‛Bądź skromny, chodząc ze swoim Bogiem’ (MICHEASZA 6:8).

1, 2. Jakie podobieństwo zachodzi między Jehową i rodzicami, którzy uczą swe dziecko chodzić?

NIEMOWLĘ staje na chwiejnych nóżkach, wyciąga rączki w kierunku ojca i stawia pierwsze w życiu kroki. To z pozoru niewielkie osiągnięcie jest dla rodziców niezmiernie ważnym momentem. Cieszą się na myśl, że w nadchodzących miesiącach i latach będą spacerować z dzieckiem, trzymając je za rękę. Pełni nadziei wierzą, że jeszcze przez długie lata będą mu pod wieloma względami zapewniać przewodnictwo i wsparcie.

² Jehowa Bóg podobnie patrzy na swe ziemskie dzieci. Kiedyś powiedział o swoim narodzie wybranym, Izraelu, którego nazwał Efraimem: „Ja uczyłem Efraima chodzić, biorąc ich na swe ramiona (...). Ciągnąłem ich powrozami ziemskiego człowieka, sznurami miłości” (Ozeasza 11:3, 4). Jehowa przyrównuje tu siebie do kochającego ojca, który cierpliwie uczy dziecko chodzić, a gdy ono upada, bierze je na ręce. Jehowa, najlepszy Ojciec, gorąco pragnie nauczyć nas chodzić. Z przyjemnością nam towarzyszy, gdy stawiamy kolejne kroki. Jak pokazuje werset przewodni tego artykułu, naprawdę możemy chodzić z Bogiem! (Micheasza 6:8). Ale w jakim sensie i dlaczego możemy z Nim chodzić? Co nam w tym pomoże i jakich zaznamy błogosławieństw? Rozważmy kolejno te cztery zagadnienia.

W jakim sensie można chodzić z Bogiem?

3, 4. (a) Co wyjątkowego zawiera w sobie myśl o chodzeniu z Bogiem? (b) W jakim sensie możemy chodzić z Bogiem?

³ Oczywiście człowiek z ciała i krwi nie może dosłownie iść u boku Jehowy, gdyż jest On istotą duchową (Wyjścia 33:20; Jana 4:24). Kiedy więc Biblia mówi o ludziach chodzących z Bogiem, posługuje się językiem symbolicznym. Kreśli niezwykły obraz, zrozumiały w każdym narodzie, w każdej kulturze i każdej epoce. Bo czy w jakimś okresie dziejowym albo miejscu na ziemi ludzie nie wiedzieliby, na czym polega chodzenie w czyimś towarzystwie? Obraz ten tchnie ciepłem i bliskością. Takie uczucia pozwalają nam zrozumieć, na czym polega chodzenie z Bogiem. Przyjrzyjmy się pewnym szczegółom.

⁴ Pomyśl o wiernych mężach Henochu i Noem. Dlaczego powiedziano o nich, że chodzili z Bogiem? (Rodzaju 5:24; 6:9). W Biblii słowo „chodzić” często oznacza obranie jakiegoś sposobu postępowania. Henoch  i Noe postanowili wieść życie zgodne z wolą Jehowy Boga. W odróżnieniu od otaczających ich ludzi polegali na kierownictwie Jehowy i słuchali Jego wskazówek. Darzyli Go zaufaniem. Czy to znaczy, że Jehowa podejmował za nich decyzje? Wcale nie. Bóg obdarzył ludzi wolną wolą i chce, by korzystali z tego daru, kierując się „zdolnością rozumowania” (Rzymian 12:1). Gdy jednak podejmujemy decyzje, pokornie pozwalamy, by naszą zdolnością rozumowania kierował nieskończenie ją przewyższający umysł Jehowy (Przysłów 3:5, 6; Izajasza 55:8, 9). Dzięki temu idąc przez życie, trzymamy się blisko Jehowy.

5. Dlaczego Jezus mówił o dodawaniu jednego łokcia do długości życia?

⁵ Biblia często pośrednio lub bezpośrednio przyrównuje życie do chodzenia. Na przykład Jezus powiedział: „Kto z was przez zamartwianie się może dodać jeden łokieć do długości swego życia?” (Mateusza 6:27). Chyba przyznasz, że to dość zaskakująca wypowiedź. Dlaczego Jezus wspomniał o dodaniu do długości życia „jednego łokcia”, który przecież jest miarą odległości, a nie czasu? * Najwyraźniej Chrystus przyrównał życie do wędrówki. Uczył, że zamartwianie się nie pomoże nam przedłużyć drogi życiowej nawet o jeden mały krok. Czyżbyśmy więc nie mieli żadnego wpływu na długość tej podróży? Wniosek taki byłby całkowicie chybiony! Wiąże się z tym drugie zagadnienie: Dlaczego powinniśmy chodzić z Bogiem?

