„Jak długo będziecie utykać, mając dwa różne poglądy?” (1 KRÓLÓW 18:21).

1. Czym nasze czasy tak bardzo się wyróżniają?

CZY wierzysz, że Jehowa jest jedynym prawdziwym Bogiem? I czy wierzysz, że proroctwa biblijne wskazują na nasze czasy jako na „dni ostatnie” niegodziwego szatańskiego systemu rzeczy? (2 Tymoteusza 3:1). Jeśli tak, to z pewnością przyznasz, że właśnie teraz nastała pora na podjęcie zdecydowanych działań. Nigdy wcześniej w historii nie ważyły się losy tak wielu istnień ludzkich.

2. Co się działo w dziesięcioplemiennym królestwie Izraela za panowania Achaba?

² W X wieku p.n.e. Izraelici stanęli przed niezmiernie ważną decyzją. Komu będą służyć? Król Achab pod wpływem swej pogańskiej żony Jezebel wprowadził w dziesięcioplemiennym królestwie Izraela kult Baala — boga płodności, który rzekomo zapewniał deszcz i obfite zbiory. Wielu czcicieli kłaniało się przed jego wizerunkami lub posyłało mu ręką pocałunki. Zabiegając o błogosławieństwo Baala dla zbiorów i trzody, ludzie urządzali orgie seksualne z udziałem nierządnic świątynnych. Mieli też zwyczaj robienia sobie na ciele nacięć aż do krwi (1 Królów 18:28).

3. Jaki wpływ na lud Boży miał kult Baala?

³ Tymi bałwochwalczymi praktykami przesyconymi niemoralnością i przemocą nie skalało się jedynie jakieś 7000 Izraelitów (1 Królów 19:18). Lojalnie trzymali się przymierza z Jehową Bogiem, za co spotkały ich prześladowania. Na przykład królowa Jezebel zamordowała wielu proroków Jehowy (1 Królów 18:4, 13). W takiej atmosferze większość członków tego narodu usiłowała pogodzić wielbienie Jehowy z kultem Baala.  Ale dla sług Jehowy odwrócenie się od Niego i oddawanie czci fałszywemu bóstwu było równoznaczne z odstępstwem. Jehowa obiecał im błogosławić pod warunkiem, że będą Go miłowali i przestrzegali Jego przykazań. Równocześnie zaznaczył, że jeśli przestaną Mu okazywać „wyłączne oddanie”, zostaną unicestwieni (Powtórzonego Prawa 5:6-10; 28:15, 63).

4. Co zapowiedzieli Jezus i jego apostołowie i jak to się spełnia?

⁴ Podobnie rzecz się ma z dzisiejszym chrześcijaństwem. Wielu uznaje się za naśladowców Chrystusa, ale ich święta, postępowanie i wierzenia są sprzeczne z naukami biblijnymi. Tak jak niegdyś Jezebel, duchowieństwo wiedzie prym w prześladowaniach Świadków Jehowy. Kler już nieraz popierał wojny i tym samym obciążył się winą za śmierć milionów parafian. Takie konszachty religii z polityką Biblia nazywa duchową rozpustą (Objawienie 18:2, 3). Poza tym chrześcijaństwo przymyka oczy na literalną rozpustę, i to nawet wśród duchownych. Jezus Chrystus i jego apostołowie zapowiadali takie wielkie odstępstwo (Mateusza 13:36-43; Dzieje 20:29, 30; 2 Piotra 2:1, 2). Jaki los w końcu czeka ponad miliard wyznawców nominalnego chrześcijaństwa? I jaka odpowiedzialność względem nich oraz wszystkich innych zwiedzionych przez religię fałszywą spoczywa na prawdziwych czcicielach Jehowy? W znalezieniu odpowiedzi na te pytania pomoże nam analiza dramatycznych wydarzeń, które doprowadziły do ‛usunięcia Baala z Izraela’ (2 Królów 10:28).

Bóg okazuje miłość swemu zbłąkanemu ludowi

5. Jak Jehowa okazał życzliwą troskę o swój zbłąkany lud?

⁵ Jehowa Bóg nie znajduje przyjemności w karaniu tych, którzy nie dochowują Mu wiary. Jako kochający Ojciec pragnie, by  niegodziwcy zdobyli się na skruchę i do Niego wrócili (Ezechiela 18:32; 2 Piotra 3:9). Dlatego w czasach Achaba i Jezebel posyłał wielu proroków, by ostrzegali lud przed skutkami oddawania czci Baalowi. Do proroków takich należał Eliasz. Gdy jeszcze trwała zapowiedziana przez niego niszczycielska susza, polecił królowi Achabowi zebrać Izraelitów i proroków Baala na górze Karmel (1 Królów 18:1, 19).

