„Jehowa jest moim Pasterzem. Niczego mi nie zabraknie” (PSALM 23:1).

1-3. Dlaczego Dawid przyrównał Jehowę do pasterza?

JAK byś zilustrował sposób, w jaki Jehowa opiekuje się swoim ludem? Jakim porównaniem oddałbyś Jego czułą troskę o wiernych sług? Ponad 3000 lat temu król Dawid wspaniale opisał Jehowę w psalmie, nawiązując do zajęcia, którym sam trudnił się w młodości.

² Dawid jako chłopiec był pasterzem, znał się więc na owcach. Dobrze wiedział, że zwierzęta te pozostawione bez dozoru łatwo się gubią, padają ofiarą złodziei lub drapieżników (1 Samuela 17:34-36). Bez pomocy troskliwego pasterza trudno im znaleźć odpowiednie pastwisko i pokarm. W późniejszych latach Dawid niewątpliwie często wracał pamięcią do godzin, które spędził na prowadzeniu, chronieniu i karmieniu owiec.

³ Nic zatem dziwnego, że gdy pod wpływem natchnienia opisywał troskę Boga o Jego lud, przyszła mu na myśl praca pasterza. Psalm 23 rozpoczął słowami: „Jehowa jest moim Pasterzem. Niczego mi nie zabraknie”. Spróbujmy się teraz zastanowić nad trafnością tej wypowiedzi. Potem psalm ten pomoże nam zobaczyć, jak Jehowa troszczy się o swych czcicieli niczym pasterz o trzodę (1 Piotra 2:25).

Trafne porównanie

4, 5. Co Biblia mówi o owcach?

⁴ W Piśmie Świętym nadano Jehowie wiele tytułów, ale określenie „Pasterz” należy do najbardziej tkliwych (Psalm 80:1). Aby lepiej zrozumieć, dlaczego Boga słusznie nazwano Pasterzem, trzeba uświadomić sobie dwie sprawy: jakimi cechami charakteryzują się owce oraz jakie są obowiązki i przymioty dobrego pasterza.

⁵ Biblia często nawiązuje do zachowania owiec; żywo reagują one na czułą troskę pasterza (2 Samuela 12:3), są łagodne (Izajasza 53:7) i bezbronne (Micheasza 5:8). Pewien pisarz, który całe lata zajmował się owcami, zauważył: „Wcale nie jest prawdą, że owce ‛same się pasą’. W odróżnieniu od innych zwierząt hodowlanych wymagają ciągłej i bacznej opieki”. Aby przeżyć, te bezradne stworzenia potrzebują troskliwego pasterza (Ezechiela 34:5).

6. Jak pewien słownik biblijny opisuje typowy dzień pracy starożytnego pasterza?

⁶ Jak w starożytności wyglądał typowy dzień pasterza? Pewien słownik biblijny wyjaśnia:  „Wcześnie rano wyprowadzał stado z owczarni, cały czas idąc na przedzie. Na pastwisku obserwował je przez cały dzień, dbając, by żadna sztuka się nie odłączyła, a jeśli któraś oddaliła się od reszty i znikła mu z oczu, szukał jej aż do skutku. (...) Nocą przyprowadzał trzodę z powrotem do zagrody i z laską w ręku liczył zwierzęta przechodzące przez drzwi, by się upewnić, że żadne się nie zgubiło. (...) Często musiał w ciemnościach nocy pilnować owczarni przed atakiem dzikich zwierząt lub przed zakusami złodziei”. *

7. Dlaczego pasterz musiał czasami okazywać szczególną cierpliwość i delikatność?

⁷ Zdarzało się, że niektóre owce, na przykład ciężarne samice i jagnięta, wymagały szczególnej cierpliwości i delikatności (Rodzaju 33:13). W pewnej encyklopedii biblijnej podano: „Młode często przychodzą na świat gdzieś daleko na zboczu góry. Pasterz uważnie strzeże matki, gdy jest zupełnie bezbronna, podnosi nowo narodzoną owieczkę i zabiera do owczarni. Przez kilka dni, póki jagnię nie nauczy się chodzić, pasterz nosi je na rękach lub w luźnych fałdach płaszcza” (Izajasza 40:10, 11). Jak widać, dobry pasterz musiał być zarówno silny, jak i delikatny.

8. Z jakich powodów Dawid ufał Jehowie?

⁸ „Jehowa jest moim Pasterzem” — czyż to nie trafny opis naszego niebiańskiego Ojca? Analizując Psalm 23, zobaczymy, że Bóg troszczy się o nas niczym silny, ale zarazem czuły pasterz. W 1 wersecie Dawid wyraża przekonanie, że Bóg zadba o to, by Jego owcom ‛niczego nie zabrakło’. W następnych wersetach podaje trzy powody do żywienia takiej ufności: Jehowa wiedzie, chroni i karmi swą trzodę. Przyjrzyjmy się bliżej każdej z tych spraw.

