„Jehowa nie jest powolny w sprawie swej obietnicy, (...) lecz jest cierpliwy” (2 PIOTRA 3:9).

1. Jaki niezrównany dar udostępnia ludziom Jehowa?

JEHOWA udostępnił nam coś, czego nie może zaoferować nikt inny. Coś niezwykle cennego i wspaniałego, czego nie można ani kupić, ani sobie na to zasłużyć. Chodzi o dar życia wiecznego — dla większości z nas na rajskiej ziemi (Jana 3:16). Jakże cudowne będzie to życie! Przeminie wszystko, co dzisiaj przysparza tylu cierpień — konflikty zbrojne, przemoc, ubóstwo, przestępczość, choroby, a nawet śmierć. Pod panowaniem Królestwa Bożego ludzie będą się cieszyć absolutnym pokojem i jednością. Wszyscy tęsknie wyglądamy tego raju! (Izajasza 9:6, 7; Objawienie 21:4, 5).

2. Dlaczego Jehowa nie usunął jeszcze szatańskiego systemu rzeczy?

² Jehowa także wyczekuje chwili, gdy ustanowi na ziemi raj. On przecież miłuje prawość i sprawiedliwość (Psalm 33:5). Nie cieszy Go świat, który obojętnie lub nawet wrogo odnosi się do Jego prawych zasad, gardzi Jego zwierzchnictwem oraz nęka Jego sług. Ale na razie powstrzymuje się od usunięcia szatańskiego systemu rzeczy, gdyż ma ku temu bardzo ważne powody, związane z kwestiami moralnymi dotyczącymi Jego suwerennej władzy. Rozwiązując te kwestie, Jehowa okazuje szczególnie ujmujący, rzadko dziś spotykany przymiot — cierpliwość.

3. (a) Jakie jest znaczenie greckich i hebrajskich słów tłumaczonych w Biblii na „cierpliwość”? (b) Jakie pytania rozważymy?

³ W Przekładzie Nowego Świata pewien grecki wyraz został trzykrotnie przetłumaczony na „cierpliwość”. Dosłownie oznacza on „wielkość ducha”, dlatego też najczęściej oddano go wyrażeniem „wielkoduszna cierpliwość”, a raz — „okazywanie cierpliwości”. Zarówno grecki, jak i hebrajski odpowiednik słowa „cierpliwość” zawiera myśl o wyrozumiałości i powstrzymywaniu się od gniewu. Jaki pożytek przynosi nam cierpliwość Boga? Czego się uczymy z cierpliwości i wytrwałości Jehowy i Jego wiernych sług? Skąd wiadomo, że Boża cierpliwość ma swoje granice?

Rozmyślaj o cierpliwości Jehowy

4. Co apostoł Piotr napisał o cierpliwości Jehowy?

⁴ Apostoł Piotr napisał o cierpliwości Jehowy: „Niech ten jeden fakt nie uchodzi waszej uwagi, umiłowani, że u Jehowy jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat — jak jeden dzień. Jehowa nie jest powolny w sprawie swej obietnicy, jak to niektórzy uważają za powolność, lecz jest cierpliwy względem was, ponieważ nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy” (2 Piotra 3:8, 9). Zauważmy, że poruszono tutaj dwie sprawy, które pomagają nam pojąć, dlaczego Jehowa okazuje cierpliwość.

5. Jak sposób postrzegania czasu przez Jehowę wpływa na Jego działania?

⁵ Po pierwsze, Jehowa postrzega czas zupełnie inaczej niż my. On żyje wiecznie, więc tysiąc lat jest dla Niego jak jeden dzień. Czas w żaden sposób Go nie ogranicza ani nie przynagla; Jehowa nie jest jednak powolny w działaniu. Odznacza się absolutną mądrością i dokładnie wie, kiedy powinien coś uczynić, aby przyniosło to korzyść wszystkim zainteresowanym stronom. Cierpliwie czeka na odpowiednią chwilę. Ale nie powinniśmy  mniemać, że jest niewrażliwy na cierpienia, których w międzyczasie mogą doznawać Jego słudzy. To Bóg kierujący się „tkliwym współczuciem”, będący uosobieniem miłości (Łukasza 1:78; 1 Jana 4:8). Potrafi całkowicie i trwale naprawić każdą szkodę, wynikającą z tego, że przejściowo dopuścił jakieś cierpienie (Psalm 37:10).