6, 7. (a) Jak Eliasz wskazał na główną przyczynę odstępstwa Izraela? (b) Co zrobili prorocy Baala? (c) Co uczynił Eliasz?

⁶ Lud zgromadził się przy ołtarzu Jehowy, wcześniej zburzonym prawdopodobnie na życzenie Jezebel (1 Królów 18:30). Niestety, obecni nie byli pewni, kto jest w stanie sprowadzić upragniony deszcz — Jehowa czy Baal. Przybyło aż 450 proroków Baala, natomiast Jehowę reprezentował tylko Eliasz. Prorok Boży, dotykając sedna problemu, zapytał Izraelitów: „Jak długo będziecie utykać, mając dwa różne poglądy?” Następnie, jeszcze bardziej bezpośrednio, postawił ich przed wyborem: „Jeśli Jehowa jest prawdziwym Bogiem, to idźcie za nim, a jeśli Baal, to idźcie za nim”. Aby skłonić niezdecydowanych Izraelitów do całkowitego oddania się Jehowie, zaproponował próbę mającą wykazać, kto jest prawdziwym Bogiem. Zabito dwa byki — jeden miał być ofiarowany Jehowie, a drugi Baalowi. Prawdziwym miał się okazać ten Bóg, który ześle na ofiarę ogień. Prorocy Baala przygotowali swego byka, a potem całymi godzinami wołali: „Baalu, odpowiedz nam!” Kiedy Eliasz zaczął z nich drwić, robili sobie na ciele nacięcia aż do krwi i krzyczeli na cały głos. Nie doczekali się jednak odpowiedzi (1 Królów 18:21, 26-29).

⁷ Wtedy do działania przystąpił Eliasz. Najpierw naprawił ołtarz Jehowy i umieścił na nim poćwiartowanego byka, na którego następnie polecił wylać cztery wielkie dzbany wody. Po trzykrotnym powtórzeniu tej czynności rów okalający ołtarz napełnił się wodą. Eliasz pomodlił się wówczas: „Jehowo, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, niech dzisiaj stanie się wiadome, że ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja jestem twoim sługą i wszystko to uczyniłem na twoje słowo. Odpowiedz mi, Jehowo, odpowiedz mi, żeby ten lud poznał, że ty, Jehowo, jesteś prawdziwym Bogiem i ty zawróciłeś ich serce” (1 Królów 18:30-37).

8. Jak Bóg odpowiedział na modlitwę Eliasza i jakie działania podjął prorok?

⁸ Prawdziwy Bóg odpowiedział na tę prośbę — zesłał z nieba ogień, który strawił ofiarę  i ołtarz, a nawet wodę w rowie! Wyobraź sobie, jakie wrażenie zrobiło to na Izraelitach. „Natychmiast padli na twarze i rzekli: ‚Jehowa jest prawdziwym Bogiem! Jehowa jest prawdziwym Bogiem!’” Eliasz podjął dalsze zdecydowane działania, rozkazując Izraelitom: „Schwytajcie proroków Baala! Nie pozwólcie ujść żadnemu z nich!” U stóp góry Karmel zgładzono wszystkich 450 proroków Baala (1 Królów 18:38-40).

9. Wobec jakiej dalszej próby stanęli czciciele Jehowy?

⁹ Jeszcze tego samego pamiętnego dnia Jehowa sprawił, że po raz pierwszy od trzech i pół roku spadł deszcz! (Jakuba 5:17, 18). Nietrudno sobie wyobrazić, o czym rozmawiali Izraelici po powrocie do domów; Jehowa udowodnił, że jest prawdziwym Bogiem. Ale czciciele Baala nie dali za wygraną. Jezebel dalej prześladowała sług Jehowy (1 Królów 19:1, 2; 21:11-16). Lojalność ludu Bożego znów została wystawiona na próbę. Czy dochowają całkowitej wierności Jehowie, gdy nadejdzie Jego dzień sądu nad czcicielami Baala?

Już teraz podejmij zdecydowane działania

10. (a) Czym zajmują się w czasach nowożytnych chrześcijanie namaszczeni duchem? (b) Czego wymaga usłuchanie wezwania z Objawienia 18:4?

¹⁰ W czasach nowożytnych chrześcijanie namaszczeni duchem wykonują zadanie podobne do dzieła Eliasza. Za pomocą słowa mówionego i drukowanego ostrzegają ludzi ze wszystkich narodów — nie tylko tak zwanych chrześcijańskich — przed niebezpieczeństwami związanymi z religią fałszywą. W rezultacie miliony osób podjęły zdecydowane działania i zerwały z fałszywym kultem. Ludzie ci oddali swe życie Jehowie i zostali ochrzczonymi uczniami Jezusa Chrystusa. Usłuchali pilnego wezwania Boga dotyczącego religii fałszywej: „Wyjdźcie z niej, mój ludu, jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag” (Objawienie 18:4).