Dlaczego chodzić z Bogiem?

6, 7. Czego bardzo potrzebują niedoskonali ludzie i dlaczego powinni zwracać się o pomoc do Jehowy?

⁶ Jeden z powodów, dla których powinniśmy chodzić z Jehową Bogiem, wyłuszczono w Księdze Jeremiasza 10:23: „Dobrze wiem, Jehowo, że do ziemskiego człowieka jego droga nie należy. Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem”. A zatem nie mamy ani umiejętności, ani prawa kierować swym życiem. Koniecznie potrzebujemy przewodnictwa. Ci, którzy chcą iść swoją drogą niezależnie od Boga, popełniają ten sam błąd, co Adam i Ewa. Pierwsza para ludzka przywłaszczyła sobie prawo do decydowania, co jest dobre, a co złe (Rodzaju 3:1-6). A takie prawo po prostu do nas „nie należy”.

⁷ Czy w swej wędrówce przez życie odczuwasz potrzebę kierownictwa? Każdego dnia musimy podejmować mniej lub bardziej poważne decyzje. Niektóre z nich są naprawdę trudne i mogą mieć wpływ na przyszłość naszą i naszych bliskich. Ale pomyśl: ktoś nieskończenie od nas starszy i mądrzejszy szczerze pragnie zapewnić nam pod tym względem życzliwe przewodnictwo! Niestety, większość ludzi woli polegać na własnym osądzie i samodzielnie kierować swymi krokami, ignorując prawdę zapisaną w Księdze Przysłów 28:26: „Kto ufa swojemu sercu, jest głupi, lecz kto chodzi w mądrości, ten ujdzie cało”. Jehowa chce, abyśmy uniknęli katastrofalnych skutków ufania swemu zdradliwemu sercu (Jeremiasza 17:9). Pragnie, byśmy ‛chodzili w mądrości’ i polegali na Nim jako naszym mądrym Przewodniku i Nauczycielu. Dzięki temu możemy prowadzić bezpieczne, satysfakcjonujące i szczęśliwe życie.

8. Dokąd wiedzie ludzi grzech i niedoskonałość, a czego pragnie dla nas Jehowa?

⁸ Innym powodem do chodzenia z Bogiem jest długość drogi, jaką chcemy pokonać. Biblia potwierdza smutną prawdę: w pewnym sensie wszyscy niedoskonali ludzie zmierzają w tym samym kierunku. W Księdze Kaznodziei 12:5 tak opisano trudności pojawiające się z wiekiem: „Człowiek idzie do swego długotrwałego domu, po ulicy  zaś chodzą płaczący”. Czym jest ów „długotrwały dom”? To grób, do którego wiedzie nas grzech i niedoskonałość (Rzymian 6:23). Ale Bóg pragnie dla nas czegoś więcej niż krótkiej, najeżonej kłopotami podróży od kołyski do grobu (Hioba 14:1). Tylko chodząc z Jehową, możemy mieć nadzieję na przedłużenie tej podróży zgodnie z Jego zamierzeniem — aż do wieczności. Czy nie tego właśnie pragniesz? Jeśli tak, to musisz chodzić ze swym Ojcem.

Co nam pomoże chodzić z Bogiem?

9. Dlaczego Jehowa czasami ukrywał się przed swoim ludem, ale o czym zapewnił według słów z Izajasza 30:20?

⁹ Na szczególną uwagę zasługuje trzecie pytanie: co nam pomoże chodzić z Bogiem? Odpowiedź znajdujemy w Księdze Izajasza 30:20, 21: „Twój Wspaniały Nauczyciel już nie będzie się ukrywał i twoje oczy zobaczą twego Wspaniałego Nauczyciela. A twoje uszy usłyszą za tobą słowo, mówiące: ‚To jest ta droga. Chodźcie nią’ — gdybyście poszli w prawo lub gdybyście poszli w lewo”. Słowa Jehowy zapisane w wersecie 20 mogły przypominać Jego czcicielom, że kiedy się przeciwko Niemu buntowali, On się przed nimi ukrywał (Izajasza 1:15; 59:2). Ale teraz Jehowa już się nie ukrywa — wprost przeciwnie, jest wyraźnie widoczny dla swych wiernych sług. Przywodzi to na myśl nauczyciela, który stoi przed uczniami i objaśnia im to, czego chce ich nauczyć.