6. O co nie można posądzać Boga i dlaczego?

⁶ Oczywiście nie jest łatwo czekać na coś, czego się bardzo pragnie (Przysłów 13:12). Kiedy ludzie nie spełniają szybko swych obietnic, inni mogą dojść do wniosku, że w ogóle nie mają zamiaru się z nich wywiązać. Jakże niemądrze byłoby przypisywać coś takiego Bogu! Jeśli pomylimy Jego cierpliwość z opieszałością, upływ czasu łatwo może w nas wzbudzić wątpliwości i zniechęcenie, a to grozi duchową ospałością. Co gorsza, możemy dać się zwieść ludziom, przed którymi apostoł Piotr ostrzegł nieco wcześniej — szydercom wyzutym z wiary. Mówią oni kpiąco: „Gdzie jest ta jego obiecana obecność? Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zapadli w sen śmierci, wszystko trwa dokładnie tak, jak od początku stworzenia” (2 Piotra 3:4).

7. Jaki istnieje związek między cierpliwością Jehowy a Jego pragnieniem, by ludzie okazali skruchę?

⁷ A oto druga ważna myśl wypływająca ze słów Piotra: Jehowa jest cierpliwy, ponieważ pragnie, by wszyscy zdobyli się na skruchę. Kto nie chce porzucić złych dróg, naraża się na wyrok z Jego ręki. Jednak Bóg nie znajduje przyjemności w śmierci niegodziwca. Cieszy się, gdy widzi skruszonych grzeszników, którzy zawracają ze złej drogi i pozostają przy życiu (Ezechiela 33:11). Dlatego przejawia cierpliwość i nakazuje rozgłaszać dobrą nowinę po całej ziemi, dając ludziom szansę ocalenia.

8. Jak cierpliwość Jehowy uwidoczniła się w Jego postępowaniu z narodem izraelskim?

⁸ Cierpliwość Boga uwidoczniła się również w Jego postępowaniu ze starożytnymi Izraelitami, których nieposłuszeństwo znosił przez całe stulecia. Wielokrotnie nawoływał: „Zawróćcie ze swoich złych dróg i przestrzegajcie moich przykazań, moich ustaw, zgodnie z całym tym prawem, które nakazałem waszym praojcom i które wam posłałem za pośrednictwem moich sług, proroków”. Jaki  był odzew? Niestety, lud ten ‛nie słuchał’ (2 Królów 17:13, 14).

9. Jak Jezus odzwierciedlał cierpliwość swego Ojca?

⁹ W końcu Jehowa posłał swego Syna, który niestrudzenie starał się nakłonić Żydów do pojednania z Bogiem. Cierpliwość Jezusa była doskonałym odzwierciedleniem cierpliwości jego Ojca. Wiedząc, że wkrótce zostanie zabity, Jezus powiedział z żalem: „Jerozolimo, Jerozolimo, zabijająca proroków i kamienująca tych, którzy zostali do niej posłani — jakże często chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokoszka zbiera swe kurczęta pod skrzydła! Ale wyście tego nie chcieli” (Mateusza 23:37). Te wzruszające słowa nie mogły paść z ust surowego sędziego, który skwapliwie wymierza karę, ale raczej z ust życzliwego, cierpliwego przyjaciela. Jezus, podobnie jak jego niebiański Ojciec, pragnął, by ludzie okazali skruchę i uniknęli niepomyślnego wyroku. Niektórzy zareagowali na te ostrzeżenia pozytywnie i dzięki temu uszli cało, gdy w roku 70 n.e. Jerozolimę spotkała straszliwa kara (Łukasza 21:20-22).

10. Jakie korzyści przynosi nam cierpliwość Boga?

¹⁰ Czyż cierpliwość Boga nie jest czymś wyjątkowym? Mimo krnąbrności ludzi Jehowa pozwolił każdemu z nas i milionom innych osób zbliżyć się do Niego i uchwycić się nadziei na wybawienie. Piotr napisał do współchrześcijan: „Cierpliwość naszego Pana uważajcie za wybawienie” (2 Piotra 3:15). Jakże wdzięczni jesteśmy za to, że cierpliwość Jehowy otworzyła nam drogę do wybawienia! Chcemy Mu służyć dzień po dniu i modlimy się, by dalej okazywał nam cierpliwość (Mateusza 6:12).

11. Do czego pobudza nas zrozumienie powodów, dla których Jehowa jest cierpliwy?

¹¹ Zrozumienie, dlaczego Jehowa jest cierpliwy, pomaga nam samym cierpliwie czekać na zgotowane przez Niego wybawienie i wystrzegać się myśli, iż ociąga się ze spełnianiem swych obietnic (Lamentacje 3:26). Wytrwale modlimy się do Boga o przyjście Jego Królestwa i ufamy, że On wie, kiedy będzie najlepszy czas na wysłuchanie tej prośby. Ponadto pragniemy naśladować Jehowę w okazywaniu cierpliwości w kontaktach z naszymi braćmi i z ludźmi, którym głosimy. My też nie chcemy, by ktokolwiek zginął; pragniemy, by wszyscy okazali skruchę i uchwycili się nadziei na życie wieczne (1 Tymoteusza 2:3, 4).