11. Co jest niezbędnym warunkiem zaskarbienia sobie uznania Jehowy?

¹¹ Mnóstwo innych ludzi też ceni sobie biblijne orędzie rozgłaszane przez Świadków Jehowy, ale wciąż się ociąga z podjęciem decyzji. Niektórzy przychodzą czasami na chrześcijańskie spotkania, obchody Wieczerzy Pańskiej lub wybrane części programu zgromadzeń okręgowych. Zachęcamy takie osoby do gruntownego przemyślenia pytania zadanego przez Eliasza: „Jak długo będziecie kuleć na dwie strony?” (1 Królów 18:21, Biblia warszawska). Zamiast zwlekać, już teraz muszą podjąć stanowcze i konkretne działania, by zostać oddanymi, ochrzczonymi czcicielami Jehowy. Chodzi przecież o ich widoki na życie wieczne! (2 Tesaloniczan 1:6-9).

12. W jaki groźny stan popadli niektórzy ochrzczeni chrześcijanie i co powinni zrobić?

¹² Niestety, niektórzy już ochrzczeni chrześcijanie zaniedbują się w wielbieniu Boga albo nawet w ogóle przestali Go czcić (Hebrajczyków 10:23-25; 13:15, 16). Część straciła zapał ze strachu przed prześladowaniami, wskutek trosk życiowych czy też pogoni za bogactwem lub za samolubnymi przyjemnościami. Jezus ostrzegł, że wszystko to może doprowadzić do potknięcia, zaduszenia i usidlenia jego naśladowców (Mateusza 10:28-33; 13:20-22; Łukasza 12:22-31; 21:34-36). Zamiast „utykać, mając dwa różne poglądy”, powinni być ‛gorliwi i okazać skruchę’, zdecydowanie potwierdzając czynami, że są oddanymi sługami Boga (Objawienie 3:15-19).

Nagła zagłada religii fałszywej

13. Opisz, jaka sytuacja panowała w Izraelu po namaszczeniu Jehu na króla.

¹³ W lepszym uświadomieniu sobie, dlaczego konieczne jest dzisiaj podjęcie zdecydowanych działań, pomoże nam przeanalizowanie tego, co się zdarzyło w Izraelu około 18 lat po tym, jak na górze Karmel Jehowa  udowodnił swą boskość. Dzień Jego sądu nad czcicielami Baala przyszedł nagle i niespodziewanie za dni Elizeusza, następcy Eliasza. W Izraelu rządził Jehoram, syn króla Achaba i wciąż jeszcze żyjącej królowej Jezebel. Elizeusz posłał swego pomocnika, by potajemnie namaścił na nowego króla dowódcę wojsk izraelskich, Jehu. W owym czasie Jehu toczył wojnę z wrogami Izraela po wschodniej stronie Jordanu, w Ramot-Gilead, a król Jehoram dochodził do zdrowia po odniesionej ranie i przebywał w Jizreel na równinie nieopodal Megiddo (2 Królów 8:29 do 9:4).

14, 15. Jakie polecenie otrzymał Jehu i jak na nie zareagował?

¹⁴ Oto, co Jehowa polecił Jehu: „Pobijesz dom Achaba, twego pana, a ja na ręce Jezebel pomszczę krew moich sług, proroków, oraz krew wszystkich sług Jehowy. I cały dom Achaba zginie; (...) Jezebel pożrą psy na polu w Jizreel i nie będzie nikogo, kto by ją pogrzebał” (2 Królów 9:7-10).

¹⁵ Jehu był człowiekiem czynu. Natychmiast wsiadł do swego rydwanu i ruszył pędem w kierunku Jizreel. Strażnik w mieście rozpoznał jego styl jazdy i doniósł o tym królowi Jehoramowi, który też wsiadł do rydwanu i wyjechał mu naprzeciw. Jehoram zapytał dowódcę swych wojsk: „Czy jest pokój, Jehu?”, na co ten odpowiedział: „Jakiż może być pokój, dopóki trwają rozpusty Jezebel, twojej matki, oraz jej liczne czary?” Jehoram nie miał szans uciec, gdyż Jehu wziął łuk i przeszył mu serce strzałą (2 Królów 9:20-24).

16. (a) W jakiej sytuacji nagle znaleźli się dworzanie Jezebel? (b) Jak się spełniło proroctwo Jehowy dotyczące Jezebel?