10. W jakim sensie możemy ‛usłyszeć za sobą słowo’ naszego Wspaniałego Nauczyciela?

¹⁰ W wersecie 21 nakreślono inny obraz. Jehowa podąża za swymi sługami i podpowiada im, którędy powinni iść. Zdaniem biblistów ta wypowiedź może nawiązywać do faktu, iż pasterz czasami idzie za stadem i kieruje nim swoim głosem, by nie zeszło na manowce. A jak ten werset odnosi się do nas? Kiedy szukamy wskazówek w Słowie Bożym, czytamy rady zapisane tysiące lat temu. Ze względu na upływ czasu dochodzą niejako z tyłu. Ale dzisiaj są równie aktualne, jak były w chwili ich spisywania. Zasady biblijne mogą nam pomóc podejmować decyzje w sprawach bieżących i układać plany na dalszą przyszłość (Psalm 119:105). Gdy szczerze szukamy takich wskazówek i się do nich stosujemy, Jehowa staje się naszym Przewodnikiem. Chodzimy z Bogiem.

11. Jaką gorącą zachętę Jehowa skierował do Izraelitów w Jeremiasza 6:16 i jaka była ich reakcja?

¹¹ Czy naprawdę pozwalamy, by Słowo Boże tak ściśle nami kierowało? Warto niekiedy poddać się rzetelnej analizie. Rozważmy werset, który może nam w tym pomóc: „Oto, co rzekł Jehowa: ‚Stańcie na drogach i zobaczcie, i pytajcie o dawne szlaki, gdzie teraz jest dobra droga; i chodźcie nią,  a znajdźcie wytchnienie dla swych dusz’” (Jeremiasza 6:16). Wypowiedź ta przywodzi nam na myśl wędrowca, który zatrzymuje się na rozstajach i pyta o drogę. W sensie duchowym powinni byli tak postąpić zbuntowani Izraelici. Mieli odnaleźć „dawne szlaki”. Ta „dobra droga” to szlak, którym podążali ich wierni przodkowie, a z którego oni niemądrze zboczyli. Niestety, Izraelici nie zareagowali właściwie na to życzliwe przypomnienie od Jehowy. W tym samym wersecie czytamy dalej: „Lecz oni mówili: ‚Nie będziemy chodzić’”. Jednakże nowożytny lud Jehowy postępuje zupełnie inaczej.

12, 13. (a) Jak namaszczeni duchem naśladowcy Chrystusa zareagowali na radę z Jeremiasza 6:16? (b) Jak możemy sprawdzić, jaką drogą podążamy?

¹² Od końca XIX wieku namaszczeni naśladowcy Chrystusa odnoszą radę z Jeremiasza 6:16 do siebie. Jako klasa przewodzą w szczerym powrocie na „dawne szlaki”. W odróżnieniu od odstępczego chrześcijaństwa wiernie trzymają się „wzoru zdrowych słów” ustalonego przez Chrystusa i przekazanego przez jego lojalnych naśladowców z I wieku n.e. (2 Tymoteusza 1:13). Po dziś dzień pomazańcy pomagają sobie nawzajem oraz swym towarzyszom z grona „drugich owiec” podążać właściwą, uszczęśliwiającą drogą życia, którą porzuciło chrześcijaństwo (Jana 10:16).

¹³ Dostarczając duchowy pokarm we właściwym czasie, klasa wiernego niewolnika pomogła milionom ludzi odnaleźć „dawne szlaki” i chodzić z Bogiem (Mateusza 24:45-47). Czy należysz do tej licznej rzeszy? Jeśli tak, to co mógłbyś zrobić, by nie zboczyć na manowce, obierając własną drogę? Mądrze jest od czasu do czasu zastanowić się, jak idziemy przez życie. Jeżeli czytasz Biblię i oparte na niej publikacje oraz przyjmujesz na zebraniach aktualne wskazówki podawane przez klasę pomazańców, uczysz się chodzić z Bogiem. A gdy pokornie stosujesz się do otrzymywanych rad, rzeczywiście chodzisz z Bogiem „dawnymi szlakami”.

Chodź tak, jak gdybyś ‛widział Niewidzialnego’

14. Jak na nasze decyzje wpłynie uznawanie Jehowy za realną osobę?

¹⁴ Jeżeli chcemy chodzić z Bogiem, musi On być dla nas realną osobą. Jehowa zapewnił przecież wiernych Izraelitów, że się przed nimi nie ukrywa. Dzisiaj podobnie objawia się swemu ludowi jako Wspaniały Nauczyciel. Czy Jehowa jest dla ciebie tak realny, jak gdyby stał przed tobą i udzielał ci wskazówek? Właśnie takiej wiary potrzebujemy, jeśli chcemy chodzić z Bogiem. Niewątpliwie odznaczał się nią Mojżesz, „pozostał bowiem niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebrajczyków 11:27). Jeżeli Jehowa jest dla nas kimś realnym, to podejmując decyzje, będziemy brali pod uwagę Jego uczucia. Na przykład nawet nie przyjdzie nam na myśl dopuścić się czegoś niegodziwego, a potem ukrywać swe grzechy przed chrześcijańskimi starszymi lub rodziną. Będziemy się starali chodzić z Bogiem również wtedy, gdy nie widzi nas żaden człowiek. Podobnie jak starożytny król Dawid, postanowimy sobie: „Będę w swym domu chodził w nieskazitelności mego serca” (Psalm 101:2).

