„Wejdź do arki, ty oraz wszyscy twoi domownicy, gdyż zobaczyłem, że jesteś prawy wobec mnie pośród tego pokolenia” (RODZAJU 7:1).

1. Jak w czasach Noego Jehowa wskazał możliwość ocalenia?

W CZASACH Noego Jehowa „sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych”, ale zarazem zadbał o umożliwienie ocalenia (2 Piotra 2:5). Dał Noemu konkretne wskazówki co do budowy arki i przetrwania nadciągającej ogólnoziemskiej powodzi (Rodzaju 6:14-16). Jak można się było spodziewać, ten wierny i prawy sługa Jehowy „zaczął czynić zgodnie ze wszystkim, co mu Bóg nakazał. Tak właśnie uczynił”. To między innymi posłuszeństwu Noego zawdzięczamy nasze życie (Rodzaju 6:22).

2, 3. (a) Jak ludzie reagowali na to, co robił Noe? (b) Jaką ufność żywił Noe, wchodząc do arki?

² Budowa arki nie należała do łatwych zadań. Niewątpliwie wielu obserwatorów było zdumionych wynikami pracy Noego i jego rodziny. Ale mimo to ludzie ci nie wierzyli, że ich ocalenie zależy od schronienia się w arce. W końcu cierpliwość Boga względem niegodziwego świata wyczerpała się (Rodzaju 6:3; 1 Piotra 3:20).

³ Po dziesiątkach lat wytężonej pracy tych budowniczych Jehowa polecił Noemu: „Wejdź do arki, ty oraz wszyscy twoi domownicy, gdyż zobaczyłem, że jesteś prawy wobec mnie pośród tego pokolenia”. Ufając w pełni słowom Jehowy, „wszedł (...) Noe do arki przed wodami potopu, z nim zaś jego synowie i jego żona oraz żony jego synów”. Aby chronić swych czcicieli, Jehowa zamknął za nimi jej wrota. Kiedy przyszedł potop, arka rzeczywiście okazała się zgotowanym przez Boga narzędziem ocalenia (Rodzaju 7:1, 7, 10, 16).

Dzisiejsze analogie do czasów Noego

4, 5. (a) Do czego Jezus przyrównał czas swej obecności? (b) Jakie podobieństwa dostrzegasz między czasami Noego a naszymi?

⁴ „Jakie (...) były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego” (Mateusza 24:37). W ten sposób Jezus wskazał, że czas jego niewidzialnej obecności będzie przypominał dni Noego. I proroctwo to okazało się prawdziwe. Zwłaszcza od roku 1919 wszystkim narodom ogłaszane jest ostrzegawcze orędzie podobne do tego, które obwieszczał Noe. Ogólnie rzecz biorąc, reakcja ludzi również jest bardzo podobna.

⁵ Sprowadzając potop, Jehowa wystąpił przeciwko światu ‛pełnemu przemocy’ (Rodzaju 6:13). Dla wszystkich obserwatorów było oczywiste, że Noe i jego rodzina, spokojnie budujący arkę, nie mieli nic wspólnego z ówczesnym bezprawiem. I pod tym względem też widać pewną analogię do naszych czasów. Szczerzy ludzie mogą dostrzec „różnicę między prawym a niegodziwym, między tym, który służy Bogu, a tym, który mu nie służył” (Malachiasza 3:18). Uczciwość, życzliwość, pokojowe usposobienie i gorliwość odróżnia Świadków Jehowy od innych ludzi i zdumiewa  bezstronnych obserwatorów. Świadkowie odrzucają wszelkie formy przemocy i poddają się kierownictwu ducha Jehowy. Dlatego cieszą się pokojem i podążają drogą prawości (Izajasza 60:17).

6, 7. (a) Czego nie pojęli ludzie w czasach Noego i jak to wygląda dzisiaj? (b) Jakie przykłady pokazują, że ludzie z reguły dostrzegają, iż Świadkowie Jehowy są inni?