¹⁶ Nie tracąc czasu, Jehu popędził rydwanem do miasta. Jezebel, mocno umalowana, wyjrzała przez okno i przywitała go szyderczym pytaniem. Jehu zignorował ją i zawołał: „Kto jest ze mną? Kto?” Teraz zdecydowanie działać musieli dworzanie Jezebel. Dwóch czy trzech wychyliło się przez okno. Ich lojalność została wystawiona na próbę.  „Zrzućcie ją!” — rozkazał Jehu. Dworzanie zrzucili Jezebel na ulicę, gdzie stratowały ją konie Jehu. Tak niechlubnie zginęła krzewicielka kultu Baala w Izraelu. Zanim zdążono ją pochować, zgodnie z zapowiedzią jej ciało pożarły psy (2 Królów 9:30-37).

17. Wiarę w jakie przyszłe wydarzenie umacnia wyrok Jehowy wykonany na Jezebel?

¹⁷ Podobnie szokujący koniec spotka symboliczną nierządnicę zwaną „Babilonem Wielkim”. Wyobraża ona fałszywe religie szatańskiego świata, wywodzące się ze starożytnego Babilonu. Po zniszczeniu religii fałszywej Jehowa Bóg zwróci uwagę na wszystkich ludzi, którzy należą do pozostałych części składowych systemu podległego Szatanowi. Oni również zostaną unicestwieni, po czym nastanie sprawiedliwy nowy świat (Objawienie 17:3-6; 19:19-21; 21:1-4).

18. Co się stało z czcicielami Baala w Izraelu po śmierci Jezebel?

¹⁸ Po śmierci Jezebel król Jehu bezzwłocznie wykonał wyrok na wszystkich potomkach i stronnikach Achaba (2 Królów 10:11). Ale w kraju żyło jeszcze wielu Izraelitów oddających cześć Baalowi. Jehu znów podjął zdecydowane działania, by pokazać, że ‛nie toleruje rywalizacji z Jehową’ (2 Królów 10:16). Podszywając się pod czciciela Baala, zorganizował wielkie święto w jego świątyni, którą Achab wzniósł w Samarii. Przybyli tam wszyscy wyznawcy Baala mieszkający w Izraelu. Uwięzieni w przybytku, zginęli z rąk ludzi Jehu. Relacja biblijna o tym zdarzeniu kończy się słowami: „W ten sposób Jehu usunął Baala z Izraela” (2 Królów 10:18-28).

19. Jakie wspaniałe widoki na przyszłość ma „wielka rzesza” lojalnych czcicieli Jehowy?

¹⁹ Kult Baala został z Izraela wyrugowany. Tak samo stanie się z fałszywymi religiami tego świata — przyjdzie na nie nagły, przerażający koniec. Po czyjej stronie będziesz w tym wielkim dniu sądu? Już teraz podejmuj zdecydowane działania, a będziesz mógł dostąpić przywileju wejścia w skład „wielkiej rzeszy” ludzi, którzy ocaleją z „wielkiego ucisku”. Spoglądając potem w przeszłość, będziesz z radością wychwalać Boga za wykonanie wyroku na „wielkiej nierządnicy, która swą rozpustą kaziła ziemię”. W jedności z innymi prawdziwymi czcicielami Boga przyłączysz się do niebiańskiego chóru, śpiewającego: „Wysławiajcie Jah, ponieważ Jehowa, nasz Bóg, Wszechmocny, zaczął królować” (Objawienie 7:9, 10, 14; 19:1, 2, 6).

Pytania do rozważenia

• Jak starożytny Izrael splamił się kultem Baala?

• Jakie wielkie odstępstwo zapowiedziała Biblia i jak te proroctwa się spełniły?

• Jak Jehu położył kres kultowi Baala?

• Co musimy robić, by przeżyć Boży dzień sądu?

[Pytania do studium]

[Mapa na stronie 25]

[Patrz publikacja]

Socho

Afek

Chelkat

Jokneam

Megiddo

Taanach

Dotan

SAMARIA

En-Dor

Szunem

Ofra

Jizreel

Ibleam (Gat-Rimmon)

Tirca

Bet-Szemesz

Bet-Szean (Bet-Szan)

Jabesz-Gilead (?)

Abel-Mechola

dom Arbela

Ramot-Gilead

[szczyty górskie]

Karmel

Tabor

More

Gilboa

[zbiorniki wodne]

Morze Śródziemne

Morze Galilejskie

[rzeki]

Jordan

[źródła i studnie]

studnia Charod

[Prawa własności]

Na podstawie map chronionych prawem autorskim Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel

[Ilustracje na stronie 26]

Regularne głoszenie o Królestwie i obecność na chrześcijańskich zebraniach to ważne elementy religii prawdziwej

[Ilustracja na stronach 28, 29]

Każdy, kto chce przeżyć dzień Jehowy, musi podobnie jak Jehu podjąć zdecydowane działania