15. Jak kontakty z chrześcijańskimi braćmi i siostrami pomagają nam jeszcze wyraźniej „widzieć” Jehowę?

¹⁵ Jehowa rozumie, że jesteśmy niedoskonałymi,  cielesnymi stworzeniami i że czasami może nam nie być łatwo wierzyć w coś, czego nie widzimy (Psalm 103:14). Pomaga nam przezwyciężyć tę słabość. Na przykład zgromadził „lud dla swego imienia”, pochodzący ze wszystkich narodów ziemi (Dzieje 15:14). Służymy Bogu w jedności i umacniamy się nawzajem. Gdy słyszymy, jak Jehowa pomógł duchowemu bratu lub siostrze pokonać jakąś słabość albo przetrwać ciężką próbę, staje się On dla nas jeszcze bardziej realny (1 Piotra 5:9).

16. Jak w chodzeniu z Bogiem pomaga nam analizowanie przykładu Jezusa?

¹⁶ Co najważniejsze, Jehowa dał nam za wzór swego Syna. Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6). Analizowanie ziemskiego życia Jezusa to jeden z najlepszych sposobów przybliżania się do Jehowy jako realnej osoby. Wszystko, co Syn Boży powiedział lub zrobił, było doskonałym odzwierciedleniem osobowości i dróg jego niebiańskiego Ojca (Jana 14:9). Zanim podejmiemy jakąś decyzję, powinniśmy się głęboko zastanowić, co w danej sytuacji uczyniłby Jezus. Kiedy nasze decyzje są wynikiem takich starannych i połączonych z modlitwą przemyśleń, można powiedzieć, że podążamy śladami Chrystusa (1 Piotra 2:21). A to oznacza, że chodzimy z Bogiem.

Jakich błogosławieństw zaznajemy

17. Jakie znajdziemy „wytchnienie dla swych dusz”, jeśli chodzimy drogami Jehowy?

¹⁷ Chodzenie z Jehową Bogiem zapewnia błogosławieństwa. Przypomnij sobie, co Jehowa obiecał swemu ludowi, który miał szukać „dobrej drogi”. Powiedział: „Chodźcie nią, a znajdźcie wytchnienie dla swych dusz” (Jeremiasza 6:16). Co oznacza to „wytchnienie”? Czy łatwe życie, pełne wygód i przyjemności? Bynajmniej. Jehowa zapewnia coś o wiele lepszego — coś, co rzadko osiągają nawet najbogatsi ludzie. Znalezienie wytchnienia dla duszy oznacza zaznawanie pokoju, radości, zadowolenia oraz satysfakcji z osiągnięcia celów duchowych. To uczucie, że wybrało się najlepszą drogę życiową. Jakże rzadki jest ten pokój umysłu w dzisiejszym świecie!

18. Jakie błogosławieństwo Jehowa chce ci udostępnić i na co jesteś zdecydowany?

¹⁸ Oczywiście wielkim błogosławieństwem jest już samo życie. Nawet gdy przypomina tylko krótką wędrówkę, i tak jest lepsze niż żadne. Ale Jehowa nigdy nie chciał, byś miał przed sobą jedynie krótki dystans od młodzieńczego wigoru do udręk sędziwego wieku. On pragnie dla ciebie tego, co najlepsze. Chciałby, żebyś chodził z Nim po wsze czasy! Wyraźnie zaznaczono to w Księdze Micheasza 4:5: „Wszystkie ludy, każdy z nich, będą chodzić w imieniu swego boga; my natomiast będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”. Czy będziesz zabiegać o to błogosławieństwo? Czy dostąpisz tego, co Jehowa nazwał „rzeczywistym życiem”? (1 Tymoteusza 6:19). W takim razie ze wszystkich sił postanów sobie chodzić z Bogiem dzisiaj, jutro i po dni wieczności!

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Co to znaczy chodzić z Bogiem?

• Dlaczego odczuwasz potrzebę chodzenia z Bogiem?

• Co ci pomoże chodzić z Bogiem?

• Jakie błogosławieństwa czekają tych, którzy chodzą z Bogiem?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 23]

Gdy czytamy Biblię, słyszymy za sobą głos Jehowy, mówiący: „To jest ta droga”

[Ilustracja na stronie 25]

Na zebraniach otrzymujemy we właściwym czasie duchowy pokarm