⁶ Ludzie współcześni Noemu nie pojęli, że korzysta on ze wsparcia i kierownictwa Jehowy. Dlatego nie traktowali poważnie głoszonego przezeń orędzia i nie słuchali jego ostrzeżeń. A jak się rzecz ma dzisiaj? Mimo iż na niejednym człowieku robi wrażenie nasza działalność i tryb życia, większość nie bierze sobie biblijnych ostrzeżeń do serca. Niekiedy sąsiedzi, pracodawcy lub krewni z uznaniem wyrażają się o zaletach prawdziwych chrześcijan, ale zaraz potem z żalem dodają: „Szkoda tylko, że są Świadkami Jehowy!” Osoby te przeoczają fakt, iż Świadkowie okazują miłość, pokój, życzliwość, dobroć, łagodność i panowanie nad sobą właśnie dlatego, że poddają się pod wpływ świętego ducha Bożego (Galatów 5:22-25). Okoliczność ta powinna jeszcze dobitniej podkreślać wiarygodność ich orędzia.

⁷ Na przykład w Rosji Świadkowie Jehowy budowali Salę Królestwa. Pewien przechodzień zatrzymał się i zagadnął jednego z pracowników: „Co za dziwna budowa — nikt nie pali, nie przeklina i wszyscy są trzeźwi! Czy nie jest pan przypadkiem Świadkiem Jehowy?” Brat zapytał go: „A uwierzyłby mi pan, gdybym zaprzeczył?” „Raczej nie” — odrzekł mężczyzna. W innym mieście w Rosji burmistrz nie mógł się nadziwić, gdy zobaczył, jak Świadkowie budują nową Salę. Kiedyś uważał, że wszystkie religie są takie same, ale zmienił zdanie, gdy zobaczył szczerą bezinteresowność Świadków Jehowy. To tylko dwa przykłady ukazujące różnicę między sługami Jehowy a tymi, którzy nie przestrzegają zasad biblijnych.

8. Od czego zależy przeżycie końca niegodziwego świata?

⁸ W końcowym okresie istnienia „starożytnego świata”, unicestwionego w potopie, Noe wiernie działał w charakterze „głosiciela prawości” (2 Piotra 2:5). W dniach ostatnich obecnego systemu rzeczy lud Jehowy oznajmia Jego prawe mierniki oraz dobrą nowinę o możliwości przeżycia do nowego świata (2 Piotra 3:9-13). Noe i jego bogobojni domownicy ocaleli dzięki  schronieniu się w arce, a nasze ocalenie zależy od okazywania wiary oraz od lojalnej współpracy z ziemską częścią wszechświatowej organizacji Jehowy.

Wiara niezbędna do ocalenia

9, 10. Dlaczego musimy przejawiać wiarę, jeśli chcemy przeżyć koniec szatańskiego systemu rzeczy?

⁹ Co powinniśmy uczynić, aby przeżyć rychłą zagładę świata podlegającego władzy Szatana? (1 Jana 5:19). Najpierw musimy zdać sobie sprawę, że potrzebujemy ochrony, a następnie zrobić wszystko, by z niej skorzystać. Ludzie za dni Noego byli zajęci codziennymi sprawami i nie widzieli potrzeby zabezpieczenia się przed nadciągającym nieszczęściem. Ponadto brakowało im wiary w Boga.

¹⁰ Natomiast Noe z rodziną rozumieli, że potrzebują ochrony i wybawienia. Okazywali też wiarę we Władcę Wszechświata, Jehowę Boga. Apostoł Paweł napisał: „Bez wiary nie można się mu podobać, bo kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają”. Następnie dodał: „Dzięki wierze Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed tym, czego jeszcze nie widziano, okazał zbożną bojaźń i zbudował arkę ku wybawieniu swego domu; i przez tę wiarę potępił świat oraz stał się dziedzicem prawości, która jest z wiary” (Hebrajczyków 11:6, 7).

