Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

„Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom”

Wybawieni dzięki „drogocennej krwi”

Wybawieni dzięki „drogocennej krwi”

NAJWIĘKSZYM dowodem miłości Jehowy jest to, że posłał na ziemię swego Syna, by urodził się jako doskonały człowiek i oddał życie na okup za ludzkość. Jako grzesznicy, bardzo potrzebujemy takiego wybawienia, ponieważ nikt z niedoskonałych ludzi „w żaden sposób nie potrafi wykupić nawet brata ani dać Bogu okupu za niego (...), aby mógł żyć dalej, na zawsze” (Psalm 49:6-9). Jakże jesteśmy wdzięczni Bogu, że „dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne”! (Jana 3:16).

W jaki sposób okup umożliwia nam wyzwolenie? Omówmy cztery aspekty wolności, którą uzyskujemy dzięki temu wspaniałemu aktowi miłości ze strony Jehowy Boga.

Wyzwolenie dzięki okupowi

Po pierwsze, ofiara Jezusa wyzwala nas z jarzma odziedziczonego grzechu. Przychodzimy na świat jako ludzie grzeszni — mimo iż początkowo jeszcze nie jesteśmy w stanie świadomie pogwałcić prawa Jehowy. W Liście do Rzymian 5:12 czytamy: „Przez jednego człowieka [Adama] grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć”. Ponieważ jesteśmy potomkami Adama, odziedziczyliśmy po nim niedoskonałość. Jednak dzięki okupowi możemy zostać wyzwoleni (Rzymian 5:16). Jezus „zakosztował śmierci za każdego człowieka” — wziął na siebie konsekwencje grzechu, by uwolnić od niego potomstwo Adama (Hebrajczyków 2:9; 2 Koryntian 5:21; 1 Piotra 2:24).

Po drugie, okup daje nam wyzwolenie od tragicznych następstw grzechu. „Zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć” (Rzymian 6:23). Taką właśnie musielibyśmy ponieść karę. Ale Syn Boży swą ofiarną śmiercią umożliwił posłusznym ludziom dostąpienie życia wiecznego. „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia” (Jana 3:36).

Warto tu podkreślić, że od następstw grzechu możemy zostać uwolnieni jedynie pod warunkiem, iż będziemy okazywać wiarę w Syna Bożego. Pod jej wpływem dokonujemy zmian w życiu i dostosowujemy je do woli Boga. Musimy porzucić wszelkie złe postępki, a zacząć czynić to, co się Jemu podoba. Jak to ujął apostoł Piotr, powinniśmy ‛okazać skruchę i nawrócić się, by zostały zmazane nasze grzechy’ (Dzieje 3:19).

Po trzecie, ofiara Jezusa uwalnia nas od tego, co obciążało nasze sumienie. Wszyscy, którzy oddają się Jehowie i zostają ochrzczonymi naśladowcami Jego Syna, doznają pokrzepienia (Mateusza 11:28-30). Pomimo niedoskonałości możemy z radością służyć Bogu z czystym sumieniem (1 Tymoteusza 3:9; 1 Piotra 3:21). Gdy ‛wyznajemy i porzucamy’ swe grzechy, dostępujemy miłosierdzia i uwalniamy się od poczucia winy (Przysłów 28:13).

Pomoc i nadzieja

Po czwarte, wiara w wartość ofiary okupu uwalnia nas od strachu przed tym, jak ocenia nas Bóg. Apostoł Jan napisał, że gdyby „ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa” (1 Jana 2:1). Apostoł Paweł zaś wyjaśnił, że Jezus jako wspomożyciel „może całkowicie wybawić tych, którzy przez niego przystępują do Boga, ponieważ zawsze żyje, aby się za nimi ujmować” (Hebrajczyków 7:25). Dopóki nie zostaniemy całkowicie oczyszczeni z wszelkiego grzechu, będziemy potrzebować wstawiennictwa tego Arcykapłana, by móc się cieszyć uznaniem Boga. A co uczynił dla nas Jezus jako Arcykapłan?

Czterdzieści dni po zmartwychwstaniu w roku 33 n.e. Jezus powrócił do nieba i przedstawił Bogu wartość swej „drogocennej krwi”. Dzięki temu już wkrótce wyzwoli bogobojnych ludzi z grzechu i śmierci (1 Piotra 1:18, 19). * Jezus Chrystus bez wątpienia zasługuje na miłość i posłuszeństwo.

Rzecz jasna, miłość i posłuszeństwo pragniemy okazywać również Jehowie Bogu. To dzięki Jego życzliwości mamy możliwość „uwolnienia na podstawie okupu” (1 Koryntian 1:30). Zawdzięczamy Mu nie tylko teraźniejsze życie, ale także widoki na życie wieczne. Dlatego z całą pewnością „musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:29).

[Przypis]

^ ak. 12 Zobacz Kalendarz Świadków Jehowy na rok 2006, marzec/kwiecień.

[Ramka i ilustracje na stronie 9]

CIEKAWE SZCZEGÓŁY

• Jezus wstąpił do nieba, gdy przebywał na Górze Oliwnej (Dzieje 1:9, 12).

• Świadkami wniebowstąpienia byli tylko wierni apostołowie (Dzieje 1:2, 11-13).