„Wiedzie mnie”

9. Jaką scenę opisuje Dawid i jak owce mogą się znaleźć w takim miejscu?

⁹ Po pierwsze, Jehowa wiedzie swój lud. Psalmista pisze: „Daje mi się kłaść na pastwiskach obfitujących w trawę; prowadzi mnie przez dobrze nawodnione miejsca odpoczynku. Duszę moją pokrzepia. Wiedzie mnie szlakami prawości przez wzgląd na swe imię” (Psalm 23:2, 3). Dawid odmalowuje tutaj obraz stada leżącego na bujnym pastwisku — owce są spokojne, wypoczęte i bezpieczne. Hebrajskie słowo przetłumaczone na „pastwiska” może też oznaczać „przyjemne miejsca”. Same owce raczej nie znalazłyby zakątka, w którym by się mogły beztrosko paść. To pasterz musi je zaprowadzić w takie „przyjemne miejsce”.

10. Jak Bóg okazuje nam zaufanie?

¹⁰ Jak Jehowa nas dzisiaj prowadzi? Między innymi dając nam wspaniały przykład. Biblia zachęca nas, byśmy ‛stali się naśladowcami Boga’ (Efezjan 5:1). Kontekst tej wypowiedzi nawiązuje do współczucia, przebaczania i miłości (Efezjan 4:32; 5:2). Oczywiście Jehowa okazuje te piękne przymioty w najdoskonalszy sposób. Ale czy nie stawia nam wygórowanych wymagań, gdy zaprasza, byśmy Go naśladowali? Bynajmniej. Ta natchniona zachęta stanowi w gruncie rzeczy wspaniały dowód, że On nam ufa. Jak to rozumieć? Otóż stworzył nas na swoje podobieństwo, czyli obdarzył nas zdolnością pielęgnowania przymiotów moralnych i duchowych (Rodzaju 1:26). A zatem wie, że mimo naszej niedoskonałości potrafimy odzwierciedlać Jego przymioty. Pomyśl tylko — nasz kochający Bóg jest pewny, że możemy być do Niego podobni. Jeżeli staramy się Go naśladować, prowadzi nas do symbolicznego przyjemnego „miejsca odpoczynku”. W tym pełnym przemocy świecie ‛mieszkamy bezpiecznie’, zaznając pokoju, który  wypływa ze świadomości, że Bóg darzy nas uznaniem (Psalm 4:8; 29:11).

11. Co Jehowa bierze pod uwagę, prowadząc swe owce, i jak to się uwidacznia w Jego wymaganiach?

¹¹ Prowadząc nas, Jehowa jest czuły i cierpliwy. Pasterz zważa na ograniczenia owiec, toteż wiedzie je tak, by mogły za nim nadążyć (Rodzaju 33:14). Podobnie Jehowa dostosowuje tempo do swoich owiec. Bierze pod uwagę nasze możliwości i warunki. Nigdy nie oczekuje więcej, niż jesteśmy w stanie dać. Chce tylko tego, byśmy Mu służyli z całej duszy (Kolosan 3:23). Ale co wtedy, gdy ze względu na wiek lub poważną chorobę nie potrafisz już zdziałać tyle, co kiedyś? Właśnie w takich sytuacjach widać całe piękno wymagania, by służyć Jehowie z całej duszy. Nie ma dwóch takich samych dusz, czyli osób. Służenie Bogu z całej duszy oznacza pełne wykorzystywanie swoich sił i energii. Jehowa ceni służbę pełnioną przez ciebie z całej duszy, nawet jeśli coś trochę spowalnia twój krok (Marka 12:29, 30).

12. Jaki przykład z Prawa Mojżeszowego pokazuje, że Jehowa prowadzi swe owce tak, by za Nim nadążyły?

¹² Aby lepiej uzmysłowić sobie, że Jehowa prowadzi swe owce w odpowiednim tempie, pomyślmy, co Prawo Mojżeszowe mówiło o niektórych darach ofiarnych za przewinienie. Bóg oczekiwał, że każdy będzie Mu składać najlepsze ofiary, pobudzany do tego wdzięcznym sercem. Ale brał też pod uwagę sytuację każdego człowieka. Prawo stanowiło: „Jeśli jednak nie stać go na owcę, to przyniesie (...) dwie turkawki lub dwa młode gołębie domowe”. A jeżeli kogoś nie było stać nawet na dwa gołębie? Mógł wtedy przynieść trochę „wybornej mąki” (Kapłańska 5:7, 11). Widać wyraźnie, że Bóg nie wymagał niczego, co by przekraczało możliwości ofiarodawcy. Jehowa się nie zmienia, pociesza nas więc myśl, że nigdy nie oczekuje więcej, niż możemy dać; z radością przyjmuje to, co jesteśmy Mu w stanie ofiarować (Malachiasza 3:6). Jakież to cudowne, że prowadzi nas tak wyrozumiały Pasterz!