11. Czego się uczymy z tego, jak w dawnych czasach Jehowa zapewniał ochronę?

¹¹ Aby przeżyć zagładę obecnego niegodziwego systemu, nie wystarczy tylko wierzyć, że zostanie on zniszczony. Musimy dać wyraz swej wierze i w pełni korzystać z udostępnianych przez Boga środków umożliwiających ocalenie. Oczywiście musimy wierzyć w ofiarę okupu złożoną przez Syna Bożego, Jezusa Chrystusa (Jana 3:16, 36). Ale warto też pamiętać, że potop przeżyli jedynie ci, którzy weszli do arki. Podobnie w starożytnym Izraelu miasta schronienia zapewniały ochronę nieumyślnym zabójcom tylko wtedy, gdy do nich uciekli i pozostawali w ich granicach aż do śmierci arcykapłana (Liczb 35:11-32). W trakcie dziesiątej plagi, która spadła na Egipt, pierworodni egipscy zginęli, natomiast izraelscy zachowali życie. Dzięki czemu? Jehowa polecił Mojżeszowi: „Wezmą [Izraelici] nieco krwi [baranka paschalnego] i opryskają nią oba węgary i nadproże  domów, w których będą go jedli. (...) Nikt z was aż do rana nie powinien wychodzić poza obręb wejścia do swego domu” (Wyjścia 12:7, 22). Czy któryś pierworodny z Izraela ośmieliłby się zlekceważyć Boże wskazówki i opuścić dom, którego węgary i nadproże spryskano krwią?

12. Jakie pytanie każdy z nas powinien sobie zadać i dlaczego?

¹² Mamy zatem powody, by starannie przemyśleć swą sytuację. Czy rzeczywiście w pełni korzystamy z tego, co Jehowa nam udostępnia dla naszej duchowej ochrony? Kiedy zacznie się wielki ucisk, po twarzach tych, którzy zabiegali o taką ochronę, popłyną łzy radości i wdzięczności. Innym pozostaną tylko łzy żalu i rozpaczy.

Przygotowani dzięki stopniowym usprawnieniom organizacyjnym

13. (a) Jakiemu celowi służą usprawnienia organizacyjne? (b) Podaj przykłady kilku takich ulepszeń.

¹³ Jehowa stopniowo wprowadzał usprawnienia w ziemskiej części swej organizacji. Dzięki temu struktura ta, służąca naszej duchowej ochronie, stała się piękniejsza i silniejsza. Od lat siedemdziesiątych XIX wieku do roku 1932 starsi i diakoni byli wybierani przez członków zboru. W roku 1932 starszych pochodzących z wyboru zastąpiono komitetem służby powoływanym przez zbór do współpracy z zamianowanym kierownikiem służby. W roku 1938 postanowiono teokratycznie mianować wszystkich braci usługujących w zborze. Od roku 1972 starsi i słudzy pomocniczy są zalecani do usługiwania i teokratycznie mianowani pod nadzorem Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, a zbory otrzymują potwierdzające to listy. W ciągu minionych lat wzrosła rola Ciała Kierowniczego i wprowadzono usprawnienia w jego funkcjonowaniu.

14. Jaki program szkoleniowy wdrożono w 1959 roku?

¹⁴ W roku 1950 uważna analiza Psalmu 45:16 pobudziła do wprowadzenia długofalowego programu szkoleniowego. W wersecie tym czytamy: „Miejsce twych praojców zajmą twoi synowie, których ustanowisz książętami po całej ziemi”. Obecnie starsi przewodzący zborom są szkoleni do wywiązywania się z zadań teokratycznych już dzisiaj i po Armagedonie (Objawienie 16:14, 16). W roku 1959 zaczęto organizować Kurs Służby Królestwa. Na to szkolenie, trwające wtedy miesiąc, zapraszano przede wszystkim sług zborów, jak wówczas zwano nadzorców przewodniczących. Teraz objęci są nim wszyscy nadzorcy i słudzy pomocniczy. Bracia ci szkolą potem innych głosicieli w swoich zborach. Dzięki temu wszyscy otrzymujemy duchową pomoc w zwiększaniu skuteczności głoszenia dobrej nowiny o Królestwie (Marka 13:10).