Rozmyślaj o cierpliwości proroków

12, 13. Jak zgodnie z Jakuba 5:10 prorok Izajasz okazywał cierpliwość?

¹² Gdy rozmyślamy o cierpliwości Jehowy, jeszcze bardziej cenimy i rozwijamy ten przymiot. Niedoskonałym ludziom nie przychodzi to łatwo, ale jest osiągalne. Wiele możemy się nauczyć od starożytnych sług Bożych. Uczeń Jakub napisał: „Bracia, za wzór w cierpieniu zła i okazywaniu cierpliwości weźcie proroków, którzy mówili w imieniu Jehowy” (Jakuba 5:10). Świadomość, że inni poradzili sobie z problemami podobnymi do naszych, stanowi pokrzepienie i zachętę.

¹³ Na przykład prorok Izajasz z pewnością potrzebował cierpliwości, by wywiązać się ze swego zadania. Widać to już w samym poleceniu Jehowy: „Idź i mów do tego ludu: ‚Wciąż słuchajcie, lecz nie rozumiejcie; i wciąż patrzcie, lecz nie poznawajcie’. Znieczul serce tego ludu i znieczul ich uszy, i posklejaj im oczy, żeby oczami nie widzieli i uszami nie słyszeli i żeby ich serce nie rozumiało, i żeby nie zawrócili i nie zapewnili sobie uzdrowienia” (Izajasza 6:9, 10). Pomimo braku reakcji ze strony ludu Izajasz cierpliwie ogłaszał ostrzeżenia Jehowy co najmniej 46 lat! Nam też cierpliwość pomoże wytrwale głosić dobrą nowinę, chociaż wielu nie chce jej słuchać.

14, 15. Co pomogło Jeremiaszowi radzić sobie z przeciwnościami i zniechęceniem?

¹⁴ Rzecz jasna obojętność nie była największym problemem, z jakim mieli do czynienia  prorocy. Jeremiasza zakuto w dyby, uwięziono „w domu, w którym były pęta” i wrzucono do cysterny (Jeremiasza 20:2; 37:15; 38:6). Wszystko to spotkało go z rąk ludzi, którym chciał dopomóc. Ale prorok nie popadł w zgorzknienie ani nie szukał zemsty. Był cierpliwy, i to przez dziesiątki lat.

¹⁵ Prześladowania i szyderstwa nie zamknęły ust Jeremiaszowi i nas też nie zmuszą do milczenia. Czasami oczywiście możemy odczuwać zniechęcenie. Tak było z Jeremiaszem. Napisał on: „Słowo Jehowy stało się dla mnie powodem znieważania i naśmiewania się przez cały dzień. I rzekłem: ‚Nie będę o nim wspominał i już więcej nie będę mówił w jego imieniu’”. Ale czy Jeremiasz faktycznie zaprzestał głoszenia? Sam dalej wyjaśnia: „Stało się ono [słowo Boga] w mym sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach; i zmęczyłem się powstrzymywaniem go, i nie potrafiłem tego wytrzymać” (Jeremiasza 20:8, 9). Zauważmy, że kiedy prorok zaczął się skupiać na szyderstwach ludzi, utracił radość. Odzyskał ją wtedy, gdy zwrócił uwagę na piękno i wartość głoszonego orędzia. Poza tym z Jeremiaszem był Jehowa, który „jak straszliwy mocarz” dodawał prorokowi sił do śmiałego i gorliwego ogłaszania Jego wypowiedzi (Jeremiasza 20:11).

16. Jak możemy zachowywać radość w dziele głoszenia dobrej nowiny?

¹⁶ Czy prorok Jeremiasz rzeczywiście odczuwał radość z wykonywanej pracy? Z całą pewnością! Powiedział nawet Jehowie: „Znaleziono twoje słowa i ja zacząłem je jeść; i słowo twoje staje się dla mnie radosnym uniesieniem i radością mego serca; bo jest nade mną wzywane twoje imię, Jehowo” (Jeremiasza 15:16). Jeremiasz cieszył się z przywileju reprezentowania prawdziwego Boga i głoszenia Jego słowa. My też możemy się z tego cieszyć. Co więcej, podobnie jak aniołowie w niebie, radujemy się, że na całym świecie tak wiele osób daje posłuch orędziu Królestwa, okazuje skruchę i wkracza na drogę prowadzącą do życia wiecznego (Łukasza 15:10).

Wytrwałość Hioba

17, 18. Jak Hiob okazał wytrwałość i z jakim rezultatem?

