zatem nasz sposób życia nie powinien wyrażać przekonania, że „bliski jest wielki dzień Jehowy”? (Sofoniasza 1:14).

Jak niebezpieczne jest chodzenie dzięki widzeniu?

15. W jaką pułapkę wpadli Izraelici, choć wcześniej doświadczyli błogosławieństw Bożych?

¹⁵ Przeżycia starożytnych Izraelitów uświadamiają nam, jak niebezpiecznie byłoby pozwolić, aby chodzenie dzięki widzeniu osłabiło wiarę. Choć byli naocznymi świadkami dziesięciu plag, które upokorzyły bóstwa Egiptu, i suchą nogą przeszli przez Morze Czerwone, potem wbrew woli Bożej uczynili sobie złotego cielca i zaczęli oddawać mu cześć. Znużyli się czekaniem na Mojżesza, który ‛długo nie schodził z góry’ (Wyjścia 32:1-4). Zniecierpliwieni, zaczęli wielbić bóstwo, które mogli oglądać własnymi oczami. Takim chodzeniem dzięki widzeniu obrazili Jehowę, wskutek czego śmierć poniosło „około trzech tysięcy mężczyzn” (Wyjścia 32:25-29). Jakież to przykre, gdy któryś z dzisiejszych czcicieli Jehowy podejmuje decyzje świadczące o braku zaufania do Niego i wiary w to, iż potrafi On spełnić swe obietnice!

16. Jak na Izraelitów wpłynęło kierowanie się tym, co widzą oczy?

¹⁶ Kierowanie się tym, co widzą oczy, wywarło na Izraelitów jeszcze inny negatywny wpływ — ogarnął ich strach przed  nieprzyjaciółmi (Liczb 13:28, 32; Powtórzonego Prawa 1:28). W końcu zaczęli kwestionować władzę powierzoną Mojżeszowi przez Boga oraz narzekać na swój los. Ten brak wiary sprawił, że zatęsknili za owładniętym przez demony Egiptem bardziej niż za Ziemią Obiecaną (Liczb 14:1-4; Psalm 106:24). Jakże musiało boleć Jehowę, że Jego lud tak lekceważy swego niewidzialnego Króla!

17. Dlaczego w czasach Samuela Izraelici odrzucili kierownictwo Jehowy?

¹⁷ W czasach proroka Samuela wybrany naród izraelski jeszcze raz wpadł w pułapkę chodzenia dzięki widzeniu. Lud zaczął się domagać króla, którego mógłby zobaczyć. Chociaż Jehowa niejednokrotnie pokazał, że jest ich Władcą, nie skłoniło ich to do chodzenia dzięki wierze (1 Samuela 8:4-9). Ku własnej szkodzie odrzucili doskonałe kierownictwo Jehowy i upodobnili się do okolicznych narodów (1 Samuela 8:19, 20).

18. Czego się uczymy o niebezpieczeństwach związanych z chodzeniem dzięki widzeniu?

¹⁸ Jako nowożytni słudzy Jehowy bardzo sobie cenimy więź z Bogiem. Chętnie się uczymy i wyciągamy wnioski z dawnych wydarzeń (Rzymian 15:4). Kiedy Izraelici chodzili dzięki widzeniu, zapomnieli, że za pośrednictwem Mojżesza kieruje nimi sam Bóg. Jeśli nie będziemy się pilnować, też możemy zapomnieć, że dzisiejszym zborem chrześcijańskim kierują Jehowa Bóg i Większy Mojżesz, Jezus Chrystus (Objawienie 1:12-16). Musimy uważać, by nie patrzeć na ziemską część organizacji Jehowy z czysto ludzkiego punktu widzenia. Moglibyśmy wtedy zacząć przejawiać ducha narzekania i lekceważyć przedstawicieli Jehowy oraz pokarm duchowy dostarczany przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mateusza 24:45).

Bądź zdecydowany chodzić dzięki wierze

19, 20. Na co jesteś zdecydowany i dlaczego?

¹⁹ W Biblii czytamy: „Zmagamy się nie z krwią i ciałem, ale z rządami, z władzami, ze światowymi władcami tej ciemności, z zastępem niegodziwych duchów w miejscach niebiańskich” (Efezjan 6:12). Naszym głównym przeciwnikiem jest Szatan Diabeł. Usiłuje on zburzyć naszą wiarę w Jehowę. Wykorzysta każdą dostępną metodę, by spróbować odwieść nas od postanowienia służenia Bogu (1 Piotra 5:8). Jak się nie dać zwieść blichtrowi tego szatańskiego systemu rzeczy? Musimy chodzić dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu! Ufność w obietnice Jehowy oraz przekonanie o ich prawdziwości nie dopuszczą, by ‛nasza wiara uległa rozbiciu niczym okręt’ (1 Tymoteusza 1:19). Dlatego bądźmy całkowicie zdecydowani dalej chodzić dzięki wierze, pewni błogosławieństw Jehowy. Módlmy się, byśmy mogli „ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić” w najbliższej przyszłości (Łukasza 21:36).

²⁰ Chodząc dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu, możemy naśladować wspaniałego Wzorodawcę. W Biblii napisano: „Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami” (1 Piotra 2:21). Z następnego artykułu dowiemy się, jak to robić.

Czy sobie przypominasz?

• Czego o chodzeniu dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu, nauczyłeś się z przeżyć Mojżesza i Ezawa?

• Co jest istotnym warunkiem ustrzeżenia się materializmu?

• Jak chodzenie dzięki wierze pomaga nam unikać myślenia, że koniec tego systemu jest jeszcze odległy?

• Dlaczego chodzenie dzięki widzeniu jest niebezpieczne?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 17]

Mojżesz chodził dzięki wierze

[Ilustracja na stronie 18]

Czy rozrywka często powstrzymuje cię od działalności teokratycznej?

[Ilustracja na stronie 20]

Jaką ochronę zapewnia ci zważanie na Słowo Boże?