15. Na jakie dwa sposoby strzeżona jest czystość zboru?

¹⁵ Osoby pragnące się przyłączyć do zboru chrześcijańskiego muszą spełniać określone wymagania. Oczywiście nie ma w nim miejsca dla szyderców, podobnie jak niegdyś w arce Noego (2 Piotra 3:3-7). Zwłaszcza  od roku 1952 Świadkowie Jehowy kładą nacisk na strzeżenie zboru przez wykluczanie zatwardziałych grzeszników. Niemniej winowajcy, którzy zdobyli się na szczerą skruchę, otrzymują życzliwą pomoc, by mogli ‛wyprostować ścieżki dla swych stóp’ (Hebrajczyków 12:12, 13; Przysłów 28:13; Galatów 6:1).

16. Jaka jest duchowa kondycja ludu Jehowy?

¹⁶ Duchowa pomyślność ludu Jehowy nie jest niczym zaskakującym ani przypadkowym. Za pośrednictwem proroka Izajasza Jehowa zapowiedział: „Oto moi słudzy będą jeść, lecz wy będziecie głodować. Oto moi słudzy będą pić, lecz wy będziecie pragnąć. Oto moi słudzy będą się radować, lecz wy będziecie doznawać wstydu. Oto moi słudzy będą radośnie wołać w dobrym nastroju serca, lecz wy będziecie wykrzykiwać z boleści serca i będziecie wyć zupełnie załamani na duchu” (Izajasza 65:13, 14). Jehowa bezustannie, szczodrze i we właściwym czasie zaopatruje nas w zdrowy pokarm duchowy, który pomaga nam zachowywać siły (Mateusza 24:45).

Bądź przygotowany do ocalenia

17. Co pomoże nam się przygotować do ocalenia?

¹⁷ Obecnie bardziej niż kiedykolwiek powinniśmy ‛zważać jedni na drugich, żeby się pobudzać do miłości i do szlachetnych uczynków, nie opuszczając naszych wspólnych zebrań, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem’ (Hebrajczyków 10:23-25). Związanie się z jednym z przeszło 98 000 zborów Świadków Jehowy i aktywna współpraca z nim pomoże nam przygotować się do ocalenia. Możemy liczyć na wsparcie naszych braci, gdy staramy się przejawiać cechy „nowej osobowości” i robimy wszystko, by powiadamiać innych o udostępnionej przez Jehowę drodze do wybawienia (Efezjan 4:22-24; Kolosan 3:9, 10; 1 Tymoteusza 4:16).

18. Dlaczego jesteś zdecydowany mocno trzymać się zboru chrześcijańskiego?

¹⁸ Szatan i jego niegodziwy świat pałają chęcią odciągnięcia nas od zboru chrześcijańskiego. My jednak możemy pozostać w naszej społeczności i przeżyć koniec obecnego złego systemu rzeczy. Oby miłość do Jehowy i wdzięczność za wszystko, co przedsięwziął dla naszego pożytku, pobudziły nas do jeszcze bardziej zdecydowanego opierania się działaniom Szatana. W postanowieniu tym umocni nas rozmyślanie o zaznawanych dzisiaj błogosławieństwach. Niektóre z nich rozważymy w następnym artykule.

Jak byś odpowiedział?

• Pod jakimi względami nasze czasy przypominają dni Noego?

• Jaką cechę musimy przejawiać, jeśli chcemy zostać ocaleni?

• Jakie stopniowe usprawnienia umocniły organizację, poprzez którą Jehowa zapewnia nam ochronę?

• Jak każdy z nas może się przygotować do ocalenia?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 22]

Ludzie współcześni Noemu nie traktowali go poważnie

[Ilustracja na stronie 23]

Branie sobie do serca ostrzeżeń Bożych wychodzi na dobre

[Ilustracja na stronie 24]

Jaki jest cel Kursu Służby Królestwa?

[Ilustracja na stronie 25]

Już teraz mocno się trzymaj zboru chrześcijańskiego