Dlaczego Prawo Mojżeszowe uznawało za nieczyste pewne naturalne czynności organizmu związane z życiem płciowym?

Życie płciowe to dar Boży, który ma umożliwiać powiększanie się rodziny ludzkiej oraz sprawiać radość parom małżeńskim (Rodzaju 1:28; Przysłów 5:15-18). Jednak w 12 i 15 rozdziale Księgi Kapłańskiej można znaleźć szczegółowe przepisy dotyczące nieczystości będącej skutkiem wypływu nasienia, a także menstruacji i porodu (Kapłańska 12:1-6; 15:16-24). W ten sposób prawa dane Izraelitom zachęcały do zdrowego trybu życia i przestrzegania wzniosłych zasad moralnych oraz kładły nacisk na świętość krwi i potrzebę dokonania przebłagania za grzechy.

Rozważmy najpierw, jak zawarte w Prawie Mojżeszowym wymagania dotyczące życia płciowego zachęcały Izraelitów do zdrowego trybu życia. W książce The Bible and Modern Medicine (Biblia a współczesna medycyna) napisano: „Przestrzeganie zakazu współżycia podczas menstruacji okazało się skutecznym środkiem chroniącym przed pewnymi chorobami przenoszonymi drogą płciową (...). Zapobiegało też powstawaniu i rozwojowi złośliwych nowotworów szyjki macicy”. Takie przepisy chroniły lud Boży przed chorobami, o których być może niewiele wiedziano i których nawet nie potrafiono by wykryć. Higiena życia płciowego zwiększała płodność narodu, któremu Bóg obiecał wzrost liczebny i pomyślność (Rodzaju 15:5; 22:17). W grę wchodziło również zdrowie emocjonalne Izraelitów. Przestrzegając omawianych praw, mąż i żona uczyli się panować nad popędem seksualnym.

Jednak najważniejszym czynnikiem było to, że różnym rodzajom nieczystości związanym z życiem płciowym towarzyszył upływ krwi. Prawa Jehowy dotyczące krwi uświadamiały Izraelitom nie tylko jej świętość, ale także jej szczególną rolę w wielbieniu Boga. Miała być ona używana przy składaniu ofiar i w celu przebłagania za grzechy (Kapłańska 17:11; Powtórzonego Prawa 12:23, 24, 27).

Szczegółowe wymagania Prawa w tym zakresie są więc ściśle związane z ludzką niedoskonałością. Izraelici wiedzieli, że po zejściu na drogę grzechu Adam i Ewa nie mogli wydać na świat doskonałego potomstwa. Każde z ich dzieci miało cierpieć z powodu następstw odziedziczonego grzechu, jakimi są niedoskonałość i śmierć (Rzymian 5:12). Właśnie dlatego wszyscy następni rodzice też mogli przekazywać jedynie niedoskonałość i śmierć, chociaż pierwotnie narządy rozrodcze zostały stworzone po to, by małżonkowie przekazywali doskonałe życie.

Jak zatem widać, przepisy dotyczące oczyszczania się przypominały Izraelitom zarówno o odziedziczonej niedoskonałości, jak i o potrzebie ofiary okupu, która zakryłaby grzechy i doprowadziła ludzkość do doskonałego stanu. Składane przez nich ofiary ze zwierząt nie mogły oczywiście tego zapewnić (Hebrajczyków 10:3, 4). Prawo Mojżeszowe miało ich przywieść do Chrystusa i pomóc zrozumieć, że prawdziwe przebaczenie możliwe jest tylko dzięki ofierze z doskonałego ciała Jezusa, która otworzyła bogobojnym ludziom drogę do życia wiecznego (Galatów 3:24; Hebrajczyków 9:13, 14).