¹⁷ Po wzmiance o starożytnych prorokach uczeń Jakub napisał: „Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście, jaki wynik sprawił Jehowa, że Jehowa jest bardzo tkliwy w uczuciach i miłosierny” (Jakuba 5:11). Greckie słowo przetłumaczone tutaj na „wytrwałość” ma podobne znaczenie jak wyraz użyty przez Jakuba w poprzednim wersecie i oznaczający „cierpliwość”. Wyjaśniając różnicę między tymi dwoma słowami, pewien uczony napisał: „Pierwsze to cierpliwość, którą okazujemy, gdy nękają nas ludzie, natomiast drugie to odważne znoszenie rzeczy, które przysparzają nam cierpień”.

¹⁸ Hiob doznał wyjątkowych cierpień. Stracił całe mienie i wszystkie dzieci, a do tego zapadł na bolesną chorobę. Musiał też odpierać  fałszywe zarzuty, że to kara od Jehowy. Nie cierpiał w milczeniu — głośno uskarżał się na swą sytuację, a nawet sugerował, iż jest bardziej prawy niż Bóg (Hioba 35:2). Ale nigdy nie utracił wiary ani nie wyrzekł się nieskazitelności. Nie przeklął Boga, wbrew temu, co zapowiadał Szatan (Hioba 1:11, 21). Jaki był wynik tej próby? Jehowa „błogosławił potem Hiobowi koniec bardziej niż jego początek” (Hioba 42:12). Przywrócił swemu słudze zdrowie, podwoił jego majątek i pobłogosławił mu, pozwalając wieść szczęśliwe życie w otoczeniu bliskich. Niezłomna wytrwałość Hioba pomogła mu też lepiej zrozumieć Jehowę.

19. Czego się uczymy z cierpliwości i wytrwałości Hioba?

¹⁹ Czego się uczymy z cierpliwości i wytrwałości Hioba? Podobnie jak jego, również nas może dotknąć choroba lub jakieś inne nieszczęście. Nie zawsze w pełni rozumiemy, dlaczego Jehowa dopuszcza taką próbę. Ale jednego możemy być pewni: Jeśli pozostaniemy wierni, zaznamy błogosławieństw. Jehowa niezawodnie nagradza tych, którzy Go pilnie szukają (Hebrajczyków 11:6). Jezus obiecał: „Kto wytrwa do końca, ten zostanie wybawiony” (Mateusza 10:22; 24:13).

„Dzień Jehowy nadejdzie”

20. Dlaczego możemy być pewni, że „dzień Jehowy nadejdzie”?

²⁰ Jehowa jest cierpliwy, ale zarazem sprawiedliwy, toteż nie będzie bez końca tolerował zła. Jego cierpliwość ma swoje granice. Piotr napisał: „[Bóg] nie powstrzymał się od ukarania starożytnego świata”. Jehowa ocalił Noego i jego rodzinę, natomiast bezbożny świat zatopił wodą. Wykonał też wyrok na Sodomie i Gomorze, obracając te miasta w popiół. Tym samym ‛dał ludziom bezbożnym wzór tego, co ma nadejść’. Nie mamy więc żadnych wątpliwości, że „dzień Jehowy nadejdzie” (2 Piotra 2:5, 6; 3:10).

21. Jak możemy przejawiać cierpliwość oraz wytrwałość i co omówimy w następnym artykule?

²¹ A zatem naśladujmy cierpliwość Jehowy, pomagając innym zdobyć się na skruchę i dzięki temu uratować życie. Wzorujmy się też na prorokach i cierpliwie ogłaszajmy dobrą nowinę pomimo obojętności słuchaczy. A jeżeli wzorem Hioba wytrwale znosimy próby, możemy być przekonani, że dopóki pozostajemy niezłomni, Jehowa będzie nam obficie błogosławił. Mamy mnóstwo powodów, by zachowywać radość, gdy widzimy, jak Bóg szczodrze błogosławi wysiłkom swych sług, którzy głoszą dobrą nowinę po całej ziemi. Powodom tym przyjrzymy się bliżej w następnym artykule.

Czy pamiętasz?

• Dlaczego Jehowa okazuje cierpliwość?

• Czego nas uczy cierpliwość proroków?

• Jak Hiob okazywał wytrwałość i jakie były tego rezultaty?

• Skąd wiemy, że cierpliwość Jehowy ma swoje granice?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 18]

Cierpliwość Jezusa stanowiła doskonałe odzwierciedlenie cierpliwości jego Ojca

[Ilustracje na stronie 20]

Jak Jehowa nagrodził cierpliwość Jeremiasza?

[Ilustracje na stronie 21]

Jak Jehowa nagrodził wytrwałość Hioba?