„Nie boję się niczego złego, bo ty jesteś ze mną”

13. Jak w Psalmie 23:4 Dawid zwraca się do Jehowy i dlaczego nie ma w tym nic dziwnego?

¹³ Psalmista podaje drugi powód do ufania Jehowie: On chroni swe owce. Król mówi: „Nawet gdy chodzę doliną głębokiego cienia, nie boję się niczego złego, bo ty jesteś ze mną; rózga twoja i twa laska — te mnie pocieszają” (Psalm 23:4). Dawid zwraca się teraz do Jehowy bezpośrednio, używając zaimka „ty”. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ wspomina o tym, jak Bóg pomógł mu przetrwać trudne sytuacje. Dawid wielokrotnie chodził „doliną głębokiego cienia” — jego życie bywało w niebezpieczeństwie. Mimo to nie pozwolił, by owładnął nim strach; czuł, że jest przy nim Bóg, dzierżący „rózgę” i „laskę”. Świadomość tej ochrony  pokrzepiała Dawida i niewątpliwie jeszcze bardziej przybliżała go do Jehowy. *

14. Jak Biblia zapewnia nas o ochronie Jehowy, ale czego to nie oznacza?

¹⁴ Jak dzisiaj Jehowa chroni swe owce? Biblia zapewnia, że żadnym przeciwnikom — ani ludziom, ani demonom — nie uda się ich zniszczyć. Jehowa nigdy do tego nie dopuści (Izajasza 54:17; 2 Piotra 2:9). Ale nie znaczy to, że nasz Pasterz ustrzeże nas przed każdym nieszczęściem. Borykamy się z przeciwnościami spadającymi na wszystkich ludzi, a także z próbami, które dotykają wszystkich prawdziwych chrześcijan (2 Tymoteusza 3:12; Jakuba 1:2). Zdarza się, że niejako ‛chodzimy doliną głębokiego cienia’. Na przykład wskutek prześladowań lub kłopotów zdrowotnych możemy stanąć oko w oko ze śmiercią. Może jakaś bliska nam osoba jest u kresu swych dni lub niedawno zapadła w sen śmierci. W takich najczarniejszych chwilach nasz Pasterz jest z nami i będzie nas chronił. W jaki sposób?

15, 16. (a) Jak Jehowa pomaga nam pokonywać przeszkody? (b) Opowiedz przeżycie, które pokazuje, jak Jehowa wspiera nas w czasie prób.

¹⁵ Jehowa nie obiecuje nam cudownej ingerencji w bieg spraw. * Możemy jednak ufnie oczekiwać, że pomoże nam pokonać każdą napotkaną przeszkodę. Obdarza nas mądrością potrzebną w „rozmaitych doświadczeniach” (Jakuba 1:2-5). Pasterz używa swej laski nie tylko do odpędzania drapieżników, ale także do delikatnego kierowania owiec we właściwą stronę. Aby nas skorygować, Jehowa może sprawić, że któryś ze współwyznawców udzieli nam biblijnej rady bardzo przydatnej w naszej sytuacji. Poza tym Bóg może nam dodać sił potrzebnych do wytrwania (Filipian 4:13). Za pośrednictwem swego świętego ducha napełnia nas „mocą wykraczającą poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7). Duch Boży może nas uzdolnić do przetrwania każdej próby, którą na nas sprowadzi Szatan (1 Koryntian 10:13). Czyż nie pokrzepia świadomość, że Jehowa jest zawsze gotów nam pomagać?

¹⁶ Niezależnie od tego, w jak ‛ciemnej dolinie’ się znajdziemy, nie musimy iść przez nią sami. Jest z nami nasz Pasterz i udziela nam pomocy, choć nie zawsze od razu ją dostrzegamy. Posłuchaj, jak swymi przeżyciami dzieli się pewien chrześcijański starszy, u którego wykryto złośliwego guza mózgu: „Muszę przyznać, że początkowo zastanawiałem się, czy Jehowa się na mnie pogniewał albo nawet przestał mnie kochać. Byłem jednak zdecydowany dalej przy Nim trwać. Zwierzyłem się Mu ze swoich obaw. I Jehowa mi pomagał, często niosąc pociechę za pośrednictwem braci i sióstr. Wielu z nich dzieliło się ze mną własnymi doświadczeniami w zmaganiach z poważną chorobą. Ich zrównoważone wypowiedzi przypomniały mi, że nie spotkało mnie nic wyjątkowego. Dzięki takiej praktycznej pomocy i niekiedy naprawdę wzruszającym wyrazom życzliwości upewniłem się, że Jehowa nie przestał darzyć mnie uznaniem. Oczywiście wciąż muszę się zmagać z chorobą i nie wiem, jaki będzie końcowy rezultat tej walki. Żywię jednak ufność, że Jehowa jest ze mną i dalej będzie mnie wspierał w tej próbie”.

