LUD Jehowy stanął przed wyborem. Czy ulegnie żądaniom niegodziwego władcy starożytnego Egiptu, czy raczej usłucha Jehowy Boga, wyjdzie z niewoli i zamieszka w Ziemi Obiecanej?

Ponieważ faraon zuchwale odmówił uwolnienia Izraelitów, Jehowa zesłał na jego kraj dziesięć plag. Co za dobitna demonstracja siły! Bóstwa Egipcjan okazały się całkowicie bezradne.

Gdy faraon usłyszał, że ma wypuścić lud Boży, odrzekł szyderczo: „Któż to jest Jehowa, żebym miał usłuchać jego głosu i odprawić Izraela? Wcale nie znam Jehowy, a do tego nie mam zamiaru odprawić Izraela” (Wyjścia 5:2). W rezultacie na Egipt spadły następujące nieszczęścia: 1) przemienienie wody w krew, 2) żaby, 3) komary, 4) gzy, 5) zaraza na bydło, 6) wrzody na ciele ludzi i zwierząt, 7) grad, 8) szarańcza, 9) ciemność i 10) śmierć pierworodnych egipskich, z synem faraona włącznie. W końcu władca ten pozwolił Hebrajczykom odejść, a nawet ich do tego ponaglał! (Wyjścia 12:31, 32).

Około trzech milionów osób — izraelskich mężczyzn, kobiet i dzieci, a także wielkie grono cudzoziemców — śpiesznie wyruszyło w drogę (Wyjścia 12:37, 38). Wkrótce jednak faraon ze swą potężną armią ruszył za nimi w pościg. Wyglądało na to, że Izraelici znaleźli się w pułapce między Morzem Czerwonym, pustynią i wojskami faraona. Ale Mojżesz uspokoił lud: „Nie lękajcie się. Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które Jehowa dziś wam zgotuje” (Wyjścia 14:8-14).

Jehowa w cudowny sposób rozdzielił wody Morza Czerwonego, umożliwiając Izraelitom ucieczkę. A gdy Egipcjanie podążyli za nimi, Bóg sprawił, że wody wróciły na miejsce. „Rydwany faraona oraz jego wojska wrzucił do morza” (Wyjścia 14:26-28; 15:4). Podyktowany pychą brak szacunku dla Jehowy skończył się dla faraona tragicznie.

Wydarzenia znad Morza Czerwonego pokazały, że „Jehowa jest wojownikiem” (Wyjścia 15:3). W natchnionym sprawozdaniu czytamy: „Izrael ujrzał też potężną rękę, którą Jehowa posłużył się przeciw Egipcjanom; i lud zaczął się bać Jehowy oraz wierzyć Jehowie” (Wyjścia 14:31; Psalm 136:10-15). W dowód szczerej wdzięczności wobec Boga Mojżesz wraz z innymi mężczyznami zaintonowali pieśń zwycięstwa, a Miriam i pozostałe kobiety zaczęły tańczyć. *

Jehowa nadal jest Wybawcą

Współcześni słudzy Jehowy mogą umocnić swą wiarę i wiele się nauczyć z tego, jak Bóg niegdyś zapewnił swemu ludowi ocalenie. Przede wszystkim dysponuje On nieograniczoną mocą i może udzielić swym czcicielom wszelkiego niezbędnego wsparcia. W pieśni zwycięstwa Mojżesz i Izraelici śpiewali triumfalnie: „Twoja prawica, Jehowo, jest potężna w mocy; twoja prawica, Jehowo, potrafi roztrzaskać nieprzyjaciela” (Wyjścia 15:6).

Poza tym Wszechmocny pragnie chronić swój lud. Izrael śpiewał: „Moją siłą i moją potęgą jest Jah, gdyż on jest mi wybawieniem. To mój Bóg — będę go sławił”. Trzeba też pamiętać, że nikt nie zdoła się przeciwstawić woli Jehowy Boga. Jego wybawiony lud śpiewał dalej: „Któż wśród bogów jest podobny  do ciebie, Jehowo? Któż jest jak ty, potężny w świętości? Ty, przed którym należy wyrażać bojaźń w pieśniach pochwalnych, który dokonujesz rzeczy zadziwiających” (Wyjścia 15:2, 11).

Podobnie jak faraon w starożytnym Egipcie, ludzie sprawujący władzę w dzisiejszym świecie prześladują sług Bożych. Zarozumiali przywódcy mogą ‛wypowiadać słowa przeciwko Najwyższemu i nękać świętych Najwyższego’ (Daniela 7:25; 11:36). Ale Jehowa zapewnia swój lud: „Żadna broń wykonana przeciwko tobie nie okaże się skuteczna i potępisz każdy język, który się podniesie przeciwko tobie w sądzie. Oto dziedziczna własność sług Jehowy” (Izajasza 54:17).

Przeciwnicy Boga zostaną pokonani, jak to się stało z faraonem i jego armią. Akty wybawienia dokonane przez Jehowę, takie jak wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu, dowodzą, iż mądrze jest przestrzegać zasady wypowiedzianej przez apostołów Jezusa: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:29).

[Przypis]

[Ramka i ilustracja na stronie 9]

CIEKAWE SZCZEGÓŁY

• Za sprawą Jehowy przez całą noc wiał silny wiatr, by Izraelici mogli przejść suchą nogą przez Morze Czerwone (Wyjścia 14:21, 22).

• Aby miliony Izraelitów mogły się przeprawić przez Morze Czerwone w tak krótkim czasie, potrzebny był korytarz szerokości co najmniej półtora kilometra.

[Ilustracje na stronie 9]

Fałszywe bóstwa Egiptu nie mogły powstrzymać dziesięciu plag sprowadzonych przez Jehowę

[Prawa własności]

Zdjęcia posążków: za uprzejmą zgodą British Museum