Pytania czytelników
Czy Józef, wierny sługa Jehowy, używał specjalnego srebrnego kielicha do odczytywania znaków wróżebnych, co zdaje się wynikać z Księgi Rodzaju 44:5?
Nie ma powodu sądzić, że Józef był uwikłany w jakąkolwiek formę wróżbiarstwa.
Biblia opisuje, jak naprawdę zapatrywał się on na korzystanie ze sztuki magicznej do przepowiadania przyszłości. Gdy wcześniej poproszono go o wytłumaczenie snów faraona, kilkakrotnie podkreślił, że jedynie Bóg może zapowiedzieć nadchodzące wydarzenia. Dlatego władca Egiptu doszedł do przekonania, że Bóg Józefa — nie jakieś tajemne moce, lecz prawdziwy Bóg — objawił swemu słudze informacje dotyczące przyszłości (Rodzaju 41:16, 25, 28, 32, 39). W Prawie danym później Mojżeszowi Jehowa zabronił posługiwać się magią czy też wróżbiarstwem, potwierdzając, że tylko On przepowiada przyszłość (Powtórzonego Prawa 18:10-12).
Dlaczego zatem Józef przez swego sługę dał do zrozumienia, że używał srebrnego kielicha, by ‛umiejętnie odczytywać znaki wróżebne’? (Rodzaju 44:5). * Rozważmy okoliczności, w jakich wypowiedziano te słowa.
Z powodu dotkliwej klęski głodu bracia Józefa udali się do Egiptu po żywność. Wiele lat wcześniej właśnie oni sprzedali go do niewoli. Teraz nie wiedzieli, że proszą o pomoc swego brata, który został zarządcą żywności w Egipcie. Józef nie dał się im rozpoznać. Postanowił natomiast sprawdzić szczerość ich skruchy. Chciał się również przekonać, czy — a jeśli tak, to jak mocno — kochają swego brata Beniamina i ojca Jakuba, który szczególnie miłował najmłodszego syna. Dlatego Józef uciekł się do fortelu (Rodzaju 41:55 do 44:3).
Polecił jednemu ze swych sług napełnić worki braci żywnością, zwrócić każdemu z nich pieniądze, umieścić je na wierzchu worka, a swój srebrny kielich kazał położyć na wierzchu worka Beniamina. Przez cały czas występował jako zarządca pogańskiego kraju. Odpowiednio do tego wyglądał, zachowywał się i mówił, tak iż jego bracia niczego się nie domyślili.
W czasie spotkania z nimi, w dalszym ciągu realizując swój plan, zapytał: „Czyż nie wiedzieliście, że mąż taki jak ja potrafi umiejętnie odczytywać znaki wróżebne?” (Rodzaju 44:15). Kielich najwyraźniej był tylko rekwizytem. Józef nie używał go do odczytywania znaków wróżebnych, podobnie jak Beniamin w rzeczywistości go nie ukradł.
[Przypis]
^ ak. 5 W pewnym dziele tak opisano tę starożytną praktykę: „Wrzucano do wody złoto, srebro lub klejnoty, a następnie sprawdzano ich wygląd; niekiedy też po prostu zaglądano do wody jak do lustra” (F. C. Cook, The Holy Bible, With an Explanatory and Critical Commentary). Biblista Christopher Wordsworth dodaje: „Czasami kielich był wypełniony wodą i za odpowiedź uważano obraz powstały w wyniku odbicia słońca w tej wodzie”.