„Stół przede mną zastawiasz”

17. Jak Dawid opisuje Jehowę w Psalmie 23:5 i dlaczego nie kłóci się to z porównaniem Go do pasterza?

¹⁷ Dawid podaje teraz trzeci powód do zaufania Pasterzowi: Jehowa szczodrze karmi  swe owce. Napisał: „Stół przede mną zastawiasz wobec wszystkich, którzy okazują mi wrogość. Oliwą natłuściłeś mą głowę; kielich mój jest napełniony po brzegi” (Psalm 23:5). W wersecie tym Dawid przedstawia swego Pasterza jako hojnego gospodarza, który zapewnia obfitość pokarmów i napojów. Te dwa porównania — do troskliwego pasterza i do szczodrego gospodarza — nie wykluczają się wzajemnie. Dobry pasterz musi przecież wiedzieć, gdzie znaleźć pastwiska bogate w paszę i wodę, by trzodzie ‛niczego nie zabrakło’ (Psalm 23:1, 2).

18. Co dowodzi, że Jehowa jest szczodrym gospodarzem?

¹⁸ Czy nasz Pasterz jest również szczodrym gospodarzem? Nie ma co do tego żadnych wątpliwości! Pomyśl tylko o ilości, jakości i bogactwie pokarmu duchowego, który otrzymujemy. Za pośrednictwem klasy niewolnika wiernego i roztropnego Jehowa udostępnia nam użyteczne publikacje i urozmaicony program zebrań i większych zgromadzeń — wszystko to służy zaspokajaniu naszych duchowych potrzeb (Mateusza 24:45-47). Z pewnością niczego nam pod tym względem nie brakuje. „Niewolnik wierny i roztropny” wydrukował miliony egzemplarzy Biblii i pomocy do jej studiowania w 413 językach. Jehowa zaopatruje nas w różnorodny pokarm duchowy — począwszy od „mleka”, czyli podstawowych nauk biblijnych, aż po „pokarm stały”, a więc głębsze informacje (Hebrajczyków 5:11-14). Dzięki temu gdy stajemy w obliczu problemów i poważnych decyzji, zazwyczaj możemy znaleźć dokładnie to, czego potrzebujemy. Cóż byśmy poczęli bez tego zaopatrzenia duchowego? Nasz Pasterz jest naprawdę niezwykle szczodry! (Izajasza 25:6; 65:13).

„Mieszkać będę w domu Jehowy”

19, 20. (a) Jakie przekonanie wyraził Dawid w Psalmie 23:6 i jak możemy nabrać podobnej pewności? (b) Co zostanie omówione w następnym artykule?

¹⁹ Po opisaniu, jak wspaniale Jehowa pasie i karmi swe owce, Dawid podsumowuje: „Zaiste, dobroć i lojalna życzliwość będą za mną podążać przez wszystkie dni mego życia; ja zaś mieszkać będę w domu Jehowy przez długie dni” (Psalm 23:6). Dawid mówi z serca przepełnionego wdzięcznością i wiarą. Wdzięczność wynika z rozpamiętywania przeszłości, a wiara — z patrzenia w przyszłość. Psalmista, który sam był kiedyś pasterzem, czuje się bezpieczny i wie, że dopóki będzie się trzymał blisko niebiańskiego Pasterza, niejako mieszkał w Jego domu, dopóty może liczyć na Jego życzliwą troskę.

²⁰ Jakże jesteśmy wdzięczni za piękne słowa Dawida utrwalone w Psalmie 23! Trudno o trafniejszy opis tego, jak Jehowa wiedzie, chroni i karmi swe owce. Przesycone serdecznymi uczuciami wypowiedzi Dawida zostały zachowane do naszych czasów, by jeszcze bardziej nas upewnić, że my także możemy uważać Jehowę za naszego Pasterza. Jeśli do Niego przylgniemy, ten kochający Pasterz będzie i nas otaczać opieką „przez długie dni”, a nawet przez całą wieczność. Ale jako owce wielkiego Pasterza, Jehowy, mamy obowiązek z Nim chodzić. W następnym artykule omówiono, co się z tym wiąże.

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Dlaczego Dawid słusznie przyrównał Jehowę do pasterza?

• Jak Jehowa nas prowadzi i okazuje nam wyrozumiałość?

• Jak Jehowa pomaga nam wytrwale znosić próby?

• Co pokazuje, że Jehowa jest szczodrym gospodarzem?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 18]

Podobnie jak izraelski pasterz, Jehowa prowadzi swe owce